Μόνο Retrogaming!

Leon

RetroNuts!
Joined
27 Σεπ 2008
Μηνύματα
2.119
Αντιδράσεις
1.037
Έχω σταματήσει να παίζω νέα παιχνίδια. Αισθάνομαι πλήρη αποξένωση από το μοντέρνο gaming, που πλέον μου είναι τελείως αδιάφορο και ξένο. Και Βλέποντας τις παρουσιάσεις των νέων κονσολών και παιχνιδιών της E3, αυτό το συναίσθημα εντείνεται και επιβεβαιώνεται. Το μοντέρνο gaming δεν με αφορά πλέον, ούτε θεματολογικά, ούτε σε θέμα gameplay. Αν ένα παιχνίδι χρειάζεται κάτι παραπάνω από αυτό



για να παίξει, απλά δεν με ενδιαφέρει (άντε να βάλουμε και το πληκτρολόγιο για τα text adventures και τα παλιά RPG! :) ). Δεν έχω καμία όρεξη να παίζω 3D παιχνίδια που θέλουν 200 κουμπιά για να παίξουν, ή να κουνιέσαι σαν καθυστερημένος μπροστά από την οθόνη, ή να χρησιμοποιείς touchscreen ή να μιλάς σαν τρελός μόνος σου ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Βλέπω παιχνίδια σαν το Gears of War και το Rage και μου προκαλεί αηδία η κακογουστιά τους. Το σύγχρονο gaming δεν έχει απολύτως καμία σχέση με αυτό που έμαθα και αγάπησα, οπότε "Πάω πίσω λοιπόν στη μαμά μου, στην κάμαρα μου την παιδική, μήπως βρω το χρυσό μου το Atari, που το εψάχνω εδώ και μια ζωή" :D !

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι τα μοντέρνα παιχνίδια είναι καλύτερα (η τεχνολογία έχει κάνει άλματα) απλά εμένα δεν με ενδιαφέρουν. Πλέον δεν αισθάνομαι την "υποχρέωση" ως gamer να παρακολουθώ τις εξελίξεις. Προτιμώ να μείνω σε αυτά που ξέρω και αγαπώ.

Αναρωτιέμαι αν κάποιοι από εσάς έχουν παρόμοια κουσούρια και το έχουν ρίξει και αυτοί αποκλειστικά στο retro, ή έστω το retrogaming καταναλώνει το κύριο μέρος του gaming χρόνου τους.
 
Αναρωτιέμαι αν κάποιοι από εσάς έχουν παρόμοια κουσούρια και το έχουν ρίξει και αυτοί αποκλειστικά στο retro
Παρόμοια όχι. Πανομοιότυπα, ναι! Ειδικά η φράση που είπες με αντιπροσωπεύσει 100%:

Leon είπε:
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι τα μοντέρνα παιχνίδια είναι καλύτερα (η τεχνολογία έχει κάνει άλματα) απλά εμένα δεν με ενδιαφέρουν.
Έχω κάνει πολλές προσπάθειες να ξαναμπώ στον χώρο των σύγχρονων παιχνιδιών, αλλά τελικά η Amiga μου παραμένει το κύριο gaming μηχάνημά μου. Δεν θα πω ποτέ ότι τα σημερινά παιχνίδια δεν είναι αρκετά καλά για να μου αρέσουν, αλλά πραγματικά δυσκολεύομαι πάρα πολύ να βρω κίνητρο να ξεκινήσω κάποιο, κι όταν το ξεκινώ δυσκολεύομαι πάρα πολύ να βρω κίνητρο να το συνεχίσω.
 
+ 11111!

Εχω λιωσει το WinUAE και οσα παιχνίδια-απωθημένα είχα σαν παιδί

Τα πιο 'προσφατα' παιχνιδια που με ενδιαφερουν ειναι τα Max Payne, Deus Ex κλπ. Πιο μετα, το χαος.
 
