Ο υπόκοσμος των μεγάλων ηλεκτρονικών. Μύθος η πραγματικότητα;

[ΦΖΠ1]

Μαγαζί με φρουτάκια ήξερα κι εγώ κοντα σ' ένα μέρος που συχνάζω στο Παγκράτι, μέχρι πριν από 3-4 χρόνια. Χοντρή κουρτίνα απέξω, κουδούνι, κάμερα κλπ., αλλά από κανα-δυο φορές που πέτυχα να ανοίγει η πόρτα, είδα τι συνέβαινε.

Το Αστυνομικό Τμήμα μόλις μερικά τετράγωνα μακριά, κι επίσης πολλά γραφεία βουλευτών και υπουργών στη συγκεκριμένη περιοχή. Αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο, ουδείς έβλεπε...

 

[telonio]

Όντως στη πλατεία μέμου πρέπει να γινόταν χαμός παλιά. Τουλάχιστο μου είχαν πει πως έπαιζαν ξύλο ομάδες παιδιών. Υπήρχε η φήμη πως είχαν ανοίξει κεφάλια και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Σταύρο φαντάζομαι παλαιότερα θα έπερναν μέρος περιστατικά ναρκομανών. Προσωπικά δεν είχα συναντήσει στη συγκεκριμένη γενικώς κάποιο περιστατικό. Βασικά αυτό που θυμάμαι πλέον όταν περνώ από την μέμου, είναι (κρατηθείτε) τις χελώνες που έκοβαν βόλτες στο κέντρο της πλατείας.

Το space (πλέον supermarket) θυμάμαι που είχε όπως έμπαινες αριστερά τις καμπίνες η μία δίπλα στην άλλη. Στο κέντρο του μαγαζιού ήταν τα μπιλιάρδα και στην αριστερή πλευρά μερικές καμπίνες νανάκια και ίσως φρουτάκια (νομίζω). Το μπαρ αν θυμάμαι καλώς, ήταν όπως έμπαινες δεξιά. Στο space είχα σκίσει το virtua fighter και το sega rally. Δεν είχα προσέξει να γίνετε τίποτα περίεργο εκεί μέσα. Μάλλον ο Αντώνης έχει δίκιο. Ίσως να μην πέρναμε χαμπάρι μερικά πράγματα εκεί επειδή δεν ήμασταν άνθρωποι που γυρεύαμε μπελάδες. Πάντως στο space είχα πετύχει και μια μάνα, που είχε έρθει και έκανε παράπονα στον τύπο στο μπαρ που άφηνε τον γιό της να παίζει ηλεκτρονικά. Ένα δίκιο που οφείλω να αποδώσω στους γονείς, είναι πως η δική μας αφέλεια (λόγο ηλικίας) πολύ πιθανό να μας δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα. Αυτός ο λόγος είναι αρκετά δυνατός για να δικαιολογεί την γκρίνια από τους γονείς.

 

[stayros]

Όντως στη πλατεία μέμου πρέπει να γινόταν χαμός παλιά. Τουλάχιστο μου είχαν πει πως έπαιζαν ξύλο ομάδες παιδιών.Υπήρχε η φήμη πως είχαν ανοίξει κεφάλια και άλλα τέτοια χαριτωμένα.

Καλα αυτο ηταν στο καθημερινο προγραμμα.... ....για να σπαει η ρουτινα... :takethat:

Σταύρο φαντάζομαι παλαιότερα θα έπερναν μέρος περιστατικά ναρκομανών.

Μαριε,τα παιδια - οι φιλοι του αδερφου μου - μιλαγαν για 7 με 10 χρονια πριν απο το 1992.

Οποτε,μιλαμε για 1982 με 1985....αντε,και βαρια βαρια μεχρι τελη '89.

Προσωπικά δεν είχα συναντήσει στη συγκεκριμένη γενικώς κάποιο περιστατικό.

Ουτε εγω.

Βασικά αυτό που θυμάμαι πλέον όταν περνώ από την μέμου, είναι (κρατηθείτε) τις χελώνες που έκοβαν βόλτες στο κέντρο της πλατείας.

Που τις θυμηθηκες βρε θηριο???!!! Πωωωω...τις ειχα ξεχασει!!!!

