Παλιές φωτογραφίες της Ελλάδας.

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας prisma
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Πρέπει να είναι η πλατεία Βασ. Γεωργίου με την Οδό Αριστομένους δεξιά, και η πράσινη τέντα υποψιάζομαι ότι είναι το ζαχαροπλαστείο "Γαλαξίας" ή "Γκαλάξια" όπως το λέγαμε (ηχούσε εντυπωσιακότερο). Ο διαγώνιος δρόμος που δεν έχει όνομα στο google maps έβγαζε στο σταθμό των τραίνων, μετά την αριστερή άκρη της φωτογραφίας. Όταν ήμουνα παιδί γύρω στην εποχή της φωτογραφίας οι επισκέψεις στην Καλαμάτα ήταν κοσμοϊστορικό γεγονός που το ξεπερνούσαν μόνο οι χρονιάτικες πολυήμερες επισκέψεις στη μυθική Αθήνα και οι επισκέψεις στην Πάτρα (τεράαααστια πόλη) που ήταν όμως πιο σπάνιες γιατί χωρούσαν μεν σε μια μέρα αλλά απαιτούσαν πολύωρο ταξίδι. Ενώ η Καλαμάτα ήταν λίγο πάνω από ώρα με το τραίνο. Όταν λοιπόν φτάναμε στο σταθμό το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να πάμε στο Γκαλάξια για ανασύνταξη δυνάμεων και για ένα καταπληκτικό γλυκό (στον πρώτο όροφο! Πού ακούστηκε ζαχαροπλαστείο με δυο ορόφους?). Μετά είχε πολύ περπάτημα και επισκέψεις σε μαγαζιά που πολύ τις βαριόμουνα, ακόμη κι αν αγοράζαμε πράγματα και για μένα (*). Αλλά, πέρα από το γλυκό στο Γκαλάξια, με αποζημίωναν άλλα "μεγάλα τε καὶ θωμαστά" που είχε να προσφέρει η πόλη. Αφού να φανταστείτε ήταν τόσο μεγάλη που είχαν λεωφορεία που πήγαιναν από ένα σημείο στο άλλο! (Βλέπουμε ένα τέτοιο κάτω δεξιά στη φωτό). Και φανάρια που ρύθμιζαν την κίνηση στους δρόμους. Σαν την Αθήνα, δηλαδη! Και Παραλία με λιμάνι και πλοία και εστιατόρια και ψησταριές που καθόμαστε και μάλιστα όταν μεγάλωσα λιγάκι παράγγελνα αυτό που ήθελα και έτρωγα σαν μεγάλος. Και - last but not least που λένε και οι εδώ ιθαγενείς - το τραίνο πέρναγε από το αεροδρόμιο της Καλαμάτας, - ο διάδρομος προσγείωσης πρακτικά έτεμνε τις ράγιες - κι αν ήμουν τυχερός μπορεί να έβλεπα αεροπλάνα, ίσως και κάποιο να προσγειώνεται ή να απογειώνεται, όπως στις ταινίες. Κυκλοφορούσα συνεχώς με τα μάτια γουρλωμένα να θαυμάζω γύρω μου.

Δυστυχώς ο Πύργος Ηλείας ήταν πιο εύκολα προσβάσιμος κι έτσι πηγαίναμε συχνότερα εκεί παρά στην Καλαμάτα. Δεν λέω, κι αυτό ήταν σπουδαίο γεγονός, αλλά δεν συγκρινόταν με μία επίσκεψη στην Καλαμάτα, και να με συγχωρούν οι ΡετροΠυργιώτες. Κατ' αρχάς ήταν μικρότερος. Μεγαλούπολη σε σχέση με το μέρος που έμενα - είχε κάπου 20.000 κατοίκους - αλλά οι φήμες λέγανε ότι η Καλαμάτα είχε πάνω από 40.000!!! Ούτε παραλία είχε, ούτε Γκαλάξια, ούτε αεροδρόμιο, ούτε καν αρχαίο κάστρο (ενώ η μικρή μας πόλη διέθετε). Αν δεν υπήρχε αυτός θα πηγαίναμε συχνότερα στην Καλαμάτα. Ο Πύργος δηλαδή μου έκανε χαλάστρα.

