Μόνο για γυναίκες

Εμείς οι πολύ ξανθιές γυναίκες χρειαζόμαστε πολύ χρώμα δηλ.κοκκινι κραγιόν και ρουζ και όχι τόσο έντονα μάτια. Οι καστανες. Σταρένιες το αντίθετο γεμάτα μάτια και πιο nude χειλη. Το κόκκινο κραγιόν αμέσως μου δινει χρωμα
 
Εμείς οι πολύ ξανθιές γυναίκες χρειαζόμαστε πολύ χρώμα δηλ.κοκκινι κραγιόν και ρουζ και όχι τόσο έντονα μάτια. Οι καστανες. Σταρένιες το αντίθετο γεμάτα μάτια και πιο nude χειλη. Το κόκκινο κραγιόν αμέσως μου δινει χρωμα

Προσωπικα ως καστανοξανθη, μου αρεσει να τονιζω εντονα τα ματια μου και απο κραγιον διαλεγω απαλους τονους σε ροζ, μπεζ και λιλα. Λατρευω το στυλ της Μπριζιτ Μπαρντο στο μακιγιαζ, με το μαυρο μολυβι και τα ματια να βρισκονται σε πρωτο πλανο.
 
Προσωπικα ως καστανοξανθη, μου αρεσει να τονιζω εντονα τα ματια μου και απο κραγιον διαλεγω απαλους τονους σε ροζ, μπεζ και λιλα. Λατρευω το στυλ της Μπριζιτ Μπαρντο στο μακιγιαζ, με το μαυρο μολυβι και τα ματια να βρισκονται σε πρωτο πλανο.
Εγώ λατρεύω της γιοχανσον μπαμπι , νομίζω πως πάει και σε μενα
 
Εμείς οι πολύ ξανθιές γυναίκες χρειαζόμαστε πολύ χρώμα δηλ.κοκκινι κραγιόν και ρουζ και όχι τόσο έντονα μάτια. Οι καστανες. Σταρένιες το αντίθετο γεμάτα μάτια και πιο nude χειλη. Το κόκκινο κραγιόν αμέσως μου δινει χρωμα
Θα έλεγα ότι έχει να κάνει με το ποιο είναι το δυνατό χαρακτηριστικό σου ώστε να μπορέσεις να το αναδείξεις περισσότερο. Είναι το βλέμμα; κάνεις έντονα μάτια. Είναι τα χείλη; βάζεις ένα πιο έντονο κραγιόν. Όσο για τις ξανθές, μου αρέσει όταν έχουν ανοικτόχρωμα μάτια να τα τονίζουν περισσότερο από τα χείλη αλλά και πάλι όπως είπα πιο πάνω έχει να κάνει με το καλύτερο χαρακτηριστικό. Βέβαια υπάρχουν και οι πολύ τυχερές που έχουν όλο το πακέτο και αναλόγως με τη διάθεσή τους κάθε φορά τονίζουν αυτό που θέλουν, όπως τούτη εδώ η μακιγιέζ από το Βελιγράδι που παρακολουθώ τελευταία.

hqdefault.jpg


images


Προσωπικά τονίζω περισσότερο τα μάτια γιατί συν τοις άλλοις μου αρέσει και η όλη διαδικασία (να βρω σκιές, να τις ταιριάξω, να φτιάξω σχήμα, να βάλω μολύβι ή eyeliner, να περάσω μάσκαρα κλπ. Μπορεί να παίρνει ώρα αλλά το φχαριστιέμαι! :) )
 
Θα έλεγα ότι έχει να κάνει με το ποιο είναι το δυνατό χαρακτηριστικό σου ώστε να μπορέσεις να το αναδείξεις περισσότερο. Είναι το βλέμμα; κάνεις έντονα μάτια. Είναι τα χείλη; βάζεις ένα πιο έντονο κραγιόν. Όσο για τις ξανθές, μου αρέσει όταν έχουν ανοικτόχρωμα μάτια να τα τονίζουν περισσότερο από τα χείλη αλλά και πάλι όπως είπα πιο πάνω έχει να κάνει με το καλύτερο χαρακτηριστικό. Βέβαια υπάρχουν και οι πολύ τυχερές που έχουν όλο το πακέτο και αναλόγως με τη διάθεσή τους κάθε φορά τονίζουν αυτό που θέλουν, όπως τούτη εδώ η μακιγιέζ από το Βελιγράδι που παρακολουθώ τελευταία.