Το space (πλέον supermarket) θυμάμαι που είχε όπως έμπαινες αριστερά τις καμπίνες η μία δίπλα στην άλλη. Στο κέντρο του μαγαζιού ήταν τα μπιλιάρδα και στην αριστερή πλευρά μερικές καμπίνες νανάκια και ίσως φρουτάκια (νομίζω). Το μπαρ αν θυμάμαι καλώς, ήταν όπως έμπαινες δεξιά. Στο space είχα σκίσει το virtua fighter και το sega rally.

Λοιπον η διαταξη ηταν ως εξης....

Διφυλλη κοκκινη πορτα με τζαμενια τετραγωνακια στην εισοδο,

με το που εμπαινες αριστερα ειχε 4 με 5 καμπινες ξυλικια ολες,

δεξια το μπαρ ωπου απο εκει εκανες ψιλα για τα ηλεκτρονικα,

επαιρνες τις μπαλες για τα μπιλιαρδα και σου κραταγε και το χρονο για το τραπεζι,

τερμα δεξια απο το μπαρ ειχε ενα καμαρακι ωπου "κατι" παιζοταν εκει μεσα, απεναντι απο το μπαρ ειχε μια σειρα καμπινες,ακριβως πισω απο αυτες υπηρχαν τα τραπεζια του μπιλιαρδου - 4 Η' 6 αν θυμαμαι καλα,

δεξια απο τα μπιλιαρδα ηταν οι εξομοιωτες,

στην πισω μερια δεξια -αριστερα ειχε σκαλες ωπου

ανεβαινες σε ενα μικρο εξωστη/μπαλκονι ωπου εκει ειχε ολα τα νανακια

και ακριβως κατω απο τον εξωστη/μπαλκονι υπηρχαν το Pinball τα οποια

πρεπει να ηταν γυρω στα 6 με 8 μου φαινεται.

Αριστερα απο τα μπιλιαρδα ειχε μου φαινεται,δεν το καλοθυμαμαι, 2-3 μεγαλους εξομοιωτες.

EDIT

Εφτιαξα και μια κατοψη οπως ακριβως θυμομουν το μαγαζι.

Δεν είχα προσέξει να γίνετε τίποτα περίεργο εκεί μέσα. Μάλλον ο Αντώνης έχει δίκιο. Ίσως να μην πέρναμε χαμπάρι μερικά πράγματα εκεί επειδή δεν ήμασταν άνθρωποι που γυρεύαμε μπελάδες.

Οτι κατι γινοταν,γινοταν...αλλα δεν το παιρναμε χαμπαρι!!!

Αλλωστε πηγαιναμε για τα ηλεκτρονικα και οχι για μπελαδες....

Ενα αλλο μαγαζι που θυμηθηκα, ηταν στον Πειραια,στην οδο Βουλγαρη.

Το χω σημειωσει με το κοκκινο βελακι που περιπου ηταν....

...Ηταν ενα μπιχλιασμενο υπογειο θυμαμαι,κατεβαινες 2-3 σκαλακια και με το που εμπαινες επεφτες πανω στο μπαρ,

οι καμπινες - πιο πολυ νανακια ειχε - ηταν περιμετρικα του μαγαζιου και αντι για κερματα,χρησιμοποιουσες μαρκες.

Δεν θυμαμαι την ονομασια του....

Αν γνωριζει κανεις παραπανω πληροφοριες,ας τις ποσταρει.

 

[viking4a]

Σταυρο, respect για την κατοψη!!

Καθομουν και το χαζευα, αν δεν την εβαζες, δε θα καταλαβαινα..

Ωραιος χωρος πρεπει να ηταν, τυχεροι εισασταν..

 

[CostasGR]

Αυτό το έλεγαν "Δεκάρικο", ήταν πάντα φθηνότερο από όλα τα άλλα.

 

[johnny19818]

Σταύρο, τύφλα να'χουν οι αρχιτέκτονες!!

 

[Shock]

Απίστευτο Σταύρο!

Πράγματι κάπως έτσι ήταν κάποια στιγμή, γιατί άλλαζε με την εποχή. Η παρακάτω φωτογραφία είναι από το 1989. Ακριβώς μπροστά στην είσοδο είχε τις μεγάλες καμπίνες που βλέπετε στην φωτογραφία.

Μέλος του Retromaniax (ονόματα δε λέμε και όχι δεν είμαι εγώ) λίγο πριν φύγει το λεωφορείο για πενταήμερη έλιωνε στο Afterburner Στα δεξιά βλέπετε το μπαρ που έλεγε ο Σταύρος. Σήμερα στη θέση του υπάρχει Super market οπότε καταλαβαίνετε το μέγεθος του Space!

