Μιχαήλ Στρογκώφ - Michael Strogoff [Ιούλιος Βερν] (Εκδόσεις Αγκυρας)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Aardvark
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Aardvark

Aardvark

Retromaniax Co-Founder
Joined
26 Σεπ 2006
Μηνύματα
15.208
Αντιδράσεις
4.871
Αν και πασιγνωστος τιτλος του Ιουλιου Βερν,δεν ηταν απο τους αγαπημενους μου ,προτιμουσα sci-fi ,διαστημοπλοια και υποβρυχια και ταξιδια στα εγκατα της γης. :xm:

Μαλλον δωρο θα ηταν. :D

picture.php


picture.php
 
Αυτο το βιβλιο οσες φορες και να επιασα να το διαβασω ποτε δεν καταφερα να τελειωσω ουτε το πρωτο κεφαλαιο!!!
 
Oυτε εγω ,πολυ "βαρυ" για βιβλιο ξεκινωντας απο το ονομα.

Μα να εχεις ταξιδια στο διαστημα και εξερευνησεις στα εγκατα της γης και της θαλασσας και να σε τραβηξει ο Στρογκωφ. :(
 
Πραγματικά! Μετά από την μυστηριώδη νήσο σου πετάει έναν Στρογκωφ.
 
Κριμα γιατι ετσι χανετε μια πλευρα του Βερν στην οποια ηταν επισης κορυφαιος.
 
Καλα δεν ειπαμε οτι δεν θα το διαβασουμε ποτε. :)

Και εσυ κατι χρωστας απο Βερν,δεν το ξεχασα.
 
Τότε θα του δώσω ακόμα μια ευκαιρία και θα προσπαθήσω να το διαβάσω :)
 
Αντε Kambia μισο μισο και στο τελος το συζηταμε. :D

 


Η μαλλον θα μας εξετασει ο Ηρακλης.
icon10.gif


 
 
Λοιπόν το είχα διαβάσει μικρός, περιπετειώδες και από τα αγαπημένα μου βιβλία του Ιουλίου Βέρν, όπως όλα άλλωστε της σειράς αυτής. Και μόνο η εικόνα του εξωφύλλου με γεμίζει νοσταλγία.
 
Από τα αγαπημένα μου του Βερν αν όχι το πιο αγαπημένο! Εγώ έβρισκα πάντως αφόρητη την αγγελική (πλην μαχητική, είναι γεγονός) Νάντια και είχα ταυτιστεί με την τσιγγάνα Σαγκάρα, αξέχαστη σὐντροφο του κακού προδότη που βασανίζει τον ταλαίπωρο Μιχαήλ. Ο καλυτερος γυναικείος χαρακτηρας του Βερν. Φυσικά βρίσκει το κακό τέλος που (και καλά) της αξίζει. Είχα στεναχωρεθεί πολύ. Έτσι είναι όμως πάντα, οι δυνατές γυναίκες βρίσκουν το τέλος τους από τον συγγραφέα δημιούργο τους που είναι σαν να μετανιώνει που τις έφτιαξε! Εγώ το είχα σε άλλη έκδοση αυτη με τις υπέροχες γκραβούρες. Περίεργο που δεν σας άρεσε πάντως! Ο Βερν ο οποιος είχε μια τάση προς τον καλυμμένο σαδισμό (θυμαστε και την σκηνη με τις γυναικες που θυσιάζονται στον 15ετή πλοιάρχο;μπρρρρ) εδώ δίνει ρέστα (το κνούτο! το κνούτο!). Επίσης έχει μάχες, προδοσίες και λοιπά ενδιαφεροντα για αγοράκια καθώς και αρκετό και πειστικό ρομαντζο για κοριτσάκια!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
To'χω σκοπο με την πρωτη ευκαιρια ,εν'τω μεταξυ μαζεψα και μερικα καινουργια απο την σειρα που κυκλοφορει τωρα ,να δω ποτε.....
 
Να το διαβάσετε και να το ξανασυζητήσουμε το θεμα διότι πραγματικά αξιζει!
 
...ψιλοανωμαλιδης ο Ζουλι?

μμμ..για κοιτα κατι ιδεες που μου μπαινουν στα γεραματα..

δε το χα σκεφτει,αλλα εδω που τα λεμε παιζει...
 
-Πρέπει να δώσεις την επιστολή στα χέρια του μεγάλου δούκα.


-Θα τη δώσω.


-Ο μεγάλος δούκας είναι στο Ιρκούτσκ.


-Θα πάω στο Ιρκούτσκ.


-Θα πρέπει να διασχίσεις μια χώρα όπου έχουν εισβάλλει οι Τάταροι.


-Θα τη διασχίσω.

