Θυμάμαι την έντονη θαμπάδα των ελληνικών ασπρόμαυρων βιντεοπαραγωγών της εποχής εκείνης κατά την προβολή τους, με παραξένευε που στο μοντάζ έβλεπα σαφώς καλύτερη εικόνα! Τεράστιες διαφορές με τις ξένες παραγωγές, όπως Χαβάη 5-0, Επικίνδυνες Αποστολές, Μάνιξ κλπ, ήταν από άλλο πλανήτη. Η σύγκριση είναι το ίδιο απύθμενη και σήμερα μεταξύ ελληνικών και ξένων παραγωγών.Μέχρι περιπο
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα και την επισήμανση, δεν το γνώριζα!
Μεταξύ μας, δεν χάνετε και πολλά!... Ο θεατής του σήμερα αμφιβάλλω αν θα μπορούσε να παρακολουθήσει παραπάνω από ένα-δύο επεισόδια. Η Φωτογραφία μέτρια, ο ήχος χάλια (διαχρονικό πρόβλημα) και βέβαια η μάστιγα της «μουσικής επιμέλειας» που εξακολουθεί μέχρι σήμερα. Ίσως ακούγεται σκληρό και άδικο για όλους αυτούς τους ανθρώπους που κόπιασαν για το καλύτερο, αλλά το μέσο ήταν πολύ δύσκολο (βίντεο μίας ίντσας), οι κάμερες ογκωδέστατες γι’αυτό και τα εξωτερικά γυρίσματα γινόντουσαν με κιν/κές μηχανές 16mm, πράγμα που «έβγαζε μάτι» στο πέρασμα από και προς το βίντεο (αυτό έκαναν και οι ξένες βιντεοπαραγωγές της εποχής, θυμάμαι τις αγγλικές που έβλεπα, αλλά καμμία σχέση στο τεχνικό σκέλος, αφού η επεξεργασία τόσο του φιλμ όσο και του βίντεο των Άγγλων ήταν δεκαετίες μπροστά). Το μοντάζ επίσης ήταν πολύ δύσκολη και χρονοβόρα υπόθεση, όπως και τα γυρίσματα, κατά 90% σε στούντιο.
Σε αντίθεση με τα τεχνικά προβλήματα, το επίπεδο των ηθοποιών ήταν πολύ υψηλό, οι συγγραφείς είχαν πράγματι ωραίες ιδέες και γράψιμο, αν και οι διάλογοι ήταν κάπως «ξύλινοι», όχι αρκετά αληθοφανείς, κάτι που ισχύει μέχρι σήμερα για το ελληνικό θέαμα. Ίσως δεν το γνωρίζουν πολλοί, αλλά για ένα διάστημα έκανε ghost writing και ο Νίκος Φώσκολος, ο οποίος τότε δεν ήταν επιθυμητός στην τηλεόραση. Κατά τη γνώμη μου ο καλύτερος συγγραφέας που έχει περάσει από την ελληνική τηλεόραση.
Θυμάμαι την έντονη θαμπάδα των ελληνικών ασπρόμαυρων βιντεοπαραγωγών της εποχής εκείνης κατά την προβολή τους, με παραξένευε που στο μοντάζ έβλεπα σαφώς καλύτερη εικόνα! Τεράστιες διαφορές με τις ξένες παραγωγές, όπως Χαβάη 5-0, Επικίνδυνες Αποστολές, Μάνιξ κλπ, ήταν από άλλο πλανήτη. Η σύγκριση είναι το ίδιο απύθμενη και σήμερα μεταξύ ελληνικών και ξένων παραγωγών.
Πάντως εάν σωνόντουσαν οι σειρές εκείνες, σήμερα θα ήταν εύκολο να αποκατασταθεί η εικόνα και ο ήχος. Βλέπετε όμως ότι κάποιοι ανεγκέφαλοι άσχετοι έσβησαν όχι μόνο τις σειρές της εποχής, αλλά μαζί τους και το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας της ελληνικής τηλεόρασης, με ολέθριες συνέπειες για το μέλλον της.
Μέχρι περίπου την μεταβαση στην εγχρωμη τηλεοραση - η εστω λιγο πριν, στην Ελλάδα χρησιμοποιούνταν το 2" Quad της AMPEX ως το βασικο studio video format (το C-type 1" εμφανιστηκε στις ΗΠΑ το 1976 και επεκρατησε και στη Ελλάδα με την μεταβαση στην εγχρωμη εικόνα (η ΕΡΤ/ΥΕΝΕΔ/ΕΡΤ2 χρησιμοποιουσαν SECAM IIIB, ενω το παραδοξο ειναι οτι τα ιδιωτικα στουντιο - ATA, Παιανιας κλπ - γυριζαν τις εγχρωμες παραγωγες τους σε PAL). Βλεπω στο αρχειο της ΕΡΤ πχ την Αστροφεγγια , μια απο τις πρωτες εγχρωμες παραγωγες σε βιντεο, και θυμαμαι παρα πολυ καλα οτι η ποιοτητα της εγχρωμης εικονας οταν το εβλεπα τοτε στην τηλεοραση ηταν πολυ κακη (εντονο το φαινομενο του color banding λογω της μετατροπης απο PAL σε SECAM για τη μεταδοση - αυτο που βλεπουμε σημερα στο αρχειο της ΕΡΤ το χρωμα του ειναι πολυ πολυ καλυτερο, ατοφιο PAL!)
