Παλιές φωτογραφίες της Ελλάδας.

Τι πάθατε και ανασκαλεύετε το παρελθόν μου? Πρώτα Καλαμάτα, όπου συχνάκις πήγαινα μικρός. Μετά Άρτα, όπου έζησα από 3 μέχρι 8 χρονών (1960-65), και τώρα λεωφορείο των Άνω Ιλισίων (*). Όπως έχω διασαλπίσει σε ένα σωρό θέματα, είμαι φανατικός Κουπονιώτης γέννημα, θρέμμα (μεχρι 3 χρονών) και επανακάμψας στα 16.

Όσο για τη φωτό της Άρτας, είμαστε μέσα στο κάστρο, υποθέτω μπροστά από το Ξενία λόγω της ασφάλτου κάτω δεξιά. Αν η φωτογραφία προχωρούσε δεξιότερα θα έδειχνε τον πύργο του ρολογιού κολλητά στα τείχη και πίσω του το κτήριο του 2ου Δημοτικού σχολείου όπου απορώ ακόμη γιατί δεν έχουν εντοιχίσει αναμνηστική πλάκα που λέει "Εδώ ο elephadas παρακολούθησε τις πρώτες 2.2 τάξεις". Ο λόφος στο βάθος πρέπει να είναι η Περάνθη. Γιατί οι Αρτινοί φτιάξανε το κάστρο τους στην πεδιάδα δίπλα στο ποτάμι αντί να το σκαρφαλώσουν στο λόφο ποτέ μου δεν το κατάλαβα, αλλά βάλανε μυαλό αργότερα διότι στην εποχή μου στην Περάνθη υπήρχαν στρατώνες και στο κάστρο υπήρχε ξενοδοχείο.

(*) που τότε είχαν ακόμη τη γραφή "Άνω Ηλύσια" διότι όπως έχω γράψει και παλιά η συνοικία των Ιλισίων ονομάστηκε από παρακείμενο εστιατόριο/ζαχαροπλαστείο/κέντρο, κάτι φαγάδικο τέλος πάντων, που λεγόταν Ηλύσια από τα Πεδία, είτε τα αρχαιοελληνικά είτε τα Παρισινά. Ας όψεται ο Ιλισσός που περνούσε εκεί κοντά (υποθέτω βέβαια ότι και αυτό επηρέασε την απόφαση να βαφτίσουν το φαγάδικο "Ηλύσια") και μπέρδεψε τη γραφή και τελικά επικράτησε το "Ιλίσια". Η αρχική ονομασία έχει μείνει ακόμη στο θέατρο (στον καιρό μου κινηματογράφο) "Ελυζέ". Αλλά τι σημασία έχει? Η υπερήφανη συνοικία μου δεν έχει σχέση με τα Ιλίσια και κακώς ξαναβαφτίστηκε από τη σχετική της θέση ως προς αυτά. Εϊχε παλαιόθεν δικό της όνομα. Ζήτω τα Κουπόνια!
Το θέατρο ΕΛΥΖΕ επί των οδών Νυμφαίου 10-12 και Αντιφίλου μεταξύ 1ης και 2ης Στάσης Ιλισίων (άνοδος- λεωφορεία 140 Πολύγωνο-Γλυφάδα και 220 Ακαδημία-Άνω Ιλίσια)
 
Στην τρίτη φωτογραφία εικονίζεται λεωφορείο Scania Vabis BF56 υπερμείζονος τύπου κατασκευής Κωνσταντίνου Ρεντούμη από το οποίο λείπουν οι πόρτες λόγω εκτεταμένης ανακατασκευής του βάσει των αρχικών σχεδίων. Πρόκειται για το μοναδικό στο είδος του που έχει διασωθεί από τους Αδελφούς Λαζαρόπουλους (ΛΑΕΓΕ)

Είναι το ίδιο λεωφορείο που απεικονίζεται στην φωτό με κωδικό ανεμοθώρακα 6/23 (το 23ο του 6ου ΚΤΕΛ) και αρ.κυκλοφορίας 292829
(στη μετώπη δρομολόγιο 166 για Μαγκουφάνα νυν Πεύκη), στολισμένο για γάμο!!!
1629438531953.jpeg
Στη φωτογραφία λείπει ο χαρκατηριστικός "παπάς" όπου ήταν ο αριθμός διαδρομής ο οποίος ξανατοποθετήθηκε μετά την εκτεταμένη ανακατασκευή.

Στην φωτογραφία στο Καλλιμάρμαρο εμφανίζεται με τον εξαψήφιο αριθμό κυκλοφορίας
Μετά την απόσυρσή του από τις συγκοινωνίες της Αθήνας, έκανε τη... "δεύτερη θητεία" του στο Αγρίνιο απ' όπου αγοράστηκε από τους Αδελφούς Λαζαρόπουλους το Νοέμβριο του 1996 και διασώθηκε.

