Μια όμορφη ιστορία για το NES μου

A ρε τεραστια NINTENDO μονο εσυ μπορεις να προσφερεις τετοιες συγκινησεις και συναισθηματα στους gamers γιαυτο ησουν,εισαι και θα εισαι η μεγαλητερη και κορυφαια εταιρια στην ιστορια των videogames.Πραγματικα πολυ ωραια ιστορια φιλος εχω και γω μια παρομοια για το πως απεκτησα το NES την πιο αγαπημενη μου κονσολα απο ολες της NINTENDO.Το λατρευω οσο τιποτα και παιζω φανατικα ακομα και σημερα και μαλιστα καθε μερα η σχεδον καθε μερα.NES ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε και τα μυαλα στο μπλεντερ NOW YOU'RE PLAYING WITH POWER λεμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε :headbangdude:
 
dkssprs είπε:
Χαίρομαι που σας άρεσε η ιστορία μου και που ήταν η αφορμή για να θυμηθήτε κάτι αντίστοιχο δικό σας.
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι έχω κάνει ένα λάθάκι στην ιστορία σχετικά με την χρονολογία.Ηταν καλοκαίρι του 92 και όχι του 93. (Θα το διορθώσω αν γίνεται και στο αρχικό κείμενο)

Πάντως δεν νομίζω ότι είχαν πέσει τόσο πολύ τα παιχνίδια. Κάθε χρόνο αγόραζα από ένα (τα Χριστούγεννα) και δεν θυμάμαι να τα βρηκα κάποια χρονιά φθηνά. Πχ το φθηνότερο που πήρα ποτέ ήταν το NINJA GAIDEN II για 14.500 δρχ!

Βεβαίως και θυμάμαι το κατάστημα. Για όσους γνωρίζουν ήταν το ΑΣΤΕΡΙ στο Περιστέρι. Έχει κλείσει εδώ και χρόνια.

+ Επιπλέον παρακάτω παραθέτω όλα τα παιχίδια που αγόρασα:

TERMINATOR II

SHADOW WARRIORS II

WIZARDS AND WARRIORS III

SNOW BROS

ENA PODOSFAIRAKI (ανταλλαγή σε μαγαζί με το Wizards and warriors)

WWF steel cage

spider man sinister six

Αυτό βέβαια δεν σημαινει ότι δεν έπαιξα άλλα παιχνίδια. Όταν πήγα γυμνάσιο γνώρισα τον πολύ καλό μου φίλο Βασίλη (φίλοι έως και σήμερα) ο οποίος είχε και πολλά και καλά παιχνίδια και συχνά κάναμε ανταλλαγή.
Ξέρεις ποιο είναι το επόμενο βήμα τώρα, έτσι; Μια φώτο με τα ωραία αυτά αποκτήματά σου :) .
 
Το επόμενο βήμα είναι να σας πώ μια "άσχημη ιστορία" για το NES.

Το NES όταν είχε φάει το ψωμιά του και είχε παροπολιστεί υο είχα αφήσει στο χωριό μου. Το είχα σε ένα -αδιάφορο- έπιπλο που κανείς δεν άνοιγε.

Εκεί είχα αφήσει όλα του τα παρελκόμενα καθώς και όλα του τα παιχνίδια.

Ένα Πάσχα είχα σκοπό να πάω να το πάρω και να το βάλω σε περίοπτη θέση στο σπίτι μου στην Αθήνα.

Δυστηχώς ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:

- Πατέρα που είναι αυτό το Nintendo

- Τώωωωρα το έχω πετάξει εδώ και καιρό. Τι το θές μεγάλωσες τώρα....

Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα φανταστήτε.

Από τότε κοιτάω να αγοράσω ένα ΝΕΣ έτσι για το γ.... αλλά ξενερώνω απίστευτα που δεν είναι το δικό μου NES.
 
dkssprs είπε:
Το επόμενο βήμα είναι να σας πώ μια "άσχημη ιστορία" για το NES.
Το NES όταν είχε φάει το ψωμιά του και είχε παροπολιστεί υο είχα αφήσει στο χωριό μου. Το είχα σε ένα -αδιάφορο- έπιπλο που κανείς δεν άνοιγε.

