Οι βάσεις και η Βασούλα (1975)

ARETARA

RetroNuts!
Joined
1 Σεπ 2010
Μηνύματα
2.132
Αντιδράσεις
2.275
Οι βάσεις και η Βασούλα (1975)

Retrodb: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%9F%CE%B9_%CE%B2%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B7_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1

Μια ταινία των mid '70s εξετάζεται στο παρόν θέμα. Είναι "Οι βάσεις και η Βασούλα", μια παραγωγή της Φίνος Φιλμς της περιόδου 1974-75 σε σενάριο και σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου, βασισμένη πάνω σε μια ιδέα του Λάκη Μιχαηλίδη.

Το θέμα-το καστ. Μια νεαρή κοπέλα, η Βασούλα (Νόρα Βαλσάμη) με τη μεσολάβηση του τριτοξαδέλφου της Μεμά (Χρήστος Ζορμπάς), πιάνει δουλειά στην Τρούμπα. Ξεγελασμένη από τις υποσχέσεις του για γάμο δέχεται να κάνει την χορεύτρια και την κονσοματρίς σε καμπαρέ με τον Μεμά στο ρόλο του προστάτη. Παράλληλα μένει σε ένα φτωχόσπιτο με τον αλκοολικό πατέρα της, τον Βαγγέλη (Νότης Περγιάλης). Όλα αυτά διαρκούν ως τη στιγμή που από τύχη ένα βράδυ θα χρειαστεί να κρύψει τον φοιτητή της Νομικής, τον Λευτέρη Βάρνα (Βασίλης Κουρής), να ξεφύγει από αυτούς που τον κυνηγούν για το μαχαίρωμα ενός Αμερικανού ναύτη. Ο Λευτέρης θα της πει πράγματα που θα ανοίξουν τα μάτια της πέρα από τα στενά όρια της Τρούμπας. Η αμοιβαία εκτίμηση θα εξελιχθεί σε ερωτική σχέση και παρά την σύλληψη του Λευτέρη αλλά και τον θάνατο του πατέρα της, η Βασούλα θα πάρει την απόφαση να αφήσει την Τρούμπα και το Μεμά και να δουλέψει ως εργάτρια μαζί με την μητέρα του Λευτέρη, Βάρνα (Μαρία Ζαφειράκη). Οι νόμοι της Τρούμπας όμως είναι σκληροί και ο Μεμάς δεν θα την αφήσει να ξεφύγει τόσο εύκολα...

Σχόλια. Ομολογώ ότι η ταινία είναι ίσως μία από τις πιο περίεργες ταινίες που έχω δει. Και το λέω αυτό με την έννοια ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσε να καταταχτεί αυστηρά ως ανήκουσα σε μία κατηγορία (πχ. αισθηματική, κοινωνική, κωμωδία, ακόμη και ιστορική). Γενικά εγώ θα έλεγα ότι πρόκειται για μια κοινωνική ηθογραφία και με αυτό το κριτήριο την κατέταξα. Ωστόσο είναι χρήσιμο να θυμηθούμε και το πολιτικοιστορικό πλαίσιο της εποχής που πραγματεύεται.

Η ταινία γυρίστηκε σε μία κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της χώρας μας όπου πολλά και σημαντικά γεγονότα έλαβαν χώρα. Η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, η σχεδόν ταυτόχρονη κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας τον Ιούλιο του 1974 και η ανάληψη της εξουσίας από πολιτική οικουμενική κυβέρνηση. Η έξοδος της χώρας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ (14/8/1974) και τα θέματα που προέκυψαν ως συνέπεια του τελευταίου (ελλιμενισμός 6ου Στόλου, Αμερικανικές βάσεις κλπ).

Βαθύτατα επηρεασμένη από τα ραγδαία γεγονότα η σκέψη του σεναριογράφου-σκηνοθέτη Ντίνου Δημόπουλου επιχειρεί να απεικονίσει την εικόνα της Ελλάδας που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Και θέτει ταυτόχρονα και το οικονομικό πλαίσιο: Το τέλος των παχέων αγελάδων και τα οξύτατα προβλήματα που προέκυψαν ως συνέπεια της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης (1973).

