Ποια σειρά σας απογοήτευσε?

johnalepou

Human RetroDatabase
Joined
28 Αύγ 2006
Μηνύματα
3.359
Αντιδράσεις
522
Έχετε ανυπομονήσει ποτέ να δείτε κάποια σειρά? Περιμένατε πως και πως με μεγάλες προσδοκίες και περιέργεια? Απογοητευτήκατε τελικά?

Εγώ λοιπόν το έπαθα πρόσφατα με τη σειρά που προβάλλει σε επανάληψη η ΕΤ1 "Ποιος σκότωσε τον Άβελ"

Απίστευτα αργή και άνευρη σκηνοθεσία,μακρόσυρτα πλάνα,βαρετό σενάριο,μεγάλες παύσεις χωρίς λόγο,στομφώδεις ερμηνείες ακόμα και από την ανυπέρβλητη Ελένη Χατζηαργύρη, άτονη και αδιάφορη μουσική...Πολλοί και καλοί οι ηθοποιοί αλλά τι να σου κάνουν...
 
Αγαπητέ johnalepou, διαφωνώ, εν μέρει, με την άποψή σου για τον "Άβελ". Ναι μεν ο ρυθμός είναι αργός και η σκηνοθεσία άνευρη, αλλά η παραγωγή πολύ πλούσια για τα μέτρα της εποχής (1988 ) και δύσκολα βρίσκεις άλλη σειρά που να συγκεντρώνει στο καστ ηθοποιούς όπως ο Άγγελος Αντωνόπουλος, η Ελένη Χατζηαργύρη, ο Πέτρος Φυσσούν, η Γκέλλυ Μαυροπούλου, η Δἐσπω Διαμαντίδου, ο Γιώργος Μούτσιος, η Καίτη Πάνου, ο Δημήτρης Τάρλοου, ο Φίλιππος Σοφιανός, η Κατερίνα Αποστόλου, ο Γιάννης Μπέζος, ο Γιώργος Μπέλλος, η Ναταλία Τσαλίκη, η Λουκία Παπαδάκη και ο Βασίλης Κανάκης!

Πάντως, για να απαντήσω στην ερώτησή σου, μια σειρά που εμένα με είχε απογοητεύσει, όταν την είχα δει, το 1982, ήταν η "Αρχαία σκουριά", διασκευή του ωραίου μυθιστορήματος της Μάρως Δούκα. Παρά τους καλούς ηθοποιούς (Νικήτας Τσακίρογλου, Κατερίνα Μαραγκού, Αλεξάνδρα Λαδικού, Θἀνος Καλιώρας, Καίτη Πάνου), η σειρά ήταν εξαιρετικά κουραστική και αργή. Το ίδιο αργή και σχεδόν εκνευριστική μου είχε φανεί και η σειρά "Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια" (1979), διασκευή του μυθιστορήματος του Μυριβήλη: ούτε η παρουσία της Κάτιας Δανδουλάκη και του Γιάννη Φἐρτη δεν μπορούσε να τη σώσει.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μπορω να πω ενα αστείο ασχετο; Μικρος οταν ακουγα τον τιτλο της σειρας 'Ποιος σκοτωσε τον Αβελ' σκεφτομουν 'Μα όλοι ξερουν οτι τον σκοτωσε ο Κάιν. Ποιος θα κατσει να δει αυτο το έργο μέχρι το τέλος;' :D
 
Έξυπνο θέμα!

Πολλές είναι οι σειρές που με έχουν απογοητεύσει και ειδικά οι τηλεοπτικές παραγωγές της τελευταίας επταετίας... Πχ περίμενα να δω την επανεκτέλεση του Γιούγκερμαν και μόλις πρόσεξα το καστ, κατάλαβα ότι επρόκειτο για απλή "εκτέλεση" και μου κόπηκε μεμιάς η διάθεση να το παρακολουθήσω.

Γενικώς, καμιά φορά τα σίριαλ έχουν έξυπνα τρέιλερ, παραπλανητικά και όποιος κάνει το λάθος να δει το πρώτο επεισόδιο, γυρίζει αμέσως στη συχνότητα του ΣΚΑΙ και την αναπαραγωγή χελώνων.

Από τα πιο παλιά, κάποιες δραματικές και εποχής που σπάνια προβάλλονταν και τελικά διαπίστωσα ότι τσάμπα τόσος ντόρος.

Αν θυμηθώ κάτι ακόμα θα επανέλθω!
 
