Η λέξη "μίμηση" σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Υπήρξαν κάποιοι ηθοποιοί που είχαν έντονη φυσιογνωμική ομοιότητα με προγενέστερους, αλλά δεν νομίζω ότι τους μιμήθηκαν στο παίξιμο: π.χ. η Μαίρη Χρονοπούλου και η Μπέττυ Αρβανίτη θύμιζαν αρκετά τη Μελίνα Μερκούρη, η Γκέλλυ Μαυροπούλου θύμιζε όντως έντονα την Έλλη Λαμπέτη (δεν είναι τυχαίο ότι η Λαμπέτη είχε προτείνει στη Μαυροπούλου να παίξει την αδερφή της στο θεατρικό "Λεωφορείον ο πόθος"), ο Άλκης Γιαννακάς έμοιαζε στον Κώστα Κακκαβά κ.τ.λ.. Από την άλλη, σε κάποιες περιπτώσεις οι επιδράσεις ήταν και σε επίπεδο ερμηνείας: ο Τάσος Γιαννόπουλος είχε σαφώς επηρεαστεί από τον Κώστα Χατζηχρήστο και η Άννα Φόνσου στο ξεκίνημά της λανσαρίστηκε, μάλλον ανεπιτυχώς, ως η "νέα Αλίκη Βουγιουκλάκη" (η οποία, πράγματι, επιχείρησε να αντιγράψει τη Μπριζίτ Μπαρντό σε κάποια έργα της και δήλωνε συχνά κατά τη δεκαετία του '60 ότι η αγαπημένη της ηθοποιός ήταν η Μπαρντό).