Μία φέτα με ψωμί και με μερέντα....

[Metalcandyman]

Ειναι δεδομενο οτι εχει αλαξει η γευση της μερεντας.Απλα επειδη λογο δουλειας κατα καιρους εχω χρεισιμοποιηση πολλες πραλινες να ξερετε οτι υπαρχουν μερικες αγνωστες και καλα που ειναι φανταστικες.

 

[Bambinella]

Μα οι αγνωστες πραλινες και τροφιμα γενικοτερα, ειναι τα καλυτερα. Ο,τι φτιαχνεται απο βιοτεχνιες και οχι απο μεγαλοβιομηχανιες και δεν ειναι ευρυτατα διαδεδομενο ειναι συνηθως αγνοτερο, νοστιμοτερο και απειραχτο σε ποιοτητα και γευση, οσα χρονια κι αν περασουν.

 

[Metalcandyman]

Μα οι αγνωστες πραλινες και τροφιμα γενικοτερα, ειναι τα καλυτερα. Ο,τι φτιαχνεται απο βιοτεχνιες και οχι απο μεγαλοβιομηχανιες και δεν ειναι ευρυτατα διαδεδομενο ειναι συνηθως αγνοτερο, νοστιμοτερο και απειραχτο σε ποιοτητα και γευση, οσα χρονια κι αν περασουν.

Ετσι ακριβως

 

[stakovios]

Πάμε μαζί.... Nουουουουουκρέμα φουντουκιού!

Η γεύση του παιδιού

Τη γεύση δοκιμάσαμε

και χάσαμε το νου

Νουκρέμα φουντουκιού....

Και το σύνθημα στο τέλος (όχι τραγουδιστά)

Κοντά στο νου και η κρέμα.

Νουκρέμα!!!!!

Απομίμηση μάλλον της Μερέντας (κλίνεται μάλλον , εκεί γύρω στα τέλη των έιτις και αρχές των νάιτις. Και βέβαια δεν ξεχνώ και τα μερεντάκια με κουταλάκια, που υπήρχαν παρακαλώ και στο στρατό! (επιβεβαιώνω τους προλαλήσαντες)

Δείτε κι αυτό το θρεντ με περισσότερα στοιχεία και φωτό από τα Μερεντάκια:

http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?16408-%CC%E5%F1%E5%ED%F4%DC%EA%E9%E1

 

[Dr. SLUMP]

Δυστυχώς όχι.

1) Υπάρχει πιθανότητα απλά εμείς να τα θυμόμαστε πιο νόστιμα.

2) Αν πράγματι ήταν πιο νόστιμα, ήταν επειδή έβαζαν ενισχυτικά γεύσης και συντηρητικά τα οποία τώρα έχουν απαγορευτεί.

 

[stakovios]

Δυστυχώς όχι.
1) Υπάρχει πιθανότητα απλά εμείς να τα θυμόμαστε πιο νόστιμα.

2) Αν πράγματι ήταν πιο νόστιμα, ήταν επειδή έβαζαν ενισχυτικά γεύσης και συντηρητικά τα οποία τώρα έχουν απαγορευτεί.

Για το 2 που λες, θυμάμαι στη συσκευασία να γράφει λεκιθίνη (μου θύμιζε τη ναφθαλίνη αν και λέκιθος είναι ο κρόκος του αυγού) και γαλακτωματοποιητής (που νόμιζα - ακουγόταν σε εμένα σαν επάγγελμα, όπως λέμε ζαχαροπλάστης!!!)

 

[circleag]

Για το 2 που λες, θυμάμαι στη συσκευασία να γράφει λεκιθίνη (μου θύμιζε τη ναφθαλίνη αν και λέκιθος είναι ο κρόκος του αυγού) και γαλακτωματοποιητής (που νόμιζα - ακουγόταν σε εμένα σαν επάγγελμα, όπως λέμε ζαχαροπλάστης!!!)

χαχαχα! Σωστος!

 

[D@redevil]

Προσφάτως (πριν κανα μήνα (?)) έπαθα μια τρελλή κρίση υπογλυκαιμίας και τσάκισα μισό κουτάκι μερέντα! #)

Με τον κλασικό παραδοσιακό τρόπο: κουταλάκι, το κουτάκι ανα χείρας και πυρ! #)

Μπορώ να επιβεβαιώσω μετά απόλυτης βεβαιότητας ότι είναι το ίδιο νόστιμη όσο τη θυμάμαι!

