pooky(1)
MultiDimensional RetroDivinitY
- Joined
- 14 Ιουν 2006
- Μηνύματα
- 9.122
- Αντιδράσεις
- 255
Φίλε gothic θα σου απαντήσω εγώ τι έπαιζε παλιότερα, μια και το γυμνάσιο το τέλειωσα το 1987, οπότε καταλαβαίνεις......
Μια φορά έφαγα αποβολή βαρβάτη γιατί φορούσα μπλουζάκι Iron Maiden. Το γελοίο του θέματος όμως είναι ότι το μπλουζάκι δε το φορούσα κοινή θέα αλλά μέσα από πουλόβερ μια και ήταν καραχείμωνο μεριά. Η μαθηματικός (μια σκύλα στην κυριολεξία) με είχε βάλει στο μάτι μια και ήταν θεούσα και δεν με πήγαινε καθόλου (καλά ένας άλλος λόγος ήταν ότι δεν έκανα ιδιαίτερα με αυτή αλλά δεν πειράζει) και με ανάγκασε να ξεντυθώ μέσα στην τάξη, προσβαλοντάς με με τα λόγια της για την "ακολασία" που καταμαρτυρούσε η ένδυσή μου.
Φυσικά δεν της την χάρισα και της βούλωσα το μάτι με μια ξεγυρισμένη χλέπα που της ήρθε από κει που δεν περίμενε. Τα επακόλουθα μπορείς να τα φανταστείς. Φυσικά έφαγα καμπάνα, αλλά τότε δεν με πείραζαν οι απουσίες μια και το όριο ήταν αρκετά μεγάλο (αργότερα έγιναν τα πράγματα πιό αυστηρά).
Το καλό ήταν ότι με πήγαινε πολύ ο αναπληρωτής λυκειάρχης που ήταν κοινωνιολόγος (κι εγώ τέτοιο ρεμάλι κατέντησα να γίνω), με άκρως τολμηρές και προοδευτικές ιδέες για την εποχή εκείνη και με γλύτωσε από τα χειρότερα. Περιττό να σου πω ότι μονίμως είχα κάτω από τη βάση στα μαθηματικά στην πρώτη λυκείου αλλά δεν με ένοιαζε μια και πέρναγα με το μέσο όρο και οι βαθμοί για μένα ήταν κάτι στο οποίο ποτέ δεν έδωσα σημασία.
Φυσικά εκτός από τους βαθμούς, το σχολείο, τους κολημένους καθηγητές, τα χαζογκομενάκια, τη φιγούρα, είχα και ΕΧΩ γραμμένα τον κόσμο όλο με τις βλαμμένες αντιλήψεις του, τη δουλειά (δουλεία αν θες), τα πάσης φύσεως "αφεντικά" και όλο το κακό συναπάντημα που ανομάζεται "κοινωνικό σύστημα".
Μια φορά έφαγα αποβολή βαρβάτη γιατί φορούσα μπλουζάκι Iron Maiden. Το γελοίο του θέματος όμως είναι ότι το μπλουζάκι δε το φορούσα κοινή θέα αλλά μέσα από πουλόβερ μια και ήταν καραχείμωνο μεριά. Η μαθηματικός (μια σκύλα στην κυριολεξία) με είχε βάλει στο μάτι μια και ήταν θεούσα και δεν με πήγαινε καθόλου (καλά ένας άλλος λόγος ήταν ότι δεν έκανα ιδιαίτερα με αυτή αλλά δεν πειράζει) και με ανάγκασε να ξεντυθώ μέσα στην τάξη, προσβαλοντάς με με τα λόγια της για την "ακολασία" που καταμαρτυρούσε η ένδυσή μου.
Φυσικά δεν της την χάρισα και της βούλωσα το μάτι με μια ξεγυρισμένη χλέπα που της ήρθε από κει που δεν περίμενε. Τα επακόλουθα μπορείς να τα φανταστείς. Φυσικά έφαγα καμπάνα, αλλά τότε δεν με πείραζαν οι απουσίες μια και το όριο ήταν αρκετά μεγάλο (αργότερα έγιναν τα πράγματα πιό αυστηρά).
Το καλό ήταν ότι με πήγαινε πολύ ο αναπληρωτής λυκειάρχης που ήταν κοινωνιολόγος (κι εγώ τέτοιο ρεμάλι κατέντησα να γίνω), με άκρως τολμηρές και προοδευτικές ιδέες για την εποχή εκείνη και με γλύτωσε από τα χειρότερα. Περιττό να σου πω ότι μονίμως είχα κάτω από τη βάση στα μαθηματικά στην πρώτη λυκείου αλλά δεν με ένοιαζε μια και πέρναγα με το μέσο όρο και οι βαθμοί για μένα ήταν κάτι στο οποίο ποτέ δεν έδωσα σημασία.
Φυσικά εκτός από τους βαθμούς, το σχολείο, τους κολημένους καθηγητές, τα χαζογκομενάκια, τη φιγούρα, είχα και ΕΧΩ γραμμένα τον κόσμο όλο με τις βλαμμένες αντιλήψεις του, τη δουλειά (δουλεία αν θες), τα πάσης φύσεως "αφεντικά" και όλο το κακό συναπάντημα που ανομάζεται "κοινωνικό σύστημα".