Κοινωνιολογική μελέτη για τους χεβιμεταλάδες των 80s

Λοιπόν,το θέμα έχει ενδιαφέρον και προσφέρει τροφή για συζήτηση.

Η γνώμη μου διαφέρει κάπως απ' όσες έχουν εκφραστεί έως τώρα.Καταρχήν θεωρώ όλα αυτά περί σατανάδων,διαβόλων,τριβόλων κτλ ως marketing tricks των απανταχού συγκροτημάτων για να δημιουργήσουν ντόρο και να πουλήσουν.Διότι οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν κατά κόρον σύμβολα όπως ανάποδους σταυρούς,πεντάλφες κτλ κι αυτό είναι μια πραγματικότητα.Και τον στόχο τους τον πετύχαιναν.Να προκαλέσουν.Εκεί τελείωνε και ο κάθε συσχετισμός με θρησκείες κι η σοβαρή ανάλυση για όλ' αυτά και μόνο οι γραφικοί κάθονταν και ασχολούνταν παραπάνω.Κάτι παπάδες,κάτι θρησκόληπτοι και τα συναφή.Όσο γραφικοί ήταν στην απέναντι όχθη βέβαια κάτι τύποι που φορούσαν μπλούζες με τέτοια σύμβολα.

Τ' ότι ο κόσμος,οι οπαδοί του Heavy metal είχαν στις τάξεις τους ένα τεράστιο ποσοστό από άτομα τα οποία αρέσκονταν στον μιμητισμό και νομίζανε ότι αν δηλώνουν "χεβιμεταλάδες" θα νιώσουν πιο άντρες,είναι επίσης μια αλήθεια.Ήταν κι αυτοί ένα μέρος των ατόμων εκείνων που η ομαδοποίηση,η ένταξή τους σε κάτι,τους ήταν απαραίτητη για να νιώσουν καλύτερα.Φυσικά ακολουθούσε η μονομανία και η άγρια πόρωση με το αντικείμενο,για να πείσουν όλους τους υπόλοιπους για την...τεράστια αξία αυτού του είδους μουσικής.

Μέσα από την καφρίλα που εκδηλωνόταν μάλιστα σε κάθε σχεδόν συναυλία αυτού του είδους μουσικής,θεωρούσαν ότι παίρνανε μέρος σε ένα...τελετουργικό,το οποίο θα τους ανέβαζε το ηθικό.Και συνέβαινε αυτό.Πόσες και πόσες αναλύσεις τέτοιων συναυλιών είχα ακούσει μικρός από φίλους και γνωστούς!Αστείες καταστάσεις.

Αυτό που με ενοχλούσε όμως όταν ήμουν πιτσιρικάς,ήταν το πώς ξαφνικά κάποιοι φίλοι μου ανακάλυπταν το Heavy metal και πορώνονταν σε τέτοιο βαθμό που καταντάγανε κουραστικοί.Ναι,αυτό δε συνέβαινε με άλλο είδος μουσικής,ούτε είχε τέτοια ολοκληρωτική μετάλλαξη σε εμφάνιση,ντύσιμο αλλά και απόψεις περί μουσικής στα άτομα αυτά,όσο είχε στους μυούμενος στο συγκεκριμένο είδος μουσικής.

Υπήρχε λοιπόν μια αλήθεια και μια ανάγκη μελέτης και ανάλυσης περί της μουσικής αυτής και το λόγο που είχε τέτοια απήχηση,αλλά όπως γινόταν,το μόνο που κατάφερνε ήταν να προσφέρει άφθονο γέλιο στον τρίτο,ουδέτερο παρατηρητή.Η ανάλυση αυτή,αν ήταν σοβαρή,θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις έως και σήμερα σε φαινόμενα του στυλ "14χρονο αγόρι γουστάρει να ακούει Heavy metal μουσική των '80s και μόνο".