 

[Bambinella]

Μπορώ να επιβεβαιώσω μετά απόλυτης βεβαιότητας ότι είναι το ίδιο νόστιμη όσο τη θυμάμαι!

Το θεμα ειναι απο ποτε τη θυμασαι. Εγω τη θυμαμαι απο τη δεκαετια του '70 που ξεκινησα να πηγαινω Δημοτικο.

Μετ' απολυτου βεβαιοτητος, της αλλαξαν τα φωτα.

 

[video80]

Η μερέντα παυλίδης (μικρή συσκευασία) που είχα πάρει πριν από λίγο καιρό είχε άσπρο βιδωτό καπάκι και το δοχείο ήταν διάφανο, ενώ η παλιά που θυμάμαι ήταν με άσπρο "κουμπωτό" καπάκι και καφέ δοχείο... Λάθος τα θυμάμαι;

Χθές είμουν στο super market και συμτωματικά αγορασα 2 τετοια δοχεια οπως τα περιγράφεις!! Πράγματι έχει αλαξει η συσκευασία.

Παρεπιπτώντος μια πιο προχωρημένη γεύση θα είταν αυγόφετα με μερέντα!

Παιδιά και κάτι αλλο (ίσως λίγο off topic) θυμάτε κανεις το κυπελάκι του γιαουρτιού "Αγελαδίτσα" στα 1980ς ,εγώ ναι, ειταν ασπρο με πορτοκαλλί γραμμές με μικρή λεζάντα αγελάδας γυρω γύρω. Αυτό άλλαξε καπου στο 1992.

ΕαΝ καποιος φίλος βρει εικονες απο τετοιο κυπελλο αγελαδίτσας θα ειθελα πολύ να ποστάρει!

 

[DINO]

Όσον αφορά τη γεύση της Μερέντας αλλά και άλλων τροφίμων που θυμόμαστε μικροί και λέμε οτι έχουν σκαρτέψει σήμερα, μήπως παίζει ρόλο και το ότι μεγαλώνουμε και χάνουμε σιγά σιγά μέρος της γεύσης αλλά και των άλλων αισθήσεων;

Βλέπετε οταν ο οργανισμός είναι "παρθένος", όπως όταν είμασταν παιδιά, οποιαδήποτε γεύση, τη λαμβάνει στο απόλυτο...

Μια σκέψη κάνω, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν γίνεται σήμερα έκπτωση των υλικών από πλευράς εταιριών...

 

[D@redevil]

Το θεμα ειναι απο ποτε τη θυμασαι. Εγω τη θυμαμαι απο τη δεκαετια του '70 που ξεκινησα να πηγαινω Δημοτικο.
Μετ' απολυτου βεβαιοτητος, της αλλαξαν τα φωτα.

 


Lol!


Μπα, εγώ τη θυμάμαι μέσα δεκαετίας 80!....

 

Όσον αφορά τη γεύση της Μερέντας αλλά και άλλων τροφίμων που θυμόμαστε μικροί και λέμε οτι έχουν σκαρτέψει σήμερα, μήπως παίζει ρόλο και το ότι μεγαλώνουμε και χάνουμε σιγά σιγά μέρος της γεύσης αλλά και των άλλων αισθήσεων;
Βλέπετε οταν ο οργανισμός είναι "παρθένος", όπως όταν είμασταν παιδιά, οποιαδήποτε γεύση, τη λαμβάνει στο απόλυτο...

 


Μια σκέψη κάνω, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν γίνεται σήμερα έκπτωση των υλικών από πλευράς εταιριών...

Πάντως, διάβασα και το post του Dinou και δε μπορώ παρά να εξετάσω και τη δική του οπτική γωνία!....

 


Μερέντα έτρωγα συνέχεια μέχρι και το '92 - '93! Μετά, έτρωγα κάθε καλοκαίρι για 2 βδομάδες που ήμουν σε κατασκήνωση!... Στο Λύκειο είχα σταματήσει τελείως (γενικά ποτέ δεν ήμουν των γλυκών), το ίδιο και όταν σπούδαζα.... Όταν έφαγα πριν από ένα μήνα, είχα να φάω κυριολεκτικά χρόνια.... Μπορεί και 10 - 12 χρόνια!

 


Ίσως ο οργανισμός μου να ευχαριστήθηκε, γιατί είχε χρόνια να "φάει"!.... (και μετά από αυτήν την κρίση, πάλι θα κάνει χρόνια να ξαναφάει! )

 

[Dr. SLUMP]

Είναι πιθανότατο η γεύση όπως και οι άλλες αισθήσεις να αποδυναμώνονται με το χρόνο, πράγματι. Αλλά μην ξεχνάμε και τον παράγοντα του παιδικού ενθουσιασμού...