Εκεί είχα αφήσει όλα του τα παρελκόμενα καθώς και όλα του τα παιχνίδια.

Ένα Πάσχα είχα σκοπό να πάω να το πάρω και να το βάλω σε περίοπτη θέση στο σπίτι μου στην Αθήνα.

Δυστηχώς ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:

- Πατέρα που είναι αυτό το Nintendo

- Τώωωωρα το έχω πετάξει εδώ και καιρό. Τι το θές μεγάλωσες τώρα....

Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα φανταστήτε.

Από τότε κοιτάω να αγοράσω ένα ΝΕΣ έτσι για το γ.... αλλά ξενερώνω απίστευτα που δεν είναι το δικό μου NES.
Ω ρε φίλε ήττα! Τι πάει να πει μεγάλωσες;;!! Αχ αχ αχ γονείς :rant:
 
Δηλωνω συγκινημένος αλλα και μαγεμένος απο την εξιστορηση σου για το NES! Το κειμενο σου προσδιδει φοβερη ατμοσφαιρα απο εκεινη την εποχη αλλα και μια ρεαλιστικη ζωντάνια που ο αναγνωστης ταυτιζεται μαζι της! Kαι μη σε απασχολει το άδικα πεταμένο NES (επειδη και σε μενα ειχε συμβει παρομοιο περιστατικό) εχω παντα σα μότο τη φραση "ποτε μη στεναχωρηθεις για κατι που μπορεις να αντικαταστησεις", που σημαινει οτι τα αψυχα κι αγαπημενα αντικείμενα ακομα κι αν χαθουν σχεδον παντα μπορουμε να τα ξαναβρουμε/ξαναγορασουμε ακομα κι αν δεν εχουν την ιδια συναισθηματική αξια με τα πρωταρχικα "δικα" μας.. (Αυτο το συνειδητοποιουμε κυριως απο την ενηλικιωση και μετα μιας κι εκει γινεται - στη πλειοψηφια - η αλλαγη στη προσωπικη σταση ζωης/κοσμοθεωρίας του καθενος, κοινως σοβαρευουμε και αλλαζουμε τις πρωτεραιότητες στα "θελω" του παιδικού μας χαρακτηρα)

Και κατι επιπλεον που ηθελα να προσθεσω οσο αφορα την άδοξη κατάληξη που ειχε το NES σου ειναι οτι αυτο το περιστατικό πρεπει να γινει μάθημα προειδοποίησης σε ολους εμας που προκειται να γινουμε νεοι γονεις ωστε παντα να εχουμε προνόηση προστασίας των αγαπημενων παιχνιδιων που θ'ανηκουν στα παιδια μας.. Δηλαδη παντα μα παντα θα ρωταμε πριν τους πετάξουμε καποιο παιχνιδι! Βεβαια στην εποχη μας το θετικο ειναι οτι η δικη μας γενια (οι γεννηθέντες κυριως τη δεκαετια του '80 και που κατα το 70% ειμαστε ολοι gamers) θα εχουμε ηδη ενα σπιτι γεματο απο συλλογη κονσολών οπότε τα παιδια μας θα τα βρουν ολα κυριολεκτικα στο "πιάτο" οσο αφορα το gaming!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
dkssprs είπε:
-Τι το θές μεγάλωσες τώρα....
-Αλήθεια πατέρα? Μεγάλωσα? Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορώ να αποφασίζω μόνος μου και να διαχειρίζομαι την προσωπική μου περιουσία χωρίς να αποφασίζουν οι γονείς μου τι χρειάζομαι και τι όχι ή τι είναι καλύτερο για μένα?

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΑΤΕΡΑ που με προστάτεψες αδειάζοντας το έπιπλο γιατί μάλλον ήθελες τον χώρο!

