Ποιο ήταν το αγαπημένο σας γλυκό ζαχαροπλαστείου;

θα έβαζα ευχαρίστως like σε όλα αλλά σκέφτομαι....τη μπάκα μου. είναι ένα καταπληκτικό λουκουματζίδικο εδώ, ούτε 5 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου, που φτιάχνει το τέλειο σαραγλί, μπακλαβά και κάτι τεράστια χωνάκια με κρέμα. οι δε λουκουμάδες του δεν παίζονται. επιφυλάσσομαι να ανεβάσω φωτογραφίες οσονούπω.
 
Πάντως νομίζω ότι το χάνουμε λίγο σε αυτό το θέμα! Δεν νομίζω λοιπόν ότι είχαμε τόσο μεγάλη ποικιλία σε γλυκά τότε ούτε πρόσβαση σε αυτά, τουλάχιστον εκτός μεγάλων αστικών ζαχαροπλαστείων! Από την άλλη επειδή τα βασικά υλικά και ακόμα και τα συντηρητικά, γλυκαντικά δεν είναι ίδια με τότε, ακόμα και το ίδιο γλυκό με σήμερα δεν είναι ακριβώς το ίδιο! Θα σας δώσω ένα παράδειγμα με τυποποιημένο αγαπημένο παιδικό γλύκισμα! Την σοκολάτα kiss. Εμείς τρώγαμε κάτι άλλο τότε με περίσσια ζάχαρη που σήμερα απλά δεν είναι το ίδιο προϊόν! Το ίδιο ισχύει και με τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων...ακόμα και η κλασσική κρέμα στα μιλφειγ, δεν είναι ίδια και δεν είμαι ο μόνος που το υποστηρίζει!
 
Πάντως νομίζω ότι το χάνουμε λίγο σε αυτό το θέμα! Δεν νομίζω λοιπόν ότι είχαμε τόσο μεγάλη ποικιλία σε γλυκά τότε ούτε πρόσβαση σε αυτά, τουλάχιστον εκτός μεγάλων αστικών ζαχαροπλαστείων! Από την άλλη επειδή τα βασικά υλικά και ακόμα και τα συντηρητικά, γλυκαντικά δεν είναι ίδια με τότε, ακόμα και το ίδιο γλυκό με σήμερα δεν είναι ακριβώς το ίδιο! Θα σας δώσω ένα παράδειγμα με τυποποιημένο αγαπημένο παιδικό γλύκισμα! Την σοκολάτα kiss. Εμείς τρώγαμε κάτι άλλο τότε με περίσσια ζάχαρη που σήμερα απλά δεν είναι το ίδιο προϊόν! Το ίδιο ισχύει και με τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων...ακόμα και η κλασσική κρέμα στα μιλφειγ, δεν είναι ίδια και δεν είμαι ο μόνος που το υποστηρίζει!
Έχω να φάω κανονικά γλυκό από 12 ετων και να φάω πια θα μου έρθει ασχημα η πολύ ζάχαρη παιδιά. Και να χα επιλογή πια να φάω πάλι με λιγη ζάχαρη θα προτιμούσα.
 
Πάντως νομίζω ότι το χάνουμε λίγο σε αυτό το θέμα! Δεν νομίζω λοιπόν ότι είχαμε τόσο μεγάλη ποικιλία σε γλυκά τότε ούτε πρόσβαση σε αυτά, τουλάχιστον εκτός μεγάλων αστικών ζαχαροπλαστείων! Από την άλλη επειδή τα βασικά υλικά και ακόμα και τα συντηρητικά, γλυκαντικά δεν είναι ίδια με τότε, ακόμα και το ίδιο γλυκό με σήμερα δεν είναι ακριβώς το ίδιο! Θα σας δώσω ένα παράδειγμα με τυποποιημένο αγαπημένο παιδικό γλύκισμα! Την σοκολάτα kiss. Εμείς τρώγαμε κάτι άλλο τότε με περίσσια ζάχαρη που σήμερα απλά δεν είναι το ίδιο προϊόν! Το ίδιο ισχύει και με τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων...ακόμα και η κλασσική κρέμα στα μιλφειγ, δεν είναι ίδια και δεν είμαι ο μόνος που το υποστηρίζει!