 

[stayros]

Σταυρο, respect για την κατοψη!! Καθομουν και το χαζευα, αν δεν την εβαζες, δε θα καταλαβαινα..

Ωραιος χωρος πρεπει να ηταν, τυχεροι εισασταν..

Δεν εκανα κατι το τρομερο Μπιλαρα....:[

Ενα σχεδιακι απλα για εχουμε μια εικονα....

Ο χωρος ηταν μια ομορφια σκετη!!!!:dribble:

Αυτό το έλεγαν "Δεκάρικο", ήταν πάντα φθηνότερο από όλα τα άλλα.

Κωστα,μαλλον πρεπει να ανεφερεσαι στις μαρκες που λεω ετσι?

Σταύρο, τύφλα να'χουν οι αρχιτέκτονες!!

Υπερβολες.....:[

Απίστευτο Σταύρο!
Πράγματι κάπως έτσι ήταν κάποια στιγμή, γιατί άλλαζε με την εποχή. Η παρακάτω φωτογραφία είναι από το 1989. Ακριβώς μπροστά στην είσοδο είχε τις μεγάλες καμπίνες που βλέπετε στην φωτογραφία.

Μέλος του Retromaniax (ονόματα δε λέμε και όχι δεν είμαι εγώ) λίγο πριν φύγει το λεωφορείο για πενταήμερη έλιωνε στο Afterburner Στα δεξιά βλέπετε το μπαρ που έλεγε ο Σταύρος. Σήμερα στη θέση του υπάρχει Super market οπότε καταλαβαίνετε το μέγεθος του Space!

Αντωνη....αν εχεις και καμια φωτο απο εξωτερικα....την εκανα κορνιζα!!!!!!

 

[Shock]

Όχι ρε συ Σταύρο δυστυχώς

Τότε σε εποχές Φιλμ, το κάθε καρέ ήταν πολύτιμο. Την φωτογραφία την είχα βγάλει γιατί είχα μαζί τη φωτογραφική για την πενταήμερη που θα πηγαίναμε σε λίγη ώρα. Το λεωφορείο περίμενε και εμείς λιώναμε στο Space.

 

[stayros]

....

ΟΚ,δεν πειραζει....

Πιστευω κατι θα βρεθει καποια στιγμη αργα Η' γρηγορα.

 

[Kambia]

ψιλοξεφύγαμε από το θέμα μας :flower:

 

[nikosmimosa]

καλησπερα φιλοι μου,διαβαζω μερες τωρα σχετικα μ τον υποκοσμο δηθεν που συχναζε στα ουφαδικα ,λογικα λοιπον μολις [edit] Περιττοί χαρακτηρισμοί προς πολιτικούς και δημόσια πρόσωπα [edit] σφραγισαν τα ουφακια ,σημερα θα πρεπε να ζουμε σε εναν αγγελικο κοσμο,εγω λοιπον ο γραφων ουδεποτε μεχρι και αποψε που λειτουργω το μαγαζι μου ,δεχθηκα ποτε να πορευτω με τετοια ατομα,ενταξει ειναι επιλογη τους δεν μου πεφτει λογος ,αλλα η σαφης συνδεση μερικων μεσα στο φορουμ οτι στα μαγαζια μας γινοταν αυτο το νταραβερι με ενοχλει απιστευτα. κλεινοντας εχω να σας ενημερωσω οτι ο οπαπ ζητα ανα την επικρατεια χωρους για να κανει την δουλεια που μας εκλεψαν ,εχω ολο το δικαιωμα να φανταστω οτι στα μαγαζια ΑΥΤΑ οταν θα ξεκινησουν θα συχναζει η μαρια η μαγδαληνη ,ο χριστοδουλος ,ο ιερωνυμος και το αγιο δισκοποτηρο , τους υπολοιπους που συχναζαν θα τους στειλουμε στον δομοκο στις νεες φυλακες υψ.ασφαλειας .

 

[Maddog]

Και εγώ έχω υπάρξει μάρτυρας σε παρόμοιες ιστορίες σε "ουφάδικα". Μιλάω για περιοχές Βύρωνα, Καισαριανή και Παγκράτι που ήταν η εμβέλεια μου τότε. Και καυγάδες και ναρκωτικά και παράνομος τζόγος. Είναι μάλιστα ο μοναδικός χώρος διασκέδασης στον οποίο κάποιος προσπάθησε να δώσει ναρκωτικά σε εμένα (όχι, σε ντίσκο ποτέ...παραδόξως αν κρίνεις από το τι πίστευαν οι γονείς και για αυτές, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.)

