Μπομπ ο Σφουγγαράκης - SpongeBob SquarePants (1999)

Παντως για να μην παρει η μπαλα ολα τα σημερινα "παιδικα",να πω οτι και το interactivity της Dora μου αρεσει αλλα πανω απο ολα προτιμω το Frannys Feet
 
Θα συμφωνήσω με το φίλο Vag αλλά νομίζω τελικά πως αυτό δεν έχει και τόση σημασία πια για μένα όσο το ότι...απο την αρχή που άνοιξα αυτόν τον αντίλογο είχα συνέχεια την ανησυχιά ότι θα οδηγήσω την κουβέντα μας σε αδιέξοδο και ότι το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να διχάστουν οι απόψεις και να δημιουργηθεί ένα μικρό χάος,μιας και είναι ένα θέμα απο μόνο του δύσκολο και διφορούμενο,που φυσικά δεν αγγίζει μόνο τον Μπόμπ...αλλά εν γένει τα παιδικά παλιά και καινούργια...Σας ευχαριστώ λοιπόν για το ενδιαφέρον σας να πείτε την άποψή σας ακόμη και αν αυτό ξέφευγε απο το θρεντάκι που με όρεξη ανοίξατε για να τα πείτε στο χαλαρό...Είτε έτσι είτε αλλιώς το μόνο σίγουρο είναι πως η αλήθεια σε όλα τα πράγματα συνήθως κρύβεται κάπου στη μέση...!....(δεν φτάνει πες που μας κατέστρεψες το θεματάκι,αμπελοφιλοσοφείς και απο πάνω...χαχαχα)...!Εχμ... πηγαίνω να δω τι καλό προτείνει ο φίλος μου ο Vag...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μην ανησυχείς αγαπητή misspepper77, και ο σχολιασμός σου γύρω από τον Μπομπ εντός θέματος είναι και δεν προκάλεσες κανένα πρόβλημα στο θρεντάκι μας, άλλωστε μία τέτοια συζήτηση είναι πολύ εποικοδομητική νομίζω για όλες τις πλευρές.

Αγαπητέ Βαγγέλη σε πολλά συμφωνούμε ως ευαισθητοποιημένοι γονείς και σέβομαι απόλυτα αυτά που λες, συμφωνώ ότι ο Μπομπ δεν είναι ό,τι καλύτερο για τα παιδιά - νομίζω το ανέφερα κιόλας - μάλλον παιδικό για ενηλίκους είναι όπως τα South Park/Simpsons/Futurama, αλλά από την άλλη αφού έχει κατά κάποιον τρόπο πιάσει η μανία του Μπομπ σαν μορφή και τα μικρά παιδιά, νομίζω ότι δεν πρέπει να αποκλείσω εντελώς το παιδί μου από αυτό. Έτσι λοιπόν, προσωπικά δεν θα απαγορεύσω στο παιδί μου να δει κάτι με μοναδικό σκοπό να το προφυλάξω, γιατί ό,τι απαγορεύεται τελικά είναι και αυτό που προκαλεί και "πονηρεύει". Μπορεί να το "κατευθύνω" με τρόπο και να "φιλτράρω" αυτά που βλέπει, έτσι έχω ξεχωρίσει - επιλέξει κάποια ανάλαφρα επεισόδια του Μπομπ να είναι "πρόχειρα" προς θέαση και μετά της βάζω άλλα παιδικά, ήδη αναφέρθηκαν κάνα δυο ακόμα που τα είχα ξεχάσει.

Τέλος πάντων τα παιδιά μας υποθέτω είναι μικρά για να ψάχνουν κρυμμένα υπονοούμενα, αδελφίστηκες συμπεριφορές, χυδαιότητες, κλπ, αυτά είναι δουλειά των μεγάλων και τελικά αυτοί μόνο ασχολούνται με αυτά, αφού τα παιδιά με το αγνό (παρθένο ακόμα) μυαλό τους δεν καταλαβαίνουν πολλά από αυτά που βλέπουν. Μάλιστα σου αναφέρω ότι ήδη έχει βαρεθεί τον Μπομπ η δικιά μου και το έχει γυρίσει στις πριγκίπισσες και τις νεράιδες. Υποθέτω ότι σιγά-σιγά μεγαλώνει και όπου νά 'ναι θα μου φέρει και τον γαμπρό στο σπίτι. :D
 
Sorry για το hijack στο threadάκι σας,και το off-topic post,αλλά σήμερα που είδα μέρος του Ratatouille στο σπίτι του pooky,σκεφτόμουν στην επιστροφή ότι αυτό είναι σύγχρονο παιδικό της προκοπής..!
 
Ναι, οι ταινίες σαν κι αυτή είναι υπέροχες για παιδιά (φυσικά και για μεγάλους). Το Nemo π.χ. είναι αριστούργημα. Φυσικά και τις βλέπουμε, ξανά και ξανά μάλιστα, αλλά τα πιο μικρά παιδιά δεν μπορούν να παρακολουθούν για τόση ώρα κάποιες φορές. Εκτός του ότι δεν είναι τόσες πολλές.

