Οι ρετρο υπολογιστες (και οι μυθοι τους) μεσα απο τα παιδικα ματια ;)

ΧΑΧΑΧΑΧΑ... :rofl: Έχεις τρελά κέφια σήμερα! :animlaugh:

Φυσικά και δεν υπονόησα κάτι τέτοιο. Η αλήθεια είναι πως το ΡΟΜΑΝΤΖΟ τα έγραψε πρώτο και στη συνέχεια ο Ασίμοφ τα αντέγραψε!
 
Να σκεφτείς ότι τόσο πολύ με είχε επηρεάσει το συγκεκριμένο άρθρο - ντοκουμέντο, που ακόμα και τώρα κατεβαίνω κρυφά τα βράδια στο χώρο με τα retro και μη computers και κονσόλια και κρυφακούω μπας και γίνεται τίποτα πίσω από την πλάτη μου !!! LOL !!!
 
Rakeesh είπε:
Επισης μεταξυ των γνωστων μου υπηρχε η διάδοση οτι μπορείς να γράψεις ένα σύντομο κωδικα στον Amstrad CPC και να τον καταστρέψεις. Ενας ισχυρίστηκε οτι τον ξέρει αλλα δεν μου τον είπε ;)
Τα ίδια κι εγώ, με έναν τύπο που υποστήριζε ότι μπορούσε να μου κάψει την οθόνη, πληκτρολογώντας τα μαγικά του... Ευτυχώς δεν το έκανε! Έρε ξύλο...

Επίσης, το παιδικό μου μυαλό φανταζόταν διάφορα περίεργα για το πως γίνεται να "παρκάρει" ένας υπολογιστής... :rofl:
 
geoanas είπε:
Να σκεφτείς ότι τόσο πολύ με είχε επηρεάσει το συγκεκριμένο άρθρο - ντοκουμέντο, που ακόμα και τώρα κατεβαίνω κρυφά τα βράδια στο χώρο με τα retro και μη computers και κονσόλια και κρυφακούω μπας και γίνεται τίποτα πίσω από την πλάτη μου !!! LOL !!!
Α, κι εγώ το ίδιο κάνω, μπαίνω κρυφά στο computer room και παρατηρώ τυχόν ύποπτες κινήσεις.

Εκτός από μια μύγα που ζουζούναγε προχτές δεν είδα τίποτε άλλο, τα παλιομασίνια ξέρουν να κρύβονται καλά!!!!!

[Στο Δαφνί σου έχω κλείσει ρεζερβέ το διπλανό δωμάτιο!!! Θα μας πηγαίνουν τρέλα οι ζουρλομανδύες (pun intendeed here.... LOL!!!! ) ] .
 
[/φλασιά on] όταν ήμουν 4-5 και πρωτοέπαιζα με το το 2600jr σε ασπρόμαυρη τηλεόραση βεβαίως βεβαίως, ο πατέρας μου με είχε πείσει πως κάθε κλικ που κάνω με το joystick καταστρέφει λίγο-λίγο την τηλεόραση!

[/φλασιά off]

τώρα φταίω εγώ να τον πείσω πως να προσέχει να μην φέρνει άλλα pc κοντά στο δικό του για να μην κολλήσει ιό; :D
 
Πιτσιρίκι είχα δει QL με οθόνη σε βιτρίνα καταστήματος υπολογιστών σε κωμόπολη της περιοχής και νόμισα ότι ο υπολογιστής είναι η οθόνη,επίσης νόμιζα ότι οι υπολογιστές μπορούν να ετοιμάσουν τα μαθήματα μας #) (όλα αυτά στο δημοτικό,μετά μπήκα στο νόημα-κόσμο τους με ισόβια κάθειρξη)

Επίσης ως χρήστης STE τέλη γυμνασίου έβλεπα το video clip Fire των Prodigy και φαντασιωνόμουν ότι θα πάρω τον πανακρίβου(για μαθήτη) ολόφρεσκο τότε Falcon για να βλέπω παρόμοια 3D γραφικά.
 
Oταν ειχα πρωτοπαρει το Larry Laffer στο PC1512 νομιζα οτι το παιχνιδι ειναι τεραστιο, οτι μπορουσες με το ταξι να πας σε πολλες περιοχες και να κανεις πολλα ασχετα πραγματα , οποιο τελικα δεν ηταν τοσο μεγαλο :)

Θυμαμαι με τον αδερφο μου οταν ειχαμε παρει τον ZX Spectrum πρωτοαρχισαμε να διαβαζουμε και το Pixel και βλεπαμε pokes listings για games νομιζαμε οτι γραφωντας το στο spectrum θα παιζαμε ολο το Game :)

Kαι ενα τελευταιο, θυμαμαι παλια πολλα βραδια ακουγα το πλαστικο της Amiga 500 να κανει θορυβο (συστολη) μετα απο πολλες ωρες Gaming και σκεφτομουν....it's thinking :) αλλα τελικα το εκλεψε η Sega στο DC :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Θυμάμαι έναν μύθο που μου έλεγαν οι φίλοι μου στο Γυμνάσιο παρόμοιο με αυτόν που αναφέρει ο rakeesh στο πρώτο πόστ του.