hqdefault.jpg


images


Προσωπικά τονίζω περισσότερο τα μάτια γιατί συν τοις άλλοις μου αρέσει και η όλη διαδικασία (να βρω σκιές, να τις ταιριάξω, να φτιάξω σχήμα, να βάλω μολύβι ή eyeliner, να περάσω μάσκαρα κλπ. Μπορεί να παίρνει ώρα αλλά το φχαριστιέμαι! :) )
Στην δεύτερη φωτογραφία όμως τονίζεται πολύ περισσότερο καμία σχέση με την πρώτη επειδή είναι πολύ ανοιχτοχρωμη
 
Bajar είσαι από τις γυναίκες που σου πάνε όλα γιατί έχεις άσπρη πολύ επιδερμίδα και σκουρόχρωμα μάτια και μαλλιά οπότε ότι και να δοκιμάσεις θα ναι ταμάμ πάνω σου. Κοίταξε στο αβαταρ εκτός του ότι είμαι αναμαλλιασμενη έχω θέμα στο Να βάζω σωστά σκιές οπότε με,σώζει το κραγιόν, με τονιζει
 
Bambi , σκεψου τι ανόητη ήμουν στα 20 στα 21 μου φέρνανε δώρα σε γιορτές και γενέθλια μεικ απ και δεν τα κοίταζα καθόλου. Ξεραίνονταν δυστυχώς.
Δεν ήσουν ανόητη, απλώς δεν σε ενδιέφεραν και είναι οκ να μην σε ενδιαφέρουν τα σύνεργα μακιγιάζ και γενικότερα οι κοκεταρίες. Ούτε και μένα μ' ενδιέφεραν ποτέ ιδιαίτερα και τώρα ακόμα βάζω μόνο τα απαραίτητα και μόνο όταν έχω να πάω κάπου ή όταν έχω παράσταση με τη χορωδία ή τη σχολή χορού. Δεν είναι ντροπή να προτιμάς ένα πιο σπορ στιλάκι και να εκτιμάς άλλα δώρα, όπως τα βιβλία. Μην πέφτεις στην παγίδα της αυτομαστίγωσης. Δεν είναι όλες οι γυναίκες καμωμένες για κοκέτες και πρέπει επιτέλους να πάψει να μας αγχώνει η κοινωνική πίεση που μας θέλει χαμογελαστές, κοκέτες, βαμμένες και αδύνατες. Είναι οκ, τελείως οκ όμως, να μην είσαι τίποτε από όλα αυτά. Και καλά έκαναν και ξεραίνονταν τα σύνεργα του μακιγιάζ και μαγκιά σου!
 
Δεν ήσουν ανόητη, απλώς δεν σε ενδιέφεραν και είναι οκ να μην σε ενδιαφέρουν τα σύνεργα μακιγιάζ και γενικότερα οι κοκεταρίες. Ούτε και μένα μ' ενδιέφεραν ποτέ ιδιαίτερα και τώρα ακόμα βάζω μόνο τα απαραίτητα και μόνο όταν έχω να πάω κάπου ή όταν έχω παράσταση με τη χορωδία ή τη σχολή χορού. Δεν είναι ντροπή να προτιμάς ένα πιο σπορ στιλάκι και να εκτιμάς άλλα δώρα, όπως τα βιβλία. Μην πέφτεις στην παγίδα της αυτομαστίγωσης. Δεν είναι όλες οι γυναίκες καμωμένες για κοκέτες και πρέπει επιτέλους να πάψει να μας αγχώνει η κοινωνική πίεση που μας θέλει χαμογελαστές, κοκέτες, βαμμένες και αδύνατες. Είναι οκ, τελείως οκ όμως, να μην είσαι τίποτε από όλα αυτά. Και καλά έκαναν και ξεραίνονταν τα σύνεργα του μακιγιάζ και μαγκιά σου!
Lady naty δεν υπήρξα κόκετα, πότε δεν ήταν και η μάνα μου , ούτε η γιαγιά. Κοκετα, θηλυκό γεννιέσαι δεν γίνεσαι και είναι οκ να έχεις πιο σπορτ στυλ, μου έδωσες άλλη οπτική αλλά θέλω και να το προσπαθήσω...
 
Lady naty δεν υπήρξα κόκετα, πότε δεν ήταν και η μάνα μου , ούτε η γιαγιά. Κοκετα, θηλυκό γεννιέσαι δεν γίνεσαι και είναι οκ να έχεις πιο σπορτ στυλ, μου έδωσες άλλη οπτική αλλά θέλω και να το προσπαθήσω...

