Μια όμορφη ιστορία για το NES μου

dkssprs

RetroActive
Joined
16 Δεκ 2008
Μηνύματα
594
Αντιδράσεις
331
Καλοκαίρι του 93ʼ και εγώ στο χωριό 11 χρονών χωρίς παρέες, χωρίς φίλους μόνο κάτι ξαδέρφια πολύ μεγαλύτερα τα οποία μπορούσαν να κάνουν - μετά βίας - παρέα με τον 4 ετών μεγαλύτερο από εμένα αδερφό μου.

Όλα μου φαινόντουσαν τόσο άδεια και αδιάφορα. Άφηνα τον καιρό να περνάει κάνοντας μπάνιο στην θάλασσα και αν το βράδυ έκανα κάτι διαφορετικό αυτό θα ήταν μαζί με τους δικούς μου. Βλέπεται ο αδερφός μου ήταν στη φάση που ήθελε να «ξεπεταχτεί» και εγώ ως μικρότερος τον «τρέναρα».

Μια – αδιάφορη – για εμένα ημέρα η μητέρα μου με ρώτησε αν θα ήθελα να πάω μαζί της στο σπίτι της ξαδέρφης μου η οποία παντρευόταν σε μια εβδομάδα. Και γιατί όχι αναρωτήθηκα μιας και δεν είχα τίποτα καλλίτερο να κάνω. Επιπλέον ήταν η πρώτη φορά που θα παντρευόταν κάποιος τόσο κοντινός μου.

Εκεί στο σπίτι και μέσα στον κόσμο γνώρισα ένα αγόρι συνομήλικο με εμένα τον Χρήστο. Ο Χρήστος ήταν έλληνας που έμενε με τους γονείς του στη Γερμανία. Ούτε εκείνος είχε παρέες στο χωριό το οποίο το επισκεπτόταν όχι και πολύ συχνά.

Με τον Χρήστο κάναμε παρέα , όση βέβαια μπορούσαμε γιατί μετά τον γάμο θα έφευγε για το άλλο του χωριό. Παίζαμε μπάλα κάναμε ποδήλατο , βόλτες στην πλατεία κτλ. Μια μέρα του προτείνω να πάμε να παίξουμε και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος.

Χ: Μπααα θα πάω σπίτι να παίξω παιχνίδι.

Εγώ: Τι παιχνίδι?

Χ: Ζούμπα Νιτέντο

Ε: Τι είναι αυτό?!?

Χ: Το βάζεις στην τηλεόραση και παίζεις παιχνίδια.

Ε: Ατάρι λες μωρέ…?

Χ: Όχι πολύ καλλίτερο. Σαν αυτά που παίζουμε στα ηλεκτρονικά.

Εκείνη την στιγμή μπορεί και να κατουρήθηκα.

Του –απαίτησα- ευγενικά να μου το δείξει. Πήγαμε σπίτι και το έβαλε μπροστά. Το παιχνίδι που είχε μέσα ήταν το Street Fighter. Έμεινα .....

Δεν παίξαμε , ήταν μεσημέρι , ήμουνα πολύ διακριτικό παιδί και έφυγα χωρίς να ακουμπήσω καν το χειριστήριο.

Γύρισα σπίτι. Το σήμα Nintendo μου είχε μείνει στο μυαλό.

Κάπου είχα ξαναδεί αυτή την λέξη.

Αρχίζω να ξεφυλλίζω κάποια Ποπαϋ.

Στην τελευταία σελίδα ενός τεύχος είχε διαφήμιση του NES με εικόνα της κονσόλας και snaps από διάφορα παιχνίδια. Δε είναι Ζούμπα αλλά μου κάνει!!!

Είχα Σοκαριστεί. Αγνοούσα παντελώς ότι υπήρχε στον πλανήτη Γή κάτι εκτός από Ατάρι.

Εδώ αξίζει να σας πω ότι και οι γονείς μου αγνοούσαν –σκοπίμως- τέτοιες συσκευές. Ούτε λεφτά –πολλά - έπαιζαν αλλά ούτε θα επέτρεπαν ποτέ να πάρω κάτι τέτοιο. Γενικά οι γονείς μου ήταν πολύ κατά των παιχνιδιών διότι «χάζευαν» τα παιδιά.

Πάνω στη διαφήμιση έγραφε (αν δεν κάνω κάποιον αναγραμματισμό) Τιμή : 34.600δρχ.

Ποσό όχι απλά απαγορευτικό… εξωπραγματικό!!!!

Σταμάτησα να σκέφτομαι οτιδήποτε άλλο, παρά μόνο πως θα αποκτήσω και εγώ μια τέτοια συσκευή.