Μπορεί να φταίει και το γεγονός ότι εμείς μεγαλώσαμε, αλλά το gaming όχι. Το target group της μεγαλύτερης πλειοψηφίας των games είναι έφηβα αγοράκια με περίσσια τεστοστερόνη. Ε κάπου κουράζει αυτό. Φυσικά μέσα στη λαίλαπα της βλακείας και της κακογουστιάς υπάρχουν σίγουρα πολλά διαμάντια. Αλλά πλέον δεν έχω τη διάθεση να το ψάξω, είμαι ευχαριστημένος με αυτά που ξέρω. Το ίδιο μου συνέβη εδώ και 10-15 χρόνια και με τη μουσική, όπου έχω σταματήσει να παρακολουθώ τις εξελίξεις. Αφού μπορώ να ακούω κλασσική μουσική ή Beatles, από το πρωί ως το βράδυ και δεν βαριέμαι καθόλου, γιατί πρέπει να ψάχνω για νέα πράγματα;

Θα μου πεις τα games έχουν τεχνολογική εξέλιξη και δεν είναι το ίδιο με τη μουσική, αλλά αφού διασκεδάζω μια χαρά με τα πρωτόγονα γραφικά, ήχο και gameplay, γιατί να σκοτίζομαι; Μήπως θα διασκεδάσω περισσότερο με τα νέα παιχνίδια και κάτι χάνω; Δε Νομίζω Τάκη...
 
Νόμιζα ότι μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό...φαντάσου ότι εγώ δεν ε΄χω καν κονσόλες...μόνο home computers πλην ενός! ;)
 
Εγω παντα ειχα μια ισορροπια μεταξυ ρετρο και συγχρονου gaming. Οφειλω να πω ομως οτι η παρουσα γενια με απογοητευσε.

Ποιοτικα δεν μπορει να συγκριθει με τις αμεσως προηγουμενες της, κραταει πολλα χρονια, υπηρχαν πολλα παρομοια παιχνιδια και λιγες μηχανες γραφικων με ευρειας χρησης εχοντας ως συνεπακολουθο πολλα ομοιας αισθητικης games κτλ κτλ.

Aυτη λοιπον η βαθμιαια διαψευση των προσδοκιων που ειχαμε το 2005 για το step-beyond που τελικα δεν συνεβει,μας κανει αρνητικοτερους απεναντι στο nextgen και μεχρι στιγμης αυτο ειναι απολυτα δικαιολογημενο.

Σιγουρα ομως μετρα το γεγονος οτι γεννηθηκαμε μεσα στα Kaboom, τα Manic Miner, τα Keystone Kapers, τα Pac man, τα Hobbit κτλ. Για ολους εμας λοιπον αυτα τα παιχνιδια αποτελουν βαλσαμο, ξυπνανε αναμνησεις, εξυπηρετουν την αναγκη για gaming οπως η γενια μας την αντιλαμβανετε.

Keep walking...keep on gaming hard
 
παιδια και εγω κατι τετοιο εχω σαν εσας πλεον σπανια θα βρω παιχνιδι μετα το 2003 που να μου αρεσει ολα μου φαινονται τα ιδια ...τι να πω ..ενω τα παλια απλα τα ξαναπαιζεις αστε που δεν αντεχω πλεον αυτα τα 1st περσον πλεον δεν βγαινει τιποτα αλλο . αμαν αυτο το adws e,shift,tab
 
Καλά να σας δω όταν έρθει ο Δούκας τι θα κάνετε, ρετρομανιακοί όλοι :)

Όλοι θα τρέχετε να σώσετε τις γυναίκες αυτού του πλανήτη.

Πλάκα-πλάκα έχω πεθυμήσει ένα Duke 3D σε LAN. Να κανονίζαμε έστω με laptops ένα μινι αγώνα..
 
Leon είπε:
1)Φυσικά μέσα στη λαίλαπα της βλακείας και της κακογουστιάς υπάρχουν σίγουρα πολλά διαμάντια.
2)Το ίδιο μου συνέβη εδώ και 10-15 χρόνια και με τη μουσική, όπου έχω σταματήσει να παρακολουθώ τις εξελίξεις. Αφού μπορώ να ακούω κλασσική μουσική ή Beatles, από το πρωί ως το βράδυ και δεν βαριέμαι καθόλου, γιατί πρέπει να ψάχνω για νέα πράγματα;

1)Αντικειμενικά , πιστεύω ότι υπάρχουν περισσότερα καλά παιχνίδια τώρα (ή σωστότερα λιγότερες πατάτες τώρα)

από οποιαδήποτε άλλη εποχή. Απλά τώρα μή όντας teenagers δεν προλαβαίνουμε να ασχοληθούμε.