Αστεία-αστεία, δεν θυμάμαι απολύτως τίποτε από τον Πύργο, ας έχω πάει πολύ περισσότερες φορές στα μικράτα μου, ενώ θυμάμαι πολλά από Καλαμάτα της ίδιας εποχής.

(*) Άλλωστε η αγορά καινούργιων παπουτσιών, ένα από τα Καλαματιανά ψώνια, ήταν κάτι που μισούσα διότι αργότερα που θα τα φορούσα στην αρχή πάντα θα με χτύπαγαν και μέχρι να τα συνηθίσει το πόδι μου ήταν βασανιστήριο.
 
Τελευταία επεξεργασία:
ΠΛΑΖ ΕΟΤ Αρετσούς (Θεσσαλονίκη-Καλαμαριά)
1629357497258.jpeg
(ταχυδρομική κάρτα Νο 99 Εκδόσεως Κλεαρ. Γρηγορούδη Φιλ.Εταιρείας 45 Θεσσαλονίκη)
Δεν αναγράφεται χρονολογία.
(από προσωπικό αρχείο παλιών αχρησιμοποίητων ταχυδρομικών καρτών - τις έπαιρνα μικρός από το βιβλιοπωλείο)

Τώρα λέγεται Golden Bay Aretsou
 
Τελευταία επεξεργασία:
θΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΠΑΝΑΓΙΑ ΧΑΛΚΕΩΝ
1629357848729.jpeg
Διακρίνονται οι αφετηρίες των λεωφορείων και στο βάθος η Ρωμαϊκή αγορά.
(ταχυδρομική κάρτα ΙΩΑΝ.ΡΕΚΟΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Θεσσαλονίκη)
Δεν αναγράφεται χρονολογία.
(από προσωπικό αρχείο παλιών αχρησιμοποίητων ταχυδρομικών καρτών)
 
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Καμπινγκ ΕΟΤ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ

1629359876597.jpeg
(ταχυδρομική κάρτα Νο 88 Εκδόσεως Κλεαρ. Γρηγορούδη Φιλ.Εταιρείας 45 Θεσσαλονίκη)
Δεν αναγράφεται χρονολογία.
(από προσωπικό αρχείο παλιών αχρησιμοποίητων ταχυδρομικών καρτών)

Δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια βρίσκεται σε εγκατάλειψη...


 
Τελευταία επεξεργασία:
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΕΙΟΝ
1629360723503.jpeg
(ταχυδρομική κάρτα Νο 55 Εκδόσεως Κ. Γρηγορούδη Κάλβου 11 Θεσσαλονίκη)
Δεν αναγράφεται χρονολογία.
(από προσωπικό αρχείο παλιών αχρησιμοποίητων ταχυδρομικών καρτών)


 
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΟΔΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
1629363384221.jpeg
(ταχυδρομική κάρτα Νο 80 Εκδόσεων Λυκίδη Μεγ.Αλεξάνδρου 30 Θεσσαλονίκη)
Δεν αναγράφεται χρονολογία.
(από προσωπικό αρχείο παλιών αχρησιμοποίητων ταχυδρομικών καρτών)

Διακρίνεται πρώτη κάθετος η οδός Τσιμισκή ενώ τα δύο περίπτερα στις γωνίες υπάρχουν έως και σήμερα...
Ευτυχώς έχουν διατηρηθεί τα εξαίρετης αρχιτεκτονικής κτίρια.
 
Τελευταία επεξεργασία:
(1961) Λεωφορείο της κρατικής εταιρείας ΑΣΠΑ SKODA RTO 706 με αμάξωμα BIAMAX
Η φωτογραφία βρίσκεται στα κεντρικά γραφεία του ΟΑΣΑ στην οδό Μετσόβου 15 και Ρεθύμνου πλησίον του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (Η λήψη έγινε από τον Α... Κ...).
Με την καινούρια αρίθμηση η γραμμή είναι η 220 ΑΚΑΔΗΜΙΑ-ΑΝΩ ΙΛΙΣΙΑ.