Την Πέμπτη η ξαδέρφη μου είχε το κρεβάτι. Δεν είχα ξαναπάει ποτέ μου σε «κρεβάτι». Η μητέρα μου διαβεβαίωνε την ξαδέρφη μου ότι θα πάω και εγώ και να μην ανησυχεί.

Γιατί ?!?!

Βλέπεται στο χωριό έχουμε ένα έθιμο κατά το οποίο την Πέμπτη πριν τον γάμο θα πάει το σόί του γαμπρού στο πατρικό της νύφης για να πάρει τα προικιά. Τα προικιά είναι τοποθετημένα πάνω σε ένα μπαούλο. Μόλις πάρουν από πάνω και το τελευταίο προικιό τότε παιδάκια (από το περιβάλλον κυρίως το σόι της νύφης) καβαλάνε το μπαούλο και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να το πάρει. Τότε για να μην χαλάσει ο γάμος έρχεται ο κουμπάρος και ασημώνει τα παιδιά για να το αφήσουν.

Παιδάκια πολλά δεν υπήρχαν , το καβάλησα , η ξαδέρφη μου να φωνάζει να μην το κουνήσουμε ρούπι αν δεν «πέσει» πεντοχίλιαρο σε κάθε παιδί.

Κʼέτσι κʼεγινε. Έφυγα με 5 χιλιάρικα στη τσέπη και με μια ανακούφιση στο πρόσωπο αφού είχα βρει την λύση στο πρόβλημά μου.

Ε:Μαμά έχουμε να πάμε και σε άλλους γάμους?!?!

Μ:Ναι αλλά σε όχι και τόσο κοντινούς μας.

Ε:Πρέπει να πάμε σε όλους?!!?!

Τελικά από τους γάμους μάζεψα γύρω στις 15.000δρχ. Όχι και άσχημα άλλα ήμουν ακόμη αρκετά μακριά από το άγιο δισκοπότηρο NES.

Άρχισα να κάνω θελήματα για την μητέρα μου και για όποιον μιλούσε ελληνικά. Από την μητέρα μου κράταγα –αν γινόταν- μέρος από τα ρέστα ή ζητούσα αμοιβή κανά 50άρικο να πάρω κάτι.

Προφανώς οι δικοί μου δε έπρεπε να μάθουν με τίποτα , ούτε για το NES αλλά ούτε για τα λεφτά που μάζευα. Μόλις μάζευα 10 κατοστάρικα πήγαινα στο περίπτερο και τα έκανα χιλιάρικο κτλ κτλ. Και στον αδερφό μου τσιμουδιά «μεγάλο καρφί».

Γύρισα στην Αθήνα , ξεκίνησαν τα σχολεία αλλά τα θελήματα δεν είχαν σταματημό. Η μάνα μου να έχει πάθει πλάκα!!!

Τέλη Νοέμβρη μετά από πολύ κόπο και υπομονή κατάφερα να μαζέψω 34.600δρχ. Δεν μπορούσα να μην το πώ. Δεν μπορούσα να πάρω τόσα χρήματα και να πάω στο κεντρικό παιχνιδάδικο της περιοχής χωρίς να με συνοδεύει κάποιος αλλά και προπάντων μην έχοντας την έγκριση των δικών μου για μια τέτοια αγορά.

Μια καθημερινή πήρα την απόφαση και πλησίασα την μητέρα μου και τις έδειξα την διαφήμιση του NES από το Ποπάϋ και της είπα ότι θέλω να πάρω «αυτό». Η απάντηση ήταν η αναμενόμενη «Τρελάθηκες , δεν υπάρχει περίπτωση, είναι πανάκριβο».

Τότε πήγα στο δωμάτιο και έβγαλα από το συρτάρι του γραφείου τα λεφτά και της τα έδειξα. Είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα.

Στην αρχή ανησύχησε για το οπού είχα βρει όλα αυτά τα χρήματα. Μέχρι και τον πατέρα μου πήρε στην δουλειά του να τον ενημερώσει. Ο πατέρας μου γύρισε από την δουλειά και είπε πως αφού το παιδί τα μάζεψε δικαιούται να αγοράσει αυτό που θέλει.

Η έγκριση είχε δοθεί και εγώ δεν μπορούσα να κοιμηθώ έως το Σαββάτο που πηγαίναμε μαζί με την μητέρα μου στο πιο μεγάλο παιχνιδάδικο της περιοχής για να πάρουμε το NES.

