Ποιο ήταν το αγαπημένο σας γλυκό ζαχαροπλαστείου;

[katerinak]

το αγαπημενο μου γλυκο που μου το επαιρναν παντα οι δικοι μου οταν πηγαιναμε στο ζαχαροπλαστειο του κυρ Μανωλη,ηταν το ποντικακι.Καθε φορα που πηγαινα μολις με εβλεπε ο κυρ Μανωλης ο ζαχαροπλαστης καταλαβαινε τι θα παρω,μου τυλιγε το ποντικακι στο χαρτακι και μετα φευγαμε για το σπιτι για να απολαυσω το γλυκακι μου Ηταν ενα ποντικακι σοκολατενιο,δηλαδη

@ σχημα: ποντικακι βουτηγμενο σε γλασσο σοκολατας

@ βαση: παντεσπανι

@ γεμιση: κρεμα σοκολατας

@ πανω απ το γλασσο ηταν ζωγραφισμενα με σαντιγυ τα ματια και η μυτη του ποντικιου,ενω για αυτακια ειχε 2 ψιλοκομμενα καβουρδισμενα αμυγδαλακια(δεν ηταν ομως βουτηγμενα σε σοκολατα)

@ Η ουριτσα του ηταν κι αυτη φτιαγμενη απο ψιλοκομμενο αμυγδαλακι βουτηγμενο ομως σε σοκολατα

Θυμαμαι που ετρωγα πρωτα τα αυτακια..

Βρηκα φωτο στο γουγλη αν και δεν ταιριαζει παρα πολυ με την πιο πανω περιγραφη Προβολή συνημμένου 36814 ,καπως ετσι φανταστειτε το σχημα του,το πως ηταν πραγματικα το περιεγραψα πιο πανω.Ηταν πεντανοστιμο!!

Εσεις ειχατε καμμια ιδιαιτερη προτιμηση σε καποιο γλυκο ζαχαροπλαστειου ;

 

[BETTY BOOP]

Μου άρεσε πολύ το γαλακτομπούρεκο! (δεν χρειάζεται περιγραφή...)

 

[Metalcandyman]

Το ποντικακι ειναι γνωστο γλυκο απλα σε καθε περιοχη της ελλαδας υπαρχουν και συγκεκριμενα γλυκα που φτιαχνονται μονο εκει.Εμενα το αγαπημενο μου λεγεται πονηρο ειναι σφολιατα μακροστενη συροπιασμενη γεμισμενη με μαρεγγα με αμυγδαλο τριμενο στα πλαινα και γαρνυρισμενο με σαντιγυ.Πολυ καλο γλυκο χορταστικο και οχι απλο.

 

[Λορένα]

Εμενα ο κορνες (ουτε και αυτο θελει περιγραφη..).

Λατρευα αυτη την κιτρινη κρεμα που ειχε εσωτερικα. Η ασπρη (σαντιγυ) απεξω, ενταξει... καλη ηταν και αυτη.

Θυμαμαι μια φορα που τον ειχα παρει στο χερι, και ειχα μασουλησει και το χαρτι που τον τυλιξαν (κατα λαθος φυσικα )

 

[caprice]

Η πάστα σεράνο και μετά την επίσκεψή μου στο Βόλο φέτος το καλοκαίρι προσθέτω και την "πάστα φούρνου" από το ζαχαροπλαστείο Μινέρβα (επισυνάπτω φωτογραφία)



(δεν έχω λόγια)

 

[circleag]

Πωπωωω!!

Thread με πολλές θερμίδες!