Το 2" Quad στο οποιο γυριστηκαν τα περισσοτερα studio σηριαλ των 70's ειχε πολυ καλη ποιοτητα εικονας , πανω απο 400 γραμμες αναλυση, αλλα ηταν φοβερα δαπανηρο και δυσχρηστο, ενω το μηχανημα ειχε μεγεθος ντουλαπας και οι μπομπινες και τα capstan γυριζαν με τη βοηθεια αεροσυμπιεστη. Απαιτουσε φοβερη τεχνικη καταρτιση και οταν εκανε εγγραφη/αναπαραγωγη, επρεπε ο χειριστης να εχει συνεχως το νου του πανω απο το μηχανημα.
Ισως παλι η μαυροασπρη που ειχαμε τοτε στο σπιτι, μια Loewe Opta, να ηταν πανω απο το μεσο ορο, αλλα θυμαμαι οτι η εικονα των παλαιων σηριαλ ηταν πολυ καλη, αρκετα sharp οπως θα λεγανε οι Αγγλοσαξονες, οπως επισης και ο ηχος. Τα αμερικανικα σηριαλ που αναφερθηκαν ηταν κατα κανονα γυρισμενα σε Panavision 35mm (κινηματογραφικο φιλμ και καμερες) και γι αυτο ειχαν εξαιρετικη εικονα. Στην Ελλάδα (αλλα και στην δυτικη Ευρωπη), καθως το κοστος του γυρισματος σε βιντεο, εστω και της 1 ιντσας ηταν δαπανηρο, καθως και το γεγονος οτι μεχρι την δεκαετια του 80 δεν υπηρχαν πρακτικες και ευκολες στη χρηση εξωτερικες βιντεοκαμερες/βιντεο με studio ποιοτητα εικονας, ωθησε πολλες τηλεοπτικες παραγωγες να χρησιμοποιουν φιλμ 16mm , ειτε για ολοκληρο το σηριαλ ειτε για τα εξωτερικα γυρισματα. Στην Ελλαδα δυστυχως τα εμφανιστηρια και ο εξοπλισμος που χρησιμοποιουνταν ηταν πεπαλαιωμενος και η ποιοτητα εικονας/ηχου του υλικου που γυριστηκε σε φιλμ 16mm ειναι πολυ κατω του μετριου,ειδικα αν την συγκρινουμε με αντιστοιχες ευρωπαικες παραγωγες. Παραδειγμα εδω η θρυλικη σειρα Berlin-AlexanderPlatz του ZDF (1982) που γυριστηκε με ARRI 16mm και προσφατα μαλιστα εγινε ψηφιακη αποκατάσταση του αρνητικου της.
Τολμηρη εξαιρεση ηταν ο Χριστος Ξανασταυρωνεται (1975) , οπου ο Βασιλης Γεωργιαδης εβγαλε εξω με χιλια βασανα τις θεορατες studio τηλεοπτικες καμερες (μια τετοια , μαρκας Thorn EMI, υπηρχε σαν εκθεμα στο φουαγιε του Studio Καραμανος, την ειχα δει οταν ειχα παει πριν καμποσα χρονια - πρεπει να ζυγιζε οσο ενα μικρο αυτοκινητο!!) για τα εξωτερικα πλανα του χωριου (το οποιο ηταν στημενο στην αυλη του studio ΑΤΑ) - αν κανω λαθος παρακαλω διορθωστε με
Συμπληρωματικα, αναφερω εδω οτι καπου στα τελη των 70s -αρχες 80's αρχισε να χρησιμοποιειται και στην Ελλαδα το U-Matic της Sony, το πρωτο φορματ βιντεοκασετας με studio ποιοτητα εικονας, κυριως για τα εξωτερικα ρεπορταζ. Αν δεν με απατα η μνημη μου, αυτο που βλεπουμε σημερα ως ο "Χριστος Ξανασταυρωνεται" ειναι απο τις U-Matic κασετες που εγραψε ο ιδιος ο Βασιλης Γεωργιαδης στις αρχες των 80s μονταροντας την σειρα σε 18 επεισοδια απο τα αρχικα 50 που ηταν γυρισμενα σε 2" Quad. Για αυτο και η ποιοτητα εικονας που βλεπουμε σημερα στο Ertflix ειναι καπως soft , καθως στην ουσια ειναι αντιγραφο σε U-Matic της αρχικης εγγραφης (στα αναλογικα media, οταν γινεται αντιγραφη πεφτει σημαντικα η ποιοτητα της εικονας και του ηχου). Αν και εχουν βρεθει και τα 50 επεισοδια στις αρχικες μπομπινες των 2", πιθανον να εχουν υποστει σημαντικη φθορα και να μην ειναι χρησιμοποιησιμες.
Τελος, ενα αλλο φαινομενο που παρατηρειται συχνα σε εγγραφες σε 2" Quad των 70's (το εχω παρατηρησει στα σωζομενα αποσπασματα των "ξενοπουλικων" σηριαλ του αειμνηστου πλεον Ερρικου Ανδρεου), ειναι η "επιμηκυνση" των εικονιζομενων, και ειδικα στα προσωπα ηταν πολυ εντονο το φαινομενο. Αυτο οφειλοταν σε οχι καλη ευθυγραμμιση (alignment) των κεφαλων εγγραφης/αναγνωσης του Quad. Αλλο συχνο φαινομενο (μπορειτε να το παρατηρησετε σε ολα τα σωζομενα μαυροασπρα σηριαλ/εκπομπες) ειναι το banding, το σπασιμο της εικονας σε λωριδες, παλι λογω ελλιπους ευθυγραμμισης των 4 κεφαλών του Quad.