Αν και παλιό το θέμα, τώρα το είδα...
Λοιπόν, εγώ πήγαινα δημοτικό (μέσα δεκαετίας 80) όταν οι δικοί μου, μου αγόρασαν μια εγκυκλοπαίδεια με αυτό τον τρόπο, τον Σύμβουλο των Νέων, για να λέμε την αλήθεια ακόμα στολίζει την βιβλιοθήκη μου, την είχα χρησιμοποιήσει κάποιες φορές όταν πήγαινα σχολείο για κάποιες εργασίες (στην προ Internet εποχή)...
Επιπλέον από πλασιέ έχω και τα 30 λογοτεχνήματα Ελλήνων συγγραφέων, αν και, υποθέτω, διαχρονική εγκυκλοπαίδεια, ελάχιστες φορές την άνοιξα για να τη διαβάσω.
Θεωρώ βέβαια λογικό να έχουν εκλείψει τέτοια επαγγέλματα, αφενός ελάχιστοι πλέον ανοίγουν τα σπίτια τους σε αγνώστους, σε πολλές πολυκατοικίες υπάρχουν προειδοποιήσεις για την απαγόρευση εισόδου σε πάσης φύσεως πλασιέ. Αφετέρου στο διαδίκτυο υπάρχουν πάρα πολλές πληροφορίες, και αν κάποιος επίσης θελήσει να αγοράσει ένα βιβλίο μπορεί πολύ εύκολα να το ψάξει με την ησυχία του και να το παραγγείλει επίσης μέσω Internet.
Τέλος θυμάστε που μέχρι πριν μερικά χρόνια κυκλοφορούσαν εγκυκλοπαίδειες σε μορφή σειρών στα περίπτερα; Έπαιρνες κάθε εβδομάδα μερικές σελίδες της εγκυκλοπαίδειας και μόλις συμπληρώνονταν ένας τόμος, πήγαινες τη σειρά στα γραφεία της εταιρείας, και σου έδιναν τον τόμο βιβλιοδετημένο, πλήρωνες και ένα ποσό για τη βιβλιοδέτηση. Έτσι έχω εγώ το Χάρη Πάτση 21ος αιώνας (ωραία εγκυκλοπαίδεια για την εποχή της)...