Αλλά κάποια τέτοια δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου ποτέ.Σίγουρα θα υπήρξε βέβαια και θα μ' ενδιέφερε κάποτε να τη διαβάσω,απλά από ένα σημείο και μετά,μεγαλώνοντας,το όλο θέμα -και θέαμα- έγινε τόσο επαναλαμβανόμενο και τυποποιημένο,που δεν το έψαξα παραπέρα και σταμάτησε να με "απασχολεί".
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το ότι ένα είδος μουσικής δεν εξυμνεί τα πρέποντα και αρμοστά ήθη και είδη, δεν σημαίνει τίποτε. Το heavy metal όπως ανέφερε ο Μάνος, απέφερε και αποφέρει τεράστια κέρδη στους κουστουμαρισμένους managers των εκάστοτε μουσικών εταιρειών και βιομηχανιών. Αλλά πιστεύω ότι είναι λάθος να το πιάσουμε από εκεί. Οι τυπίσκοι αυτοί δεν πιστεύουν σε τίποτε, το ίδιο θα δουν τον Alice Cooper με τη Μαλάμω, αρκεί να αποφέρουν ευρά στις τσέπες τους.

Θα διαφωνίσω σχετικά με την εμφάνιση. Κάθε είδος μουσικής, εκφράζει και μια στάση ζωής. Έτσι και το heavy. Στάση ζωής υποδηλώνεται και με το είδος της ένδυσης αυτού που ακολουθεί τον συγκεκριμένο τρόπο.

Αν θέλουμε να πιάσουμε τη κλασσική μουσική, θα το δούμε άνετα αυτό. Δεν θα ήταν δυνατό ένας χωρικός που ζητιανεύει στο δρόμο να ακούει Μπετόβεν, πόσο μάλιστα να πάει στην Όπερα φορώντας βρώμικα κουρέλια.

Αντίστοιχα ένα πηθίκι τύπου 50 cεnt δεν θα μπορούσε να κυκλοφορεί με φουστανέλα και γκλίτσα. (Καλά εδώ όλα είναι πιθανά) . Η ένδυση ήταν πάντοτε συνώνυμη με ένα φανατικό τρόπο ζωής που ακολουθεί συγκεκριμένο είδος μουσικής.

Βέβαια αυτά ισχύουν σε μικρές ηλικίες. Το κοινωνικό σύστημα είναι τόσο δυνατό που δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαφορετικότητας στη μάζα. Μετά τα 25 (και πολλά λέω) δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ελέους. Αγοράκι ( ή κοριτσάκι ) όσο καλοπέρασες, καλοπέρασες. Βγάλε τη μπλούζα των Iron, ξυρίσου, κουρέψου, παράτα τα video games και σκύψε κεφάλι γιατί πρέπει να μπεις στην "αγορά εργασίας". Οπότε επέρχεται η ομοιομορφία αυτόματα και χωρίς καμία αντίσταση.

Όποιο είδος ζωής μουσικής και ένδυσης και να ακολουθούσε κανείς στα 20 του, δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να το ακολουθεί στα 35 του, πόσο μάλιστα στα 45 του. Οπότε και το heavy για τους περισσότερους σήμερα, παραμένει ανάμνηση των νειάτων τους και τίποτε άλλο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
..θα συμφωνησω με το Μανο σε πολλα,οχι σε ολα.Pooky φιλτατε,οσοι περασαν και δεν ακουμπησαν,δεν θεωρουνται φαν του χωρου.

Επειδη ειχα ενα βαθυ μπασιμο στο χωρο του ροκ κλαμπινγκ για πολλα χρονια,υπαρχουν ατομα ακομα και σε μεγαλυτερη ηλικια απο μενα(ω ναι κι ομως υπαρχουν),που ντυνονται πιο"μεταλ" απο οτι στα 20..χωρις να γινονται γραφικοι ..Το μαλλι ερχεται και παρερχεται,στη δουλεια ,αν δουλευεις για καποιον αλλο,πρεπει να σεβαστεις καποιους κωδικες που εχουν να κανουν με την νοοτροπια και τα ταμπου του...λαου(*£%%°..βρισιες)αν εχεις δικη σου δουλεια,πας και ξεβρακωτος..

Καλο γουστο να εχεις και αισθηση του μετρου.

Μην εισαι τοσο απολυτος :)
 
Μιλάω για την πλειοψηφία Don. Όχι για κάποιον που το έκανε τρόπο ζωής. Και ο τρόπος ζωής είναι πάνω από το πως ντύνεται κάποιος στα 20 του.