Κάθε Παρασκευή και 13, ή και μερικές μέρες πριν/μετά, μεταφέρονται ιοί μέσω των κεραιών της τηλεόρασης κατευθείαν στον σκληρό δίσκο του pc σου καταστρέφοντας τον.

Το αστείο της υπόθεσης είναι πως όταν μου το είπαν, ο μήνας είχε 12. Άσχετος με τα pc τότε (είχε περάσει 1 μήνας από τότε που το είχα αγοράσει), σκάλιζα κάτι δισκέτες που ήρθαν μαζί με το pc. Βάζω μια που είχε το όνομα του σκληρού δίσκου και εκτελώ μια εντολή που ονομαζόταν format. Όταν τελειώνει η διαδικασία, το pc κάνει reboot, αλλά αντί να φορτώσει το DOS μου πετάει το άγνωστο μήνυμα boot disk failure. Please insert disk. Μόνο που δεν πέθανα από τον τρόμο μου, νομίζοντας πως η κεραία του γείτονα έκανε την ζημία της :)
 
Εμένα με φόβιζε το... BIOS!! Φοβόμουν μήπως πάθει κάτι το DOS και μείνω με το BIOS, νομίζοντάς το για άλλο ένα λειτουργικό στο οποίο τρέχει από πάνω το DOS όπως τότε έτρεχαν τα Windows...
 
!

Εγώ νόμιζα, όταν είχα πρωτοπάρει τον 464 ότι αν γράψω RUN " το όνομα του παιχνιδιού" θα άρχισε να κάνει load to παιχνίδι, χωρίς να χρειάζεται κασσέτα...

RUN "SABOTEUR"

ENTER

ΦΤΟΥ!!!

επίσης θυμάμαι είχα πάρει το βιβλίο "50 παιχνίδια για τον Amstrad" που είχε προγράμματα να τα αντιγράψεις. Είχα κάτσει ολόκληρες εβδομάδες και έγγραφα το παιχνίδι STAR TREK και φανταζόμουν τρελλά γραφικά, Klingons, μάχες, εξερευνήσεις σε πλανήτες, φεϊζερ κλπ

Όταν τελειώσα και έτρεξα την ρουτίνα η απογοήτευση ήταν μεγάλη...ένα space shoot m' up άθλιο, οπού τα εχθρικά σκάφη είχαν την μορφή του αρσενικού συμβόλου 
 
Α επισης (μετα την εμπειρια μου με τον Αμστραντ) νομιζα οτι το περιβαλλον του DOS ειναι προγραμματιστικο περιβαλλον.

πχ

c:\> Print "Hallo World!"

PRINT: Bad command or file name

c:\> _
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια πολύ "αλλού γι' αλλού" εντύπωση που είχα για τους υπολογιστές, εκτός από τα κλασσικά urban legends που με βασάνιζαν και μένα για ιούς που χτυπάνε με συγκεκριμένους/μαγικούς τρόπους.

Μπορώ όμως να σας πω -ερυθραίνοντας ελαφρά- μετά βεβαιότητας ότι έχω συνεισφέρει αρκετά στη φύτευση του σπόρου της αμφιβολίας στα μυαλουδάκια των technologically challenged συμμαθητών μου! Και τι δεν τους είχα πει:

-Ότι είχα συνδέσει τον Spectrum μου με το ασανσέρ της πολυκατοικίας και το σταματούσα όποτε ήθελα να σπάσω πλάκα (είχα δει το Electric Dreams)

-Ότι άλλαζα τους βαθμούς μου στον υπολογιστή του σχολείου (βέβαια όσο μεγάλος hacker κι αν ήμουν, δύσκολα θα κατάφερνα να συνδεθώ με τα μπακαλοτέφτερα του Γυμνασίου... αφού το computer μόνο για να παίζουν το είχαν)

-Ότι μπορούσα να μιλάω με την Amiga σαν να ήταν κανονικός άνθρωπος; (και φυσικά στους δύσπιστους έκανα και την ανάλογη επίδειξη με το φοβερά αστείο προγραμματάκι ZEUS... έμεναν με το στόμα ανοιχτό κι εγώ το διασκέδαζα αφάνταστα!)
 
alkis21 είπε:
)
-Ότι άλλαζα τους βαθμούς μου στον υπολογιστή του σχολείου (βέβαια όσο μεγάλος hacker κι αν ήμουν, δύσκολα θα κατάφερνα να συνδεθώ με τα μπακαλοτέφτερα του Γυμνασίου... αφού το computer μόνο για να παίζουν το είχαν)

QUOTE]

Άλκη, μάλλον είχες δει Ferris Bueller Day off ε?
 