1629367651102.jpeg

 
Τελευταία επεξεργασία:
Τι πάθατε και ανασκαλεύετε το παρελθόν μου? Πρώτα Καλαμάτα, όπου συχνάκις πήγαινα μικρός. Μετά Άρτα, όπου έζησα από 3 μέχρι 8 χρονών (1960-65), και τώρα λεωφορείο των Άνω Ιλισίων (*). Όπως έχω διασαλπίσει σε ένα σωρό θέματα, είμαι φανατικός Κουπονιώτης γέννημα, θρέμμα (μεχρι 3 χρονών) και επανακάμψας στα 16.

Όσο για τη φωτό της Άρτας, είμαστε μέσα στο κάστρο, υποθέτω μπροστά από το Ξενία λόγω της ασφάλτου κάτω δεξιά. Αν η φωτογραφία προχωρούσε δεξιότερα θα έδειχνε τον πύργο του ρολογιού κολλητά στα τείχη και πίσω του το κτήριο του 2ου Δημοτικού σχολείου όπου απορώ ακόμη γιατί δεν έχουν εντοιχίσει αναμνηστική πλάκα που λέει "Εδώ ο elephadas παρακολούθησε τις πρώτες 2.2 τάξεις". Ο λόφος στο βάθος πρέπει να είναι η Περάνθη. Γιατί οι Αρτινοί φτιάξανε το κάστρο τους στην πεδιάδα δίπλα στο ποτάμι αντί να το σκαρφαλώσουν στο λόφο ποτέ μου δεν το κατάλαβα, αλλά βάλανε μυαλό αργότερα διότι στην εποχή μου στην Περάνθη υπήρχαν στρατώνες και στο κάστρο υπήρχε ξενοδοχείο.

(*) που τότε είχαν ακόμη τη γραφή "Άνω Ηλύσια" διότι όπως έχω γράψει και παλιά η συνοικία των Ιλισίων ονομάστηκε από παρακείμενο εστιατόριο/ζαχαροπλαστείο/κέντρο, κάτι φαγάδικο τέλος πάντων, που λεγόταν Ηλύσια από τα Πεδία, είτε τα αρχαιοελληνικά είτε τα Παρισινά. Ας όψεται ο Ιλισσός που περνούσε εκεί κοντά (υποθέτω βέβαια ότι και αυτό επηρέασε την απόφαση να βαφτίσουν το φαγάδικο "Ηλύσια") και μπέρδεψε τη γραφή και τελικά επικράτησε το "Ιλίσια". Η αρχική ονομασία έχει μείνει ακόμη στο θέατρο (στον καιρό μου κινηματογράφο) "Ελυζέ". Αλλά τι σημασία έχει? Η υπερήφανη συνοικία μου δεν έχει σχέση με τα Ιλίσια και κακώς ξαναβαφτίστηκε από τη σχετική της θέση ως προς αυτά. Εϊχε παλαιόθεν δικό της όνομα. Ζήτω τα Κουπόνια!
 
Τι πάθατε και ανασκαλεύετε το παρελθόν μου? Πρώτα Καλαμάτα, όπου συχνάκις πήγαινα μικρός. Μετά Άρτα, όπου έζησα από 3 μέχρι 8 χρονών (1960-65), και τώρα λεωφορείο των Άνω Ιλισίων (*). Όπως έχω διασαλπίσει σε ένα σωρό θέματα, είμαι φανατικός Κουπονιώτης γέννημα, θρέμμα (μεχρι 3 χρονών) και επανακάμψας στα 16.

Όσο για τη φωτό της Άρτας, είμαστε μέσα στο κάστρο, υποθέτω μπροστά από το Ξενία λόγω της ασφάλτου κάτω δεξιά. Αν η φωτογραφία προχωρούσε δεξιότερα θα έδειχνε τον πύργο του ρολογιού κολλητά στα τείχη και πίσω του το κτήριο του 2ου Δημοτικού σχολείου όπου απορώ ακόμη γιατί δεν έχουν εντοιχίσει αναμνηστική πλάκα που λέει "Εδώ ο elephadas παρακολούθησε τις πρώτες 2.2 τάξεις". Ο λόφος στο βάθος πρέπει να είναι η Περάνθη. Γιατί οι Αρτινοί φτιάξανε το κάστρο τους στην πεδιάδα δίπλα στο ποτάμι αντί να το σκαρφαλώσουν στο λόφο ποτέ μου δεν το κατάλαβα, αλλά βάλανε μυαλό αργότερα διότι στην εποχή μου στην Περάνθη υπήρχαν στρατώνες και στο κάστρο υπήρχε ξενοδοχείο.