Και επέτρεψέ μου, αδερφέ, να διαφωνίσω μαζί σου σε ένα σημείο. Ακόμα και δική σου να είναι κάποια δουλειά εξαρτάται το αντικείμενο. Ελευθερία όπως την εννοώ εγώ δεν υπάρχει (άντε να πουλήσεις ακριβό "αμάξι" φορώντας Megadeath μπλούζα, δεν γίνεται) .

Όσο για το αν είμαι απόλυτος, έχεις δίκιο, είμαι και πολύ. Γιατί και η ζωή μου είναι, ευτυχώς, απόλυτη.

Δεν υπήρξα ποτέ ο φανατικός "μεταλάς" με την στενή έννοια του όρου. Αλλά, ευτυχώς, η μουσική αυτή με συγκινεί σήμερα περισσότερο από ότι με συγκινούσε τότε.
 
..αρα εισαι πιο φανατικος απο τον"μεταλλα του σαββατοκυριακου"!οσο για περι απολυτου και ζωης..τεραστια κουβεντα.
 
Α, ξέχασα, ένας γνήσιος χεβυμεταλάς δεν έχει μερσέντα, μπέμπα και ξανθιά μπίμπο με IQ φουντουκιού δίπλα του
Δυστυχώς, παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες μου, απέτυχα και στους τρεις αυτούς στόχους. :p

Η γνώμη μου διαφέρει κάπως απ' όσες έχουν εκφραστεί έως τώρα.Καταρχήν θεωρώ όλα αυτά περί σατανάδων,διαβόλων,τριβόλων κτλ ως marketing tricks των απανταχού συγκροτημάτων για να δημιουργήσουν ντόρο και να πουλήσουν.Διότι οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν κατά κόρον σύμβολα όπως ανάποδους σταυρούς,πεντάλφες κτλ κι αυτό είναι μια πραγματικότητα.Και τον στόχο τους τον πετύχαιναν.Να προκαλέσουν.Εκεί τελείωνε και ο κάθε συσχετισμός με θρησκείες κι η σοβαρή ανάλυση για όλ' αυτά και μόνο οι γραφικοί κάθονταν και ασχολούνταν παραπάνω.Κάτι παπάδες,κάτι θρησκόληπτοι και τα συναφή.Όσο γραφικοί ήταν στην απέναντι όχθη βέβαια κάτι τύποι που φορούσαν μπλούζες με τέτοια σύμβολα.
Εδώ συμφωνώ απόλυτα. Και πολλές φορές βέβαια μπερδεύεται η μυθολογία με τον σατανισμό, ενώ είναι μικρό το κομμάτι του Η.Μ. που ασχολείται με τέτοια θέματα.

Το μαλλι ερχεται και παρερχεται,στη δουλεια ,αν δουλευεις για καποιον αλλο,πρεπει να σεβαστεις καποιους κωδικες που εχουν να κανουν με την νοοτροπια και τα ταμπου του...λαου(*£%%°..βρισιες)αν εχεις δικη σου δουλεια,πας και ξεβρακωτος..Καλο γουστο να εχεις και αισθηση του μετρου.
Amen to that, brother :thumbup:
 
pooky(1) είπε:
Αν θέλουμε να πιάσουμε τη κλασσική μουσική, θα το δούμε άνετα αυτό. Δεν θα ήταν δυνατό ένας χωρικός που ζητιανεύει στο δρόμο να ακούει Μπετόβεν, πόσο μάλιστα να πάει στην Όπερα φορώντας βρώμικα κουρέλια.
Θα διαφωνήσω, η μουσική (και γενικά η τέχνη) απευθύνεται στο μυαλό και στην ψυχή και όχι στην τσέπη ή στα ρούχα που θα φορέσει αυτός που θα την ακούσει. Δηλαδή δεν θα μπορούσε αυτός ο "άπλυτος" να νοιώσει κάτι ακούγοντας Beethoven στο ραδιόφωνο, και πολλοί "εύποροι" που πηγαίνουν στην όπερα να το κάνουν απλά για να δηλώσουν "status" και μετά να πάνε να χαζέψουν κώλους στα μπουζούκια?

