Ξένοι ηθοποιοί - Ξένες ταινίες του '40, '50, '60 που αγαπήσαμε.

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Bambinella
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Με Βινσεντ Πραις του 1960, το πιο γνωστό του ίσως του Ποε! Ο Πραις είναι ο κατεξοχήν ηθοποιός του Ποε. Το έχω διαβάσει μόνο δεν έχω δει την ταινία. Ή μαύρη γάτα του 1941 πάλι του Ποε εμένα προσωπικά μου άρεσε εξαιρετικά. Υπάρχει και του 81' ή μαύρη γάτα αλλά είναι τρόμου πραγματικού, καμιά σχέση με του 41'.

Τέλεια! Ευχαριστώ!
 
Καλα, αυτο εξυπακουεται!
40 χρόνια διάφορα χωρίς τα σύγχρονα μέσα και όμως γινότανε πολύ καλύτερη δουλεια. Βρε παιδιά σημερα λέμε καλούς ηθοποιους κάποιους αλλά ειλικρινά τι πιάνουν μπροστά στον Πραις, στον Κριστοφερ Λη και στον ηθοποιό που έπαιζε παλιά τον Σερλοκ χολμς το 40'!
Ξέρετε ποιανού γυναίκα ή του Πραις ή του Λη φοβοτανε τον άνδρα της όταν έπαιζε σε ταινίες τρόμου γιατί τόσο πολύ ταυτιζόταν με τον ρόλο.
 
Πωπω, κουκλα ειναι!
Και που να πιεις παγωμένη μπύρα στον χώρο αυτό απόλαυση μπαμπι( ή μπαζαρ ξερει, έχουμε και υπέροχη γατουλα να τριγυρνα πια). Είδα στην κόψη του ξυραφιού με την Τιρνει σε ρόλο bitch που λένε! Φέρθηκε πολύ άσχημα στην καλύτερη της φίλη, την οδήγησε σε βέβαιο θάνατο και όλα αυτά για έναν άνδρα που είχε ήδη απορριψει ή ίδια γιατί δεν είχε τα υλικά αγαθά να της προσφέρει.
 
Είδα στην κόψη του ξυραφιού με την Τιρνει σε ρόλο bitch που λένε! Φέρθηκε πολύ άσχημα στην καλύτερη της φίλη, την οδήγησε σε βέβαιο θάνατο και όλα αυτά για έναν άνδρα που είχε ήδη απορριψει ή ίδια γιατί δεν είχε τα υλικά αγαθά να της προσφέρει.
Απο τις ελαχιστες φορες που αυτη η ηθοποιος εκανε ρολο κακιας. Παντως για μενα, η Τζην θα ειναι για παντα λατρεμενη ως Laura στην ομωνυμη ταινια.
 
Απο τις ελαχιστες φορες που αυτη η ηθοποιος εκανε ρολο κακιας. Παντως για μενα, η Τζην θα ειναι για παντα λατρεμενη ως Laura στην ομωνυμη ταινια.
Και ο συμπρωταγωνιστής τι ωραίος άνδρας μπαμπι! Στο τελος μένει μόνος με τις αξίες του! Νομίζω πως ή Τιρνει δίνει ρεσιτάλ ως femme fatale , κατά βάθος κακία δεν ήτανε τα έκανε όλα για τον μεγάλο έρωτα τον οποίο και απορρίπτει πρωτη όμως γιατί ο άλλος ο βιομήχανος τηρεί τα κοινωνικά στάνταρ που θέλει ο πλούσιος σνομπ θείος.
 