(*) που τότε είχαν ακόμη τη γραφή "Άνω Ηλύσια" διότι όπως έχω γράψει και παλιά η συνοικία των Ιλισίων ονομάστηκε από παρακείμενο εστιατόριο/ζαχαροπλαστείο/κέντρο, κάτι φαγάδικο τέλος πάντων, που λεγόταν Ηλύσια από τα Πεδία, είτε τα αρχαιοελληνικά είτε τα Παρισινά. Ας όψεται ο Ιλισσός που περνούσε εκεί κοντά (υποθέτω βέβαια ότι και αυτό επηρέασε την απόφαση να βαφτίσουν το φαγάδικο "Ηλύσια") και μπέρδεψε τη γραφή και τελικά επικράτησε το "Ιλίσια". Η αρχική ονομασία έχει μείνει ακόμη στο θέατρο (στον καιρό μου κινηματογράφο) "Ελυζέ". Αλλά τι σημασία έχει? Η υπερήφανη συνοικία μου δεν έχει σχέση με τα Ιλίσια και κακώς ξαναβαφτίστηκε από τη σχετική της θέση ως προς αυτά. Εϊχε παλαιόθεν δικό της όνομα. Ζήτω τα Κουπόνια!
Ή Γουρουνάδικα...
Πού έμενες στην περιοχή;
Εν τω μεταξύ γράφεις στο προφιλ σου τοποθεσία από το USA οπότε προφανώς έφυγες στα ξένα....

Εξαιρετικό το αφιέρωμα
 
Τελευταία επεξεργασία:
Έχω μείνει σε 4 διαφορετικές διευθύνσεις αλλά ήταν όλες στην περιοχή του Αγίου Γερασίμου. 3η ή 4η στάση.
 
1957-60 στο μητρικό σπίτι, 1973 και μετά στις άλλες. Ακόμη δημότης Ζωγράφου είμαι, αν και μετά τον θάνατο της προηγούμενης γενιάς διπλοξενητεύτηκα και όταν είμαι Αθήνα μένω Παλιό Φάληρο με την αδερφή μου.
 
1957-60 στο μητρικό σπίτι, 1973 και μετά στις άλλες. Ακόμη δημότης Ζωγράφου είμαι, αν και μετά τον θάνατο της προηγούμενης γενιάς διπλοξενητεύτηκα και όταν είμαι Αθήνα μένω Παλιό Φάληρο με την αδερφή μου.
Γεννημένος το 1973, δεν έχω προλάβει αυτά που αναφέρεις, παρά μόνο όταν ήμουν μικρός τα παλαιά λεωφορεία μέχρι που αντικαταστάθηκαν από τα Ikarus 260 , Magirus Deutz M230E120 (γραμμές Γουδιού 622 και 815) και όσες φορές δρομολογούνταν στο 222 αρθρωτά Saracakis Volvo B10Μ "Δεινόσαυρος" .Επιπλέον πρόλαβα σε ηλικία 5 ετών το 1978 στην γραμμή 40 Ζωγράφου (Παλιό τέρμα- κοιμητήριο) (η μετέπειτα 222) τα μισθωμένα από τον ΟΑΣΘ τότε αρθωτά Saracakis SB756 (Volvo) (κόκκινα με μπλε γραμμή στη μέση) με τις πόρτες αλουμινίου άβαφες εξωτερικά και το ημιαυτόματο κιβώτιο Wilson.
Όλα τα χρόνια της ζωής μου μένω στην ίδια οδό, κοντά στον Ι.Ν. Αγίου Γερασίμου, απλά τα τελευταία 34 χρόνια στο ίδιο κτίριο.
 
Πίσω
Μπλουζα