...κάτι τέτοιο θα έλεγα εγώ μάλλον, εκτός αν έβαζα τα κλάματα και έτρεχα γύρω γύρω τριρίζοντας σαν μικρό κοριτσάκι, που είναι και πιθανό :p
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
dkssprs είπε:
-Τι το θές μεγάλωσες τώρα....
-Αλήθεια πατέρα? Μεγάλωσα? Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορώ να αποφασίζω μόνος μου και να διαχειρίζομαι την προσωπική μου περιουσία χωρίς να αποφασίζουν οι γονείς μου τι χρειάζομαι και τι όχι ή τι είναι καλύτερο για μένα?

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΑΤΕΡΑ που με προστάτεψες αδειάζοντας το έπιπλο γιατί μάλλον ήθελες τον χώρο!

...κάτι τέτοιο θα έλεγα εγώ μάλλον, εκτός αν έβαζα τα κλάματα και έτρεχα γύρω γύρω τριρίζοντας σαν μικρό κοριτσάκι, που είναι και πιθανό
tinysmile_tongue_t.png


Jackie dragon είπε:
Και κατι επιπλεον που ηθελα να προσθεσω οσο αφορα την άδοξη κατάληξη που ειχε το NES σου ειναι οτι αυτο το περιστατικό πρεπει να γινει μάθημα προειδοποίησης σε ολους εμας που προκειται να γινουμε νεοι γονεις ωστε παντα να εχουμε προνόηση προστασίας των αγαπημενων παιχνιδιων που θ'ανηκουν στα παιδια μας.. Δηλαδη παντα μα παντα θα ρωταμε πριν τους πετάξουμε καποιο παιχνιδι! Βεβαια στην εποχη μας το θετικο ειναι οτι η δικη μας γενια (οι γεννηθέντες κυριως τη δεκαετια του '80 και που κατα το 70% ειμαστε ολοι gamers) θα εχουμε ηδη ενα σπιτι γεματο απο συλλογη κονσολών οπότε τα παιδια μας θα τα βρουν ολα κυριολεκτικα στο "πιάτο" οσο αφορα το gaming!
Σωστά τα λες αν και δεν ξέρω κατα πόσο θα δουλέψει κάτι τέτοιο. Γιατί το "μικρόβιο" του Retro μπορεί κάποιος να το αποκτήσει πολύ αργότερα από ότι φαντάζεσαι.

Εγώ ας πούμε ήμουν πολύ κτητικός και συνδεόμουν πολύ με τα παιχνίδια μου συναισθηματικά. Και λόγω του ανταγωνισμού με τον αδερφό μου, είχα φάει κόλλημα και κλείδωνα όλα τα πράγματά μου μακριά από εκείνον αλλά και τους γονείς μου. Ως αποτέλεσμα, σχεδόν ποτέ οι γονείς μου δεν πέταξαν τίποτα γιατί πολύ απλά δεν είχαν πρόσβαση αλλά και τα είχα όλα μαζεμένα (οπότε δεν ενοχλούσαν).

Κι όμως στο τέλος δεν γλίτωσαν. Τα περισσότερα παιχνίδια μου τα ξεφορτώθηκα ο ίδιος μετά τα 17, όταν άρχισα να ασχολούμαι πιο πολύ με το PC και είδα ότι δεν υπάρχει λόγος να τα κρατάω όλα αυτά κλεισμένα κάπου. Δηλαδή, είχα περάσει ήδη την ηλικία που λες, μάλλον, που πρέπει να ρωτάμε για να πετάξουμε πράγματα. Δεν τα πέταξα (γιατί τα λυπόμουν) αλλά τα μοίρασα από δω και απο εκεί. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, ένα σωρό αντικείμενα και παλιά videogames που μετάνιωσα που ξεφορτώθηκα. Γιατί το μικρόβιο του Retro το κόλλησα μετά τα 25.

Οπότε είναι κάτι που δεν θα μπορέσουμε να ελέγξουμε μάλλον. Ασε που ακόμα και αν κρύψουμε τα παιχνίδια των παιδιών μας από το να τα ξεφορτωθούν (αντιστράφηκαν οι ρόλοι ή μου φαίνεται?) ακόμα και όταν φτάσουν σε μεγάλη ηλικία, ακόμα και τότε ίσως να μην τους ενδιαφέρει. Το μικρόβιο του Retro το κολλάει η μειοψηφία, ας πούμε ότι εγώ, μονο έναν φίλο έχω που του αρέσουν αυτά, όλοι οι υπόλοιποι το βρίσκουν σαν θεμα για να με κράζουν, μάλιστα μου έχουν βγάλει το παρατσούκλι "φερετρο-maniax" :p
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Όντως και από τους δικούς μου (πολύ καλούς) φίλους, κανένας δεν είναι retro όπως εγώ!