Και ο συμπρωταγωνιστής τι ωραίος άνδρας μπαμπι! Στο τελος μένει μόνος με τις αξίες του! Νομίζω πως ή Τιρνει δίνει ρεσιτάλ ως femme fatale , κατά βάθος κακία δεν ήτανε τα έκανε όλα για τον μεγάλο έρωτα τον οποίο και απορρίπτει πρωτη όμως γιατί ο άλλος ο βιομήχανος τηρεί τα κοινωνικά στάνταρ που θέλει ο πλούσιος σνομπ θείος.
Για να πω την αληθεια, εμενα με κουρασε λιγακι το εργο. Σιγουρα δεν ανηκει σε αυτα που θα ξαναδω.
Ο ωραιος ανδρας που λες, ηταν ο Tyrone Power, πατερας της τραγουδιστριας, Romina Power. Ο Tyrone υπηρξε μεγαλος γοης, αλλα δυστυχως εφυγε πολυ προωρα απο καρδιακη προσβολη. Ηταν μονο 44 ετων.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Love in the afternoon: ιδιαίτερα πετυχημένη ή επιλογή της Ωντρευ ως γαλλιδουλας άπειρης και αθώας κοπέλας που μένει με τον ιδιαίτερα πετυχημενο ντετέκτιβ πατέρα της και πηγαίνει στο ωδείο.

Ή καημένη ερωτεύεται παράφορα αμερικάνο πλούσιο πλευμποι και θέλει να κάνει την έμπειρη ερωτικά γυναίκα για να τον κερδίσει. Και ως ένα σημείο τα καταφέρνει προτού μπει ο πατέρας της ως επαγγελματίας στο παιχνίδι.
 
Love in the afternoon: ιδιαίτερα πετυχημένη ή επιλογή της Ωντρευ ως γαλλιδουλας άπειρης και αθώας κοπέλας που μένει με τον ιδιαίτερα πετυχημενο ντετέκτιβ πατέρα της και πηγαίνει στο ωδείο.

Ή καημένη ερωτεύεται παράφορα αμερικάνο πλούσιο πλευμποι και θέλει να κάνει την έμπειρη ερωτικά γυναίκα για να τον κερδίσει. Και ως ένα σημείο τα καταφέρνει προτού μπει ο πατέρας της ως επαγγελματίας στο παιχνίδι.
Εκει βασιστηκε το σεναριο της ταινιας Το αγορι που αγαπω, με Μπαρκουλη - Φονσου.
 
Ιδιαίτερη αδυναμία έχω στον Rock Hudson. Ένα Σαββατόβραδο αργά, η ΕΡΤ2 πρόβαλλε την ταινία All that heaven allows με ελληνικό τίτλο Μια αγάπη ολότελα δική μας. Γυρισμένη το '55. Με τον Rock Hudson και την Jane Wyman (αν τη θυμάστε από τη Santa Barbara).

Η υπόθεση: μια ευκατάστατη νέα σχετικά χήρα με μεγάλα παιδιά που έχουν φύγει πια από το σπίτι και την επισκέπτονται μόνο Σαββατοκύριακα ερωτεύεται τον νεότερό της κηπουρό που έρχεται κάθε φθινόπωρο να της φτιάξει τον κήπο. Η διαφορά ανάμεσά τους δεν είναι μόνο ηλικιακή αλλά και ταξική. Τα παιδιά της αντιδρούν σθεναρά στον δεσμό κι εκείνη τον διακόπτει. Όταν αντιλαμβάνεται όμως ότι τα παιδιά της λείπουν όλον τον καιρό και εκείνη είναι μόνη χωρίς να υπάρχει ουσιαστικά κανένας λόγος, τότε παίρνει τη μεγάλη απόφαση να παραβλέψει τις όποιες κοινωνικές συμβάσεις και να επιδιώξει την ευτυχία με εκείνον που αγαπάει.

Ιδιαίτερο θέμα και ειδικά για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. Με εντυπωσίασε ο τρόπος που προσέγγισε ο σκηνοθέτης το θέμα, με απόλυτη ειλικρίνεια χωρίς μελοδραματισμούς και άλλα τέτοια γλυκανάλατα που τότε έπαιζαν κατά κόρον στις ταινίες.

Και οι ηθοποιοί έ π α ι ζ α ν ρε παιδιά... όχι σαν τώρα που ποζάρουν σαν μοντέλα λέγοντας απλώς ατάκες...
 