Στο βίντεο που ακολουθεί βρίσκεται σε εκδήλωση στο τέλος της οδού Ερμού και εισέρχεται στο παλιό αμαξοστάσιο των ΗΛΠΑΠ (απέναντι από την Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι). Στα πλάνα φαίνεται εμφανώς ότι λείπουν οι πόρτες...
Επίσης κι εδώ φαίνεται ότι δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμη οι πόρτες...
,
Στο τέλος του δεύτερου βίντεο διακρίνονται δίπλα τα δύο πράσινα Saracakis SB756 (Volvo) το 8434 (πρόκειται για το παλιό ΥΝ-8434 όταν κυκλοφορούσε με κωδικό αμαξοστασίου 34) και αυτό με κωδικό 27 (πρόκειται για το παλιό ΥΝ-8427 όταν κυκλοφορούσε) τα οποία συμμετείχαν στα γυρίσματα της ταινίας για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο...(το 27 έχει λάβει πινακίδα ιστορικού οχήματος 6927)

Και άλλες πρόσφατες φωτογραφίες:




 
Τελευταία επεξεργασία:
Μμ ήρθε η ώρα να αφιερώσω και στον Ελέφαντα μια φωτογραφία. Αφορά το θερινό σινεμα Βίκυ το οποίο βρισκόταν στη λεωφ. Γρηγορίου Αυξεντίου στα Άνω Ιλίσσια. (Όσο και να φωνάζεις έτσι τα έμαθα). Παραθέτω την αεροφωτογραφία την οποία αλίευσα στο cinema-Hellas.blogspot.gr το οποίο αν σας αρέσει να μάθετε για παλιά σινεμά έχει πολλά στοιχεία. Το "Βίκυ" βρισκόταν περίπου στο ύψος της Αγίου Γερασίμου, τώρα έχει γίνει, μα φυσικά, πολυκατοικία.Προβολή συνημμένου 214474


Προβολή συνημμένου 214474


Προβολή συνημμένου 214476


Και ναι οι σίγουρες πληροφορίες μου λένε ότι η Ούλοφ Πάλμε πριν λεγόταν Ισσού.
Ισσού λεγόταν το τμήμα της Ούλωφ Πάλμε από την φοιτητική Εστία έως την Γρηγορίου Αυξεντίου. Από Γρηγορίου Αυξεντίου έως Λεωφόρο Παπάγου ΔΕΝ υπήρχε δρόμος. Στην Γρηγορίου Αυξεντίου κατέληγε διαγωνίως η οδός Δαμασίππου που καταλήγει πλέον σε αδιέξοδο. Εγκαινιάστηκε το 1985 λίγο πριν ή μετά τις εκλογές. Το θυμάμαι γιατί ήμουν μικρός και χάζευα τις κατεδαφίσεις. Σίγουρα μία ολόκληρη πολυκατοικία κατεδαφίστηκε για να γίνει ο δρόμος. Βρισκόταν στην γωνία των οδών Θεοδάμαντος και Καλλιστράτους . Απλά επειδή η Θεοδάμαντος συνέχιζε διαγώνια το τμήμα της πολυκατοικίας εμπόδιζε και έπρεπε να κατεδαφιστεί. Στη θέση της έχει κτιστεί άλλη.
Στους χάρτες φαίνεται καθαρά πώς κόβονται κάποιοι δρόμοι από την Ούλωφ Πάλμε και πώς έρχεται διαγωνίως και η οδός Δαμασίππου που καταλήγει πλέον σε αδιέξοδο.
Επίσης άλλη μία κατεδαφίστηκε μερικώς επί της οδού Περιάνδρου γι' αυτό και κάποια διαμερίσματα είναι "κουτσουρεμένα" βλ. εδώ
 
Τελευταία επεξεργασία:
Σινέ Έλενα επί της οδού Αντιφίλου 47 Ιλίσια (Δήμος Ζωγράφου)

 
Σινέ Αλίκη επί της Γρηγορίου Αυξεντίου 23

 
Δεν είναι στην Ξάνθη αλλά στην Αλεξανδρούπολη.
Η ελληνόφωνη επιγραφή του "compagnie generale de tabac"(Γενική Εταιρεία Καπνού).... τα σπάει...
Πλέον στεγάζεται εκεί η Δημοτική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρούπολης:

 
Τελευταία επεξεργασία:
Ξέρει κανείς πότε εξερράγη τελευταία φορά η Σαντορίνη; Πρέπει να ήταν στη δεκαετία του 1950.
 