Από την άλλη οφείλω να παραδεχτώ ότι σαφώς υπήρχαν και μαγαζιά πολύ πιό "καθαρά", δεν είναι ότι όλα όσα πήγαινα ήταν το ίδιο προβληματικά. Ίσα-ίσα, κάποια ήταν πολύ εντάξει. Αλλά σίγουρα η παρανομία πάσης φύσεως δεν ήταν σπάνιο πράγμα στις αίθουσες συνολικά.

@nikosmimosa: καταλαβαίνω ότι αφού είσαι προσωπικά σωστός επαγγελματίας σε ενοχλεί η αναφορά στο θέμα με τον ίδιο τρόπο που ενοχλεί και εμένα η αντίστοιχη επαγγελματική γενίκευση ότι όλοι οι γιατροί τα παίρνουν/φοροδιαφεύγουν/αδιαφορούν την στιγμή που εγώ δεν φέρομαι έτσι και με ενοχλεί να "λερώνομαι" άδικα. Αλλά ήταν ένα υπαρκτό φαινόμενο, όπως άλλωστε φαίνεται από αρκετές μαρτυρίες στο thread. Μπράβο σου πάντως που κράτησες το μαγαζί σου "καθαρό" και ανοιχτό τόσα χρόνια και μακάρι να καταφέρω να το επισκεφτώ κάποτε.

 

[Imgema]

Εγώ όπως ήδη είπα σύχναζα σε ουφάδικο που ήταν "καθαρό". Βέβαια ποτέ δεν επισκέφτηκα ουφάδικα της Αθήνας (άντε να τα είδα απ'έξω). Η όλη εμπειρία μου είναι από αυτό που σύχναζα στο χωριό μου και άλλο ένα πολύ μικρό που ήταν στην γειτονιά μου. Αλλά και πάλι, όλα αυτά που λέτε μου φαίνονται ξένα. Τα χειρότερα που είχαν δει τα μάτια μου ήταν κάποια καλόπαιδα να κλέβουν κέρματα που ακουμπούσανε οι απορροφημένοι παίκτες δίπλα τους ή να βάζουν πετονιά στον κερματοδέκτη για έξτρα credits (αυτό το έκανα κι εγώ για μία χρονιά και αισθανόμουν ότι είμαι ο κακός μαφιόζος )

 

[fonis]

μια χαρα ηταν τοτε κ η καφριλα ειχε τη γοητεια της...!!!!!!

 

[Spyros_V_S]

Οι πρώτες δικές μου εμπειρίες είναι απο την πολή που γεννήθηκα και μεγάλωσα, λίγο έξω απο την Αθηνα. Είχε 4 μαγαζιά, αλλά δεν ήταν όλα μόνο με ηλεκτρονικά και εξηγώ παρακάτω:

Το πρώτο ήταν ενα μπαρ που στην είσοδό του που ήταν στην ουσία ένας πλατύς διάδρομος είχε 4-5 κλασσικά παιχνιδια (arcanoid, pacman, bubble bobble κλπ) και μέσα ήταν το μπάρ το οποίο είχε ένας γνωστός. Εκεί σύχναζαν λίγο μεγαλυτερα παιδιά (17-22) και για κάποιο περίεργο λόγο όσοι είχαν μηχανή, απο παπάκι μεχρι 250 δίχρονο (για παραπάνω δεν υπήρχαν λεφτά!!). Τσαμπουκάδες και τέτοια ψιλοέπαιζαν, αλλά αραιά αφού το σπίτι του ιδιοκτήτη ήταν απο πάνω και δεν άφηνε φασαρίες για να μην ενοχλεί την οικογένεια!