2)Σχετικά με το αυτό , συμπάσχω. Εγώ ακόυω μόνο κλασσική , εδώ και 22 χρόνια.
 
Εγώ θα πω από τη δικιά μου εμπειρία ότι τα περισσότερα παλια παιχνίδια είναι unplayable crap, και ότι ο λόγος καλά/κακά παραμένει ο ίδιος.
 
Χρήστο το έχεις ξαναγράψει αυτό...θυμάμαι όταν το πρωτογραψες έτυχε να παίζω καμπάλ στην αμίγκα και παρατήρησα ότι οι εχθροί έρχονταν συνέχεια από τις ίδιες θέσεις με υπολογίσιμη περιοδικότητα. Εκεί σε θυμήθηκα. Όμως η γενίκευση σου είναι ισοπεδωτική! Σε θέμα gameplay δεν μπορείς να τα πεις unplayable εκτός αν τα πάντα για σένα είναι γραφικά και ήχος που λογικότατα σήμερα είναι...αλλού!

Το manic miner, το fruity frank ή ακόμα και το θρυλικό πακμαν για παράδειγμα δεν είχαν καλά γραφικά αλλά τρελό gameplay.

Μάλλον έχασες την εποχή δεν δικαιολογείται αλλιώς...βεβαια συμφωνώ ότι και τότε υπήρχαν πολλά κακά παιχνίδια απλά σήμερα ένα παιχνίδι θα εχει καλά γραφικά και ήχο έτσι και αλλιώς.
 
ChrisTOS είπε:
Εγώ θα πω από τη δικιά μου εμπειρία ότι τα περισσότερα παλια παιχνίδια είναι unplayable crap, και ότι ο λόγος καλά/κακά παραμένει ο ίδιος.
Έτσι είναι, δεν διαφωνώ, να μη σου πω ότι ο λόγος καλά/κακά έχει βελτιωθεί, με την έννοια ότι ακόμα και ένα κακό παιχνίδι σήμερα έχει ένα κάποιο επίπεδο που μπορεί να σου χαρίσει μερικές ώρες διασκέδασης. Ένα κακό παιχνίδι τότε μπορεί να μην παιζόταν. Παρόλα αυτά, γυρίζω την πλάτη μου στο μέλλον! Υπάρχουν τόσα πολλά καλά παιχνίδια του παρελθόντος, ακόμα και αν είναι η μειοψηφεία, που μου φτάνουν για όλη μου τη ζωή. Άσε που τότε είχαμε πολύ πιο τρελές και πρωτότυπες ιδέες. Προτιμώ να παίζω ένα σκουπιδιάρη παρά (για την 1034η φορά) ένα αμερικάνο πεζοναύτη.
 
Εγώ μπορεί να έχω μεγάλη αγάπη για τα ρετρό γενικά, από υπολογιστές και από games, αλλά δεν μπορώ να πω πως δεν παίζω σύγχρονα παιχνίδια (Είμαι PC User / Gamer). Κρατάω μια ισσοροπία μιας και απολαμβάνω τα ωραία γραφικά και το καλό gameplay σε κάποια (λίγα σε σχέση με το σύνολο) σύγχρονα games που μου αρέσουν, απλά πάντα θα παίζω και αρκετά παλιά κυρίως μέσω του Mame για τις αναμνήσεις και το ωραίο και αξεπέραστο gameplay της τότε εποχής, μιας και θα είχα μια πολυκατοικία αν μάζευα τα λεφτά που έχω χαλάσει στα ηλεκτρονικά.

Πιστεύω πως δεν είναι σωστό πάντως να απορρίπτεις 100% κάτι (στην περίπτωση μας τα σύγχρονα games), απλά για τη γενική στατιστική πως δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι σε κάτι, απλά να υπάρχει μια προτίμηση σε μεγαλύτερο ποσοστό σε μια επιλογή και έστω κατά πολύ λιγότερο στην άλλη
 
Κάτι παρόμοιο πιστεύω και εγώ. Έχω μία ισορροπία μεταξύ των ρετρό αναγκών και των σύγχρονων παιχνιδιών. Μπορώ να κάνω άμεση μετάβαση απο το Blood Money στην Amiga, στο Dragon Age Origins και απο εκεί στο Might & Magic Book I.