Το Σάββατο ξημέρωσε και εγώ ήμουνα έτοιμος πρωϊ πρωϊ!!!! Η μητέρα μου δεν μου χάλασε χατίρι και είχε βάλει ως πρώτη δουλειά της ημέρας να πάμε να το πάρουμε.

Της είχα δώσει τα λεφτά να τα κρατάει εκείνη για ασφάλεια. Πάμε στο κατάστημα , κατεβαίνουμε στο υπόγειο και της το δείχνω. Ήταν πάνω σε ένα ράφι.

ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΡΑ ΝΑ!!!

«Αυτό θέλουμε» είπε η μητέρα μου. «Τα μάζεψε μόνος του τα λεφτά» είπε με καμάρι.

Η πωλήτρια να λέει «Είναι από τα καλλίτερα παιχνίδια μας»…. Και εγώ να λιώνω από την χαρά μου.

Η μητέρα μου το πλήρωσε το έβαλαν σε μια σακούλα και εγώ δεν έβλεπα την ώρα να φτάσουμε σπίτι γα να το ανοίξω.

Όπως πήγαινα να φύγω ρωτάει η πωλήτρια γεμάτη απορία… και

Π:Κασέτα δεν θα πάρεις?..................

Ε: Τι κασσετα; (τρόμος)

Π: Κασέτα , παιχνίδι …πως το λένε?

Ε: Γιατί θέλει κασσέτες?

Π: Ναι αλλιώς δεν παίζει.

Ε: Και όλα αυτά που δείνχει απέξω?

Π: Είναι από κασσέτες?

Ε: Και πόσο έχει μια κασέτα? Ρωτάω με τρόμο

Π: 15 ~16 17 χιλιάδες δραχμές

ΚΟΤΡΟΝΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ - να ανοίξει η γή να με καταπιεί και να με φτύσει στο διάστημα.

Κατά την διάρκεια του διαλόγου την μάνα μου δεν είχα τολμήσει να την κοιτάξω ……

και ακούω την μητέρα μου να λεέι

«Πάρε ότι θές … το πληρώνω εγώ»

Την αγκάλιασα και έτρεξα μαζί με την ανακουφισμένη πωλήτρια στο σημείο που είχαν τις κασσέτες και διάλεξα το TERMINATOR 2. 17.600δρχ παρακαλώ.

Δεν μπορώ να ξεχάσω τις στιγμές που έζησα με το NES καθώς και το τι τράβηξα γα να το αποκτήσω.

Σας ευχαριστώ που διαβάσατε την ιστορία μου.

BONUS TRACK για να γελάσουμε και λίγο.

Εγώ στο σπίτι να παίζω/γνωρίζω την κονσόλα μόλις την είχα συνδεσει!!! και ο αδερφός μου - ο οποίος πραγματικά δεν είχε ιδέα ότι θα έπερνα το NES - γύρισε σπίτι (μάλλον από το φροντηστήριο) και να με ρωτάει με θαυμασμό.....

Τι είναι ΑΥΤΟ ρε??!!!!

Απάντησα χωρίς να τον κοιτάω: ΔΙΚΟ ΜΟΥ!!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Mια πραγματικα ομορφη ιστορια! Τα περιεγραψες τοσο ωραια που αγχωθηκα τι θα γινει στο τελος!

Πως να μην τα αγαπαμε αυτα τα μηχανακια,ε?
 
Πολυ ωραια ιστορια!

Με το που ειπες οτι πηρες μονο το κουτι με την κονσολα , σκεφτηκα θα εχει παιχνιδι μεσα αραγε;; Εεε στην συνεχεια οι φοβοι μου επιβεβαιωθηκαν!

Αλλα ημουν 99% σιγουρος οτι θα σου επαιρνε κασσετα η μητερα σου :p
 
Σαν να έβλεπα ταινία! Τρομερή η περιγραφή σου dkssprs :thumbup: .

Bonus points για το "Ζούμπα" και το "...να ανοίξει η γή να με καταπιεί και να με φτύσει στο διάστημα". :rofl:
 
Dartacan είπε:
Σαν να έβλεπα ταινία! Τρομερή η περιγραφή σου dkssprs :thumbup: .
Πραγματικα και εγω το ιδιο ενιωσα!Εξαιρετικος !! :bow: Στο τελος και εγω σκεφτηκα:θα εχει παιχνιδι μεσα???Σπαθι εξηγηθηκε η μανα ομως!!Και φυσικα δεν μπορω να μην σχολιασω την εξωπραγματικη τιμη του παιχνιδιου ,που ηταν η μιση της κονσολας!!!
 
Χαίρομαι πάρα πολύ που κατάφερα (αν και υστερώ πάρα πολύ στον γραπτό λόγο εν συγκρίση με τον προσφορικό) να σας "περάσω" την ιστορία με ωραίο και ευχάριστο τρόπο.

