Παλιές φωτογραφίες της Ελλάδας.

Θεσσαλονίκη, 9 Απριλίου 1941. Γερμανικά τανκ στη λεωφόρο Νίκης την ημέρα που καταλήφθηκε η πόλη από τους Γερμανούς.
maxresdefault.jpg
 
Χεχε, ακριβώς την ίδια φωτογραφία ποστάρισα στο ποστ #2.782 :D
Όπως και να 'χει, όμως, μέσα απ' τη φωτογραφία αυτή φαίνεται ΠΟΣΟ καλύτερη ήταν η περιοχή του Διοικητηρίου μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν και η πλατεία κατεδαφίστηκε για να γίνει υπόγειο πάρκινγκ, ασχέτως που σήμερα υπάρχουν χορταριασμένα αρχαία...
 
Για τον @Αρμαγεδών (και για τα υπόλοιπα μέλη βέβαια).

Ο Μουσικός Σύλλογος "Ορφέας" Αγρινίου στην πρώτη του μεταπολεμική εμφάνιση σε κεντρική οδό της πόλης το 1952.

2.jpg


Το 1972 στην πλατεία Δημοκρατίας (πρώην πλατεία Μπέλλου) κατά την παρέλαση εθνικής εορτής.

6.jpg


Το κτήριο του συλλόγου όπως διασωζόταν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90 στην πλατεία Ειρήνης (τότε πλατεία Στράτου). Δυστυχώς δεν υπάρχει πια.*

175600352_4023797431000487_7570550837930545700_n.jpg


Ο Ορφέας είναι ο αρχαιότερος πολιτιστικός σύλλογος της πόλης (1896). Ξεκίνησε ως φιλαρμονική του τότε αθλητικού συλλόγου Ηρακλής και λειτούργησε αδιάλειπτα μέχρι το 1940. Μετά τον πόλεμο (1949) ανασυγκροτήθηκε και πήρε την επωνυμία Μουσικός Σύλλογος "Ορφεύς". Τόσο η Φιλαρμονική όσο και η Χορωδία από την ίδρυσή τους έδωσαν τεράστια ώθηση στον πολιτισμό του Αγρινίου. Ιδιαίτερα η Φιλαρμονική για πάρα πολλές δεκαετίες (μέχρι το 90 νομίζω) ήταν το μοναδικό "ωδείο" της πόλης όπου μπορούσε κάποιος να μάθει πνευστό όργανο ή κρουστά και μάλιστα δωρεάν καθώς τη συντήρηση του συλλόγου είχε αναλάβει ο δήμος. Τώρα πια η Φιλαρμονική υπάγεται στο δήμο Αγρινίου εξολοκλήρου και η επωνυμία "Ορφέας" ανήκει μόνο στη χορωδία.

*Οι αναμνήσεις μου ως παιδί και έφηβη από την πλατεία Στράτου είναι πάντα πλαισιωμένες από τις μουσικές του Ορφέα. Καθώς έμενα εκεί κοντά, κάθε φορά που περνούσα, άκουγα πάντα ανακατεμένες μελωδίες τρομπέτας, τούμπας και φλάουτου και άνοιγε η καρδιά μου! Μου φαινόταν τόσο υπέροχο και τόσο σπάνιο για την πόλη όπου ως επί το πλείστον άκουγες κλαρίνα και λαϊκά. Ίσως λόγω αυτών των βιωμάτων να γίνομαι τόσο συναισθηματική όταν ακούω φιλαρμονικές.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Φίλτατη Bajar, ο "Ορφέας" του Αγρινίου είχε μία από τις καλύτερες φιλαρμονικές στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του '60 και του '70.

Στις παραπάνω φωτογραφίες, οι αρχιμουσικοί Σπυρίδων Κοσμάς και Γεράσιμος Τούλιος είναι από τους πιο γνωστούς αρχιμουσικούς φιλαρμονικών εκείνα τα χρόνια. Ο Κοσμάς το 1955 ανέλαβε τη Φιλαρμονική του συλλόγου "Σκουφάς" στην Άρτα, το 1956 μετά από τσακωμό με τη διοίκηση του συλλόγου ίδρυσε την "αντίπαλη" φιλαρμονική του Σκουφά, τον "Ορφέα", βραχύβιας διάρκειας λίγων μηνών. Η παρακάτω δραστηριότητά του δυστυχώς δεν μου ειναι γνωστή.

Ο Γεράσιμος Τούλιος είχε προηγουμένως τη διεύθυνση της Φιλαρμονικής "Ευτέρπη" του Αιγίου, πέρασε στη Δημοτική Φιλαρμονική Πατρών και από τη Φιλαρμονική του Ληξουρίου πρωτού καταλήξει στον "Ορφέα".

Η Φιλαρμονική υπαγόταν στον "Ορφέα" μέχρι και το 1995, όταν, όπως πολύ σωστά αναφέρεις, ο Δήμος Αγρινίου ανέλαβε τη λειτουργία της. Τελευταία υπηρεσία ως Φιλαρμονική συλλόγου ήταν η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου 1994. Με την ανάληψη της λειτουργίας από τον Δήμο, αρχιμουσικός τοποθετήθηκε ο Βασίλειος Κονίδας, ο οποίος έχει τη διεύθυνση ακόμα και σήμερα.

---------------------------------------------------------------------------------
Κάτι λιγότερο γνωστό :) : Κατά την απελευθέρωση της Άρτας, τον Σεπτέμβριο του 1881, τα ελληνικά στρατεύματα εισήλθαν στην πόλη με τη συνοδεία της "Μπάντας του Αγρινίου" η οποία, μάλιστα, για αρκετά χρόνια μέχρι το 1898, έτος ίδρυσης της Φιλαρμονικής του Σκουφά, συνόδευε την περιφορά της πολιούχου της πόλης της Άρτας, Αγίας Θεοδώρας, στις 11 Μαρτίου κάθε έτους.

Δυστυχώς για την τότε "Μπάντα του Αγρινίου" δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο...
 
Τελευταία επεξεργασία:
Κάτι λιγότερο γνωστό :) : Κατά την απελευθέρωση της Άρτας, τον Σεπτέμβριο του 1881, τα ελληνικά στρατεύματα εισήλθαν στην πόλη με τη συνοδεία της "Μπάντας του Αγρινίου" η οποία, μάλιστα, για αρκετά χρόνια μέχρι το 1898, έτος ίδρυσης της Φιλαρμονικής του Σκουφά, συνόδευε την περιφορά της πολιούχου της πόλης της Άρτας, Αγίας Θεοδώρας, στις 11 Μαρτίου κάθε έτους.

Δυστυχώς για την τότε "Μπάντα του Αγρινίου" δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο...

Για τις μακροχρόνιες καλές σχέσεις Αρτινών - Αγρινιωτών το γνώριζα από πάντα. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι Αρτινοί που επέλεγαν να μείνουν μόνιμα στο Αγρίνιο για δουλειά ή για να δημιουργήσουν οικογένεια (και το αντίστροφο). Για την Μπάντα όμως τώρα διαβάζω πρώτη φορά.
Ελπίζω να βρούμε περισσότερες πληροφορίες στο μέλλον. Σε ευχαριστώ πολύ!
 
Πίσω
Μπλουζα