Εμενα η σειρα που με απογοητευσε τα τελευταια χρονια ηταν το δεληγιαννειο παρθεναγωγειο.περιμενα οτι με αυτη την σειρα θα ερθει η ανακαμψη του χαρη ρομα αλλα τελικα ηταν σκετη αποτυχια για τον ιδιο αλλα και για το ant1 απο τα ποσοτα τηλεθεασης που ειχε.
 
metalcandyman είπε:
Εμενα η σειρα που με απογοητευσε τα τελευταια χρονια ηταν το δεληγιαννειο παρθεναγωγειο.περιμενα οτι με αυτη την σειρα θα ερθει η ανακαμψη του χαρη ρομα αλλα τελικα ηταν σκετη αποτυχια για τον ιδιο αλλα και για το ant1 απο τα ποσοτα τηλεθεασης που ειχε.
Χμ... αυτή η σειρά.. ΑΝ 1. εξαιρέσει κανείς μερικές ερμηνείες και εστιάσει στην καθ'αυτή υπόθεση και 2. παρακάμψει αρκετές μπαρουφοδουλειές του Ρώμα κατά καιρούς που επαναλαμβάνεται αγρίως, εγώ πιστεύω ότι το Δεληγιάννειο ήταν αξιοπρεπής παραγωγή με χαριτωμένη υπόθεση. Ούτε τρομερά πρωτότυπη, αλλά ούτε και για τα μπάζα....
 
βλεπω οτι τα τελευταια χρονια σειρες που κανονικα θα επρεπε να ειναι υπερπαραγωγες γυριστηκαν χαλια οπως η λιμνη των στεναγμων και τα ματωμενα χωματα που δεν μπορεσα ποτε να δω ολοκληρο επεισοδιο γιατι τα βαρεθηκα
 
Κατά τη γνώμη μου, τα "Ματωμένα χὠματα" ήταν μια από τις καλύτερες δουλειές στην ιστορἰα της ελληνικής τηλεόρασης. Για τη "Λίμνη των στεναγμών" συμφωνώ ότι δεν βλέπεται: θυμίζει, στην καλύτερη περίπτωση, σχολική παράσταση.
 
john θα συμφωνήσω μαζί σου με το "Ποιος σκότωσε τον Άβελ"! Την περίμενα πως και πως , έγραψα μάλιστα τα 2 πρώτα επεισόδια αλλά το παράτησα , δεν άντεξα άλλο!!!
 
Η βιογραφία της Έλλης Λαμπέτη (από τη στιγμή που την ενσάρκωσε η Καριοφυλιά Καραμπέτη) και το Έχω ένα μυστικό, βιογραφία της Αλίκης, απαράδεκτη σειρά (για την πρωταγωνίστρια δεν κάνω κανένα σχόλιο).

Η σειρά Και εύθυμη και χήρα της Αλίκης με απογοήτευσε. Δεν είχε νεύρο και η σκηνοθεσία δεν ήταν καλή. Η Αλίκη φαινόταν κουρασμένη σε κάποιες σκηνές.
 
Από τις τελευταίες χρονιές, το "Παρα 5". Παιδικό σενάριο, χιόυμορ σε επίπεδο νηπιαγωγείου, ανύπαρκτες ερμηνείες. Από τις παλιές της κρατικής ο "Χατζημανουήλ" , όχι ως η χειρότερη αλλά ως απογοήτευση. Διαφωνώ για την "τελευταία παρασταση" , η Καραμπέτη ήταν ΜΟΝΑΔΙΚΗ
 
Δυο σειρες θυμαμαι γρηγορα-γρηγορα που περιμενα με ανυπομονησια και με απογοητευσαν τρομερα. Η μια ηταν "Οι Χλιδατοι" στην ΕΤ-1, μια κωμικη σειρα με τον Κωστα Βουτσα, και η αλλη ηταν το "Μυστικο του Αρη Μπονσαλεντη", η πρωτη αποπειρα μεταφορας εργου του Γιαννη Μαρη μετα τον "Τιμοθεο Κωνστα" για τον εξαιρετικα αργο ρυθμο της και την κακη (κατ' εμε) διανομη ρολων. Ο Τιμοθεος ειχε δημιουργησει τοτε μεγαλες προσδοκιες για τις μετεπειτα μεταφορες εργων του συγγραφεα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αχ! Δεν κρατιέμαι να μην τοποθετηθώ για μερικές σειρές που αναφέρετε :)

1. "Η τελευταία παράσταση". Συμφωνώ απολύτως με el greco. Από τη στιγμή που στη θέση της Καλογήρου υποκλίθηκε η Καραμπέτη, η σειρά έχασε και την αξία της και τη μαγεία της.

2. "Έχω ένα μυστικό". Μου άρεσε :eek: . Ω ναι! Το βρήκα φρέσκο και δροσερό. Απλοϊκό αλλά δροσερό. Ίσως γιατί περίμενα μεγάλη μπαλαφάρα.