Η ταινία δείχνει σαν να «πατάει» με τα δύο πόδια σε δύο βάρκες που η μία αποχωρίζεται την άλλη. Το παλιό και το καινούριο. Οι αμερικανοί ναύτες και η Τρούμπα όπως έχει περιγραφεί σε τόσες παλιότερες παραγωγές. Οι φωνές για ανεξαρτησία και η κριτική στον εξωτερικό παράγοντα (δείτε και τις ατάκες του μεθυσμένου Βαγγέλη). Αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Η ηρωίδα που γύρω της εξελίσσεται το έργο. Το κορίτσι που ξυπνάει και ζητάει μια άλλη ζωή. Αλλά και ο «προστάτης» που καραδοκεί και δεν επιτρέπει τη χειραφέτηση. Η προστασία παντού και πάντα.

Αυτή η ανάγκη ακροβασίας της ταινίας δεν νομίζω ότι την βοηθάει ιδιαίτερα. Και αυτό φαίνεται και ιδιαίτερα στον διαρκώς μεταβαλλόμενο τόνο που δίνεται. Άλλοτε δραματικός (φτώχεια, Τρούμπα, φυλακές, προστάτες), άλλοτε κωμικός αλλά και σατυρικός (βλέπε συνέντευξη στη Ζέα), πολιτικοί υπαινιγμοί και αισθηματικά λογύδρια, θολώνουν αντί να ξεκαθαρίζουν το τοπίο.

Με τα παραπάνω δεν θέλω να πω ότι η ταινία ήταν κακή. Απλά προσπάθησε να παντρέψει πολλά θέματα μαζί, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Πολύ βάρος πέφτει στους ώμους της Νόρας Βαλσάμη που όντας ένας άνθρωπος ευχάριστος δύσκολα μπορεί να πείσει στις δραματικές σκηνές ενώ αντίθετα στις πιο ελαφριές στιγμές τα πήγε πολύ καλύτερα. Ο Νότης Περγιάλης σε έναν ρόλο που τον έχουμε συνηθίσει, νομίζω όμως ότι πχ στον Αστερισμό της Παρθένου άφησε καλύτερες εντυπώσεις. Πειστικοί στον ρόλο τους οι Χρήστος Ζορμπάς και Δημήτρης Ιωακειμίδης (ο τελευταίος ως αφεντικό του καμπαρέ). Μάλλον ευχάριστο ξάφνιασμα για τον νεότατο Βασίλη Κουρή που φέρνει έναν αέρα δροσιάς στην ταινία (παρεπιπτόντως από ότι είδα έχει ελάχιστες συμμετοχές στο χώρο, δεν ξέρω για ποιο λόγο).

Μουσική. Σε άλλες ταινίες της περιόδου ο ικανότατος Γιώργος Χατζηνάσιος είχε κάνει αίσθηση με τις παραγωγές του σε σημείο που η μουσική να είναι το σήμα κατατεθέν τους. Εδώ μάλλον δεν φαίνεται να ισχύει αυτό. Ωστόσο θα σταθώ στα δύο τραγούδια της ταινίας το ένα με τη Ρένα Κουμιώτη σε στίχους Ντίνου Δημόπουλου, «Θα ΄ρθει βροχή» και το άλλο με τη Νόρα Βαλσάμη «Κόκκινο γαρούφαλό μου». Δυστυχώς δεν βρήκα ακόμη το απόσπασμα ερμηνείας της ταινίας με τη Νόρα.

Στιγμιότυπο. Τηλεοπτικό συνεργείο παίρνει συνέντευξη στη Ζέα από τοπικό καταστηματάρχη σχετικά με το θέμα του 6ου Στόλου.

Δημοσιογράφος: - …βρισκόμαστε σήμερα στο λιμάνι της Ζέας και είναι μαζί μας ο κύριος Βράιλας που διατηρεί ζαχαροπλαστείο…

Βράιλας: - Βράιλας και υιός…

Δημοσιογράφος: - …και υιός. Που διατηρεί ζαχαροπλαστείο και σνακ-μπαρ στην ακτή Ποσειδώνος. Τον συναντήσαμε τυχαία στο δρόμο και τον σταματήσαμε. Λοιπόν κύριε Βράιλα, όπως ξέρετε, το Υπουργικόν Συμβούλιον ενέκρινε την αίτησιν της Αμερικανικής Κυβερνήσεως περί χορηγήσεως λιμενικών διευκολύνσεων από μέρους της Ελλάδος στον 6ον Αμερικανικόν Στόλον. Έτσι, οι ναύτες του φίλου και συμμάχου έθνους θα βρίσκουν εις το ελληνικόν έδαφος μία φιλόξενη γωνιά και οι οικογένειές τους μία εγκάρδια υποδοχή. Θα θέλαμε να χαμε τη γνώμη σας κύριε Βράιλα γιʼ αυτό που οι επικριταί του μέτρου χαρακτηρίζουν σαν «Βάσεις». Σας ακούμε.