Τα εκτιμώ όλα!!
 
Μπράβο Leon, ωραίο θέμα.

Προσωπικά αισθάνομαι παρόμοια. Όταν είναι να παίξω, προτιμώ κάτι παλιό. Οι λόγοι για αυτό:

Μεγαλύτερη οικειότητα λόγω αναμνήσεων κλπ., όπως αναφέρει και ο Wally.

Απλή και ποιοτική διασκέδαση. Τότε υπήρχαν πανέξυπνα παιχνίδια, για τα οποία δεν χρειαζόταν να διαβάσεις 100 σελίδες οδηγίες για να ξεκινήσεις.

Κάποτε είχα διαβάσει ότι υπάρχουν το πολύ καμιά δωδεκάδα τύποι παιχνιδιών που επαναλαμβάνονται εις το διηνεκές. Γιατί λοιπόν να μην τα παίξεις στο πρωτότυπο, που διατηρεί και τη φρεσκάδα της πρωτοπορίας και να καταλήξεις στη χιλιοστή αντιγραφή του, έστω και με τέλεια γραφικά;

Οι σύντροφοι έχουν δίκιο. Παλιά υπήρχε και πολλή σαβούρα. Τώρα, οπτικά και ακουστικά τουλάχιστον, όλα δείχνουν τέλεια. Στην πράξη όμως οι προγραμματιστές ακολουθούν έτοιμες συνταγές. Όπερ σημαίνει λιγότερη φαντασία και δημιουργικότητα

Άλλες εποχές... Τότε έβγαινε κάτι καινούργιο και έξυπνο και το μάθαιναν όλοι. Τώρα, μέσα στο πλήθος, ακόμη και να βγει κάτι καλό, πνίγεται αν δεν μπορεί να κάνει διαφήμιση.

Για νέες εμπειρίες πάντως έχω ελπίδες για το μέλλον. Κάτι Wii, κάτι Kinect, αν τα εκμεταλλευθούν έξυπνα υπόσχονται πολλά. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο χώρος του serious gaming, αν και η ιδέα ανάγεται μάλλον στη δική μας εποχή...
 
Κάτι παρόμοιο πιστεύω και εγώ. Έχω μία ισορροπία μεταξύ των ρετρό αναγκών και των σύγχρονων παιχνιδιών. Μπορώ να κάνω άμεση μετάβαση απο το Blood Money στην Amiga, στο Dragon Age Origins και απο εκεί στο Might & Magic Book I.
Τα εκτιμώ όλα!!
Συμφωνώ και εγώ. Πάντα μου άρεσε να ανακατεύω games διαφορετικών γενεών. :)

Βλέποντας τις παρουσιάσεις των νέων κονσολών και παιχνιδιών της E3, αυτό το συναίσθημα εντείνεται και επιβεβαιώνεται. Το μοντέρνο gaming δεν με αφορά πλέον, ούτε θεματολογικά, ούτε σε θέμα gameplay.
Πολύ λογικό. Όμως ίσως και να κοιτάς σε λάθος μέρος. Η Ε3 είναι αποκλειστικά για παραγωγές ΑΑΑ, που συνήθως έχουν συγκεκριμένο target group. (Αν και games όπως το Skyrim, και το Arkham City φαίνονται ενδιαφέροντα).

Δεν έχω καμία όρεξη να παίζω 3D παιχνίδια που θέλουν 200 κουμπιά για να παίξουν
Και όμως αυτά και αν δεν είναι retro. Κυκλοφορούν με το όνομα Flight Sims (ή Space Sim για τον φίλτατο billy ;) ).

να χρησιμοποιείς touchscreen
Πλάκα - πλάκα έχει κάτι retro games το iOs. (Galaxy of Fire 2 FTW:bow:, Swords of Fargohl:bow:).
 