Για παράδειγμα πριν καμιά εβδομάδα τους είπα ότι έμεινα ξάγρυπνος μέχρι τις 02 00 (η επόμενη εργασιμη) για να ψάχνω στο google εικονα από το τρανζιστοράκι που μου είχε κάνει δώρο ο πατέρας μου στο γυμνάσιο και ότι ψάχνομαι να αγορλασω ένα τώρα.

Το τι δούλεμα έφαγα δεν λέγετε.

Πάντως Imgema ωραίο παρατσούκλι σου έχουν βγάλει...γέλασα πολύ.

υγ Jackie πραγματικά έχω εκπλαγεί που οι περισότεροι έχετε σχολιάσει θετικά την εξιστόρηση διότι πραγματικά στον γραπτό λόγο είμαι μπάζο. Ευχαριστώ.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Όσον αφορά συναισθηματικές αξίες κλπ.

Αν σας πω για τον εαυτό μου, θα σας πω για έναν άνθρωπο που "λυπάται" να πετάξει ακόμα και το περιτύλιγμα από ένα δώρο!!!

Φανταστείτε τώρα, όσον αφορά τα πράγματά μου, τι γινόταν (και τι γίνεται)...

Με την ευκαιρία, ακόμα χρωστάω τη διαφήμιση στον dkssprs...

Θα τη βρω, που θα μου πάει... (εκτός και αν με προλάβει κανας μυρμηγκοφάγος)...
 
dkssprs είπε:
Από τότε κοιτάω να αγοράσω ένα ΝΕΣ έτσι για το γ.... αλλά ξενερώνω απίστευτα που δεν είναι το δικό μου NES.
Πολύ ωραία ιστορία, με ισχυρό nostalgia factor !! :thumbup:

Mένω στην τελευταία φράση, διότι μου είχε συμβεί ένα παρόμοιο περιστατικό (το οποίο έχω περιγράψει τουλάχιστον 2 φορές στο παρελθόν) που αφορούσε το Atari 2600 που είχα, και το οποίο ο father με ανάγκασε να πουλήσω ώστε να "τσοντάρω" και εγώ ένα "κάτι-τι" για την επικείμενη αγορά του home-micro που είχα βάλει τότε στο μάτι (Αmstrad).

Προφανώς ο father θεώρησε ότι μου έδινε ένα χρήσιμο "μάθημα ζωής" για την αξία των χρημάτων, κλπ-κλπ, όμως το μάθημα που πραγματικά πήρα εκείνη τη μέρα, ήταν...: "μην ξεφορτώνεσαι τίποτα". :supergrin: (και όχι τίποτα άλλο, αλλά όποιο Atari και να πάρω ποτέ δεν θα έχει την συναισθηματική αξία του "δικού μου" αρχικού μηχανήματος - όπως έγραψε και ο dkssprs....)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν ξέρω, για κάποιο λόγο γέλασα με την ιστορία (με την θετική έννοια φυσικά). Γύρισα αρκετά χρόνια πίσω, ευχαριστώ για τις αναπολήσεις.
 
Πολύ όμορφη και νοσταλγική η περιγραφή σου!!!

