Μαφάλντα

metsgr

RetroActive
Joined
1 Οκτ 2008
Μηνύματα
518
Αντιδράσεις
9
Μαφάλντα





Ηρωίδα που γεννήθηκε το 1962 από την πένα του Αργεντινού Quino, κατά κόσμον Joaquin Salvador Lavado. Η πεντάχρονη Μαφάλντα παρατηρεί τον κόσμο γύρω της με κριτικό μάτι, σε μια εποχή που ο κόσμος συνταράσσεται από τον πόλεμο του Βιετνάμ και τα δικτατορικά καθεστώτα στη Λατινική Αμερική. Έχει βαθιές ανησυχίες για την παγκόσμια ειρήνη, τη δημοκρατία και τις ανθρώπινες σχέσεις και είναι πολύ μα πολύ απαισιόδοξη για το μέλλον της ανθρωπότητας. Μισεί την αδικία, τον πόλεμο, το ρατσισμό και τη... σούπα.

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 29 Σεπτεμβρίου 1964 στην εφημερίδα «Primera Plana». Από τότε άλλαξε στέγη και φιλοξενήθηκε από την εφημερίδα «El Mundo» και αργότερα από την «Siete Dias Ilustrados» μέχρι τις 25 Ιουνίου 1973. Εκδόθηκε στην Αργεντινή σε 10 τόμους και μεταφράστηκε σε πάρα πολλές γλώσσες.

Στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 1991 με τη μορφή 12 τόμων από τις εκδόσεις ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ / ΜΕΔΟΥΣΑ.

Η γνωριμία μου με τη Μαφάλντα έγινε στα βιβλία της Γλώσσας στο Γυμνάσιο (μέσα δεκαετίας ʽ80), όπου (μαζί με τον Τσάρλυ Μπράουν και το Σνούπυ) διάνθιζε με χιούμορ τους διάφορους κανόνες του συντακτικού της ελληνικής γλώσσας. Πολύ καλή επιλογή από τους συγγραφείς...

Και την αγάπησα (μην πω και ότι ταυτίστηκα μαζί της ) από την πρώτη στιγμή! (Δεν είναι τυχαίο που μου κάνανε δώρο το πρώτο τεύχος!)

Το πρώτο τεύχος:

[edit] dead pics [edit]

Οι ήρωες:


[edit] dead pics [edit]

[edit] tags OK [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά, ήταν ο μικρός της αδελφός ο Νάντο που είχε κόλλημα με την Μπριζίτ Μπαρντό
 
(Ναντο;; Κενο μνημης.... παλι... φτου!)
 
013.jpg
 
για να φρεσκάρω την μνήμη της mets

mafalda.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Από τις αγαπημένες μου ηρωϊδες κόμικς!!!

Μόνο που νόμιζα πως με τόσο καυστικό χιούμορ ήταν λίγο μεγαλύτερη... :p

Ο Μανολίτο έδινε... ρέστα: Δεν είναι το χρήμα το παν... υπάρχουν και οι επιταγές!!!
 
Thanks!!! Αλλά η μνήμη μου είναι... dead από ο,τι φαίνεται... Πάνε και τόσα χρόνια...

Αυτό που λατρεύω στη Μαφάλντα είναι τη διαχρονικότητά της. Τα σχόλιά της θα μπορούσαν να αναφέρονται κάλλιστα στη σημερινή εποχή (με άλλους πολέμους, αλλά τα ίδια συμφέροντα που τους καθοδηγούν) και σε άλλες χώρες εκτός της Αργεντινής (με τα ίδια κοινωνικά προβλήματα όπως και πριν 40 χρόνια)

Τελικά ο κόσμος πάει προς το χειρότερο... Προφητική η Μαφάλντα!
 
Ας είναι καλά οι γονείς μου που μου πήραν όλη τη σειρά 25 χρόνια πριν. Απίθανο κόμικ και, όπως είπε ο metsgr, πολύ διδακτικό και διαχρονικό...
 
Gryzor είπε:
Ας είναι καλά οι γονείς μου που μου πήραν όλη τη σειρά 25 χρόνια πριν. Απίθανο κόμικ και, όπως είπε ο metsgr, πολύ διδακτικό και διαχρονικό...
Γκχμ... γκχμ... μια παρένθεση καθαρά από πληροφορική άποψη... Ένα αποσπασμα από το προφίλ μου: :D





About metsgr

κλπ κλπ

Occupation

Θεά... (της Νίκης)





Δε φταις εσύ βέβαια, δεν είσαι και ο πρώτος που την πατάει... Φταίει η βαρεμάρα μου να επιλέξω κανένα nickname της προκοπής, που να είναι πιο διαφωτιστικό...



Αλλά χμμμ... το ότι έγραφα ότι ταυτίστηκα με τη Μαφάλντα, δε σου έκανε εντύπωση;;



Πάντως είσαι πράγματι τυχερός που είχες όλη τη σειρά πριν 25 χρόνια! :)



Αν ήταν στα ελληνικά, μπορείς να αναφέρεις εκδόσεις και χρονολογία, για να τα προσθέσω στο ποστ;
 
Χαχαχα! Συγγνώμη καλή μου, δεν έχει ένδειξη το φόρουμ και δεν κοιτάω τα προφίλ πριν απαντήσω... :)

Νομίζω ήταν οι εκδόσεις από μαμουθκόμιξ, εκείνες οι μακρόστενες που βγήκαν κι επανεκτυπώσεις... Δεν είμαι 100% σίγουρος αν ήταν ΜΚ, πάντως ήταν οι ίδιες εκδόσεις που βγάζαν κι άλλα κόμικ ακριβώς στο ίδιο σχήμα. Δεδομένου ότι σύντομα μετακομίζω θα τις ξεθάψω και θα δώσω τα στοιχεία.