@marysuz73 Μεγαλη αγαπη το All that Heaven allows, λατρεια ο Rock Hudson και ο σκηνοθετης του εργου, o Douglas Sirk. Εχει γυρισει υπεροχα εργα και μαζι με τον Alfred Hitchcock και τον Otto Preminger ανηκει στους τρεις πιο αγαπημενους μου σκηνοθετες.
Λεω μεσα στον Αυγουστο, πρωτα ο Θεος, να του κανω ενα προσωπικο αφιερωμα και να ξαναπαρακολουθησω oσες ταινιες του μου αρεσουν περισσοτερο:
All that Heaven allows
Magnificent obsession (με το ιδιο πρωταγωνιστικο ζευγος του All that Heaven...)
There's always tomorrow
Imitation of life
Written on the wind
All I desire
Has anybody seen my gal?
 
Bat , ή νυκτεριδα και ναι το είδα. Κατάλαβα μετά τα μισά ποιος κρυβοτανε πίσω από την μάσκα του ανθρώπου - νυκτεριδα που διαπράττει φονους χάρης στην Αγκαθα κριστι αλλά ήταν ευκολακι θεωρώ.

Τεσπα μία διάσημη συγγραφέας τρομου και μυστηριου ή Κορνηλια νοικιάζει μία έπαυλη από έναν τραπεζίτη ο οποίος έχει καταχραστεί 1 εκατομμύριο δολλάρια από την τοπική τραπεζα και τα έχει κρύψει σε έξυπνη κρυψώνα στην οικία του.

Το μυστικό το μοιράζεται με τον γιατρό της περιοχής σε ένα απόμακρο δάσος ο οποίος και τον δολοφονεί εν ψυχρω για να βρει μόνος του τα λεφτά και να τα ξοδέψει για λογαριασμό του. Για την κλοπή των χρημάτων κατηγορείται αδίκως ένας υψηλόβαθμος υπάλληλος που πήγαινε φυλακή ενώ ή γυναίκα του προσπαθεί να ρθει σε επαφή με την συγγραφέα.
Μόνο που στην κωμωπολη αρχίζει μία σειρά αποτροπαιων δολοφονιών κυρίως γυναικών απο έναν άνδρα αγνώστου ταυτότητας ντυμένο ...νυκτεριδα.

Ο περιεργος δολοφόνος θα φτάσει και στην οικεία της συγγραφέως και θα αρχισει μία σειρά αγριων δολοφονιων.
Ή αστυνομία θα ενημερωθεί και θα φυλάει την οικεία του Φλεμμινγκ με επικεφαλής τον ίδιο τον υπαστυνομο , όμως αυτό δεν θα σταματησει τους φονους... Ή Κορνηλια όμως πανέξυπνη και δραστήρια μαζί με την πίστη της οικονόμο θα αρχίσει την δική της έρευνα για τον μασκοφόρο.
 
Εκει βασιστηκε το σεναριο της ταινιας Το αγορι που αγαπω, με Μπαρκουλη - Φονσου.
Δηλ.απο ταινίες όπως έρωτας το απόγευμα ή Ή Σαπρινα, άρχισε ή μόδα της αθώας, παρθένας πρωταγωνίστριας που ερωτεύεται τον πλούσιο , γυναίκα πλευμποι και προσπαθεί να παραστήσει την γυναίκα με τις πολλές κατακτήσεις για να τον ρίξει. Σημερα δεν γίνονται τέτοιες ταινίες , δεν υπάρχουν πολλές αγνές μάλλον πρωταγωνιστριες , όλες περπατημενες είναι σύμφωνα και με το πνεύμα της εποχής φυσικα. Δίνουν τον τονο.IMG_20200803_110052.png
 
Ωραίες ταινίες παιδιά στην λεσχη!!
Ή ελλείψει με Ντελον και ή δική με Αντονυ Περκινς και Σναιτερ δεν έχω δει καμια ! Αξίζουν όμως!
 