Τόσο καιρό δεν την έγραφα γιατί νόμιζα ότι δεν θα τα καταφέρω να την αφηγιθώ σωστά και με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούσα όποιον προσπαθούσε να την διαβάσει.

Είναι και κομματάκι μεγάλη βλεπετε αλλά ήθελα να σας το "πιάσω" από την αρχή.

Wally όντως δεν είναι δυνατόν να ξεχαστούν.

Ajax αν με ρωτούσες τότε παγόνοντας τον χρόνο τι πιθανότητες δίνω να μου πάρει την κασέτα η μητερα μου θα σου έλεγα 70% ΟΧΙ 30% ΝΑΙ.

Dartacan Ζούμπα έλεγε το Super λόγω του ότι ήταν ζούσε Γερμανία.... χεχεχε

Angel Μόλις άκουσα την τιμή έφυγε η γή κάτω από τα πόδια μου.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που την διαβάσατε.
 
Πολυ ομορφη ιστορια! Μου θυμησες και εμενα καποιες καταστασεις. :)
 
Πολύ ωραία ιστορία. Σα να την έζησα. Αλλά να ρωτήσω κάτι χαζό, τελικά μιλάμε για το NES ή για το SNES ; Το αναβάθμισε από μόνος του με το πρόθεμα ΖΟΥΜΠΑ;
 
Το παιδί είχε το SNES. Εγώ στην διαφήμιση είδα το NES και ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Eπειδη ξερω γερμανικα, καταλαβα ΤΙ εννουσε με το Ζούμπα ο φιλος σου μολις τωρα... Τελικα, ειχε πει κατι σαν ''Ζούπα'' Νιτεντο... Ετσι προφερουν οι γερμανοι το SUPER!!!!!!! :p

Παντως η εμπειρια σου ρε φιλε...ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΡΩ!!! Πολυ ωραια, ειχα αγωνια τι θα γινει.....

Eυχαριστουμε για την καταθεση σου... keep playing! ;)
 
Εγώ να ρωτήσω κάτι άλλο? Αφού αρχικά είχες δει το Street Fighter στο SNES, μετά όταν έπαιξες με το Terminator στο NES δεν ξενέρωσες λίγο? Θέλω να πω, δεν κατάλαβες την διαφορά στα γραφικά και τις δυνατότητες? Θα μου πεις, απο Atari είναι και πάλι 1000 φορές καλύτερο αλλά το θέμα είναι ότι το κόλλημα το έφαγες όταν είδες το SNES...

Εγώ ειχα μία παρόμοια ιστορία με την δική σου αλλά με την Sega. Ηθελα Mega Drive αλλά μπόρεσα μόνο Master System. Αν και ήταν καλύτερο από το Atari που είχα, δεν μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα 100% γιατί πάντα σκεφτόμουν τα γραφικά που είδα στο Mega Drive. ΟΚ εκτιμούσα αυτό που τελικά κατάφερα να έχω και δεν παραπονιομουν (φωναχτά) αλλά δεν μπορούσα και να το βγάλω από το μυαλό μου :p
 
Για το φίλο μας που μας χάρισε μια τόσο όμορφη ιστορία, αν και δε νομίζω να είναι η ίδια διαφήμιση, γιατί δε γράφει τιμή...



DSC02033.JPG
 
Δεν είχα ποτέ Ατάρι. Απλά το είχα δεί κανα δύο φορές.

Επειδή ήμουνα παντελώς άσχετος με τα video game news μπορεί και να νόμιζα ότι το SNES δεν κυκλοφορεί Ελλάδα. ΠΧ όταν αγόραζα το NES δεν γνώριζα ότι υπάρχει η SEGA με κάτι αντίστοιχο.

Πίστεψέ με όταν πήρα στα χέρια μου το NES δεν σκεφτόμουν αν είναι υποδεέστερο από το SNES.

Πιστέυω ότι το κόλλημα δεν ήταν με το SNES καθεαυτό αλλά με το home gaming + console.

+ DINO σε ευχαριστώ πάρα πολύ αλλά δυστηχώς δεν είναι αυτή. Εκείνη την θυμάμαι - νομίζω - με μπλέ απλά φόντο και πιο πολλά παιχνίδια και snaps. Επιπλέον σε αυτή που ανέβασες γίνεται σαφής αναφορά ότι η κονσόλα "πέρνει" κασέτες!!! Στην δική μου δεν έλεγε ΤΙ- ΠΟ-ΤΑ. :cool:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Γεια σου ρε Σπύρο τρομερέ τύπε... Καταπληκτικά ειπωμένη η ιστορία σου. Άντε κανόνισε να έρθεις για καφέ να τα πούμε από κοντά.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Όμορφη ιστορία! Ήμουν σίγουρη πως η μητέρα σου θα σου έπαιρνε το παιχνίδι.

