Ποιο ήταν το αγαπημένο σας γλυκό ζαχαροπλαστείου;

Γαλακτομπούρεκο, σιροπιαστά γενικώς, καριόκες και αμυγδαλωτά. Αλλά τρώω πολύ πολύ σπάνια γλυκά. Μικρή μου άρεσε η σοκολατίνα και το καταϊφι. Πλέον δεν μου αρέσει καμία πάστα. Ωραίο θέμα katerinak!
 
παλιοαλητες...!τοσες μερες κρατιεμαι με το ζορι να μη μπουκαρω στο θρεντ!

λοιπον,δεν κανω διαφημιση ,αλλα το γαλακτομπουρεκο εχει ονομα και ονομα αυτου"Γαλυφιανακης"

οποιος εχει δοκιμασει ξερει τι εννοω..απλα δεν ξανατρως απο αλλου,ουτε καν απ τις μανναδες μας..(Hail to Galyfianakis)

Εκμεκ καταιφι στου Πραπα στο Π.Φαληρο..αυτα απο επωνυμα..

Με τα ζαχαροπλαστεια εχω σχεσεις παθους και εξαρτησης..
 
απ οτι γνωριζω οχι..αλλα θα τον ρωτησω(τον καλλιτεχνη φυσικα) :D
 
caprice είπε:
Αν είναι δε και συγγενής με τον Zach Galifianakis να ψαχτούμε για καμία συνέντευξη :D

Τον Γαλυφιανακη τον ξέρω και εγώ χρονιά (Όχι το Ζακ :D ) αλλά αυτόν με τα γαλακτομπούρεκα

και έχει και σελίδα στο ιντερνέτ που δέχεται και online παραγγελιές... Είναι φοβερός όντως!!!

Ξέρει τι λέει ο Don...
 
Όταν ήμουν μικρός [μαθητής Δημοτικού και Γυμνασίου] μού άρεσαν πολύ κάτι γλυκά που πωλούσε ο γείτονας ζαχαροπλάστης ονόματι Παύλος Πότσιος !!! Τα έλεγαν "φλογέρες" και ήταν κάπως έτσι : Περιτύλιγμα από κρούστα σοκολάτας και στη μέση μια πολύ νόστιμη κρέμα κακάο, που στο πάνω μέρος ήταν πασπαλισμένη με τρίμματα από ξηρούς καρπούς !!! Τα γλυκάκια αυτά ήταν κυλινδρικά, είχαν ύψος καμιά 10αριά εκατοστά, ήταν στο κάτω μέρος τους περιτυλιγμένα με αλουμινόχαρτο και .... σκέτη απόλαυση !!! Όταν ήμουν μικρός "τα τσάκιζα" !!! Επίσης, μια φορά, στην 2α Γυμνασίου, είχα καλέσει στο σπίτι συμμαθητές μου για να κάνουμε πρόβα για μια σχολική γιορτή και η μητέρα μου αγόρασε ένα κουτί "φλογέρες" από τον γείτονα !!! Για πότε οι συμμαθητές αδειάσαν το κουτί .... ούτε που το κατάλαβα !!!

Εδώ και κάμποσους μήνες το ζαχαροπλαστείο του Παύλου Πότσιου ["το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς"] έκλεισε δι παντός !!! Στα 80ς, όταν και είχε πρωτανοίξει, ήταν πολύ "στα πάνω του", ενώ τα 10 τελευταία χρόνια οι δουλειές του είχαν πέσει πάρα πολύ .... Πάντως, τις "φλογέρες" που "τιμούσα δεόντως" ως παιδάκι είχε σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια να τις φτιάχνει [είχα πολύ καιρό να τις δω στη βιτρίνα του] !!! Αλλά .... γενικώς, από τότε τέτοιο γλύκισμα δεν ξαναβρήκα μπροστά μου ....
 
Λοιπον, ολα αυτα που θα γραψω πιθανοτατα να σβηστουν οπως μπορει να σβηστουν και καποια ποστ παραπανω που αναφερονται στον Γαλυφιανακη. Θα το επιχειρησω ομως κι ο,τι γινει....

;)

Χρονια ολοκληρα πιστευα κι εγω οτι το καλυτερο γαλακτομπουρεκο το εχει ο Γαλυφιανακης, οπως υποστηριξατε κι εσεις λιγο πιο πανω. Πριν απο λιγα χρονια δοκιμασα αυτο το γλυκο απο το ζαχαροπλαστειο Το Πρωτο, στην περιοχη του Ελληνικου. Το καταστημα αυτο φημιζεται για το γαλακτομπουρεκο του. Οταν το εφαγα καταλαβα το γιατι. Απο τοτε δεν ξαναπλησιασα τον Γαλυφιανακη.
 