 


Ανασύρω το θεματάκι γιατί μου το θύμισε η d@redevil με τα βιβλία που ξαναδιαβάζει

Για τον Μαρή πρέπει να έχω χρόνο επειδή μπορώ να γράφω ώρες ;)

 


Από τ' αγαπημένα μου του Βερν (τα επιστημονικής φαντασίας δεν τα μπορούσα με τίποτα, λαμπρή εξαίρεση ο Ναυτίλος του κάπτεν Νέμο).


Τα περί προτίμησης της Σαγκάρα από τη Νάντια που φωνάζουν Δομινίκη από μακριά, δεν τα σχολιάζω καν :P

 


Έμαθα πού πέφτει το Ιρκούτσκ


Έμαθα τι είναι το κνούτο :)


Μου πρωτογεννήθηκε η επιθυμία να ταξιδέψω χειμώνα στη Ρωσία με την σκέψη του Στρογκώφ πόσο τον ταλαιπωρεί το ταξίδι την άνοιξη που ένα σωρό εμπόδια σε καθυστερούν (ποτάμια, χαντάκια, δύσβατοι δρόμοι) ενώ τον χειμώνα η θερμοκρασία μπορεί να πέφτει κάτω από το μηδέν αλλά "η τρόικα πετάει χαρούμενα πάνω στο χιόνι που έχει σκεπάσει ομοιόμορφα τα πάντα"


Μ' άρεσε πολύ η πρώτη κουβέντα που λέει ο Μιχαήλ στη Νάντια όταν εξασφάλισε (εννοείται, σε αποστολή του τσάρου βρισκόταν!) την άδεια διόδου που είχαν αρνηθεί σ' όλους τους υπόλοιπους. "Αδελφή μπορούμε να συνεχίσουμε το ταξίδι μας μέχρι το Ιρκούτσκ, έρχεσαι;" "Σ' ακολουθώ αδελφέ" Πρόσκληση που δείχνει ανθρωπιά, ενδιαφέρον και δεν αφήνει παρανοήσεις ως προς τη σχέση που της ζητά (λέμε τώρα, το οικειοθελές ρομάντζο είναι άλλη υπόθεση ;) ).


Με ξετρέλαναν οι δύο ανταποκριτές, ο Άγγλος Χάρυ κι ο Γάλλος Αλσίντ, με τη φιλία τους και τον ανταγωνισμό τους αλλά κυρίως με την απίστευτη σκηνή όπου, για να μη χάσουν τη σειρά στο τηλεγραφείο, ανάμεσα στα νέα που μετέδιδαν στις εφημερίδες τους ανακάτευαν στίχους από τη Βίβλο (ο Άγγλος) και γουστόζικα τραγουδάκια του καμπαρέ (ο Γάλλος) :darkglasses:

 


 
Από τα "ρεαλιστικά" του Βερν, μου είχε αρέσει περισσότερο το "Μυστηριώδες έγκλημα". Πάλι με Ρωσία είχε σχέση...
 
Πείτε τα, βρε παιδιά! Πείτε μπας κι ακούσει η Kambia (βούκινο θα σε κάνω! :P ) :biglaugh:

Όταν είχα ξεκινήσει να το διαβάζω, μου έκανε λίγο εντύπωση η διαφορά στη γραφή! Εγώ άλλωστε λατρεύω τον Βερν ακριβώς για τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας! :)

Παρ' όλα αυτά, με τράβηξε και με αιχμαλώτισε η πλοκή με ένα τέλος απρόοπτο (τουλάχιστον για μένα!), όμως με τα ίδια ιδανικά που βρίσκω σε κάθε βιβλίο του Βερν! Που και τότε, και τώρα, με κάνουν να θέλω ένας καλύτερος άνθρωπος!

@Retrofun: Συμφωνώ σε όλα! :)
 
D@redevil είπε:
Πείτε τα, βρε παιδιά! Πείτε μπας κι ακούσει η Kambia (βούκινο θα σε κάνω! :P ) :biglaugh:
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Eμμμμμ.... Ναι...... Εδώ το έχω.... Στο ράφι..... Προσπαθώ! Τί να κάνω? Δε μου βγαίνει βρε παιδιά. Από το δημοτικό το προσπαθώ!!!! Οκ μου δίνω dead line μέχρι τέλος του μήνα #)
 
Kambia είπε:
Eμμμμμ.... Ναι...... Εδώ το έχω.... Στο ράφι..... Προσπαθώ! Τί να κάνω? Δε μου βγαίνει βρε παιδιά. Από το δημοτικό το προσπαθώ!!!! Οκ μου δίνω dead line μέχρι τέλος του μήνα #)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Στο ράφι είναι ΉΔΗ ένα μήνα! :P

Περιμένουμε να γράψεις review! Και τα 1.054 μέλη του φόρουμ! :biglaugh:
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα