Πρόσεχε κορίτσι μου πώς κραδαίνεις το μαχαίρι μην έχουμε θύματα!
Ναι, τρώει λίγο. Γι' αυτό το πιάτο είναι σχεδόν άδειο.
Εκτός αν είναι της Γαλλικής σχολής, μια πιατέλα ένα στρέμμα σαν Σαχάρα με μια μικροσκοπική όαση φαγητού στη μέση. Πριν χρόοοονια είχαμε πάει στο Μοντρεάλ μια παρέα μεταπτυχιακοί μεταξύ των οποίων μια Γαλλίδα κι επειδή εκείνο τον καιρό την επισκεπτόταν ο αδερφός της από το Παρίσι είπαμε να πάμε σε ένα πανάκριβο (ειδικά για τα βαλάντιά μας) Γαλλικό εστιατόριο στο παλιό Μοντρεάλ. Το φαΐ ήταν εξαίρετο, από τα νοστιμότερα που έχω φάει, είχαμε κι έναν τύπο με μουστάκες να παίζει ακκορντεόν και να μας τραγουδάει, αλλά εγώ τουλάχιστον έφυγα με μισοάδειο στομάχι (και μισοάδειο πορτοφόλι) ας έγλειψα πρακτικά το τεράστιο πιάτο. Φα:ι ήταν αυτό ή ορεκτικό? Στο Ελληνικό εστιατόριο που συνήθως πηγαίναμε μπορεί οι γεύσεις να μην ήταν τόσο εκλεπτυσμένες αλλά δεν ξαναπεινούσαμε ως την επόμενη βδομάδα.