Οι φίλοι μας...τα ζώα!

Τι "τόση χάρη" έχει μια φοράδα πάνω σε μια φοράδα? Διότι βεβαίως η ιππασία είναι όμορφο σπορ και έχει αρμονία κινήσεων από άλογο κι αλογατάρη, αλλά μόνο αν ο ιππέας ασχολείται σοβαρά με το άθλημα. Όχι διότι τα κορίτσια δεν έχουν τι να κάνουν και είπαν " Κορίτσια αντί να παίξουμε μπιρίμπα δεν πάμε να κάνουμε ιππασία που είναι και της μόδας, να δείξουμε την αγάπη μα στα άλογα, να μας καμαρώσουν και οι θαυμαστές μας, καθώς...
....η μια κρατάει τα λουριά
κι η άλλη την κεφαλή του
κι η τρίτη η μικρότερη
τραβάει το μαλλί του."
 
Εγώ πάλι θυμήθηκα αυτά τα πέδιλα που ήταν πολύ της μόδας. Τα είχε λοιπον και η μαμά μου σε "ταμπά" (χρώμα επίσης της μόδας) του καπνού δηλαδή. Δεν υπήρχε πιο άβολο παπούτσι. Ξεκίναγε μια χαρά από το σπίτι και όταν περπατάγαμε λίγο άρχιζε και γλίστραγε το μεγάλο δάχτυλο και έβγαινε απο την τρυπούλα! Κάθε τρεις και λίγο σταματάγαμε "για να φτιάξει το παπούτσι". Ε, μέχρι που το πήρε στις αγκάλες του ο σκουπιδοντενεκές και ησυχάσαμε. Το χα ξεχάσει αλλά μόλις είδα την φωτό τα θυμήθηκα όλα!
 
Πίσω
Μπλουζα