Θυμάμαι πάντως ότι δεν είχαν βγει όλα μαζί, και περίμενα εναγωνίως να βγει το επόμενο αλμπουμάκι... Τί υπέροχο κοριτσάκι... Άσε που ταυτιζόμουνα πάρα πολύ γιατί η οικογένειά της ήταν ίδια με τη δικιά μου (και άλλων εκατομμυρίων, βέβαια: μικρομεσοαστική οικογένεια, μία κόρη, ένα αγόρι, αυτοκίνητο με θυσίες κτλ κτλ)
 
Από τα καλύτερα κόμικ. Τα έχω όλα στην original μακρόστενη έκδοση. Έχει κυκλοφορήσει και μια συλλεκτική με σκληρό εξώφυλλο που κυκλοφορεί ακόμα και τη λυγουρεύομαι.
 
Δέν ειναι τοσο ακριβή η μεγάλη έκδωση, την πήρα πρόσφατα.

Με την Μαφάλντα μεγάλωσα και σαν αγόρι ταυτίστικα μαλλον με τον Φελίπε...
 
Θεά η Μαφάλντα! Τα έχω διαβάσει όλα πάνω από 10 φορές. Έχω τα 12 μακρόστενα, αλλά το 11 δυστυχώς στην επανέκδοση. Θα ήθελα να το βρω και αυτό στην original έκδοση της Ars Longa (η φωτο που πόσταρε η metsgr είναι απ' την επανέκδοση).

Αγαπημένοι χαρακτήρες Manolito και Susanita. Ο Nando, ο αδερφός της Mafalda, εμφανίστηκε αργότερα, κάπου γύρω στο 6ο τεύχος, ενώ πιο μετά προστέθηκε και η Ελευθερία, που ήταν ο χειρότερος χαρακτήρας για μένα.

Αυτό που είπε η Mets πάντως ισχύει. Ότι λέει η Mafalda, αν αλλάξεις κάποια ονόματα εδώ κι εκεί, άνετα ισχύουν και για τη σημερινή εποχή.

Btw, εμένα προσωπικά δεν μου φαίνεται και τόσο ρετρό μιας και τη διαβάζω κατά καιρούς και έτσι δεν έχει περάσει σαν κάτι το παλιό στο μυαλό μου!
 
Είναι από τα εξυπνότερα και πιο πνευματώδη κόμικς που υπάρχουν! Οι δηλητηριώδης ατάκες της μικρής Μαφάλντα είναι πάντα εύστοχες και καυστικές! Η επιτηδευμένη τους αφέλεια είναι το κάτι άλλο. Εκτός από τη Μαφάλντα απίστευτος χαρακτήρας ο κερδοσκόπος Μανολίτο, η Σουζανίτα (που όταν μεγαλώσει θα γίνει...μητέρα!!), αλλά και οι γονείς της μικρής που πάντοτε τα "χάνουν" με τις ερωτήσεις της. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις αστεία σχεδιασμένες φάτσες τους, είναι το κάτι άλλο!

Δυστυχώς κυκλοφορούν μόνο 12 τεύχη. Θα έπρεπε να ήταν παραπάνω! Τα λόγια τους φαντάζουν πάντα πολύ επίκαιρα!

Ατάκα κορυφαία:

"Δεδομένου ότι όταν στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο είναι μέρα, στη Μόσχα και το Πεκίνο είναι νύχτα, ίσως αυτό που χωρίζει τον κόσμο δεν είναι η πολιτική, αλλά το κρεβάτι!"
 
Η αγαπημένη μου!!!! Θυμάμαι πριν από χρόνια πήγαινα σε μια οδοντίατρο όπου στην αίθουσα αναμονής είχε τεύχη Μαφάλντα και από εκεί κόλλησα μαζί της!!!!!!!

Δεν έχω τα μικρά τεύχη αλλά μου έκαναν δώρο τον τόμο που περιέχει την σειρά!!!!

Την αγαπώ :) !!!!!!!
 
Διαβαζα πολυ Μαφαλντα αν και φυσικα δεν μπορουσα να καταλαβω τα μηνυματα της. Καταλαβαινα ομως οτι οι ατακες ηταν ψαγμενες.

Φυσικα καποιες τις ειχα υιοθετησει και οταν τις ελεγα στους μεγαλους με κοιτουσαν παραξενα :D
 
Ασχετο, αλλα χτες διαβασα οτι και οι Φλιντστοουνς εκλεισαν τα 50 ;)
 
Είχε γέλιο η Μαφάλντα. Τη θυμάμαι σε μικρά αλμπουμάκια τύπου Αρκά. Μια καθηγήτριά μας στο φροντιστήριο μας είχε πει ότι στο σχολείο τη φώναζαν Μαφάλντα (και όχι άδικα) λόγω του μαλλιού της και του προσώπου της :) .
 
Πίσω
Μπλουζα