Εγω παλι, γεννηθηκα με τα συνεργα του μακιγιαζ στο χερι. :)
Περιμενα πως και πως να φτασω την καταλληλη ηλικια της εφηβειας για να αρχισω να βαφομαι. Ακομα και μεσα στο σπιτι ειμαι παντα βαμμενη και περιποιημενη, για τον εαυτο μου πρωτιστως, για τον αντρα μου που θελω να με βλεπει ομορφη, για τους δικους μου ανθρωπους, αλλα και για τους γειτονες, εαν χρειαστει να ανοιξω την πορτα μου σε κανεναν.
Απλως, μεσα στο σπιτι δεν κανω το μακιγιαζ που κανω εξω. Στο σπιτι βαφομαι πιο απλα και πιο ελαφρια.
 
Εγω παλι, γεννηθηκα με τα συνεργα του μακιγιαζ στο χερι. :)
Περιμενα πως και πως να φτασω την καταλληλη ηλικια της εφηβειας για να αρχισω να βαφομαι. Ακομα και μεσα στο σπιτι ειμαι παντα βαμμενη και περιποιημενη, για τον εαυτο μου πρωτιστως, για τον αντρα μου που θελω να με βλεπει ομορφη, για τους δικους μου ανθρωπους, αλλα και για τους γειτονες, εαν χρειαστει να ανοιξω την πορτα μου σε κανεναν.
Απλως, μεσα στο σπιτι δεν κανω το μακιγιαζ που κανω εξω. Στο σπιτι βαφομαι πιο απλα και πιο ελαφρια.
Bambi το ακριβώς αντίθετο από μένα χα χα
 
Lady naty δεν υπήρξα κόκετα, πότε δεν ήταν και η μάνα μου , ούτε η γιαγιά. Κοκετα, θηλυκό γεννιέσαι δεν γίνεσαι και είναι οκ να έχεις πιο σπορτ στυλ, μου έδωσες άλλη οπτική αλλά θέλω και να το προσπαθήσω...

Κι εγώ είχα ανέκαθεν μια αγάπη για τα καλλυντικά και το μακιγιάζ, όπως η Βιβή αλλά δε με θεωρώ κοκέτα. Τουλάχιστον όχι πάντα. Γιατί ναι μεν θα βαφτώ, θα βάλω το φόρεμα και θα ισιώσω μαλλί για να πάω σε μια επίσημη εκδήλωση όπου και όλοι οι υπόλοιποι θα είναι έτσι αλλά επίσης θα βαφτώ και θα τα βάψω μαύρα και θα βάλω τα πέτσινα και τα καρφιά μου για να πάω σε μια ροκ-μέταλ συναυλία να χτυπηθώ και σ' αυτό δεν υπάρχει τίποτα κοκέτικο (εκτός κι αυτό εμπίπτει στην κατηγορία του dark femininity, δεν ξέρω). Οπότε θεωρώ ότι το μακιγιάζ και η κοκεταρία δεν πάνε απαραίτητα μαζί.
 
Κι εγώ είχα ανέκαθεν μια αγάπη για τα καλλυντικά και το μακιγιάζ, όπως η Βιβή αλλά δε με θεωρώ κοκέτα. Τουλάχιστον όχι πάντα. Γιατί ναι μεν θα βαφτώ, θα βάλω το φόρεμα και θα ισιώσω μαλλί για να πάω σε μια επίσημη εκδήλωση όπου και όλοι οι υπόλοιποι θα είναι έτσι αλλά επίσης θα βαφτώ και θα τα βάψω μαύρα και θα βάλω τα πέτσινα και τα καρφιά μου για να πάω σε μια ροκ-μέταλ συναυλία να χτυπηθώ και σ' αυτό δεν υπάρχει τίποτα κοκέτικο (εκτός κι αυτό εμπίπτει στην κατηγορία του dark femininity, δεν ξέρω). Οπότε θεωρώ ότι το μακιγιάζ και η κοκεταρία δεν πάνε απαραίτητα μαζί.
Είσαι ακριβώς όπως τα περιγράφεις συνδυάζεις κοκεταρια με ροκ στυλ
 
Προσωπικα, ειμαι ο,τι αλλο θελετε εκτος απο ροκ.
Να σκεφτειτε πως δεν ηθελα ουτε τζην υφασμα να αντικρισω, ποσω μαλλον να το βαλω επανω μου! Τζην (παντελονι) φορεσα για πρωτη φορα στην ζωη μου γυρω στα 35 μου επειδη θεωρησα πως μου εκοβε χρονια. Το φοραγα και κατα βαθος το σιχαινομουν.
Τελικα, αντεξα καναδυο χρονια και επειτα το εβγαλα εντελως απο την ντουλαπα και την ζωη μου αφου δεν ημουν εγω μεσα σ' αυτο. Ηταν μια αλλη.
 