Ξέρει κανείς πότε εξερράγη τελευταία φορά η Σαντορίνη; Πρέπει να ήταν στη δεκαετία του 1950.
Ναι, για την ακρίβεια στις 10 Ιανουαρίου 1950 και διήρκησε μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου. Τόσο αυτή η έκρηξη όσο και οι παλαιότερες (1925, 1939-1941) δεν υπήρξαν φονικές. Τα όσα αφήνει όμως μια έκρηξη (λάβα, κομμάτια τέφρας, τεράστια άνοδος της θερμοκρασίας της θάλασσας κλπ.) προξένησαν τεράστια προβλήματα στις ντόπιες καλλιέργειες και την αλιεία, αύξησαν παρ' όλα αυτά τον τουρισμό, καθώς τέτοια φαινόμενα προκαλούν το ενδιαφέρον του κόσμου.

Η έκρηξη του 1925: φωτογραφημένη από τα Φηρά (1) και η έκρηξη στον κρατήρα της Δάφνης (2)

1.

64_Hist_Photo2.jpg


2.
64_7df39de7e8.jpg


Η έκρηξη του 1950

santorini-istoria-2.jpg
(φωτό: Μ. Ιωακειμίδης, 1950)


Ωστόσο είναι γεγονός πως το ίδιο το ηφαίστειο δεν ήταν η αιτία για τον φονικό σεισμό της 9ης Ιουλίου του 1956 (που ήταν 7.5 ρίχτερ και θεωρείται ο μεγαλύτερος και πιο καταστρεπτικός σε όλη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια του 20ου αι. Πιο πολλές πληροφορίες και σχετικές πηγές για τον εν λόγω σεισμό μπορείς να βρεις εδώ κι εδώ) . Οι μελέτες μάλιστα δείχνουν ότι το ίδιο το ηφαίστειο προστάτεψε την περιοχή από περαιτέρω καταστροφές που θα προκαλούσε ο μετασεισμός που έγινε κάμποσα λεπτά μετά τον κύριο, μεγέθους 6.9 ρίχτερ.
 
Ναι, για την ακρίβεια στις 10 Ιανουαρίου 1950 και διήρκησε μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου. Τόσο αυτή η έκρηξη όσο και οι παλαιότερες (1925, 1939-1941) δεν υπήρξαν φονικές. Τα όσα αφήνει όμως μια έκρηξη (λάβα, κομμάτια τέφρας, τεράστια άνοδος της θερμοκρασίας της θάλασσας κλπ.) προξένησαν τεράστια προβλήματα στις ντόπιες καλλιέργειες και την αλιεία, αύξησαν παρ' όλα αυτά τον τουρισμό, καθώς τέτοια φαινόμενα προκαλούν το ενδιαφέρον του κόσμου.

Η έκρηξη του 1925: φωτογραφημένη από τα Φηρά (1) και η έκρηξη στον κρατήρα της Δάφνης (2)

1.

64_Hist_Photo2.jpg


2.
64_7df39de7e8.jpg


Η έκρηξη του 1950

santorini-istoria-2.jpg
(φωτό: Μ. Ιωακειμίδης, 1950)


Ωστόσο είναι γεγονός πως το ίδιο το ηφαίστειο δεν ήταν η αιτία για τον φονικό σεισμό της 9ης Ιουλίου του 1956 (που ήταν 7.5 ρίχτερ και θεωρείται ο μεγαλύτερος και πιο καταστρεπτικός σε όλη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια του 20ου αι. Πιο πολλές πληροφορίες και σχετικές πηγές για τον εν λόγω σεισμό μπορείς να βρεις εδώ κι εδώ) . Οι μελέτες μάλιστα δείχνουν ότι το ίδιο το ηφαίστειο προστάτεψε την περιοχή από περαιτέρω καταστροφές που θα προκαλούσε ο μετασεισμός που έγινε κάμποσα λεπτά μετά τον κύριο, μεγέθους 6.9 ρίχτερ.
Στα χαλάσματα βρέθηκε αναίσθητη τότε και η κόρη του ηθοποιού Παντελή Ζερβού, δυστυχώς όμως νόμισαν ότι είχε αποβιώσει και ουσιαστικά την έθαψαν ζωντανή.


 
Τελευταία επεξεργασία:
Επιπλέον παραθέτω τα ακόλουθα για τον Σεισμό της Αμοργού (1956):




Σεισμός της Αμοργού (1956)

Ο περίεργος μετασεισμός της Αμοργού της 9ης Ιουλίου 1956: Πώς το ηφαίστειο “προστάτευσε” τη Σαντορίνη από το δεύτερο χτύπημα του Εγκέλαδου
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα