phil_vr
RetroNuts!
- Joined
- 7 Μάρ 2007
- Μηνύματα
- 1.944
- Αντιδράσεις
- 87
Το σκηνικο ενος λειτουργικου σπιτιου στην Ελλαδα των 80's ηταν μια τηλεοραση, ενα στερεοφωνικο (συνηθως φερμενο απο εξω μιας και ολο καποιος συγγενης ηταν ναυτικος και εφοδιαζε ολη την οικογενεια με δυσευρετα και πανακριβα αγαθα) και ενα φορητο ραδιοκασσετοφωνο που συνηθως το χαιροντουσαν οι νοικοκυρες στην κουζινα. Οσο ημασταν πιτσιρικαδες και μεχρι τα μεσα των 80 δεν ειχαμε ιδιαιτερες επαφες με το αντικειμενο της μουσικης μιας και τοτε αρχιζαμε να ψαχνομαστε και να σκαλιζουμε το ασημενιο (συνηθως) κασσετοφωνο που μεχρι προτινος μας αφηνε αδιαφορους. Ετσι αρχισαμε σιγα σιγα στα κλεφτα να το σκαλιζουμε τα μεσημερια κυριως (την ωρα που η λοιπη οικογενεια ειχε εξαφανιστει για την μεσημεριανη σιεστα) ψαχνοντας σταθμους με ενα ανελεητο scanning προκειμενου να βρουμε κατι που μας ενδιεφερε και μας διεγειρε μουσικα.
Καπου εκει διαπιστωναμε οτι μετα το περας της εκπομπης, μεναμε με την γλυκα στα χειλη, καθως δεν μπορουσαμε να ακουσουμε ξανα και ξανα την αγαπημενη μας μουσικη. Ετσι δειλα δειλα, μια απο τις κασσετες που στοιβαζονταν διπλα συνηθως απο το κασσετοφωνο θα γινοταν "δικια μας", αφου περνουσαμε ενα ενα τα ορια της "φιλοξενησης" στο σπιτι μας και διαπιστωναμε οτι εχουμε και εμεις δικαιωματα και ως λογικη επεκταση.. απαιτησεις! Οκ, δεν φτασαμε ακομα στην απαιτηση κασσετοφωνου για το δωματιο μας, αλλα η ασυδωτη αρπαγη μιας κασσετας απο τον συρμο, μιας κασσετας που θα αποτελουσε "σουβερ" για τις υπολοιπες για μηνες (η κατω κατω!) δεν θα ελειπε σε κανεναν μιας και κανεις δεν την ακουγε. Η στενη επαφη τριτου τυπου με το κουμπι REC ειχε ηδη αρχισει!
Ετσι η αρχικη κασσετα αυτη θα γινοταν ο "αχταρμας tester" μιας και θα υπηρχαν πολλες φορες τραγουδια χωρις συνοχη μεταξυ τους στο στυλ Jump - Van Halen, George Michael - Monkeys, Scorpions - Blackout, A-HA.. ολα το ενα μετα το αλλο, προσπαθωντας να μαθουμε τι μας αρεσει οπως και τα συγκροτηματα που πολλες φορες δεν εκφωνουσαν στις εκμπομπες.
Η στοιβα με τις κασσετες αρχιζε ετσι να λιγοστευει μηνα με τον μηνα, μεχρι που μας επαιρναν χαμπαρι οι γονεις οταν ξαφνικα μετα απο μιση δεκαετια στα χαμενα αναρωτιοντουσαν που πηγε η κασσετα με τις αδερφες μπρογιερ!! Αντε εξηγησε τους οτι εχεις το 1984 απο Van Halen επανω!!
Ετσι οι τροχοι της αμαξης αρχισαν να κινουνται προς την αποκτηση ενος νεου μικρου, στυλατου μοντερνου compact κασσετοφωνου για το "παιδικο δωματιο". Και να οι επισκεψεις στα καταστηματα της εποχης, δελεασμενος απο τα Panasonic που ηταν η απολυτη κορυφη στα κασσετοφωνα στα 80's, καθως και τα διαφορα Sharp, JVC, Toshiba και λοιπες αξιοπιστες μαρκες. Και οπως σε καθε ιστορια υπαρχει και η αλλη πλευρα, εδω δεν θα μπορουσε να γινει η εξαιρεση. Απο το πουθενα και σταλμενος κυριολεκτικα να σπασει μια υπεροχη εμπειρια (την αγορα νεου κασσετοφωνου) ηταν ο καθε λάκης, που συνηθως ηταν φιλος και γνωστος του μπαμπα η του θειου, που θα ελεγε την σταυρωτικη φραση "Ρε συ, εχω ενα γνωστο που ανοιξε ενα μαγαζι με ηλεκτρονικα και κασσετοφωνα, θα σου κανει και καλη τιμη..". Το μονοπατι της μαϊμουδας ειχε μολις ανοιξει!
Ετσι θα καταληγαμε στα γωνιακα συνοικιακα αυτα μαγαζακια/τρυπες που θα μας ελεγαν "διαλεξε οτι θες". Και λογικο μιας και ολες οι μαιμουδες και τα ελεεινα made in china κατασκευασματα κοστιζαν το 1/3 απο τα made to last forever otherwise we commit sepuku in japan!! Και εκει βρισκαμε καπως ενα καλο κασσετοφωνο, που φαινοταν καλο στο ματι, και στο κατω κατω τι ξεραμε εμεις απο ποιοτητα? Αφου τα συστησε ο λάκης!
Επιστροφη στο σπιτι και πριζωμα και πρωτης μερας χαρα και δευτερης μερας λυπη, καθως την δευτερη μερα ουτε μπασα επαιζε ουτε ανεβαζε volume. Πισω στο μαγαζι το μηχανημα και δευτερη επιλογη "διαλεξε οτι θες" αφου ο μαγαζατορας παρολο που βρισκοταν στο monkey island δεν τον επαιρνε για ταρζανιες! Ετσι γυρναμε σπιτι με ενα δευτερο μικροτερο που κρατησε ισα ισα μερικους μηνες, αφου το κασσετοφωνο εγγραφης τα εφτυσε και ειχε μεινει απλα το διπλα να παιζει, τα slides στο volume απεκτησαν την μοναδικη ομαλοτητα σαν να κατεβαινεις κατηφορα με ποδηλατο χωρις πισω ροδα, και το δεξι μεγαφωνο αποχωριστηκε τον ματαιο τουτο κοσμο κανοντας το stereo σε metaioro μιας και το αριστερο οποτε ηθελε δουλευε. Α! Και σχεδον παντα η κορδελα που κινουσε το slide του ραδιοφωνου, θα κοβοταν καπου εκει, σηματοδωτοντας ευστοχα το νημα της ζωης του κασσετοφωνου που ειχε πλεον κοπει.
Σε εκεινο το σημειο, η επιστροφη στο αρχικο κουζινο-κασσετοφωνο ηταν το λογικοτατο βημα, τουλαχιστον μεχρι την επομενη λογικη και ορθα σκεπτομενη αγορα κασσετοφωνου απο μια αναγνωρισμενη μαρκα.
Καπως ετσι ηταν η δικια μου ιστορια με τα κασσετοφωνα, και που πιστευα οτι δεν θα ξαναεπιανα ποτε στα χερια μου. Βεβαια το retromaniax με καθε εγγραφη δινει retrosteroids που χτυπανε ανεξελεγκτα και ξυπνανε θαμενες μνημες που ουτε πιστευα οτι υπαρχουν ακομα.
Ετσι μετα απο δεκαετιες, εχω και παλι την χαρα να ακουω ραδιοφωνο (σε λιγο και κασσετες!) απο ενα πανεμορφο κασσετοφωνο, που εχει για εμενα το απολυτο στιγμα των 80's. Μικρο και κομψο, χρωμα που ειναι δυσκολο να βρεθει πλεον, και styling που ακομα και σημερα στεκεται μια χαρα αναμεσα στα αυγα-shapped και τις βλακειες που προσφερουν και εχουν το θρασσος να ονομαζουν κασσετοφωνα (well, οσο τουλαχιστον συνεχιζουν να περιλαμβανουν κασσετα).
Το πανεμορφο Sears SR3000. Pure red baby!!
Το απιστευτο για το μικρο του μεγεθος και κατηγορια που απευθυνοταν, ειναι το προγραμματιζομενο APPS που λειτουργει σαν το skip που εχουν τα CD. Πατημενο με το PLAY, το APPS βρισκει το επομενο κομματι στην κασσετα και χταματα την APPS λειτουργια και αρχιζει να παιζει κανονικα!
Καπου εκει διαπιστωναμε οτι μετα το περας της εκπομπης, μεναμε με την γλυκα στα χειλη, καθως δεν μπορουσαμε να ακουσουμε ξανα και ξανα την αγαπημενη μας μουσικη. Ετσι δειλα δειλα, μια απο τις κασσετες που στοιβαζονταν διπλα συνηθως απο το κασσετοφωνο θα γινοταν "δικια μας", αφου περνουσαμε ενα ενα τα ορια της "φιλοξενησης" στο σπιτι μας και διαπιστωναμε οτι εχουμε και εμεις δικαιωματα και ως λογικη επεκταση.. απαιτησεις! Οκ, δεν φτασαμε ακομα στην απαιτηση κασσετοφωνου για το δωματιο μας, αλλα η ασυδωτη αρπαγη μιας κασσετας απο τον συρμο, μιας κασσετας που θα αποτελουσε "σουβερ" για τις υπολοιπες για μηνες (η κατω κατω!) δεν θα ελειπε σε κανεναν μιας και κανεις δεν την ακουγε. Η στενη επαφη τριτου τυπου με το κουμπι REC ειχε ηδη αρχισει!
Ετσι η αρχικη κασσετα αυτη θα γινοταν ο "αχταρμας tester" μιας και θα υπηρχαν πολλες φορες τραγουδια χωρις συνοχη μεταξυ τους στο στυλ Jump - Van Halen, George Michael - Monkeys, Scorpions - Blackout, A-HA.. ολα το ενα μετα το αλλο, προσπαθωντας να μαθουμε τι μας αρεσει οπως και τα συγκροτηματα που πολλες φορες δεν εκφωνουσαν στις εκμπομπες.
Η στοιβα με τις κασσετες αρχιζε ετσι να λιγοστευει μηνα με τον μηνα, μεχρι που μας επαιρναν χαμπαρι οι γονεις οταν ξαφνικα μετα απο μιση δεκαετια στα χαμενα αναρωτιοντουσαν που πηγε η κασσετα με τις αδερφες μπρογιερ!! Αντε εξηγησε τους οτι εχεις το 1984 απο Van Halen επανω!!
Ετσι οι τροχοι της αμαξης αρχισαν να κινουνται προς την αποκτηση ενος νεου μικρου, στυλατου μοντερνου compact κασσετοφωνου για το "παιδικο δωματιο". Και να οι επισκεψεις στα καταστηματα της εποχης, δελεασμενος απο τα Panasonic που ηταν η απολυτη κορυφη στα κασσετοφωνα στα 80's, καθως και τα διαφορα Sharp, JVC, Toshiba και λοιπες αξιοπιστες μαρκες. Και οπως σε καθε ιστορια υπαρχει και η αλλη πλευρα, εδω δεν θα μπορουσε να γινει η εξαιρεση. Απο το πουθενα και σταλμενος κυριολεκτικα να σπασει μια υπεροχη εμπειρια (την αγορα νεου κασσετοφωνου) ηταν ο καθε λάκης, που συνηθως ηταν φιλος και γνωστος του μπαμπα η του θειου, που θα ελεγε την σταυρωτικη φραση "Ρε συ, εχω ενα γνωστο που ανοιξε ενα μαγαζι με ηλεκτρονικα και κασσετοφωνα, θα σου κανει και καλη τιμη..". Το μονοπατι της μαϊμουδας ειχε μολις ανοιξει!