Βράιλας: - Ε, καλές είναι οι Βάσεις νομίζω από πάσης απόψεως. Εννοώ δηλαδή και εθνικώς και επιχειρηματικώς. Ανέκαθεν το ευγενές Αμερικανικόν έθνος εστάθη παρά το πλευρόν της Ελλάδος. Νομίζω, ε; Τόσον το σχέδιον Marshall όσον και η UNRRA και το Δόγμα Τρούμαν εβοήθησαν αποτελεσματικώς την Ελλάδαν εις την ανοικοδόμησιν. Ε, απεμάκρυναν τον κίνδυνον του κομμουνισμού και εγκατέστησαν την αληθήν δημοκρατίαν. Έτσι έλεγε ο μπαμπάς τουλάχιστον…

Βασούλα: - Μπούρδες!!!

Μεμάς: - Σςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς….

Βασούλα: - Μπούρδες έλεγε ο μπαμπάς…

Μεμάς: - Σιγά….

Βασούλα: - Τι σιγά, γιατί δεν τα λέει σταράτα, ζαχαροπλάστης δεν είναι; Γιατί δεν λέει πως όταν έρθουν εδώ τα αμερικανάκια θα πουλάει πιο πολλούς μπακλαβάδες, πιο πολλά προφιτερόλ, πιο πολλά καταίφια…

Σκηνοθέτης: - Σςςςςςςςςςςςςςςςςςς

Βασούλα: - Τι σουτ, ψέματα λέω;

Video 1. Ρένα Κουμιώτη




Φωτογραφίες.

1. Βασούλα και Δέσπω (Ελένη Θεοφίλου) στα καμαρίνια του καμπαρέ.

vasoula1.jpg



2. Με το Μεμά στη Ζέα λίγο πριν τη συνέντευξη.

vasoula2.jpg



3.Έξω από αμφιθέατρο στη Νομική περιμένοντας με τον κλητήρα της Σχολής (Στράτος Παχής) την προφορική εξέταση του Λευτέρη.

vasoula4.jpg



4. Ο Βαγγέλης.

vasoula5.jpg



5. Στις φυλακές της Αίγινας όπου κρατείται μετά τη σύλληψή του ο Λευτέρης.

vasoula6.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μια από τις αγαπημένες μου και αυτή η ταινία. Και θεωρώ τη Νόρα Βαλσάμη πολύ καλή στο ρόλο της...
 
Από τις πιο αδικημένες ταινίες της finos film. Και όντως η Βαλσάμη ήταν συγκλονιστική. Δυστυχώς προβλήθηκε σε περίεργη περίοδο που δεν περιμένανε τόσο προχωρημένη ταινία από τον φίνο. Κοινώς έπεσε θύμα προκατάλειψης και της εποχής
 
Άνιση ταινια... πολύ καλή η Βαλσαμη στο ρόλο της, αλλά όντως η ταινια καταπιάνεται με πολλά θέματα και χάνει τον προσανατολισμό της, Γίνονται και καποιες αναφορές στον νεκρό αδερφό της (στα γεγονοτα του Πολυτεχνείου ;)
 
Από τις αγαπημένες μου ελληνικές ταινίες !!! Και, κατά την ταπεινή μου άποψη, ακόμη κι αν δεν συμπαθείς τη Βαλσάμη, σε αυτήν την ταινία είναι αδύνατον να μην τη λατρέψεις !!! Ευχαριστούμε πολύ ARETARA για την παρουσίαση ....
 
Το τραγούδι "Κόκκινο γαρούφαλλό μου", όπως ερμηνεύτηκε από τη Νόρα Βαλσάμη στην ταινία.