Με τις τιμές έπαθα κάτι...17.600 δρχ μια κασέτα με παιχνίδι??? :sealed:

Μου θυμισες μια δική μου περίπτωση που αγόρασα ένα gameboy color με δικά μου χρηματα από χαρτζιλίκι, γιορτές...δεν ειχα πει τιποτα στο σπίτι, ενα μεσημέρι μετα το σχολείο, ειχα τα χρηματα στην τσαντα μου (αν θυμαμαι καλά κοστιζε η παιχνιδομηχανη μαζι με την κασετα Μικρη Γοργονα 40.000 δρχ) ασχολιόμουν συνεχεια με αυτό, μετα από πολύ καιρο είπα για την αγορα αυτη...δεν αντιμετώπισα αντιδρασεις... :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
επειδή ήμασταν Γερμανία, το ΝES το έβλεπα από το 87 και το είχαμε από το 89, οπως και το Gameboy. Επαιξα ή δανείστηκα τα καλυτερα παιχνιδια. Ετυχε το 1994 να ξαναπαμε για λιγο εκει και αγορασα επιπλεον παιχνιδια που ηταν σε προσφορα. Τελευταιο παιχνιδι που επαιξα ηταν το Metroid.

Επειδη ομως ειχα λιωσει ολα τα παιχνιδια και πλεον είχαμε υπολογιστη, το πουλησαμε το 1995, όπως και το Αταρι 2600.

Αξεχαστες αναμνησεις, αν και κρυφος μου ποθος τοτε ηταν μια Amiga 500 ή AtariST. Mε τα λεφτα που έδωσε ο πατέρας μου για το Αταρι2600, τις δυο κονσολες Νιντεντο και τα παιχνιδια τους, μπορούσε να μας πάρει έναν 16μπιτο υπολογιστη και θα είχαμε και δωρεαν παιχνιδια απο γνωστους Amigaδες μαθητές. Αλλο η σκηνη Amiga στη Γερμανια, άλλο στην Ελλάδα.
 
Ωραία ιστορία. Θυμάμαι κι εγώ τις εξωπραγματικές τιμες στα παιχνίδια. 18.000 για μια κασέτα NES, μεγαλο ποσο, μιλάμε για 80-100€ και βάλε σήμερα. Την εποχή εκείνη ('93-94) το ημερομίσθιο ηταν 3-3.500 δρχ άντε τώρα να δουλεύει ο πατέρας για 100 χιλ. το μήνα και να κανει 50 χιλ. το nes με μια κασέτα. Επίσης θυμαμαι 12.000 μια κασέτα game gear, το είχε ένας φίλος με 3 παιχνίδια (chakan, columns, sonic και ποτε δεν αγόρασε άλλο lol) γύρω στα 9-10 η κασέτα του ασπρομαυρου gameboy που ηταν το φθηνότερο όλων. Σε κάποια φαση κάνανε 25.000 η μια κασέτα του SNES δεν πιστεύω να κανω λάθος δεν ψάχνω και περιοδικά της εποχής τώρα. Έπρεπε να εχεις δηλαδή πολλά λεφτά για μια κονσόλα και 5-6 παιχνίδια.
 
1@Shinobi[/USER] Νομίζω οτι τα μεροκάμματα ήταν μεγαλύτερα, γύρω στις 5000, αλλά και πάλι αυτό δεν αλλάζει οτι 50.000 ήταν πολλά λεφτά για ένα παιχνίδι

 
Το '96 πιτσιρικας δουλευα και έπαιρνα 4 χιλ μεροκάματο εκεί περιπου έπαιζε παντού αντε το πολύ 5, οποτε το '93 θα ηταν λιγο πιο κάτω φαντάζομαι. Για να πάρεις μια κονσόλα 50-60 χιλιάρικα έπρεπε να δουλευεις ενα 2μηνο για να σου περισσεύουν να τα δώσεις. Μην ξεχνάμε το χρήμα είχε αξία τοτε δηλαδή τα 50.000 που εδινες είχαν αξία σημερινή γύρω στα 500 ευρώ, (μετατροπή και επι 2,5 που είναι ακριβότερα όλα σήμερα). Η αμιγκα των 200 χιλ το 1991 θα κόστιζε 2.000€ περιπου σήμερα
 
Είχα υπόψη μου και αναφερόμουν σε μισθούς 40άρηδων της περιόδου εκείνης, όπου κυμαίνονταν στα 5-6 χιλ. ή 110-132 χιλ. μηνιαίως με επιδόματα γάμου κάποιες τριετίες κτλ. Και πάλι τα 50.000 ήταν πολλά. Από την άλλη, θυμάμαι οτι όποιος αγόραζε τέτοιο μηχάνημα, ήταν σε φάση τα μαζευώ από κάλαντα, γιορτές και πανηγύρια για κάνα χρόνο. Θυμάμαι έναν φίλο μου τότε, που επένδυσε το έτος "ν" κάλαντα έτους "ν-1"και "ν", γιορτή-γενέθλια έτους "ν" και έναν μποναμά από την γιαγιά τον 12 του "ν" στο MSII...
 