Στο μεταξύ ξεκινάω να διαβάζω και αναρωτιέμαι "Ρε, είχε Ζουμπα και τότε; Και μάλιστα σε video παιχνίδι; Ποιο ήταν αυτό;;;; " Αν δεν έκανες τη μετάφραση στο τέλος θα έμενα με την απορία! :biglaugh:
 
Πολυ ωραια η ιστορια σου φιλε και κυριως εποικοδομητικη, δηλαδη ειχε αποτελεσμα. Εχω κι εγω παρομοιες αλλα χωρις ευτυχη καταληξη, κοινως εμεινα να ξερογλειφομαι κοιτωντας την κονσολα :(
 
Πολύ όμορφη ιστορία dkssprs, με συγκίνησες καθως κι εγώ κάπως έτσι απέκτησα το πρώτο μου μουσικο όργανο. Η μαμά μου δεν ήθελε να μάθω μουσική, κι έτσι για χρόνια μάζευα τα χρήμματα που μου έδιναν για χαρτζιλίκι ή για ρούχα. Οταν ήμουν 14 βγήκα το αρμόνιο που έψαχνα σ' ένα μαγαζί σε προσφορά-πάρα πολύ φτηνότερο από αυτό που περίμενα. Στην αρχή έφερνε αντηρήσεις, αλλά αφού θα το πλήρωνα εγώ πήγαμε να το πάρουμε (είχα επιστρατεύσει και την γιαγιά για να την πείσει και της είχε κάνει το κεφάλι καζάνι!). Τελικά μου το έκανε δώρο, άν και σε κανονικό ωδείο κατάφερα να πάω μόνο αφ' ότου τέλειωσα το λύκειο.
 
Φοβερη ιστορια dkssprs ολοι εχουμε μια παρομοια αντιστοιχη ιστορια. Το λυπηρο εδω ειναι πως με τον ολο κοπο σου, και τα χρηματα που ειχες μαζεψει, θα μπορουσες να παρεις δευτερο και η τριτο παιχνιδι με ολα αυτα τα χρηματα. Τελη 1993 η τιμη του NES και των παιχνιδιων ειχαν πεσει παρα πολυ, και απορω ποιος τα ειχε τοσο πολυ ακριβα. Θυμασαι απο που το ειχες παρει;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Χαίρομαι που σας άρεσε η ιστορία μου και που ήταν η αφορμή για να θυμηθήτε κάτι αντίστοιχο δικό σας.

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι έχω κάνει ένα λάθάκι στην ιστορία σχετικά με την χρονολογία.Ηταν καλοκαίρι του 92 και όχι του 93. (Θα το διορθώσω αν γίνεται και στο αρχικό κείμενο)

Πάντως δεν νομίζω ότι είχαν πέσει τόσο πολύ τα παιχνίδια. Κάθε χρόνο αγόραζα από ένα (τα Χριστούγεννα) και δεν θυμάμαι να τα βρηκα κάποια χρονιά φθηνά. Πχ το φθηνότερο που πήρα ποτέ ήταν το NINJA GAIDEN II για 14.500 δρχ!

Βεβαίως και θυμάμαι το κατάστημα. Για όσους γνωρίζουν ήταν το ΑΣΤΕΡΙ στο Περιστέρι. Έχει κλείσει εδώ και χρόνια.

+ Επιπλέον παρακάτω παραθέτω όλα τα παιχίδια που αγόρασα:

TERMINATOR II

SHADOW WARRIORS II

WIZARDS AND WARRIORS III

SNOW BROS

ENA PODOSFAIRAKI (ανταλλαγή σε μαγαζί με το Wizards and warriors)

WWF steel cage

spider man sinister six

Αυτό βέβαια δεν σημαινει ότι δεν έπαιξα άλλα παιχνίδια. Όταν πήγα γυμνάσιο γνώρισα τον πολύ καλό μου φίλο Βασίλη (φίλοι έως και σήμερα) ο οποίος είχε και πολλά και καλά παιχνίδια και συχνά κάναμε ανταλλαγή.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ωραια αφηγηση και ακομα πιο ωραια ιστορια με ωραιο τελος!

το δεσιμο μας με αυτα τα αντικειμενα ειναι κατι που λιγοι μπορουν να καταλαβουν
 
Πίσω
Μπλουζα