Ε, πώς θα το αγόραζε από τον μπακάλη της γειτονιάς? Πήγαινε με ένα άδειο μπουκάλι και του έλεγε "Κυρ-Μήτσο, βάλε μισό κιλό ούζο, έχω ξένους".
Έτσι αγοράζαμε "κονιάκ" παλιά, για να αρωματίσουμε κουραμπιέδες και τέτοια. Διότι βεβαίως κονιάκ το λέγαμε, όχι μπράντυ. Ας ήταν μπόμπα.