Το δεύτερο ήταν ένα που είχε μόνο ηλεκτρονικά και φλιπεράκια, ισόγειο, με βαμμένα τζάμια για να μη φαινονται οι θαμώνες. Εκεί πήγαινα 3-4 φορές την εβδομάδα κι ήταν μια χαρα, οι περισσότεροι ήμασταν στο σχολείο, λίγοι τσαμπουκάδες, πολύ ντουμάνι απο τα τσιγάρα και μάλλον όχι ναρκωτικά ή τουλάχιστον εγώ δεν ειχα δει τα 5 χρόνια που πήγαινα. Στο μέσα χώρο είχε τα φλιπεράκια και το μπάρ που απο καιρού εις καιρόν εμφανιζόταν το βράδυ και καμια μπαρόβια, αλλά ηταν για άλλες ηλικίες και άλλα βαλάντια. Κλασσικά μπαίναμε με προσοχή μη μας πάρει κανενα μάτι και το πουν στους γονείς μας, γιατί είχε γκρίνια και κήρυγμα...

Απέναντι απο αυτό ήταν ένα υπόγειο με 4-5 καμπίνες επίσης με κλασσικά παιχνίδια, 2 γαλλικά μπιλιάρδα, τηλεόραση για τα ποδόσφαιρα (όποτε έδειχνε) και ένα μπάρ. Αυτό ειχε την ιδιαιτερότητα οτι σύχναζαν μόνο άντρες και συγκεκριμένης ηλικίας, δηλαδή το 80% ήταν +/- 3 χρόνια απο τον ιδιοκτήτη. Ηταν περισσότερο ένας τόπος συνάντησης θα έλεγα παρα μαγαζί, οπότε τσαμπουκάδες, ναρκωτικά και λοιπά απλά δεν υπήρχαν. Εκεί πήγαινα για να παίξω μπιλιάρδο, λόγω του οτι ο πρώτος μου ξάδερφος ηταν "ιδρυτικό" στέλεχος και είναι μεχρι σήμερα...Βεβαια μετα απο λίγο έφυγε απο κει και πήγε λίγο πιο πάνω, σε ενα πολύ μικρότερο χώρο και υπάρχει πια μόνο το ενα γαλλικό κι αυτό μάλλον για ντεκόρ και τίποτα άλλο.

Στον κεντρικό δρόμο ήταν άλλο ένα μαγαζί με ηλεκτρονικά/μπιλιάρδα/φλιπεράκια και κατόπιν και φρουτάκια. Ηταν ο πρώτος που έβαλε φρουτάκια και τα ειιχε σε ενα μέσα χώρο, λίγο πριν τις τουαλέτες. Στην αρχη ηταν καμπίνες που άλλαζαν με τηλεχειρισμό και μετα εφερε και κάτι μικρά table top που έπαιζες πόκερ. Εκεί είχε χοντρό παιχνίδι, τα πεντοχίλιαρα έφευγαν πολύ γρήγορα κι ο κόσμος ήταν πιο ανακατεμένος. Οι τσαμπουκάδες δεν ήταν συχνοί και το μόνο που είχα δεί ηταν κάτι τσιγαριλίκια να αλλάζουν χέρια.

Περίπου το 93-94 άνοιξε κι άλλο ένα στο χώρο ενός παλιου κινηματογράφου στο στύλ των μεγάλων αθηναϊκών, με πολλλες καμπίνες, μπιλιάρδα, βελάκια, φλιπερ κλπ αλλά δεν κράτησε πολύ, γιατι είχε νταλαβέρι, γινόντουσαν συχνά φασαρίες και οι μικρότεροι το αποφεύγαν - κι όσοι πήγαιναν δεν πήγαιναν για να παίξουν.

Οταν πέρασα στο πανεπιστήμιο, σύχναζα στο μεγάλο στη Τζώρτζ που είχε τα πάντα και πραγματικά το ευχαριστιομουνα - εκεί ειδα για πρώτη φορά και τη μηχανή που σου έδινε τα κέρματα!!! Στο υπόγειο της Ακαδημίας πήγαινα πιο αραιά, λόγω των προβλημάτων που αναφέρηθκαν πιο πάνω, αλλά είχε ήδη αρχίσει η παρακμή και έφθιναν αυτού του είδους τα μαγαζιά.

Γενικά δεν αισθάνθηκα ποτέ οτι εκεί ήταν τόσο δραματικά τα πράγματα ή επικίνδυνα, ίσως και λόγω του οτι ήταν μικρή η πόλη και όλοι λίγο πολύ γνωριζόμασταν. Πάντως αν μη τι αλλο υπήρχε μια κοινωνικοποίηση, π.χ. αν δεν είχε κάποιος κερμα να συνεχίσει το παιχνίδι κοντά στο τέλος, πάντα θα βρισκόταν κάποιος να "κεράσει" ενα 20ρικο ή 10ρικό και για να πώ την αλήθεια το προτιμώ απο το σημερινό μονόχνωτο "πίνω μπάφους και παιζω προ"...