 

[Dimitrissss]

Διαφήμιση του 1982.

 

[zouzou]

Κι εγώ νομίζω πάντως πως έχει άλλάξει πολύ η γεύση της Μερέντας. Την έτρωγα μανιωδώς και συνεχίζω να τρώω γιατί μ' αρέσει ακόμα και πάντα περισσότερο από τη Νουτέλα, αλλά νομίζω πως πια μοιάζουν πολύ σε αντίθεση με παλιά που τη Μερέντα την καταλάβαινες με κλειστά τα μάτια...

 

[stakovios]

Διαφήμιση του 1982.

Ευχαριστούμε, Δημήτρη για τη φωτό. Είχα να την δω εκείνη τη συσκευασία από τα μέσα της δεκαετίας του ' 80! Τρώω αυτή τη στιγμή μία κουταλίτσα από τη σύγχρονη και βλέπω ότι έχει μικρή διαφορά στη ζωγραφιά: στη σύγχρονη βλέπω από έξω 5 και όχι 3 φουντούκια, ενώ η φέτα δεν είναι δαγκωμένη. Πραλίνα φουντουκιού με κακάο και γαλα αναγράφεται μεταξύ άλλων.

 

[Maddog]

Προσφάτως (πριν κανα μήνα (?)) έπαθα μια τρελλή κρίση υπογλυκαιμίας και τσάκισα μισό κουτάκι μερέντα! #)
Με τον κλασικό παραδοσιακό τρόπο: κουταλάκι, το κουτάκι ανα χείρας και πυρ! #)

Μπορώ να επιβεβαιώσω μετά απόλυτης βεβαιότητας ότι είναι το ίδιο νόστιμη όσο τη θυμάμαι!

Νομίζω ότι πάνω στον παροξυσμό σου δεν καταλάβαινες τι έτρωγες...

Και εγώ πρόσφατα ξαναδοκίμασα μετά από άπειρα χρόνια αλλά καμμία σχέση με αυτό που θυμόμουνα. Οπότε η απόλυτη βεβαιότητα δεν ισχύει...

 

[Dimitrissss]

Ευχαριστούμε, Δημήτρη για τη φωτό. Είχα να την δω εκείνη τη συσκευασία από τα μέσα της δεκαετίας του ' 80! Τρώω αυτή τη στιγμή μία κουταλίτσα από τη σύγχρονη και βλέπω ότι έχει μικρή διαφορά στη ζωγραφιά: στη σύγχρονη βλέπω από έξω 5 και όχι 3 φουντούκια, ενώ η φέτα δεν είναι δαγκωμένη. Πραλίνα φουντουκιού με κακάο και γαλα αναγράφεται μεταξύ άλλων.

Θα σου πω άλλη μία διαφορά, που έπαψε όμως να είναι διαφορά. Δεκαετία '70, η πλαστική συσκευασία της Μερέντας ήταν διάφανη. Δεκαετία του '80 έγινε χρώματος καφέ, ενώ σήμερα επανήλθε η διάφανη (δεν ξέρω όμως ακριβώς από πότε).

 

[D@redevil]

Νομίζω ότι πάνω στον παροξυσμό σου δεν καταλάβαινες τι έτρωγες... Και εγώ πρόσφατα ξαναδοκίμασα μετά από άπειρα χρόνια αλλά καμμία σχέση με αυτό που θυμόμουνα. Οπότε η απόλυτη βεβαιότητα δεν ισχύει...

Α, καλά, σαφέστατα και μπορεί άνετα να ισχύει αυτό που λες! Εγώ, παιδί μου, ήθελα ΣΟΚΟΛΑΤΑ εκείνη τη στιγμή! Είχα τρελλό craving, όχι αστεία!

Οκ, για να το λέτε όλοι, πιθανότατα δε θα θυμάμαι καλά!....

Αλλά ρε παιδιά ήταν τόοοοοοοοοσο νόστιμη! (και τότε, και τώρα! #) )

 

[Bambinella]

Παρα τις αλλαγες της, η Μερεντα ειναι για μενα ακομη και σημερα η πιο νοστιμη πραλινα απο οσες δοκιμασα. Οποτε το βρισκω αναμενομενο να σου αρεσει πολυ Dare!!

H ιστορια της ξεκιναει το 1975.