Η κα. Βαλάκου μοιάζει ν' αναρωτιέται πώς έπιασε τόσο γρήγορα αράχνες η γωνιά του ταβανιού.
Έχω ξαναγκρινιάξει από τη μανία φωτογράφων της εποχής να δείχνουν το θύέματά τους άνω θρώσκοντα (στο λοξό) λες και περιμένουν να φανεί το άγιο πνεύμα ή έστω κανένας αρχάγγελος από ψηλά διαγώνια. Κοιτάξτε λίγο και κάτω, παιδιά. Έτσι κοίταζε ψηλά τ' αστέρια ο Θαλής ο Μιλήσιος κι έπεσε μες στο πηγάδι κι έβγαλε φωνή μεγάλη (και προχτές στο βενζινάδικο ο λιγότερο σοφός elephadas, κοιτώντας κάτι σύννεφα ψηλά και διερωτώμενος αν το σύννεφο έφερνε βροχή δεν πρόσεξε ότι τελείωνε το πεζοδρόμιο και το κατέβηκε λίγο πιο απότομα απ' όσο έπρεπε, αν και δεν έπεσε όπερ καλό διότι ως γνωστόν το πέσιμο είναι ο ένας από τους δύο κύριους μηχανισμούς θανάτου των γερόντων).