Για κάποιο λόγο το postαρα στο Gaming News [PC] :S /emoticons/wacko@2x.png 2x" width="20" height="20" />:

Νομίζω πως είναι δικαιολογημένη η στάση σου. Τα παιχνίδια σήμερα δεν έχουν καμμία σχέση με αυτά πριν από 15+ χρόνια πριν. Παρόλα αυτά πιστεύω πως η κατάσταση είναι καλύτερη σήμερα, καθώς μπορεί να μην υπάρχουν τόσες πολλές "παιχνιδάρες" αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα καλά παιχνίδια και είναι πολύ πιο εύκολο να τα ξεχωρίσεις από την σαβούρα. Από την άλλη βλέπω πως τα παιχνίδια, κυρίως τα "blockbuster" ωθούν τον κόσμο σε ένα είδος "γρήγορου" παιχνιδιού και το παρατηρώ και στον εαυτό μου αυτό. Παίζω ένα παιχνίδι για να το τερματίσω και να πάω γρήγορα στο επόμενο! Επίσης, πολλά επικεντρώνονται στο multiplayer. Παρότι είμαι αρκετά κοινωνικό άτομο, το Multiplayer σπάνια με ενδιέφερε εκτός παρέας και κόντρες δίπλα-δίπλα ο ένας στον άλλον. Θεωρώ τα MMO βαρετά όσο δεν πάει για παράδειγμα.

Επίσης έχω καταλήξει πως πρέπει να παίζω όλα τα είδη παιχνιδιών. Δεν μπορώ να παίζω συνέχεια FPS ή Adventure ή RPG ή Platform. Τρελαίνομαι να παίζω γρήγορα και ευχάριστα 2D Platformers όσο γουστάρω να παίζω αργά παιχνίδια Στρατηγικής με γύρους!

Επίσης μου αρέσει πολύ να ξαναπαίζω παλιά παιχνίδια, όσες φορές και να τα έχω τερματίσει. Γενικά θα έλεγα πως είμαι σχετικά ισορροπημένος στο θέμα Retro VS Modern. Παίζω και από τα δύο.

Γι'αυτό προτείνω σε όλους εσάς που έχετε τέτοιου είδους διλλήματα να ρίξετε μια ματιά σε όλα τα παιχνίδια, σε όλες τις κατηγορίες και πιθανώς να βρείτε κάτι που πραγματικά σας αρέσει!
 
ChrisTOS είπε:
Εγώ θα πω από τη δικιά μου εμπειρία ότι τα περισσότερα παλια παιχνίδια είναι unplayable crap, και ότι ο λόγος καλά/κακά παραμένει ο ίδιος.
xaxaxaxxaxaax sad but true ;)
 
Εγω το κατάλαβα κυρίως με το STOΤ. Είχα δοκιμάσει τόσα παιχνίδια και είχα βαρεθεί να σβήνω disk images λόγω unplayability. Ο ST έχει 4500 παιχνίδα, από αυτά πραγματικά καλά να είναι 500-600, και αυτό είναι κάτι λιγότερο από το 15%. Φυσικά και υπάρχουν καλά παιχνίδια για μια ζωή αλλά αυτό δεν μου λέει πολλά όταν βλέπω το retrogaming αντικειμενικά.

Και παίζω κυρίως retro-games. Για την ακρίβεια δεν θυμάμαι ποιο είναι το τελευταίο μοντέρνο παιχνίδι που έπαιξα (εκτός αν το freespace2 θεωρείται μοντέρνο). Νομίζω ότι ήταν ή το dreamfall ή κάποιο C&C. Μάλλον άκυρο, ήταν το Wii sports/fit ;)
 
Δέν μπορώ να πώ οτι με βρίσκεις σύμφωνο, Αυτη την περίοδο παίζω Borderlands, Portal 2 και bad company 2 αλλα αγόρασα και τα king quest απο το GOG.

Δεν μπορώ να αρνηθώ την καινούρια γενιά παιχνιδίων, παρόλο που θα συμφωνήσω οτι ενα μεγάλο ποσοστό είναι για τα μπάζα και για σουβεράκια. Ας μήν ξεχνάμε οτι και παλιά υπήρχαν πολλά, ΠΟΛΛΑ, (είπα πολλά ;) χάλια παιχνίδια, απλα τα κάλα είναι που αντέχουν στο χρόνο και αυτά που θυμόμαστε. Και όπως λένε και τα παλικάρια στο extra credits δεν φταίνε οι δημιουργοί, δεν στερέψανε οι ιδέες, αλλα οι publishers παίζουν εκ του ασφαλούς.

Θα παίζω και τα παλιά και τα καινούρια.
 
Πίσω
Μπλουζα