pooky(1) είπε:
Βέβαια αυτά ισχύουν σε μικρές ηλικίες. Το κοινωνικό σύστημα είναι τόσο δυνατό που δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαφορετικότητας στη μάζα. Μετά τα 25 (και πολλά λέω) δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ελέους. Αγοράκι ( ή κοριτσάκι ) όσο καλοπέρασες, καλοπέρασες. Βγάλε τη μπλούζα των Iron, ξυρίσου, κουρέψου, παράτα τα video games και σκύψε κεφάλι γιατί πρέπει να μπεις στην "αγορά εργασίας". Οπότε επέρχεται η ομοιομορφία αυτόματα και χωρίς καμία αντίσταση.
Και εδώ θα διαφωνήσω, χωρίς να αναφέρομαι συγκεκριμένα για "metal εμφάνιση".
 
backupper είπε:
Θα διαφωνήσω, η μουσική (και γενικά η τέχνη) απευθύνεται στο μυαλό και στην ψυχή και όχι στην τσέπη ή στα ρούχα που θα φορέσει αυτός που θα την ακούσει. Δηλαδή δεν θα μπορούσε αυτός ο "άπλυτος" να νοιώσει κάτι ακούγοντας Beethoven στο ραδιόφωνο, και πολλοί "εύποροι" που πηγαίνουν στην όπερα να το κάνουν απλά για να δηλώσουν "status" και μετά να πάνε να χαζέψουν κώλους στα μπουζούκια
Δεν είναι μόνο τα μπουζούκια. Κατά την γνώμη μου, ουσιαστικά σε όλα τα είδη μουσικής ο σεξισμός (ή η "λατρεία του ωραίου φύλου" ή όπως αλλιώς θέλετε να το πειτε) και η μουσική πάνε πακέτο και πουλάνε καλύτερα έτσι. Τώρα το αν ο άλλος προτιμάει να χαζέψει καλλίπυγες με μικρά μαύρα φορεματάκια με στρας ή με ατσαλόπροκες και πέτσινα, ελάχιστη σημασία έχει. ;)
 
Ένας συνδυασμός αυτών που περιγράφεις θα ήταν το απίστευτα καλύτερο.

Και εδώ θα διαφωνήσω, χωρίς να αναφέρομαι συγκεκριμένα για "metal εμφάνιση".
Μη κοιτάς τις εξαιρέσεις. Για άντε μια μέρα στη δουλειά μετά από ΣΚ αξούριστος με μπλούζα Iron Maiden, χαϊμαλί και σκουλαρίκι με νεκροκεφαλή και έλα πες μου. Εδώ μου είχαν κάνει παρατήρηση καλοκαίρι που πήγα μια φορά εν μέσω καύσωνα (και χαλασμένου κλιματιστικού) με βερμούδα γιατί δεν άντεχα και ΔΕΝ ερχόμουν σε επαφή με πελάτες. Για βγες λίγο από το άτυπο dress code που υπάρχει, για δοκιμή, και πες μου σε πόση ώρα θα λάβεις τη πρώτη "παρατήρηση".
 
Οντως η καθιερωμενη εικονα του "μεταλλα" ειναι μακρυμαλλης με σκισμενα ρουχα, περιεργο υφος και κομματακι αλητεια.

Εγω παλι εχω την εντυπωση οτι η πλειοψηφια αυτων που ακουγαν heavy metal ηταν/ειναι συνηθισμενοι ανθρωποι, ισως και μαλιστα πιο συνεσταλμενοι απο το μεσο ορο και που δεν θα τους προσεχες καν στο δρομο.

Μπορει να μην ηταν οι φανατικοι, αλλα αν μπορουσες να δεις απο τις πωλησεις δισκων του ειδους τι ποσοστο ανηκουν στη δευτερη κατηγορια, πιστευω οτι θα ηταν η πλειοψηφια με διαφορα.

Ναι, δεν ηταν τροπος ζωης γι αυτους (αν και ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω τι σημαινει αυτο, για μουσικη μιλαμε), μπορει να ηταν απλως μεταλλαδες του σαββατοκυριακου, αλλα τι παει να πει αυτο? Δε "μετρανε"?