Συνημμένα

  • IMG_20200821_165544.png
    IMG_20200821_165544.png
    865,4 KB · Προβολές: 1
Πολύ ωραία που χθες συναντήθηκα με την bajar παιδιά και είδαμε την δική ( τρόπος του λέγειν έφυγα πριν ολοκληρωθεί)! Βαρυγδουπη ή ταινία, εγώ στην αρχή τουλάχιστον με το κινούμενο σχέδιο ανάθεμα και αν κατάλαβα κάτι . Στεναχωρεθηκα που δεν υπήρχαν άτομα από την κινηματογραφική λέσχη να πάμε μετά για το καθιερωμένο ουζακι και επεξήγηση ενδελεχής της ταινίας από τους μετρ για να γνωρίσει ή μπαχαρ τα παιδιά . Λυπάμαι και που τόσο αξιόλογο άτομο δεν το έχουμε και στην λέσχη με τόσες γνώσεις.
Ή ταινία τώρα τι να πω περίεργη έπαιζε και ή Ζαν Μορο ως εν πολλοίς αμαρτιαιες γειτόνισσα του Περκινς και ή Σναιτερ νοσοκομα- γραμματέας του ανωτατου δικαστή Ορσον Γουελς. Δεν περίμενα τόσο καλό τον Περκινς εξαιρετικός ως κύριος Κει. Τα σκηνικά λιτά αλλά υπέροχα.Ηταν μία ταινία που φρονω θα άρεσε στον ελέφαντας. Κουλτούρα χωρίς όμως σεξ πως το παθανε! Λίγος κόσμος στον σινεμά καμιά σχέση με άλλες προβολές.
 
@αριαδνη Για μενα ο Περκινς ειναι λατρεια και ολες του οι ερμηνειες ειναι θεσπεσιες. Ακομα και στη Φαιδρα, που εχω πολλα χρονια να τη δω, ειχε καταφερει θυμαμαι να αποτιναξει το προσωπο του Νορμαν Μπεϊτς και να δωσει ενα χαρακτηρα πολυ αληθοφανη.
Παντα θα με στεναχωρει και παντα θα λεω πως λυπαμαι πολυ που αυτος ο εξαισιος ηθοποιος δεν πηρε βραβειο Oσκαρ ιδιως για την ερμηνεια του στο Ψυχω που για μενα ειναι ισως η καλυτερη κινηματογραφικη ερμηνεια που ειδα ποτε.
Μεχρι και στην πιο ασημαντη λεπτομερεια της.
 
Τελευταία επεξεργασία:
@αριάδνη Ήταν τόση η χαρά μου που θα βλέπαμε ταινία μαζί που ούτε που με ένοιαξε το γεγονός ότι έπαιζε ο Πέρκινς στην ταινία καθώς δεν είναι από τους αγαπημένους μου. Κρίμα που δεν την είδες μέχρι τέλους αλλά αφού έχεις διαβάσει το βιβλίο νομίζω ότι το κενό καλύπτεται εν μέρει. Το καρτούν στην αρχή έχει σχέση με το τέλος της ταινίας, μια που εμφανίζεται ξανά και δικαιολογεί την ύπαρξή του.

Η ταινία είναι δύσκολη αλλά το ότι είναι βασισμένη στο βιβλίο του Κάφκα ίσως να προϊδεάζει το θεατή για το περιεχόμενο. Προσωπικά το βρίσκω ως ένα θαυμάσιο δείγμα εξπρεσιονισμού από τη μεριά του σκηνοθέτη, αν και ο ίδιος ο Κάφκα είχε ένα διαφορετικό είδος γραφής (ξεκίνησα να το διαβάζω σήμερα το πρωί).
Η Αριάδνη χαρακτήρισε το σκηνικό της ταινίας δυστοπικό και θα έλεγα ότι έχει δίκιο. Στα δικά μου τα μάτια πάντως φάνταζε σαν ένας εφιάλτης του πρωταγωνιστή όπου δεν μπορεί να διακρίνει αν πρόκειται για την πραγματική ζωή ή τον ύπνο του. Σ' αυτό βοηθούν πολύ και τα σκηνικά και ο φωτισμός των πλάνων. Όσο για τον Πέρκινς, ομολογώ ότι σε αυτή την ταινία είναι εξαιρετικός και ο ρόλος του ταιριάζει απόλυτα κι ας μην τον συμπαθώ ιδιαίτερα.

