Πέραν της μονοδιάστατης ιδεολογικής διάστασης πάνω στην οποία βασίστηκε η καταγραφή της ταινίας, για την οποία ιδεολογική διάσταση για προφανείς λόγους δεν θα πάρω θέση, τα 620 χιλιάδες εισιτήρια που κόπηκαν, είναι τρανή απόδειξη του ότι δεν μπορεί παρά η ταινία να θεωρηθεί απόλυτα πετυχημένη. Και αυτό καταγράφεται στο ενεργητικό του Τζήμα, που ήδη μας είχε δώσει εκπληκτικά διαπιστευτήρια της δουλειάς του και του ταλέντου του με τον θρυλικό "Ασταπόγιαννο". Και όμως αυτός ο εκπληκτικός συνθέτης και σεναριογράφος δεν γύρισε πολλές ταινίες, ενώ άλλοι αντικειμενικά υποδεέστεροι του δεκάδες. Αδικία στο έπακρο.
Εν προκειμένω θα σταθώ στην ιστορική προσωπικότητα του Μπελογιάννη όπως πολύ πετυχημένα ενσάρκωσε ο καλός ηθοποιός Γκικόπουλος. Αντιμετώπισε με περίσσειο θάρρος, αυταπάρνηση, ηρωισμό και χαμόγελο την εναντίον του δίκη , την ακροαματική διαδικασία, το κατηγορητήριο και τελικά τον θάνατο χωρίς να λυγίσει και χωρίς ίχνος ενδεχόμενης κατάρρευσης. Αγνός ιδεολόγος αντιμετώπισε ηρωικά τον θάνατο ως το τέλος, για αυτό αντικειμενικά επιβραβεύτηκε μετά θάνατον με μια εξέχουσα και σημαντική ιστορική καταγραφή.
Επαναλαμβάνω δεν παίρνω θέση, ούτε κρίνω θετικά ή αρνητικά την ιδεολογία του. Απλά κάνω μια ιστορική καταγραφή των γεγονότων και του ιδίου, με όσο το δυνατόν αντικειμενική ματιά.
Λίγο οξύμωρο η παρουσία του Φυσσούν ως μάρτυρας κατηγορίας του Μπελογιάννη, ενώ είναι γνωστό τοις πάσοι ότι ήταν ενταγμένος ιδεολογικά και κομματικά στο ΚΚΕ. Θα ένιωσε κάπως στα γυρίσματα αλλά σαν πολύ καλός και φτασμένος ηθοποιός το ξεπέρασε γρήγορα.