Λοιπόν εμένα το αγαπημένο μου ήταν το καλοκαίρι τα παγωτινια του ζαχαροπλαστείου (αυτά που ειχαν τρουφάκια πανω και επικάλυψη σοκολάτας)

Σλουρπ... Να ένα τέτοιο πράγμα

αλλά βολευόμουν και με αυτά τα γλυκάκια όταν ήμουν μικρούλης

 

[αριαδνη]

το απλό το καταιφι, μονο για εναν λόγο: καθομασταν με τον πατερα μου, οταν ερχομασταν για δουλειες στην πόλη το καλοκαιρι σε ενα καφενεδακι , εκεινος επαιρνε ελληνικό καφε και εγω ενα καταιφι και επειδη τρωγαμε σπάνια γλυκά , το περίμενα πως και πως αναγνωριζω βεβαια πως με την κρεμα και τα αμυγδαλα, ειναι πιο γευστικο αλλα φυσικα δεν είχαν κάτι τετοιο, μεγάλη πολυτελεια για την εποχή ..σερβιραν και ενα γλυκο με περιεργο όνομα, σοκολάτινα με γεμιση απο πάνω η μνημη με απατά για το όνομα...καθως και παστούλες-κλασσική αξία, ενω με τον καφε, ειχαν και λουκουμι!!

δεν γνωριζω σήμερα αν υπάρχουν τα συνοικιακά καφενεδακια που παραγγελνεις και γλυκά μαζι με τον καφέ, περα απο το Δωδωνη!

αλλο αγαπημένο και πεντανόστιμο, το σουφλέ σοκολάτας, πραγματικά υπέροχη γευση, διατηρειται στην καταψυξη και ειναι ιδανικό για καλοκαιρι!!!

 

[Dimitrissss]

Ένα ρετρό γλυκό που πλέον δεν υπάρχει, ήταν το καϊμάκι με μέλι. Το σέρβιραν σε όλα τα παλιά ψηλοτάβανα καφενεία της Ομόνοιας, που εδώ και πολλά χρόνια έχουν όλα κλείσει. (Ναι, είχε και η Αθήνα το δικό της τοπικό γλυκό). Το έφαγα για πρώτη και τελευταία φορά σε τέτοιο καφενείο, τον Ιούνιο του 1983. Σήμερα το μόνο που βρίσκεις στην περιοχή, είναι τα δήθεν «γλυκά» γνωστής αλυσίδας. Σημεία των καιρών.

Κατά τ' άλλα, τα αγαπημένα μου γλυκά ζαχαροπλαστείου ήταν, είναι και θα είναι εσαεί τα σιροπιαστά. Είμαι ικανός να φάω ένα ολόκληρο ταψί στην καθισιά.

 

[Bambinella]

Πολυ γλυκο θεμα!

Καθοτι φοβερη γλυκατζου, συνηθως δε λεω οχι σε κανενα γλυκο. Υπαρχουν ομως καποια που δε θελω να τα βλεπω: Οσα εχουν μαυρη σοκολατα διαγραφονται γιατι τη σοκολατα τη θελω οσο πιο γαλακτος γινεται, αλλιως δεν την αγγιζω. Διαγραφεται επισης το καταιφι, γιατι δεν μπορω να φαω γλυκο με μαλλια....

Τελευταιο στη μαυρη λιστα μου, το σοκολατενιο ποντικι. Συγνωμη, αλλα ποντικι δεν μπορω να φαω εστω κι αν ειναι φτιαγμενο απο σοκολατα.... :flower:

Και για να μπω στο θεμα, λατρευω τις παστες και ιδιως τις λευκες και τις αναμικτες, δηλ. τις ασπρο - σερανο. Οι τελευταιες σπανιοτατο ειδος πλεον. Μονο σε ενα μεγαλο ζαχαροπλαστειο στο Λουτρακι τις βρισκω.

Αλλη μεγαλη λατρεια μου το γαλακτομπουρεκο. Και μια και μιλαμε για γλυκα ταψιου, μια μικρη συμβουλη: Μην τα βαζετε ποτε στο ψυγειο, ουτε καν στον καυσωνα. Επειδη εχω δει πολλους να το κανουν, ειναι κριμα γιατι ετσι τα γλυκα χανουν ολη τους τη γευση και το αρωμα. Ειναι θεμα γευσιγνωσιας.