Προσωπικα, ειμαι ο,τι αλλο θελετε εκτος απο ροκ.
Να σκεφτειτε πως δεν ηθελα ουτε τζην υφασμα να αντικρισω, ποσω μαλλον να το βαλω επανω μου! Τζην (παντελονι) φορεσα για πρωτη φορα στην ζωη μου γυρω στα 35 μου επειδη θεωρησα πως μου εκοβε χρονια. Το φοραγα και κατα βαθος το σιχαινομουν.
Τελικα, αντεξα καναδυο χρονια και επειτα το εβγαλα εντελως απο την ντουλαπα και την ζωη μου αφου δεν ημουν εγω μεσα σ' αυτο. Ηταν μια αλλη.
Aχ τα λατρεύω σε όλα τα χρώματα
 
Κορίτσια, πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτησή σας. Like σε όλες. Εγώ πάλι δεν γεννήθηκα κοκέτα. Μέχρι τα 16 μου (ή 17?) δεν είχα καμμία σχέση με το σπορ. Κυκλοφορούσα σα ζόμπι. Φόραγα ό,τι να΄ναι, είτε από ρούχα, είτε από παπούτσια. Δεν ήξερα να διαλέγω ρούχα που μου πάνε. Έβλεπα κάτι έλεγα αυτό είναι ωραίο και το αγόραζα. Μακιγιάζ? Το ήξερα ως λέξη αλλά δεν είχα επαφή. Τα μαλλιά μου που είναι έτσι κι αλλιώς σγουρά κι ατίθασα πότε τα είχα μια σφιχτή κοτσίδα, πότε σα ζουλού!!! Εκεί γύρω στα 17 μου όμως, που γνώρισα την κολλητή μου άλλαξαν όλα!!! Εκείνη ήταν το ακριβώς αντίθετο από μένα. Ήταν κοκέτα εκ φύσεως, ήξερε τα πάντα και μου άνοιξε μια καινούρια πόρτα. Μου άρεσε τόσο πολύ που έγινα το ακριβώς αντίθετο απ' ότι ήμουν. Έγινα πολύ κοκέτα και αυτό πια το έχω μέχρι σήμερα. Προσέχω τι αγοράζω, αν μου πάει, βγαίνω πάντα μακιγιαρισμένη έξω έστω και λίγο (αναλόγως πού πας κάθε φορά). Επίσης, φοράω πάντα λίγο άρωμα.

Όσον αφορά το τζην κι εκεί έκανα μια μεγάλη στροφή. Φόραγα τζην σχεδόν πάντα. Το λάτρευα. Είχα φορέσει όλη την γκάμα των χρωμάτων του τζην, σκούρα, ανοιχτά, πετροπλυμμένα, μαύρα, με παγιέτες, με στρας, στενά, μπάγκι, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Αλλά όταν έπιασα την τελευταία μου δουλειά στην Αθήνα, ανακάλυψα ότι ο μακαρίτης ο πρόεδρος της εταιρείας απαγόρευε το τζην δια ροπάλου. Θυμάμαι στην συνέντευξη που είχα κάνει, μου είχε πει: "Το τζην κυρία μου, είναι δια τους λιμενεργάτας."!!!!! Ακόμα γελάω όταν θυμάμαι την περιφρονητική του έκφραση. Μιλάμε ότι με αυτή την φράση του, ακύρωσε όλα τα παντελόνια μου! Μοιραία, σταμάτησα να φοράω τζην στην δουλειά και αναγκάστηκα να πάρω μερικά υφασμάτινα παντελόνια. Με την πάροδο των χρόνων όμως, μου έγινε συνήθεια και αντικατέστησα το τζην με το κολάν και στη δουλειά και στη ζωή μου. Έτσι σήμερα, εν έτει 2025, αν ψάξετε και βρείτε έστω κι ένα στοιχείο τζην στην ντουλάπα μου, θα σας δώσω γλυφειτζούρι. Ο σύζυγος πάλι, τα φοράει μέχρι σήμερα και δεν τα αλλάζει με τίποτα.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Αλλά όταν έπιασα την τελευταία μου δουλειά στην Αθήνα, ανακάλυψα ότι ο μακαρίτης ο πρόεδρος της εταιρείας απαγόρευε το τζην δια ροπάλου. Θυμάμαι στην συνέντευξη που είχα κάνει, μου είχε πει: "Το τζην κυρία μου, είναι δια τους λιμενεργάτας.".