3. "Εύθυμη και χήρα". Περίμενω πατάτα, βγήκε πατάτα. Συνεπώς δεν ήταν από τις σειρές που με απογοήτευσαν.

4. "Γιούγκερμαν" (ο του Μαρκουλάκη :) ). Μοιρασμένα πράγματα ... Έμπαζε από πολλές μεριές αλλά είχε και δυνατά σημεία. Η φροντισμένη παραγωγή, η ερμηνεία της Ξυλά, το τραγούδι των τίτλων, ακόμα και ο ίδιος ο Μαρκουλάκης σε μερικά σημεία. Ωστόσο πάει στον κάδο ανακύκλωσης απλά και μόνο για έναν λόγο: αυτό το ωραίο παιδί που έπαιζε τον Καραμάνο :xm: . Μα τόσο άσχετος Καραμάνος! Μα τόσο άσχετος Καραμάνος ...

5. "Ματωμένα χώματα". Κάτι μέσα μου το έλεγε ότι δεν θα ήταν καλό ή τουλάχιστον πολύ καλό. Ίσως η έμφυτη δυσπιστία μου στις παραγωγές που διαφημίζονται έναν χρόνο πριν ... Συνεπώς ούτε από εδώ απογοήτευση. Άσε που ο Καραμίχος ήταν αξιοπρεπέστατος όπως πάντα.

6. "Η λίμνη των στεναγμών". Αχ! Την βλέπω την ντομάτα να έρχεται! Το βρήκα ... διασκεδαστικό #) #) #) Νομίζω ότι δεν ήταν και τόσο χάλια για καθημερινή σειρά. Τα ιστορικά στοιχεία νομίζω αρκετά ακριβή, κοστούμια και σκηνικά πλούσια. Συγγνώμη αλλά έχοντας τιμήσει και με το παραπάνω την κάθε μεξικάνικη τελενοβέλα εποχής, θα το θεωρούσα τρελή σκληρότητα από μέρους μου να τα βάλω ξαφνικά με τη γενεάδα του Χαλκιά :p . Άσε που έπαιζε και ο πολύ αγαπημένος Μπάμπης Χατζηδάκης.

Και φτάνω (επιτέλους :p ) στις δύο σειρές που προσωπικά με απογοήτευσαν πολύ γιατί τις περίμενα με τόση λαχτάρα :(

1. "Η Εκτέλεση". Δραγούμης - Δέλτα απετέλεσαν ΤΗΝ ιστορία που συντρόφεψε την εφηβεία μου. Η ανυπομονησία μου να δω τη μεταφορά της στην μικρή οθόνη ήταν τεράστια. Και ... απογοητεύτηκα. Από τις ερμηνείες, τις λεπτομέρειες, τον ρυθμό. Διασώθηκε μόνο ο Θεοδωρακόπουλος και η μουσική του Δημητρίου.

2. "Μια γυναίκα από το παρελθόν". Πάλι το χάσμα ανάμεσα στις προσδοκίες και το αποτέλεσμα. Το αγαπημένο μου βιβλίο του Μαρή μ' ένα γερασμένο καστ (συγγνώμη john αλλά η Νόρα παραήταν "κουρασμένη" για τον ρόλο), στο οποίο μάλιστα περιλαμβανόταν κι ο Καληώρας (αλήθεια, αυτόν γιατί δεν τον έβαλα στο "ποιους ηθοποιούς δεν αντέχετε να βλέπετε"; :cool: ). Άσε που σε μια υποδειγματική πλοκή επενέβησαν και της άλλαξαν τον αδόξαστο.
 
Καλα απο καινουριες με τι να πρωτοξεκινησω... οι εξαιρεσεις ολο και λιγοστευουν!

Μια σειρα απο τις παλαιοτερες που με απογοητευσε ειναι το Μανα Ειναι Μονο Μια με την Μαιρη Χρονοπουλου.

Οχι και τοσο αστειο και με οχι και τοσο πετυχημενα σκετς. Κριμα θα μπορουσε να ειχε γινει πολυ καλυτερο!
 
Γιαααα .... να γυρίσουμε λίγο "στα παλιά" ;) ;)

Λοιπόν, όταν ήμουνα μικρούλης, 10 ετών περίπου, είχα "πάθει πλάκα" με τη σειρά "Ο κόσμος κι ο Κοσμάς" !!! Αφού, όταν τελείωσε η σειρά, είχα "σπαστεί" άγρια !!! Τη θέση αυτού του σήριαλ διαδέχθηκε "Το μυστικό του άσπρου βράχου", μια αστυνομική σειρά βασισμένη σε βιβλίο του συγγραφέως αστυνομικών μυθιστορημάτων Γιάννη Μαρή [δηλαδή τον κόντε Μαρή τον διαδέχθηκε ... ο Γιάννης Μαρής :eek: o_O]!!! "Εντάξει", σκέφθηκα, "έχασα τους αγαπημένους μου κόντε και Φιορούλα, αλλά θα τους αναπληρώσω με ένα αστυνομικό σήριαλ που θα μού κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον", σκέφθηκα !!! Όμως ... από το πρώτο επεισόδιο με απογοήτευσε !!! Η πλοκή του ήταν αργόσυρτη και το ζοφερό / μυστηριακό κλίμα, που ήθελε να επιτύχει η σειρά, μάλλον .... δεν αποδόθηκε όπως έπρεπε !!! Έτσι ... μετά το πρώτο επεισόδιο δεν ασχολήθηκα άλλο [ενώ μέσα μου "έκραζα" : "θέλω πίσω τον κόσμο & Κοσμάααα" .... ] .... Α, είδα και το τελευταίο επεισόδιο, μόνο και μόνο επειδή είχα την περιέργεια για το "πώς τελείωσε" ....

Προσοχή όμως : Όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά εκτιμήσεις ενός τόοοτε 10χρονου, τις οποίες ... καλύτερα να μην τις λάβετε σοβαρά υπόψιν σας !!! Δεν αποκλείεται να δω σήμερα το σήριαλ [μάλλον ... αποκλείεται, μιας και το πιθανότερο είναι ότι δεν έχει διασωθεί] και να πω "βρε συ, τι ωραία σειρά, πώς και δεν την είχα εκτιμήσει τότε όσο της άξιζε" !!! Πάντως ... μέεεγα respect στην Όλγα Πολίτου που πρωταγωνίστησε [αν και, όπως θυμάμαι, παρόλο που ήταν εντυπωσιακή, εντούτοις στο σήριαλ ήταν ... πολύ μοχθηρή, νομίζω είχε σκοτώσει τον άνδρα της, κάτι τέτοιο] !!! Αναμφισβήτητα, από τις κορυφαίες μας ηθοποιούς, το δε ταλέντο της το απολαύσαμε ιδίως στο Θέατρο της Δευτέρας ....
 
το δεληγιάννειο παρθεναγωγείο,αν και σε γενικές γραμμές μου άρεσε,με απογοήτευσε προς το τέλος με την αχρείαστη,κατά τη γνώμη μου,ρωπή προς το δράμα που είχαν πάρει τα επεισόδια (και περισσότερο από όλα το τέλος στο οποίο περίμενα ένα πιο πλήρες κλείσιμο των ιστοριών των χαρακτήρων)
 
Η άποψη του Rinus με καλύπτει απόλυτα για το μυστικό του άσπρου βράχου, ίσως να είχα μεγάλες προσδοκίες από το βιβλίο ίσως επειδή είχα δει όλες τις άλλες μεταφορές μυθιστορημάτων του Μαρή και περίμενα κάτι ανάλογο (μην ξεχνάμε ότι το μυστικό του άσπρου βράχου ήταν η πρώτη τηλεοπτική μεταφορά και βεβαια η ιστορία χρονικά δεν είχε καμία σχέση με τις υπόλοιπες μεταφορές. Πάντως όπως και να χει το πράγμα η σειρά ήταν κατώτερη των προσδοκιών μου σε όλα τα επίπεδα (σκηνοθεσία,πλοκή,μουσική κτλ).

Την είδα απλώς από περιέργια και κάθε φορά που ψάχνω να δω τι θα βάλω να δω και βρίσκω τα συγκεκριμένα dvd τα περνάω αμέσως χωρίς να έχω διαθέση να την ξαναδώ.

Άκριβώς την ίδια εντύπωση και για τους ίδιους περίπου λόγους έχω και για την σειρά Το πάθος (1984).
 
Για σκέψου, όμως, και το άλλο tsalk ... Μήπως ο "κόσμος κι ο Κοσμάς", που υπήρξε ένα από τα ωραιότερα σήριαλ που πέρασαν από την Ελληνική Τηλεόραση, ανέβασε ... ψηλά τον πήχυ ??? Ο,τιδήποτε θα αναπλήρωνε τον "κόσμο & Κοσμά" θα μάς φαινόταν κατώτερο ....
 
Aπό καινούργιες δεν θα τέλειωνε ο κατάλογος. Θα πω απλά τα ματωμένα χώματα. Ηθοποιοί , σκηνοθεσία και ρυθμοί απλά απαράδεκτοι! Από παλιές, το Γελοίον του πράγματος (1994). Εκτός από κανα δυο επεισόδια, τα άλλα σβήνονταν αμέσως από την μνήμη ( αν άντεχες να τα δεις ολόκληρα)...
 
Πίσω
Μπλουζα