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μπράβο, έκανες πολύ καλά και ανέβασες το παραπάνω βιντεάκι !!! Η Νόρα Βαλσάμη μπορεί, μεν, να κάνει τα .... φαλτσάκια της [ηθοποιός είναι, όχι τραγουδίστρια], πλην, όμως, τραγουδάει και κάνει "κατάθεση ψυχής", είναι όχι μόνο συγκινητική, αλλά συγκλονιστική !!! Θυμήθηκα την ατάκα του πιανίστα / οργανίστα Γιώργου Στεφανάκη σε κάποια συζήτηση που κάναμε : "Οι τραγουδιστές, όταν λένε ένα τραγούδι, συνήθως το τραγουδούν αλλά δεν μπορούν να το ερμηνεύσουν !!! Οι ηθοποιοί, όταν λένε ένα τραγούδι, συνήθως το ερμηνεύουν αλλά δεν μπορούν να το τραγουδήσουν" !!! Έτσι κι εδώ, η Νόρα ερμηνεύει το τραγούδι καταπληκτικά ....

Όταν, ως 9-10χρονο παιδάκι, είδα για πρώτη φορά την ταινία, η σκηνή αυτή έγινε η πιο αγαπημένη μου [παρόλο που, όποτε έβλεπα ελληνικές ταινίες, όταν αυτές έφταναν στο ... μουσικό τους μέρος, με τραγουδιστές και ορχήστρα σε κάποιο κέντρο, έλεγα : "άντε, άντε, να τελειώνει το τραγούδι για να προχωρήσει ξανά η δράση"] !!! Όμως ... τη συγκεκριμένη σκηνή, παρόλο που ήταν "η ώρα του τραγουδιού", πολύ την ευχαριστήθηκα σε εκείνη την ηλικία και για τον εξής λόγο : επειδή, την ώρα που τραγουδά η Νόρα βλέπουμε σε "φλας μπακ" τα γεγονότα που "σημάδεψαν" τη ιστορία της ταινίας !!! Κι αυτό με είχε βοηθήσει να κατανοήσω, με το τόοοτε 9χρονο μυαλό μου, την πλοκή και την υπόθεση της ταινίας !!! Επίσης, αν δεν απατώμαι, τις σκηνές που βλέπουμε την ώρα που τραγουδά η Νόρα τις βλέπουμε για πρώτη φορά στην ταινία [παρόλο που επρόκειτο για "γεγονότα του παρελθόντος" και τα οποία οδήγησαν την ιστορία της ταινίας σε εκείνο το σημείο] !!! Αν κάποιος θυμάται καλύτερα με διορθώνει ......
 
Μπράβο σου για την παρουσίαση είναι πολύ καλή και ναι την εχω δει την ταινία θα ηθελα να μας πείς αν σε κάποια στιγμή γνωρίζει στο καμπαρέ που δουλεύει ενα ομογενή έλληνα ναύτη του αμερικάνικου στόλου και αυτός την ερωτεύεται η είναι εντύπωσή μου?
 
Υπάρχει ένας ναύτης (Bobby, Γιώργος Γεωργίου) για τον οποίο δεν προκύπτει ξεκάθαρα ότι είναι ομογενής (βέβαια μιλάει σπασμένα ελληνικά) που είναι ερωτευμένος μαζί της. Επίσης υπάρχει ένας άλλος ναύτης του Στόλου που σύχναζε στο καμπαρέ (καλός πελάτης του Μεμά), o Johnny (Michael Brandy, έπαιξε σε 5 ταινίες μεταξύ αυτών και τη Στεφανία και κάποιες exploitation) ο οποίος την πολιορκεί επίμονα και στο τέλος την κακομεταχειρίζεται βάναυσα.

Όσον αφορά τα γεγονότα που εξιστορούνται, ναι μεν γίνεται λεκτική αναφορά σε αυτά στο προηγούμενο τμήμα της ταινίας αλλά εδώ είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται ως μυθιστορηματική δράση επί της οθόνης.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ARETARA είπε:
Υπάρχει ένας ναύτης (Bobby, Γιώργος Γεωργίου) ο οποίος δεν προκύπτει ξεκάθαρα ότι είναι ομογενής (βέβαια μιλάει σπασμένα ελληνικά) που είναι ερωτευμένος μαζί της. .
Ναι βρε συ, ο Μπόμπι .... πολύ συμπαθής, ευγενικός και γλυκούλης, ήταν ερωτευμένος με τη Βασούλα, αλλά ... τον πρόλαβε άλλος :( :( ..... Πάντως, δεν νομίζω ότι ήταν ομογενής .... Επίσης, αν δεν απατώμαι, ήθελε να πάρει μαζί του τη Βασούλα στην Αμερική , εεε ??? Επίσης, αν θυμάμαι καλά, είχε στείλει φωτογραφία της Βασούλας στους γονείς του στην Αμερική και οι γονείς του είχαν δώσει το Οκέι, εεε ??? Τέλος .... ο Μπόμπι φορούσε γυαλιά, εεεε ????