Ξέχασα να αναφέρω και το Baywatch, για όσους έχουν αγοράκια όμως...
 
Οταν ειχα πρωτοδει τον Μπομπ οπτικα, δεν μου αρεσε καθολου αισθητικα. Ειχα επισης την εντυπωση πως προκειται για ενα παιδικο προσχολικης ηλικιας και σκεφτομουν ποσο ασχημο ειναι. Ετυχε μια φορα να δω ενα επεισοδιο. Γελασα πολυ και σκεφτηκα πως οι μαγκες εστησαν πολυ ωραια την φαση. Ενα παιδικο διπλης αναγνωσης.

Αν και προσωπικα στα αρκετα επεισοδια που εχω δει δεν σημειωσα καποιο θεμα περι ομοφυλλοφιλιας κτλ, διατηρω πολλες αμφιβολιες για το αν τα παιδακια θα καταλαβαιναν καν καποια υπονοουμενα. Επισης θεωρω πολυ λογικο τα παιδακια σε καποια φαση να βαριουνται τον Μπομπ. Δεν ειναι ηρωας με την κλασσικη εννοια και σε πολλες φασεις (ναι οι στιγμες του ενηλικου χιουμορ) θα πρεπει να ειναι ακατανοητες και να κανουν ''κοιλια''.

Και γενικα ως προς το θεμα ''λογοκρισια'' προιοντων. Καλο ειναι να προσπαθουμε να ανατρεξουμε στην εποχη που εμεις ειμασταν παιδια και πως σκεπτομασταν. Τα παιδια παντα ειναι πιο αγνα απο τους μεγαλους. Επειδη εμεις σκεπτομαστε πονηρα νομιζουμε πως ετσι θα ειναι και για τα παιδια. Μεγα λαθος. Αν οι ''μεγαλοι'' ηταν σωστοι ολοι οσοι ακουγαμε μεταλ στα νιατα μας θα επρεπε:

α να εχουμε πηδηξει απο παραθυρα για να αυτοκτονησουμε

β να εχουμε παει φυλακη

γ να ειμαστε σατανιστες

δ ολα τα παραπανω

Θυμαστε (οσοι ασχολουσασταν) την αμερικανικη οργανωση αποτελουμενη απο συντηρητικες μητερες που λογοκρινε τις κυκλοφοριες δισκων και τα εξωφυλλα?
 
Συγνώμη για το σχόλιο, αλλά αλοίμονο αν περιμέναμε από ένα "παιδικό" να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά μας. Χαίρομαι που βλέπω πως υπάρχουν ακόμα γονείς που κάθονται με τα παιδιά τους και φιλτράρουν κάπως το τι βλέπουν.

Ναι, συμφωνώ πως ο πολυαγαπημένος μου Μπομπ έχει πολύ εξεζητημένο χιούμορ και μερικές φορές όχι τόσο κατάλληλο για παιδιά, αλλά με μια διευκρίνηση: Αν το παιδί σας είναι μικρό αλλά καταλαβαίνει τα υπονοούμενα τότε May Day May Day... Ήδη έχει μάθει από κάπου αλλού πολλά...

Γενικά είμαι υπέρ του να έχεις έναν έλεγχο, αλλά να μην είναι ασφυκτικός, μη νομίζουν τα παιδιά ότι ο κόσμος είναι φραουλίτσες και καρδούλες, συννεφάκια και ουράνια τόξα (άσε που δεν τον γλυτώνεις τον ομοφυλλόφιλο γιο έτσι).

Τέλος, για το οφτόπικ, να αναφέρω ότι τη βαφτισιμιά μου που είναι 5 ετών την έχω φλομώσει σε προιόντα Ντόρα (της αρέσει βέβαια και το κινούμενο σχέδιο) ακριβώς γιατί για την ηλικία της παρουσιάζει αρκετές αξίες και έννοιες, ε και μαθαίνει και πέντε πραγματάκια.

Αν θέλετε πάντως να αποφύγετε κάτι να δει το παιδί σας σαν το λιβάνι ο διάολος είναι η Πολυκατοικία του Μέγκα (είναι βράδυ, αλλά σχετικά νωρίς). Μπροστά της ο Μπομπ είναι του παππού τα παραμύθια...
 
Ναι η αληθεια ειναι οτι η πολυκατοικια εχει ενα θεμα οσον αφορα τα πιτσιρικια. Καλως ή κακως μπαινουμε σε μια περιοδο που η τηλεοραση δεν μπορει να παιζει τον ρολο νταντας. Πρεπει να παρακολουθουν οι γονεις και προπαντως να ασχολουνται με τα παιδια τους.

Η σειρα ειναι μια χαρα και προσωπικα γελαω πολυ σε φασεις, αλλα αν ειχα πιτσιρικι θα προτιμουσα να δει πλανα σαν αυτα που προβαλονται σε φασεις, αφου ειναι σε θεση να ξερει και να νιωθει καποια πραγματα. Αλλο τα υπονοουμενα που δεν ειναι καν υπονοουμενα και αλλο τα γλωσσσοφιλα φορα παρτιδα μεταξυ νταγλαραδων.
 
Πίσω
Μπλουζα