Iron Maiden = Παρθενος Σιδηρος? Ελεος!
 
bspus είπε:
Iron Maiden = Παρθενος Σιδηρος? Ελεος!
"Σιδηρά Παρθένος", μεσαιωνικό όργανο βασανισμού.

http://en.wikipedia.org/wiki/Iron_maiden_%28torture%29

Είπαμε, οι μεταλλάδες πρέπει πάντα να δείχνουν σκληροί και άγριοι. :p

EDIT: αυτό που μου κάνει εμένα εντύπωση είναι τι δουλειά έχουν οι Ζιγκ-Ζαγκ ανάμεσα στους υπόλοιπους, στην "ανάλυση".
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ναι, μαλιστα στο δισκο x-factor ειχε και τη μασκοτ τους στο εξωφυλλο να απολαμβανει περιποιηση απο το εν λογω οργανο.

Αλλα και να μην το ξερανε αυτοι που το αναφερανε στα αρθρα, το παρθενος σιδηρος δεν στεκει ετσι και αλλιως σα μεταφραση.
 
Yπαρχει σιγουρα ενα κοινωνιολογικο ενδιαφερον γυρω απο το metal. Μαλιστα το πολυ ενδιαφερον ειναι πως ειναι κατι σαν μικροβιο. Ακομα και αν σου περασει, δεν εξαφανιζεται, πεφτει σε υπνωση και την καταλληλη στιγμη ξαναχτυπα. Εχω δει ατομα που πλεον δεν εχουν καμια σχεση, οταν τυχει και βρεθουν σε αναλογο περιβαλλον να βγαζουν απιστευτο ενθουσιασμο και να τραγουδανε με μανια τα τραγουδια. Ατομα που μπορει να εχουν περασει 10+ χρονια και να σου απαριθμησουν δισκογραφια συγκροτηματος ενω δεν ξερουν τι παιζει εκεινη την ωρα στο cd του αυτοκινητου τους.

Η δικη μου εξηγηση ειναι η εξης. Το μεταλ ειναι ενα πληρες συστημα. Ειναι μια φυλη εστω και αν ακουγεται λιγο καπως. Εχει την δικη του μυθολογια και ηρωες. Αν θελεις πραγματικα να εισαι μεσα στα πραγματα πρεπει να το παλεψεις. Να εχεις δισκους, να ξερεις συγκροτηματα και πληροφοριες γυρω απο αυτα, ακομα και οι πιο μικρες. Δεν ειναι μονο η ολη ''αντιδραση'' και ''κακια'' ή το ''noble savage'' ψευδομεσαιωνικο feeling. Ειναι και η χαρα του να εχεις κοινα με πολλους αλλους ανθρωπους με τους οποιους συνεννοησε διαμεσου ενος κοινου κωδικα. Αν κατσουν 3 μεταλαδες και ενας παντελως ασχετος, θα δυσκολευτει παρα πολυ να κατανοησει ολα αυτα τα private jokes τα οποια αναφερονται σε ολο αυτο το υποβαθρο που καθενας οπαδος εχει γινει κοινωνος. Σημερα ισως να ειναι αρκετα ευκολο να εχεις προσβαση σε τετοιες πληροφοριες, τοτε ομως ηθελε πολυ κοπο. Ηθελε πολυ χρημα σε μουσικη, να ψαχνεις περιοδικα, να ακους καποιον που ακουσε κατι κτλ. Ο καλα πληροφορημενος μεταλας τυπου γκουρου τυχαινε μεγαλου σεβασμου σε ενα ειδος που απαιτει την αφοσιωση ειδαλως το δουλεμα το εχεις στο τσεπακι. Οσο πιο καλα πληροφορημενος τοσο πιο μουρη και αυτο εκανε και κανει πολλα παιδια να θελουν να μαθουν πληροφοριες ή να ακουσουν μουσικη που πρωτοβγηκε 30 χρονια πριν.

Ειναι λογικο να τραβηξει την προσοχη το μεταλ λογω αυτης της ιδιαιτεροτητας αλλα και της φυση προκλητικης στασης με πολλες φορες ομολογουμενως τζαμπα μαγκιες τυπου Σαταναδες και λοιπα αγρια ζωα.

Οσον αφορα τους μεταλλαδες υπηρξε μια σταδιακη αλλαγη. Ξεκινησε απο τους κλασσικους καφρους και τσαμπουκαδες και σιγα σιγα προχωρουσε προς τον ''σκεπτομενο μεταλλα'' οσο το μορφωτικο και βιοτικο επιπεδο ανεβαινε. Απο προσωπικη διαπιστωση ενας πιτσιρικας που ακουει μεταλ συνηθως ειναι αρκετα πιο ευαισθητος παρα την μασκα της ποζας. Εχει μια καλυτερη σχεση με το διαβασμα, εστω και αν προκειται για συγκεκριμενα ενδιαφεροντα σε σχεση με εναν αλλο εφηβο. Οι περισσοτεροι εχουν παραπανω απο βασικες γνωσεις μυθολογιας, μουσικης και μια καλη επαφη με λογοτεχνια επιστημονικης φαντασιας ή fantasy που απο τις αθλητικες φυλλαδες σιγουρα περισσοτερο καλο κανουν.
 
pooky(1) είπε:
Αν είναι οι χεβυμεταλάδες υποκουλτούρα και αγράμματοι, οι ψευτοσκυλάδες σήμερα τι είναι; :eek:
Η λέξη υποκουλτούρα στα ποστς των DON DOKKEN και zxspec83 πιστεύω ότι είχε την έννοια της "υποκατηγορίας μιας γενικότερης κουλτούρας" και σε καμία περίπτωση της "κατώτερης κουλτούρας".

To METAL FROM HELLAS το έχετε δει; Έχει αρκετό ενδιαφέρον.
 
Δεν ξέρω αν θέλετε και γυναικες στην παρέα αλλά θα σας γράψω την γνώμη μου και τις εμπειρίες μου γιατί το θέμα έχει τρελό κοινωνιολογικό ενδιαφέρον. Καταρχάς δυο λάθη που αναφέρθηκαν παραπάνω. Ενας χωρικός καλλιστα μπορεί να ακουει όπερα (στην Ιταλία δε, ήταν καθαρά λαική διασκέδαση) και φυσικά και μπορει να παει άνετα (ισως οχι με κουρέλια αλλά ποιος κυκλοφορεί με κουρέλια οπουδήποτε?) γιατί στο εξωτερικό υπάρχουν και εισιτήρια παμφτηνα 15 με 40 ευρω ή και δωρεαν παραστασεις.Επισης αναφερεστε στα γκλαμορους σκυλαδικα που οντως κυκλοφορουν τετοιοι τυποι. Στα παρακμιακα μαγαζια οι φατσες ειναι πιο τσακισμένες και δεν κυκλοφορουν τοσο πολλά λεφτα ουτε καθε κοπελα που παει ειναι μπιμπο που ψαχνει τον sugar daddy.

Οσο για το μεταλ υπαρχουν οπως παντου οι καλοι, οι κακοι και οι ασχετοι. Ετσι πχ ο Οζυ ειναι καλος και υπερανω καθε ταμπελας,εγω ας πουμε τον θεωρω απλως ροκ. Καλά και κακα τραγουδια υπάρχουν σε ολα τα ειδη ακομα και στα παιδικά του νηπιαγωγείου. Εμένα αν κατι με ενοχλει στο μεταλ ειναι ενας ακραιος συντηριτισμος που εχουν καποιοι οπαδοι του μεταλ το βλεπουν σαν ευκαιρια για επιδειξη τετοστερόνης.