ΥΓ. το άτομο με τις γνώσεις είμαι εγώ; :rofl::rofl::lol::lol:. Μπροστά σε σένα και την Bambi που γνωρίζετε όλο το κινηματογραφικό στερέωμα από την γέννησή του, δεν πιάνω μία.
 
@αριάδνη Ήταν τόση η χαρά μου που θα βλέπαμε ταινία μαζί που ούτε που με ένοιαξε το γεγονός ότι έπαιζε ο Πέρκινς στην ταινία καθώς δεν είναι από τους αγαπημένους μου. Κρίμα που δεν την είδες μέχρι τέλους αλλά αφού έχεις διαβάσει το βιβλίο νομίζω ότι το κενό καλύπτεται εν μέρει. Το καρτούν στην αρχή έχει σχέση με το τέλος της ταινίας, μια που εμφανίζεται ξανά και δικαιολογεί την ύπαρξή του.

Η ταινία είναι δύσκολη αλλά το ότι είναι βασισμένη στο βιβλίο του Κάφκα ίσως να προϊδεάζει το θεατή για το περιεχόμενο. Προσωπικά το βρίσκω ως ένα θαυμάσιο δείγμα εξπρεσιονισμού από τη μεριά του σκηνοθέτη, αν και ο ίδιος ο Κάφκα είχε ένα διαφορετικό είδος γραφής (ξεκίνησα να το διαβάζω σήμερα το πρωί).
Η Αριάδνη χαρακτήρισε το σκηνικό της ταινίας δυστοπικό και θα έλεγα ότι έχει δίκιο. Στα δικά μου τα μάτια πάντως φάνταζε σαν ένας εφιάλτης του πρωταγωνιστή όπου δεν μπορεί να διακρίνει αν πρόκειται για την πραγματική ζωή ή τον ύπνο του. Σ' αυτό βοηθούν πολύ και τα σκηνικά και ο φωτισμός των πλάνων. Όσο για τον Πέρκινς, ομολογώ ότι σε αυτή την ταινία είναι εξαιρετικός και ο ρόλος του ταιριάζει απόλυτα κι ας μην τον συμπαθώ ιδιαίτερα.

ΥΓ. το άτομο με τις γνώσεις είμαι εγώ; :rofl::rofl::lol::lol:. Μπροστά σε σένα και την Bambi που γνωρίζετε όλο το κινηματογραφικό στερέωμα από την γέννησή του, δεν πιάνω μία.
Πίστεψε με ότι θα γινοσουν αναγκαία στην λέσχη και θα ήσουν most wellcomed. Κριμα που δεν εμφανίστηκε κανείς!Φυσικά και ή μπαμπι ή οποία βέβαια είναι μακρυα. Δυστοπικο ήταν το έργο και έχω διαβάσει το βιβλίο πριν χρόνια όπου ο πρωταγωνιστής ψάχνει τον λόγο για τον οποιον κατηγορειται και περνά από δικαστήριο. Τον κατακλύζουν συνέχεια ενοχές απέναντι στην δικαιοσυνη.
 
Ηταν μία ταινία που φρονω θα άρεσε στον ελέφαντας.
Στον elephada όταν ήταν elephadaki πολύ πιθανόν, διότι τότε μπορούσα να δω καταθλιπτικές ψυχοπλακωτικές ταινίες και τις απολάμβανα. Τώρα ούτε να το διανοηθώ. Για τον ίδιο λόγο που ενώ τότε είχα διαβάσει και τη Δίκη και άλλα του Κάφκα τώρα δεν θέλω να τα ξανανοίξω αυτά τα βιβλία. Πάντως λάτρευα την Ζαν Μορώ και ο Πέρκινς ήταν πολύ καλός σε όσες ταινίες τον είχα δει , αλλά εξαρτώνται όλα από τον σκηνοθέτη.
 
Πίσω
Μπλουζα