 

[Diogr]

Η δικιά μου εμπειρία ήταν εντελώς διαφορετική μιας και στην πόλη που ζούσα, στο Αιγάλεω δεν υπήρχαν μαγαζιά με ηλεκτρονικά. Το μοναδικό ηλεκτρονικό την περίοδο 1983-1985 ήταν έξω από τον φούρναρη της γειτονιάς και είχε το Space Invaders και τίποτα άλλο, μετά έκλεισε ο φούρνος, έφυγε και το ηλεκτρονικό. Ο χαμός με τα ουφάδικα για εμένα ήταν ΠΑΝΤΑ κάθε καλοκαίρι στα Νέα Στύρα τα Εύβοιας, όπου κάθε καλοκαίρι εκεί πηγαίναμε με γονείς και εκεί ήταν 2-3 μαγαζιά με ουφάδικα και χάλαγα ότι χαρτζιλίκι είχα κρατήσει τον χειμώνα για τα παιχνίδια εκεί. Μιας και εκεί η περιοχή τότε ήταν μόνο με οικογένειες και παιδιά έτσι εκεί στα μαγαζιά έβλεπες μόνο μικρά και νεαρά παιδιά και όχι μεγάλους ή νταήδες και όταν μια στα τόσα έρχονταν κάποιοι νταήδες να κάνουν καυγά ο ιδιοκτήτης πάντα τους έδιωχνε και τους απαγόρευε να ξανά πατήσουν έτσι οι χώροι αυτοί ήταν πάντα ιεροί και υπέροχοι για τα παιδικά μου χρόνια, ποτέ δεν είχα κάποιο πρόβλημα εκεί και ποτέ δεν είδα προβλήματα σαν αυτά που αναφέρατε. Τα μοναδικά προβλήματα ήταν όταν ξεκίνησε η μόδα με της «πετονιές» που μαζεύοντας παρέες χωρίς χρήματα και με μια «πετονιά» βάζανε credits στο μηχάνημα και έτσι μονοπωλούσαν τα καινούρια μηχανήματα με τις ώρες και εμείς οι πελάτες με τα λευτά περιμέναμε με τις ώρες ή παίζαμε κάτι άλλο, αλλά και αυτό κάποτε το πήρε χαμπάρι το αφεντικό και έτσι έδιωξε αυτά τα άτομα και πάλι όλα έγιναν μια χαρά για εμάς τους gamers. Η μοναδική φορά που παρατήρησα τον υπόκοσμο στα ουφάδικα ήταν όταν πια είχα γίνει 19 ετών όταν μια φορά πήγα στην Αθήνα (Στουρνάρα αν θυμάμαι καλά) που υπήρχε εκεί κοντά ένα μαγαζί με ηλεκτρονικά όπου εκεί έμπαινες μόνο αν ήσουν άνω των 18 ετών, άρα μπήκα εκεί και παρατήρησα ότι εκεί γίνονταν στοιχήματα με το Street Fighter, Mortal Kombat, King of Figthers και διάφορες ανταλλαγές χέρι με χέρι κάτι πράγματα που ποτέ δεν κατάλαβα τι ήταν, αλλά αυτά ήταν αρκετά να με κάνουν να μην ξανά πατήσω εκεί ποτέ. Άρα έτσι κατά τα άλλα εμένα τα παιδικά μου χρόνια με τα ουφάδικα ήταν ένα όνειρο χωρίς εφιάλτες (εκτός από τους εφιάλτες που είχαν οι γονείς μου και μου λέγανε επανειλημμέναβ¦.. «αν παίζεις συνέχεια παιχνίδια θα γίνεις ένα τίποτα στην ζωή σου σε αντίθεση με τα αδέρφια σου που διαβάζουν ασταμάτητα και έχουν τέλειους βαθμούς στο σχολείο») και τώρα που με βλέπουν ποιο επιτυχημένο απο τα αδέρφια μου τροίβουν ακόμα τα μάτια τους γνωρίζοντας ότι τα ηλεκτρονικά ήταν αυτά που μου δώσαν την όθηση να ασχοληθώ με υπολογιστές, να σπουδάσω πάνω σε Η/Υ και να γίνω αυτός που είμαι σήμερα.