Οι εμπειριες μου επισης ειναι διαφορετικές. Στο σχολειο μου μεταλ ακουγαν οι ευκαταστατοι που ειχαν την δυνατοτητα να ταξιδευουν συχνα και να αγοραζουν αλμπουμ. Φοραγαν ακριβα ρουχα και καλοχτενισμένα μαλλιά στο σχολειο και δεν τολμουσαν καν να φορεσουν το μεταλ λουκ. Ηταν συντηριτικοι και απολυτοι και οχι μονο στα μουσικα γουστα. Βασανιζαν αγρια ενα παιδι με διαφορετικές τασεις γιατι και καλα τους προκαλουσε και οταν αυτος προσπαθησε να αυτοκτονησει του ειπαν πως κριμα που δεν τα καταφερε. Οι πιο πολλοι απο δαυτους δεν ειχαν κανενα θεμα αργοτερα να συνδυασουν το μεταλ με το χλιδε σκυλαδικο. Δεν λεω πως ολοι οι μεταλλαδες ειναι ετσι αλλα πολλοι ειναι απολυτοι και καπως οπισδρομικοι. Εννοειται πως αυτα με την θρησκεια κανεις σοβαρος ανθρωπος δεν τα παιρνει υποψιν του, μονο κατι γραφικες θεουσες, το να μην δεχεσαι ομως τις αποψεις αλλων ανθρωπων ειναι σοβαρο. Επισης ειναι το μονο μουσικο ειδος που εχει μπαντες που σχετιζονται με ομαδες εναντια στους μεταναστες και σε αλλες ομαδες στο περιθωριο της κοινωνιας. Ξαναλεω πως δεν ειναι ολοι ετσι αλλα υπαρχουν αρκετοι. Ο αντρας μου πχ μου ελεγε πως στο σχολειο ειχε παιξει ξυλο με κατι μεταλλαδες που τον θεωρουσαν ῾ἀλητη῾᾽ λογω ροκ στυλ και πολιτικων αποψεων. Πραγμα που κανει το ζητημα πολυπλοκο γιατι τα ορια μεταξυ ροκ και καλου μεταλ ειναι ασαφη αλλα υπαρχουν φαινεται πολλοι σκληροπυρηνικοι που πιστεουν αλλιως και ειναι διατεθιμενοι να το υποστηριξουν με λαθος τροπο. Εγω παντως σε διαφορες πολεις στην Ελλαδα που εζησα το μεταλ ηταν παντου αποδεκτο μονο στην Αγγλια που ειμαι τωρα ειναι subculture, αυτο σημαινει εναλλακτικη και καπως στο περιθωριο κουλτουρα με δικους της κωδικες.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Domenica είπε:
στην Αγγλια που ειμαι τωρα ειναι subculture, αυτο σημαινει εναλλακτικη και καπως στο περιθωριο κουλτουρα με δικους της κωδικες.
Θα έλεγα ότι μάλλον θεωρείται ξεπερασμένη μουσική εκεί πλέον...ίσως γιατί οι Αγγλοι βίωσαν περισσότερο το ροκ των δεκαετιών του 60-70-80-90 από την υπόλοιπη Ευρώπη ως μουσικοί fashion leaders και κορέστηκαν!

Η μουσική πάντως που βρίσκεται εκτός μόδας αυτόματα συνεπάγεται μικρότερο κοινό που οδηγεί σε συνθήκες ομαδοποίησης οπαδών σε ομάδες με κοινή κουλτούρα! Οι κουλ του 80'ς έγιναν οι νερντς των '00+ τουλάχιστον στα νεανικά-εφηβικά κοινά!

Υπό αυτό το πρίσμα οι ατημέλλητοι μακρυμάλληδες αξύριστοι με τα πολυφορεμένα τζιν είναι φορείς υποκουλτούρας σε σχέση με τα κοινωνικά αποδεκτά πρότυπα της εκάστοτε εποχής! Βέβαια για μένα η χρήση του όρου υποκουλτούρα θα έπρεπε να γίνεται διευκρινιστικά αφού προφανώς δεν νοείται σαν κατώτερη κουλτούρα αλλά σαν τέτοια που περιγράφει κοινά χαρακτηριστικά συμπεριφοράς ομάδας που δεν διαφοροποιείται ως περιθωριοποιημένη αλλά ως υποομάδα!
 
Δεν χρησιμοποιησα τον ορο ῾ὐποκουλτουρα῾᾽αλλα subculture ορος που στα Αγγλικα δεν προσδιοριζει κατι αρνητικο αλλα απλα με δικους του κωδικες,νομιζα πως ηταν σαφες το post μου. Στη δικη μου πολη ηταν κουλ και συμβατικο το να ακους μεταλ ολοι οι ῾᾽κουλ῾᾽᾽ακουγαν και αυτο ηταν και το θεμα το ποσο mainstream και συντητηριτικο ηταν.
 
O χωρικος στην Ιταλια ειναι φυσικο να ακουει κατι αρρηκτα δεμενο με την παραδοση της χωρας του οπως ειναι η οπερα.

Να κανω εδω μια παρενθεση για την οπερα. Αυτο το ειδος μουσικης δεν ειναι και το πιο κλασατο παρολο που σερβιρεται ετσι.Το 80% των εργων οπερας ειναι αποτυχημενα ή με αναιμικα σεναρια θεατρικα της εποχης.