Βλεπετε, η τελευταία [αλλά και πρώτη] φορά που είδα αυτήν την υπέροχη ταινία ήταν όταν ήμουν 9 - 10 ετών παιδάκι κι έτσι ... δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα !!! Μόνο ότι, σε εκείνη την ηλικία, με είχε γοητεύσει, τόσο η ταινία, όσο και η Βαλσάμη :flower: :flower: :flower: .... Α, επίσης και ότι την ειχα δει στην έγχρωμη τηλεόραση της συγχωρεμένης της γιαγιάς μου !!! Στο δικό μου το σπίτι δεν είχαμε, ακόμη, βάλει έγχρωμη τηλεόραση κι έτσι ... τα χρώματα της ταινίας με είχαν εντυπωσιάσει ως παιδάκι, δεδομένου ότι σε εκείνη την ηλικία τις ελληνικές ταινίες - που βλέπαμε βράδυα Σαββάτου από την ΕΡΤ - τις ειχα στο μυαλό μου μόνο ως "ασπρόμαυρες" #) #) :p .......
 
2 σχετικές φωτογραφίες. Στην πρώτη ο Johnny στα αριστερά κατενθουσιασμένος μετά την παράσταση των κοριτσιών χειροκροτεί: "Hurray to the 6th Fleet!!!!". Ζήτω ο 6ος Αμερικανικός Στόλος!!! Παραδίπλα ο Μεμάς και ακόμη πιο δεξιά το αφεντικό του καμπαρέ (Δημήτρης Ιωακειμίδης) σιγοντάρουν: "Ζήτω οι Βάσεις"!!!

johnny.jpg

Στην δεύτερη φωτογραφία ο Bobby έχει αλλού το μυαλό του. "Ζήτω η Βασούλα!!!".

bobby.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η καλύτερη ερμηνεία της αγαπημένης μου Νόρας Βαλσάμη στον κινηματογράφο. Ενδιαφέρουσα προσπάθεια του πολύ σημαντικού Ντίνου Δημόπουλου για καλό εμπορικό σινεμά με πολιτικοκοινωνικές αιχμές, που, δυστυχώς, έμεινε χωρίς συνέχεια. Και, βέβαια, στα "συν" της ταινίας και η ωραία μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου και η υπέροχη Ρένα Κουμιώτη.
 
atanasio είπε:
Η καλύτερη ερμηνεία της αγαπημένης μου Νόρας Βαλσάμη στον κινηματογράφο. Ενδιαφέρουσα προσπάθεια του πολύ σημαντικού Ντίνου Δημόπουλου για καλό εμπορικό σινεμά με πολιτικοκοινωνικές αιχμές, που, δυστυχώς, έμεινε χωρίς συνέχεια. Και, βέβαια, στα "συν" της ταινίας και η ωραία μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου και η υπέροχη Ρένα Κουμιώτη.
Συμφωνώ απόλυτα...ήταν η καλύτερη κινηματογραφική εμφάνιση της Νόρας Βαλσάμη, παρά το κάπως άνισο στίγμα της συνολικά σαν ταινία. Επιπλέον...άλλη μια ελληνική ταινία που δυστυχώς έχει χρόνια να μεταδοθεί από την ελληνική τηλεόραση...
 
Από τις πιο αδικημένες -λόγω εποχής ταινίες της Finos Film. Και μακράν η καλύτερη ερμηνεία της Νόρας Βαλσάμη.
 
Αυθεντική φωτογραφία της ταινίας

 


39.jpg
39.jpg
 
18.jpg
18.jpg

17.jpg
17.jpg

16.jpg
16.jpg

15.jpg
15.jpg

14.jpg
14.jpg

12.jpg
12.jpg

11.jpg
11.jpg

Η πίσω πλευρά μιας από τις φωτογραφίες. Εκτός από τη σφραγίδα της Φίνος Φιλμ βλέπουμε πως από έλεγχο και λογοκρισία περνούσαν ακόμα και οι φωτογραφίες , όχι μόνον οι ταινίες!

 


13.jpg
13.jpg
 
Πίσω
Μπλουζα