 

[Metalcandyman]

Ένα ρετρό γλυκό που πλέον δεν υπάρχει, ήταν το καϊμάκι με μέλι. Το σέρβιραν σε όλα τα παλιά ψηλοτάβανα καφενεία της Ομόνοιας, που εδώ και πολλά χρόνια έχουν όλα κλείσει. (Ναι, είχε και η Αθήνα το δικό της τοπικό γλυκό). Το έφαγα για πρώτη και τελευταία φορά σε τέτοιο καφενείο, τον Ιούνιο του 1983. Σήμερα το μόνο που βρίσκεις στην περιοχή, είναι τα δήθεν «γλυκά» γνωστής αλυσίδας. Σημεία των καιρών.
Κατά τ' άλλα, τα αγαπημένα μου γλυκά ζαχαροπλαστείου ήταν, είναι και θα είναι εσαεί τα σιροπιαστά. Είμαι ικανός να φάω ένα ολόκληρο ταψί στην καθισιά.

Συμφωνω.τι σημερινη εποχη μπορει να υπαρχει μεγαλητερη ποικηλια αλλα εχει χαθει η ποιοτητα.Ωαο για το καταιφι κτλ αυτα τα γλυκα ειναι παραδοσιακα και δεν μαρεσουν να αλειονονται οι κλασικες συνταγες.το καταιφι το παραδοσιακο ειναι με λιγο αμυδαλο για γεμιση και τιποτα παραπανω ουτε σαντιγυ ουτε φυστικη αιγινης κτλ.

 

[dpol]

Η «γλώσσα της πεθεράς» όπως λέγεται που φτιάχνεται ακόμα στο ζαχαροπλαστείο Πυραμίδες στο Πασαλιμάνι (από το 1940κάτι αν θυμάμαι καλά)

Στην ουσία ήταν σαν κορνέ με το σιροπιασμένο φύλλο και παραγεμισμένο με σαντιγί απλά έμοιαζε με φάκελλο...

Όποτε βρίσκομαι στην περιοχή περνάω και αγοράζω κάμποσσα, απλά έχω την εντύπωση πως τα τελευταία χρόνια η ποιότητα ίσως δεν είναι όπως τότε ή είναι απλά οι παιδικές αναμνήσεις που ενισχύουν αυτήν την αίσθηση.

Αν πετύχεις φρέσκια παρτίδα που μόλις έχει βγεί από το εργαστήριο πάντως είναι... :augenrollen:

 

[RIO]

Καταίφι και καριόκες...

 

[circleag]

Η «γλώσσα της πεθεράς» όπως λέγεται που φτιάχνεται ακόμα στο ζαχαροπλαστείο Πυραμίδες στο Πασαλιμάνι (από το 1940κάτι αν θυμάμαι καλά) Στην ουσία ήταν σαν κορνέ με το σιροπιασμένο φύλλο και παραγεμισμένο με σαντιγί απλά έμοιαζε με φάκελλο...

Όποτε βρίσκομαι στην περιοχή περνάω και αγοράζω κάμποσσα, απλά έχω την εντύπωση πως τα τελευταία χρόνια η ποιότητα ίσως δεν είναι όπως τότε ή είναι απλά οι παιδικές αναμνήσεις που ενισχύουν αυτήν την αίσθηση.

Αν πετύχεις φρέσκια παρτίδα που μόλις έχει βγεί από το εργαστήριο πάντως είναι... :augenrollen:

Όντως πολύ ωραίο γλυκό....

Μιας και μένω 5 λεπτακια παρακάτω παω να πάρω άμα έχει και επανέρχομαι να σου πω αν έχει αλλάξει η γευση του

 

[Metalcandyman]

Καταίφι και καριόκες...