Τον πρώτο home computer που είδα ποτέ, ήταν ένας BBC Micro, το '84 ή '85 περίπου. Από τότε μαγεύτηκα και ξεροστάλιαζα στις βιτρίνες στη Στουρνάρη. (Βοήθαγε και το γεγονός ότι, πήγαινα φροντιστήριο στον "Ηράκλειτο", που ήταν εκεί κοντά). Τελικά πήρα δικό μου, το '89 (μια Amiga 500, με monitor 1084s). Δύο καλοκαίρια δούλευα για να μαζέψω τα χρήμματα. :)
 
alkis21 είπε:
-Ότι μπορούσα να μιλάω με την Amiga σαν να ήταν κανονικός άνθρωπος; (και φυσικά στους δύσπιστους έκανα και την ανάλογη επίδειξη με το φοβερά αστείο προγραμματάκι ZEUS... έμεναν με το στόμα ανοιχτό κι εγώ το διασκέδαζα αφάνταστα!)
Οταν μπηκα πρωτη φορα σε BBS ειδα στις "Αρχειοθηκες" ενα προγραμμα "Τεχνητης Νοημοσυνης"

Το κατεβασα και το ετρεξα, και ναι, στην αρχη ψαρωσα παρα πολυ :eek: Αλλα τελικα ειδα οτι δε μαθαινει νεες λεξεις και επαναλαμβανοταν εκνευριστικα

Ναι, ηταν η Ελιζα
 
Η πρώτη μου επαφή με τεχνητή... νοημοσύνη ( μάλλον τεχνητή ανοησία ποίο σωστά ) ήταν με τον Dr. Sbaitso που τον είχα βρεί σε μια δισκέτα που έδινε η soundblaster pro, αν θυμάμαι καλά!. O Sbaitso τα πρώτα 2-3 λεπτά είχε πλάκα, μετά για άλλα 10 λεπτά δοκίμαζες κάθε είδους βρισία, και μετα το παρατούσες για πάντα :p ...
 
Εκπληκτικό thread, μπράβο Rakeesh για την ιδέα!

Είχα ένα καθηγητή στην 1η Γυμνασίου (1982)που με έβλεπε καλό στα μαθηματικά και είπε σε όλους τους υπόλοιπους καθηγητές να κόβουν και να μου δίνουν ότι άρθρα βρίσκουν σε εφημερίδες για υπολογιστές.

Αυτό ήταν, κόλλησα! Είχα διαβάσει πάσης φύσεως πράγματα που μπορούν να κάνουν οι υπολογιστές και έτσι τον επόμενο χρόνο πήρα τον Spectrum.

Φυσικά απογοητεύτηκα λίγο όταν είδα ότι δεν μπορεί να σου απαντήσει όταν τον ρωτάς και ότι αργούν τόσο πολύ να φορτώσουν τα παιχνίδια, αλλά λίγο αργότερα άρχισα να μαθαίνω Basic και ενθουσιάστηκα ξανά.

Και τι δεν σκεφτόμουν ότι θα προγραμμάτιζα... προγράμματα που θα λύνουν όλες τις ασκήσεις στα μαθηματικά και τη φυσική του σχολείου, παιχνίδια (αγωνία, σκάκι, μονόπολυ), μια μικρογραφία της συνοικίας μου (Χαϊδάρι) στην οποία θα μπορώ να κινούμαι virtually (ναι, ο πρόγονος του GPS!), αυτόματη μετάφραση ... Και διάφοροι άλλοι ευσεβείς πόθοι.

Τελικά έδωσα στην πρώτη δέσμη για να πάω σε αυτή την περίφημη σχολή της Πάτρας. Δεν πέτυχε ο στόχος και κατέληξα κάπου εντελώς, μα εντελώς άσχετα!

Πάντα μου άρεσαν οι υπολογιστές, αλλά δεν το μετάνιωσα που δεν ασχολήθηκα επαγγελματικά. Τώρα πλέον είναι ένα ωραίο χόμπι και έχω την ίδια αντιμετώπιση όπως και όταν ήμουν παιδί.

Αυτό που λείπει είναι ένα περιοδικό τύπου PIXEL, που τα πρώτα χρόνια τουλάχιστον ήταν χομπίστικο και έδινε απίστευτες ιδέες και εμπνεύσεις για το μέλλον. Σήμερα δυστυχώς δεν βλέπω να υπάρχει κάτι σε αυτό το στιλ... Ίσως το RAM στις καλές του και από τα ξένα σίγουρα το Wired.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Α ξέχασα να το αναφέρω. Κάποια εποχή μετά το Spectrum είχα ανακαλύψει τον QL και είχα εντυπωσιαστεί από τις περιγραφές του. Πίστευα ακράδαντα ότι είναι το απόλυτο μηχάνημα που μπορεί να κάνει τα πάντα. Πραγματικά δεν θυμάμαι πώς μου δημιουργήθηκε αυτή η εντύπωση. Τελικά αγόρασα Amstrad, καθώς το πακέτο ερχόταν πολύ πιο φτηνό...
 
Πίσω
Μπλουζα