Κοίτα να δεις το γαλακτομπούρεκο πρώτο στις ρετρό προτιμήσεις - επίσης κανεις δεν ειπε το ραβανί, που είναι σπιτικότατο γλυκό και μάλλον από τα πρώτα που φάγαμε!!!

ούτε το προφιτερόλ, είχε την τιμητική του απο οτι βλέπω !!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τρελαινόμουν για το προφιτερόλ. Τώρα πια δεν με συγκινεί ιδιαίτερα.
 
Είσαστε καθάρματα :p Mετά από προσπάθεις για να αδυνατίσω (πράγμα που καταφέρνω) έρχεστε και μου το χαλάτε.

Λοιπόν ρετρόγλυκα:

Kαταρχάς να πω ότι χώριζα τα γλυκά σε 3 μεγάλες κατηγορίες: Παραδοσιακά (ανατολίτικα) που στην πάτρα τα έβρισκες σε γαλακτοζαχαροπλαστεία κυρίως (παλαιού τύπου καφενεία δηλαδή που προσφέρανε και πρωινό βούτυρο λευκό με ψωμάκι και μέλι ρυζόγαλο και λοιπά, από αυτά μόνο ένα έχει απομείνει πάτρα) τα παστοειδή στα πιο δυτικού τύπου ζαχαροπλαστεία (η τούρτα εξερέιται) και τέλος τα σπιτικά.

Από τα πρώτα τι να πω: Toυλούμπες, Φινίκια (έμοιαζαν με μεγάλα μελομακάρονα χωρίς καρύδι από πάνω και ήταν τίγκα στο σορόπι), Γαλακτομπούρεκο (ειδικά την άνοιξη και το καρναβάλι), Καταίφια και τον βασιλιά όλων Σφολιάτα με γέμιση κρέμα και από πάνω σαντιγύ και ένα κερασάκι (την κορνέτα που ουσιαστικά μοιάζει με τη σφολιάτα απλά δεν έχει κρέμα μέσα την θεωρούσα σνάκ όπως και τη σάμαλι και τις τρώγαμε πρωινές ώρες στο σχολείο που πούλαγε και κωκ και ντόνατ σε σχήμα πατούσας με χοντρή ζάχαρη και μαρμελάδα εντός) και φυσικά το χειμώνα λουκουμάδες με μέλι (αυτές με τη σοκολάτα έσκασαν την τελευταία δεκαετία)

Πάμε τώρα στα παστοειδή... το ποντικάκι καλό ήταν...αλλά για ορεκτικό :p , συχαινόμουν την πάστα αμυγδάλου (λευκή με αμύγδαλα) και η πάστα φλώρα δεν με τρέλενε. Γούσταρα τρελά τις σοκολατίνες και ειδικότερα μια πάστα αρκετά σπάνια που λεγόταν κασετίνα (ήταν κρέμα σοκολάτα εντός και γύρω γύρω επικάλυψη σοκολάτας που αν και στέρεη όταν την άγγιζες ήταν βελούδο), καλές και οι πάστες μόκα, όπως και η πάστα κορμός (σαν κορμός δέντρου κομμένος πλαγιαστά της έφτιαχνε μόνο ένα ζαχαροπλαστείο στην πάτρα). Επίσης μου άρεσαν και κάτι πάστες λευκές με φρούτο γλάσσο ροδάκινο και φράουλα από πάνω τεχνικολόρ. Στα 1989 ανακάλυψα τις πάστες τιραμισού και ξετρελάθηκα με τη γεύση τους. Μέσα 90ς ανακάλυψα και τους μπαμπάδες που αν και συροπιαστό το βρίσκεις σε καλά ζαχαροπλαστεία (τίγκα στο σιρόπι και την κρέμα).

Τώρα τα σπιτικά....μηλόπιτα, ραβανί (ή και παντεσπάνι), σαλάμι (πολύ το λένε και μωσαικό έχει μέσα μπισκότο καρύδι, είναι μακρόστενο και το κόβεις φέτες - κάτι τέτοιο φάγαμε στη συνάντηση της αθήνας), καρυδόπιτα (μου αρέσει με σαντιγύ από πάνω άλλοι την φτιάχνουν σκέτη) και φυσικά κέικ με κακάο. Επίσης ένα γλυκό που έφτιαχνε η οικογένειά μου ήταν συνδυασμός παντεσπάνι με σαντυγί και φέτες ροδάκινου από κομπόστα (παγωμένο).