Σωστοοοοοοοοος

 

[katerinak]

Όντως πολύ ωραίο γλυκό....
Μιας και μένω 5 λεπτακια παρακάτω παω να πάρω άμα έχει και επανέρχομαι να σου πω αν έχει αλλάξει η γευση του

circleag μαλλον εψαχνες αφορμη για να φας ενα γλυκακι ευχομαι να βρεις την παλια γευση που ειχε "η γλωσσα της πεθερας"

Μηπως μοιαζει με το μπισκοτακι που βαζουν πανω στο παγωτο οταν το παραγγελνεις στο ζαχαροπλαστειο; ή προκειται για κατι αλλο;

 

[avacalop]

Νεγράκια από τον Τάσο στη Γλυφάδα (ακόμα είναι

 

[abbey]

Ένα από τα αγαπημένα μου γλυκά ήταν,και εξακολουθούν να είναι, τα αμυγδαλωτά. Μάλιστα η μαμά μου είχε βάλει στόχο να παντρέψει όλα τα γεροντοπαλίκαρα στο σόι και κάθε φορά που κανόνιζε ένα συνοικέσιο αγόραζε αμυγδαλωτά. Στον καναπέ κάθονταν το σόι του γαμπρού, απέναντι το σόι της νύφης και στη μέση εγώ με το κουτί με τα γλυκά.

 

[theoritikos]

Η πάστα σεράνο και μετά την επίσκεψή μου στο Βόλο φέτος το καλοκαίρι προσθέτω και την "πάστα φούρνου" από το ζαχαροπλαστείο Μινέρβα (επισυνάπτω φωτογραφία)
Προβολή συνημμένου 36815

(δεν έχω λόγια)

Νόμιζα πως ήμουν ο μόνος που ξέρει αυτό το γλυκό!!

Κάθε φορά που πήγαινα στον Βόλο με τους γονείς μου για μπάνιο (μιας και τα Τρίκαλα είναι κοντά), πάντα μα πάντα θα περνούσαμε απο αυτό το ζαχαροπλαστείο να πάρουμε μια-δυο πάστες φούρνου!

Την επόμενη φορά που θα ξαναπάω στην πόλη σίγουρα θα το τιμήσω το μαγαζί, μιας και εχω χρόοοοοονια να φαω αυτή την πάστα!

 

[αριαδνη]

Αυτη η σοκολατίνα των παιδικών μου χρόνων λεγότανε γκανάζι, ηταν από σοκολάτα σεράνο, είχε και γέμιση, μαυρη σοκολάτα ή κεράσι..ήταν όνειρο, δεν ξέρω σήμερα αν υπάρχει θα την ξαναζητήσω, ήταν η σπεσιαλιτε του ζαχαροπλαστείου!! κατερινακ πολύ ωραιο thead, γευστικότατο!

περιεργο όνομα για γλυκό

 

[Rygar]

Ηταν 3. Το γαλακτομπούρεκο, το ορεάλ και το κορνέ. Το 1ο το κατασπαράζω ακόμα, αλλα από συγκεκριμένα μαγαζια. Π.χ. το Κρητικον τοφτιάχνει υπέροχο. Το ορεάλ το έτρωγα σε ενα και μοναδικό ζαχαροπλαστείο της Χαλκίδας που το έφτιαχνε. Ηταν κι αυτό υπεροχο. Καποια στιγμή ο ιδιοκτήτης το έκλεισε για συνταξιοδοτικούς λόγους. Δεν έχω βρει πουθενά τετοιο γλυκό. Δεν ξερω κι αν εχει αλλη ονομασία σε αλλες περιοχές για να το ζητήσω αλλιώς. Το κορνέ το βρίσκω βεβαίως, αλλά δεν τρελαίνομαι πια. Το γαλακτομπούρεκο μ'αρέσει και με φύλλο κανταϊφι. Παντως το 90% της επιτυχίας είναι η κρέμα του. Αν την πετύχεις, δε θα μείνει ούτε το ταψι.