Τωρα οσο αφορα τα στερεοτυπα που παραθετεις...

Καποιοι Ελληνες μεταλλαδες ασπαζοντουσαν την στηλη του Πρασουλα και αλλοι Ελληνες μεταλλαδες μετειχαν σε αναρχικες καταληψεις. Δεν βλεπω καποια σαφη ιδεολογικη συναφεια μεταξυ metal και εθνικισμου ή αναρχισμου.
 
Εγω μιλαω για τις δικες μου εμπειριες και μονο, αν διαβασεις προσεκτικά τονιζω πως δεν ειναι ολοι ετσι, απλα ειχα την αισθηση πως αναλογικα ηταν αρκετοι, καποια απο τα παρακλάδια του μέταλ ειναι πραγματικά ῾᾽παράξενα῾᾽ (και αντιθετα με τις ῾᾽σατανιστικες῾᾽ ανοησίες δεν γινονται για προμόσιον) και έχω ιδιαν πικρά πείρα (βεβαια δεν φταιει η μουσική για αυτό). Εχω γνωρισει και νορμαλ μεταλλάδες (που ειχαν και το λουκ) που το μονο τους ελάττωμα ήταν το τρελο κολλημα με την μουσική τους. Η αφοσίωση ηταν θρησκευτικη και ουτε κατα διάνοια να ακουσουν αλλο ειδος μεταλ ποσο μάλλον κατι αλλο. Επισης στοιχεια οπως χιουμορ, αυτοσαρκασμος και ειρωνια δεν ειναι ακριβως δημοφιλη (για αυτο βέβαια και πολλοι αιώνια έφηβοι κολλάνε, τα πάντα, ακομα και το κιτς λαμβανονται με ορους κυριολεκτικους και απολυτους). Ειναι λιγο δυσκολο να παρεις στα σοβαρα π.χ. τους Iron Maiden (που έχουν ομολογουμένως πολλά φοβερά τραγουδια) οταν βλέπεις και τον Εντι στην παρέα!

Για την οπερα η επισημη αποψη ειναι αυτή που λες, οι σκληροπυρηνικοι δε φαν της κλασσικης μουσικης την αποριπτουν τελειως. Στο πανεπιστημιο μας μαθαιναν πως θεωρηται μαλλον κομματι της ποπ κουλτουρας περισσοτερο και σιγουρα ειναι λιγες οι καλες οπερες αλλα αυτο δεν λεει τιποτα, σε καθε ειδος ειναι λιγα τα καλα πραγματα,πλεον υπαρχουν εκπληκτικες συνχρονες παραγωγες οπερας που ανανεωνουν το ειδος. Η μουσικη να ειναι υπερανω προσδιορισμων και κλισε οσο δυσκολο και αν ειναι αυτο ειτε μιλαμε για μεταλ ειτε για οτι αλλο.

Πάντως μια και μιλαμε για οπερα ηταν πολυ της μοδας ένα φεγγαρι επιρροες βαγκνερικου τυπου στο μεταλ (κάπως σαν οι Βαλκυρίες συναντουν το συνθεσάιζερ). Καποιος μου ειχε γράψει κασέτα με το Therion των Theli, υπερπαραγωγή ολοκληρη με αυθεντική ορχήστρα παρακαλώ και ειχα περάσει άπειρες διασκεδαστικές ώρες!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Domenica είπε:
... ηταν πολυ της μοδας ένα φεγγαρι επιρροες βαγκνερικου τυπου στο μεταλ (κάπως σαν οι Βαλκυρίες συναντουν το συνθεσάιζερ). Καποιος μου ειχε γράψει κασέτα με το Therion των Theli, υπερπαραγωγή ολοκληρη με αυθεντική ορχήστρα παρακαλώ και ειχα περάσει άπειρες διασκεδαστικές ώρες!
Αγαπητή, μάλλον εννοείς το "Theli" των THERION ! ;)

( Οι οποίοι THERION παρεπιπτόντως, δώσανε μια ανεπανάληπτη συναυλία στο Gagarin πριν 2 περίπου εβδομάδες ) .
 
Πίσω
Μπλουζα