Ετσι θα καταληγαμε στα γωνιακα συνοικιακα αυτα μαγαζακια/τρυπες που θα μας ελεγαν "διαλεξε οτι θες". Και λογικο μιας και ολες οι μαιμουδες και τα ελεεινα made in china κατασκευασματα κοστιζαν το 1/3 απο τα made to last forever otherwise we commit sepuku in japan!! Και εκει βρισκαμε καπως ενα καλο κασσετοφωνο, που φαινοταν καλο στο ματι, και στο κατω κατω τι ξεραμε εμεις απο ποιοτητα? Αφου τα συστησε ο λάκης!
Επιστροφη στο σπιτι και πριζωμα και πρωτης μερας χαρα και δευτερης μερας λυπη, καθως την δευτερη μερα ουτε μπασα επαιζε ουτε ανεβαζε volume. Πισω στο μαγαζι το μηχανημα και δευτερη επιλογη "διαλεξε οτι θες" αφου ο μαγαζατορας παρολο που βρισκοταν στο monkey island δεν τον επαιρνε για ταρζανιες! Ετσι γυρναμε σπιτι με ενα δευτερο μικροτερο που κρατησε ισα ισα μερικους μηνες, αφου το κασσετοφωνο εγγραφης τα εφτυσε και ειχε μεινει απλα το διπλα να παιζει, τα slides στο volume απεκτησαν την μοναδικη ομαλοτητα σαν να κατεβαινεις κατηφορα με ποδηλατο χωρις πισω ροδα, και το δεξι μεγαφωνο αποχωριστηκε τον ματαιο τουτο κοσμο κανοντας το stereo σε metaioro μιας και το αριστερο οποτε ηθελε δουλευε. Α! Και σχεδον παντα η κορδελα που κινουσε το slide του ραδιοφωνου, θα κοβοταν καπου εκει, σηματοδωτοντας ευστοχα το νημα της ζωης του κασσετοφωνου που ειχε πλεον κοπει.
Σε εκεινο το σημειο, η επιστροφη στο αρχικο κουζινο-κασσετοφωνο ηταν το λογικοτατο βημα, τουλαχιστον μεχρι την επομενη λογικη και ορθα σκεπτομενη αγορα κασσετοφωνου απο μια αναγνωρισμενη μαρκα.
Καπως ετσι ηταν η δικια μου ιστορια με τα κασσετοφωνα, και που πιστευα οτι δεν θα ξαναεπιανα ποτε στα χερια μου. Βεβαια το retromaniax με καθε εγγραφη δινει retrosteroids που χτυπανε ανεξελεγκτα και ξυπνανε θαμενες μνημες που ουτε πιστευα οτι υπαρχουν ακομα.
Ετσι μετα απο δεκαετιες, εχω και παλι την χαρα να ακουω ραδιοφωνο (σε λιγο και κασσετες!) απο ενα πανεμορφο κασσετοφωνο, που εχει για εμενα το απολυτο στιγμα των 80's. Μικρο και κομψο, χρωμα που ειναι δυσκολο να βρεθει πλεον, και styling που ακομα και σημερα στεκεται μια χαρα αναμεσα στα αυγα-shapped και τις βλακειες που προσφερουν και εχουν το θρασσος να ονομαζουν κασσετοφωνα (well, οσο τουλαχιστον συνεχιζουν να περιλαμβανουν κασσετα).
Το πανεμορφο Sears SR3000. Pure red baby!!
Το απιστευτο για το μικρο του μεγεθος και κατηγορια που απευθυνοταν, ειναι το προγραμματιζομενο APPS που λειτουργει σαν το skip που εχουν τα CD. Πατημενο με το PLAY, το APPS βρισκει το επομενο κομματι στην κασσετα και χταματα την APPS λειτουργια και αρχιζει να παιζει κανονικα!
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