Θα ηθελα πολυ να γνωριζα τον Προεδρο της εταιριας σου. Ποσο θα ταιριαζαμε! :)
 
Κορίτσια, πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτησή σας. Like σε όλες. Εγώ πάλι δεν γεννήθηκα κοκέτα. Μέχρι τα 16 μου (ή 17?) δεν είχα καμμία σχέση με το σπορ. Κυκλοφορούσα σα ζόμπι. Φόραγα ό,τι να΄ναι, είτε από ρούχα, είτε από παπούτσια. Δεν ήξερα να διαλέγω ρούχα που μου πάνε. Έβλεπα κάτι έλεγα αυτό είναι ωραίο και το αγόραζα. Μακιγιάζ? Το ήξερα ως λέξη αλλά δεν είχα επαφή. Τα μαλλιά μου που είναι έτσι κι αλλιώς σγουρά κι ατίθασα πότε τα είχα μια σφιχτή κοτσίδα, πότε σα ζουλού!!! Εκεί γύρω στα 17 μου όμως, που γνώρισα την κολλητή μου άλλαξαν όλα!!! Εκείνη ήταν το ακριβώς αντίθετο από μένα. Ήταν κοκέτα εκ φύσεως, ήξερε τα πάντα και μου άνοιξε μια καινούρια πόρτα. Μου άρεσε τόσο πολύ που έγινα το ακριβώς αντίθετο απ' ότι ήμουν. Έγινα πολύ κοκέτα και αυτό πια το έχω μέχρι σήμερα. Προσέχω τι αγοράζω, αν μου πάει, βγαίνω πάντα μακιγιαρισμένη έξω έστω και λίγο (αναλόγως πού πας κάθε φορά). Επίσης, φοράω πάντα λίγο άρωμα.

Όσον αφορά το τζην κι εκεί έκανα μια μεγάλη στροφή. Φόραγα τζην σχεδόν πάντα. Το λάτρευα. Είχα φορέσει όλη την γκάμα των χρωμάτων του τζην, σκούρα, ανοιχτά, πετροπλυμμένα, μαύρα, με παγιέτες, με στρας, στενά, μπάγκι, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Αλλά όταν έπιασα την τελευταία μου δουλειά στην Αθήνα, ανακάλυψα ότι ο μακαρίτης ο πρόεδρος της εταιρείας απαγόρευε το τζην δια ροπάλου. Θυμάμαι στην συνέντευξη που είχα κάνει, μου είχε πει: "Το τζην κυρία μου, είναι δια τους λιμενεργάτας."!!!!! Ακόμα γελάω ότι θυμάμαι την περιφρονητική του έκφραση. Μιλάμε ότι με αυτή την φράση του, ακύρωσε όλα τα παντελόνια μου! Μοιραία, σταμάτησα να φοράω τζην στην δουλειά και αναγκάστηκα να πάρω μερικά υφασμάτινα παντελόνια. Με την πάροδο των χρόνων όμως, μου έγινε συνήθεια και αντικατέστησα το τζην με το κολάν και στη δουλειά και στη ζωή μου. Έτσι σήμερα, εν έτει 2025, αν ψάξετε και βρείτε έστω κι ένα στοιχείο τζην στην ντουλάπα μου, θα σας δώσω γλυφειτζούρι. Ο σύζυγος πάλι, τα φοράει μέχρι σήμερα και δεν τα αλλάζει με τίποτα.
Yπεριοχή ιστορία κοίτα να δεις η κολλητή ε αυτό λοιπόν χρειαζόμουν ένα μπουστ
 