Έβγαλα απέξω τα γλυκά του κουταλιού (γούσταρα πάντα τρελά νεραντζάκι, βύσσινο και περγαμόντο), ροδοζάχαρη (από τριαντάφυλλα), υποβρίχιο με άρωμα μαστίχα χίου, λουκούμια μπουκίτσες σε πολλά χρώματα (τα μεγάλα με το καρύδι τα ροζ δεν απλά), όπως έβγαλα και τα καραμελέ (στα 80ς βγαίναν σε πολλές γεύσεις σοκομελέ, μπανανομελέ και τα διαφήμιζε ο τσιβιλικας) και το αγαπημένο άλσα μους σοκολάτα σε μπόλ (αφροοοος) και τα τζοκόντακια

αχ υπογλυκαιμίες
 
Α ξέχασα... στην Αθήνα όποτε ταξίδευε η οικογένεια πέρναμε μιλφ φειγ (στην πάτρα μάλλον δεν το βρίσκανε ή είχαν πετύχει κάνα καλό ζαχαροπλαστείο) πάω για μια πάστα σούμπιτος.
 
ΩΩΩχχχ... πονεμένη ιστορία... παρακάτω θα καταλάβετε γιατί...

Μικρός, όταν πηγαίναμε στην Αίγινα, τρελενόμουν να παίρνω από ένα ζαχαροπλαστείο της περιοχής μας, ζεστό, φρέσκο καταίφι, στο οποίο έβαζα από πάνω παγωτό φυστίκι, χειροποίητο, επίσης από το ίδιο ζαχαροπλαστείο. Αργότερα, όταν πηγαίναμε βόλτες κατά Βάρη μεριά, παίρναμε από ένα ζαχαροπλαστείο εκεί, ένα γλυκό που το έλεγαν Ντόμινο. Ήταν σαν κέικ, με μαρμελάδα ροδάκινο, και από πάνω και γύρω γύρω είχε τρούφα... Στην συνέχεια... και αφού ενηλικιώθηκα πια... προτιμούσα ζεστή σοκολατόπιτα με παγωτό βανίλια, από ένα ωραίο μαγαζί την Πλάκα... Τώρα... απλά μου τρέχουν τα σάλια διαβάζοντας αυτό το θέμα... και δεν μπορώ ούτε απ'έξω να περάσω από ζαχαροπλαστείο, γιατί θα βάλω τα κλάματα... :( άτιμε διαβήτη... μου έχεις καταστρέψει την ζωή...
 
Μη στεναχωριεσαι και πολυ. Κι αν δεν ειναι διαβητης στη μεση, θα ειναι καμια διαιτα. Βλεπεις, σ' αυτη την παλιοζωη που ζουμε, οι απολαυσεις κοστιζουν.
 
παιδια ,τι λετε να γινει δημοσκοπηση και ψηφιζοντας να δουμε ποιο ειναι το δημοφιλεστερο ρετρογλυκο ζαχαροπλαστειου, αν βεβαια συμφωνουν και οι moderators;

θα προτεινα να μπουν στη λιστα τα παρακατω :

παστες

κωκ

κορνε

σιροπιαστα

προφιτερολ

γλυκες πιτες(σοκολατοπιτα,μηλοπιτα)

αλλο
 
Το θρυλικό προφιτερόλ του Ανδριά στους Αμπελόκηπους (Αθήνας) από το 1972 μέχρι σήμερα παραμένει κορυφαίο και απαράλλαχτο!
 
Ενας παπάς ζαχαροπλαστείου σιροπιαστός σιροπιαστός και σε μεταλλικό τετράγωνο πιατελάκι θα ήταν ο,τι έπρεπε τώρα!! Αλλά που να βρω παπά;; Δε φτιάχνουν πια!!

Παρακαλώ να διαγραφεί το θρεντ γιατί οι αναμνήσεις με τα γλυκά είναι σκέτο βασανιστήριο!! χαχαχαχα!!
 
Μιαμ μιαμ μιαμ, μου τρέχουν ήδη τα σάλια και ευτυχώς το φτιάχνουν ακόμα, χρόόόόόόνια τώρα το τρώω γιαμ γιαμ το μπάμπα....τρελένομαι και μόνο που το βλέπω στη βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου!!!!! Βρήκα και τη συνταγή για όποιον ενδιαφέρεται: http://www.sintagespareas.gr/sintages/mpampas.html
 
Για μένα ένα "παπά" κι ένα "μπαμπά" μετά ;)
 
Θα τον φτιάξω τον παπά δε θα γλυτώσει!! Προς το παρόν πήρα ένα κουτί με γλώσσες παγωτού!! Είναι αυτά τα μπισκοτάκια που βάζαν στα σπέσιαλ παγωτά!! Δεν χρειάζομαι παγωτό! Τα τρώω κι έτσι και κοντεύω να τελειώσω το κουτί!!

attachment.php
 
Ώπα αυτά δεν λέγονται σαβουαγιάρ? Με αυτά συροπιαστά σαν βάση και από πάνω σαντυγί και ροδάκινο κομπόστα έχεις το εν λόγο γλυκό που προανέφερα κάτι ποστ πιο πριν.
 
Πίσω
Μπλουζα