Ωραία ιστορία. Θυμάμαι κι εγώ τις εξωπραγματικές τιμες στα παιχνίδια. 18.000 για μια κασέτα NES, μεγαλο ποσο, μιλάμε για 80-100€ και βάλε σήμερα. Την εποχή εκείνη ('93-94) το ημερομίσθιο ηταν 3-3.500 δρχ άντε τώρα να δουλεύει ο πατέρας για 100 χιλ. το μήνα και να κανει 50 χιλ. το nes με μια κασέτα. Επίσης θυμαμαι 12.000 μια κασέτα game gear, το είχε ένας φίλος με 3 παιχνίδια (chakan, columns, sonic και ποτε δεν αγόρασε άλλο lol) γύρω στα 9-10 η κασέτα του ασπρομαυρου gameboy που ηταν το φθηνότερο όλων. Σε κάποια φαση κάνανε 25.000 η μια κασέτα του SNES δεν πιστεύω να κανω λάθος δεν ψάχνω και περιοδικά της εποχής τώρα. Έπρεπε να εχεις δηλαδή πολλά λεφτά για μια κονσόλα και 5-6 παιχνίδια.
Οι τιμες των παιχνιδιων δεν ηταν τοσο ακριβες. Σιγουρα υπηρχαν διαφοροι, πολλες φορες πολυκαταστηματα με πολυ υψηλες τιμες, αλλα ηταν η εξαιρεση και οχι ο κανονας. Το NES επισης δεν κοστιζε επισημως 50.000, εμεις ειχαμε παρει το Mario PACK για αρκετα λιγοτερα χρηματα ολοκαινουργιο οταν ειχε βγει.

Τα εξιδεικευμενα καταστηματα ειχαν κατα πολυ χαμηλοτερες τιμες, οπως και προσφορες. Τα πολυκαταστηματα και μεγαλες αλυσιδες ομως, σπανιως ηταν ανταγωνιστικα. Ηταν ομως η πρωτη σκεψη στο μυαλο των περισσοτερων γονεων, και εκει βασιζοντουσαν.

Δεν υπηρχαν ακριβα παιχνιδια και μηχανημα; Ναι, φυσικα και υπηρχαν. Πρωτιστως οσα εκαναν εισαγωγη τα ιδια απο το εξωτερικο, πολλες φορες αμερικανικα κτλ. NES το ακριβοτερο που ειχαμε ηταν το Mario Bros 3, καπου στα 15.000.

Το Snes ειναι εντελως διαφορετικη συζητηση, τα εισαγωγης τα κοπαναγαν μεχρι τελους και ζητουσαν για καποια παιχνιδια ως και 50.000 (Super Street Fighter 2, Mario RPG, FFVI, Chrono Trigger) οταν τα ειχαν πρωτοεισαγει απο το εξωτερικο. Εκει ομως πληρωνες την παραλληλη εισαγωγη λιγες μερες μετα απο την κυκλοφορια τους απο το εξωτερικο, και οχι μια επισημη τιμολογηση.
 
Εριξα λίγο ψάξιμο, καλοκαίρι 1994 την εποχή δηλαδή που μεσουρανούσαν οι κονσόλες αυτές με τις κασέτες.

Clipboard02.jpg

Clipboard04.jpg
 
Θυμαμαι χαρακτηρηστικα το Yoshis Island που ειχα παρει για το Snes ειχε τιμη πανω στο κουτι 24,900 δρχ.  
Επισης το πιο ακριβο παιχνιδι που εχω ακουσει , το εχει παρει ενας φιλος για το mega drive  ,το Robocop Vs Terminator  στις 32,900δρχ. 
 
Πίσω
Μπλουζα