Bambi , σκεψου τι ανόητη ήμουν στα 20 στα 21 μου φέρνανε δώρα σε γιορτές και γενέθλια μεικ απ και δεν τα κοίταζα καθόλου. Ξεραίνονταν δυστυχώς.
Κι εγώ έτσι ακριβώς, τα ελάχιστα που είχα, ποτέ δεν καταναλώθηκαν πλήρως, απλώς ξεράθηκαν και πετάχτηκαν στα σκουπίδια.
Κοίταξε στο αβαταρ εκτός του ότι είμαι αναμαλλιασμενη ...
Δεν μου φαίνεσαι αναμαλλιασμενη, έχεις ένα ωραίο καρέ με φράντζα.
Δεν ήσουν ανόητη, απλώς δεν σε ενδιέφεραν και είναι οκ να μην σε ενδιαφέρουν τα σύνεργα μακιγιάζ και γενικότερα οι κοκεταρίες. Ούτε και μένα μ' ενδιέφεραν ποτέ ιδιαίτερα και τώρα ακόμα βάζω μόνο τα απαραίτητα και μόνο όταν έχω να πάω κάπου ή όταν έχω παράσταση με τη χορωδία ή τη σχολή χορού. Δεν είναι ντροπή να προτιμάς ένα πιο σπορ στιλάκι και να εκτιμάς άλλα δώρα, όπως τα βιβλία. Μην πέφτεις στην παγίδα της αυτομαστίγωσης. Δεν είναι όλες οι γυναίκες καμωμένες για κοκέτες και πρέπει επιτέλους να πάψει να μας αγχώνει η κοινωνική πίεση που μας θέλει χαμογελαστές, κοκέτες, βαμμένες και αδύνατες. Είναι οκ, τελείως οκ όμως, να μην είσαι τίποτε από όλα αυτά. Και καλά έκαναν και ξεραίνονταν τα σύνεργα του μακιγιάζ και μαγκιά σου!
Συμφωνώ απόλυτα.
Lady naty δεν υπήρξα κόκετα, πότε δεν ήταν και η μάνα μου , ούτε η γιαγιά. Κοκετα, θηλυκό γεννιέσαι δεν γίνεσαι και είναι οκ να έχεις πιο σπορτ στυλ, μου έδωσες άλλη οπτική αλλά θέλω και να το προσπαθήσω...
Κι εμένα το ίδιο, μόνο η νονά μου ήταν πολύ κοκέτα, πάντα με το κατακόκκινο κραγιόν της, τα βαμμένα κόκκινα νύχια της, με τα εκατό κοσμήματα που φορούσε πάντα όταν έβγαινε, πάντα με γόβες, μόνο μία φορά την είχα δει με ίσια παπούτσια, σε αντίθεση με την μητέρα μου που ήταν και είναι πολύ απλή.
Εγώ νομίζω ότι γίνεσαι, αν θέλεις βέβαια, γιατί παρατηρώ ότι πολύ μικρή, με επηρέαζε πολύ η νονά μου και σαν παιδάκι όλα τα έντονα με ενθουσίαζαν, αλλά γονείς και θείοι, λόγω κάποιων πεποιθήσεων ενοχλούνταν πολύ από αυτήν την επιρροή της νονάς, όποτε μου κόπηκε μαχαίρι όλο αυτό, και ποτέ δεν μου βγήκε να ασχοληθώ. Από την εφηβεία και μετά, βαριόμουν πολύ να ασχοληθώ με την εμφάνιση μου και νομίζω ότι έχει να κάνει με όλα αυτά.
Προσωπικα, ειμαι ο,τι αλλο θελετε εκτος απο ροκ.
Να σκεφτειτε πως δεν ηθελα ουτε τζην υφασμα να αντικρισω, ποσω μαλλον να το βαλω επανω μου! Τζην (παντελονι) φορεσα για πρωτη φορα στην ζωη μου γυρω στα 35 μου επειδη θεωρησα πως μου εκοβε χρονια. Το φοραγα και κατα βαθος το σιχαινομουν.
Τελικα, αντεξα καναδυο χρονια και επειτα το εβγαλα εντελως απο την ντουλαπα και την ζωη μου αφου δεν ημουν εγω μεσα σ' αυτο. Ηταν μια αλλη.
Εμένα το τζιν κοντεύει να γίνει ένα με το δέρμα μου!
Τα μαλλιά μου που είναι έτσι κι αλλιώς σγουρά κι ατίθασα πότε τα είχα μια σφιχτή κοτσίδα, πότε σα ζουλού!!!

Κι εμένα είναι σπαστά, μικρή που δεν τα έβαφα ήταν ωραία μακριά αλλά αργότερα που έπρεπε να τα βάφω άρχισαν να γίνονται πολύ άγρια, με έχει σώσει η θεραπεία κερατίνης, τα κάνει ίσια και ενυδατωμενα χωρίς να τα φτιάχνεις καθόλου.
 
Πίσω
Μπλουζα