Συμφωνω. Εχουν αλλαξει τα φωτα στα παντα.
Παλια ετρωγα γλυκα και ολα μοσχομυριζαν φρεσκο βουτυρο που οπου κι αν μπει αυτο το υλικο κανει τη γευση παραδεισενια.
Σημερα μας εχουν τρελανει στο σπορελαιο.
Χωρια οτι μας εχουν φλομωσει στα αμερικανικα γλυκα. Ρεντ βελβετ, μπλακ φορεστ, κεηκ καροτου, κεηκ μαρουλιου...Που ειναι οι σερανο, οι νουγκατινες και οι μενελικ; Μπηκα πριν απο λιγα χρονια σε ενα ζαχαροπλαστειο στον Αλιμο, ζητησα παστες σερανο και μου λεει ο υπαλληλος "Τι ειναι σερανο;" Του λεω "Αμα εχετε ζαχαροπλαστειο και δεν ξερετε τι ειναι η σερανο, καλυτερα να το κλεισετε."
 
@spyros_s & @Bambinella +1000

Δεν έχουν αλλάξει μόνο τα υλικά αλλά και οι κλασικές συνταγές. Σχετικά με αυτό που ειπώθηκε για το μιλφέιγ, πράγματι δύσκολα πια βρίσκει κάποιος μιλφέιγ με αυθεντική κρέμα πατισερί γιατί ούτε βάζουν τους πολλούς κρόκους που απαιτούσε τότε η συνταγή ούτε τα αυγά πια δεν είναι όπως παλιά αλλά και το βούτυρο (αν έχουν βάλει και δεν πρόκειται για μια οποιαδήποτε άλλη λιπαρή ουσία) είναι αμφιβόλου ποιότητος. Χώρια που κάποια ονομαστά ζαχαροπλαστεία συνθέτουν το μιλφέιγ επί τόπου λές και χτίζουν τοίχο με τσιμέντο και τούβλα και χρησιμοποιούν κρέμα που είναι πιο άσπρη κι από μαρέγκα και παρ'όλα αυτά περηφανεύονται ότι φτιάχνουν το καλύτερο της Αθήνας!
Το ίδιο ισχύει και για τα αγαπημένα μου κωκ. Τις προάλλες που κατέβηκα στο πατρικό και πέρασα από το Αιτωλικό όπου υπάρχει το ένα και μοναδικό ζαχαροπλαστείο που έκανε τα ονειρεμένα κωκ που σημάδεψαν τόσο πολύ την παιδική μου ηλικία ώστε να είναι το πιο αγαπημένο μου γλυκό ever, πήρα λίγα για το σπίτι για να θυμηθώ εκείνη την θεϊκή γεύση. Παραδόξως η κρέμα εξακολουθεί να είναι πατισερί κι όχι αυτό το ακαθόριστο άσπρο πράγμα που βάζουν πια σε όλα τα ζαχαροπλαστεία εδώ στην Αθήνα αλλά το όλο γλυκό δυστυχώς δεν είχε την ίδια γεύση. Λιγότερη ζάχαρη; λιγότερα αυγά; γλάσσο με κακάο αντί για πραγματική σοκολάτα; δεν ξέρω. Νόστιμο μεν αλλά όχι το ίδιο.
Πολύ φοβάμαι ότι οι "αμερικανιές" έχουν επηρεάσει την κλασική αστική ζαχαροπλαστική μας πολύ βαθύτερα απ' ότι φανταζόμαστε. Δίνεται περισσότερη προσοχή στην εικόνα παρά στην ουσία που είναι η γεύση, με αποτέλεσμα σιγά σιγά να αλλοιώνεται η γευστική μας ικανότητα τόσο ώστε να φτάνει σε σημείο η τάδε επώνυμη δημοσιογράφος με ειδίκευση στη γαστρονομία να προτείνει με το χέρι στην καρδιά ζαχαροπλαστείο όπου βρήκε πχ. κωκ όπως παλιά αλλά η αλήθεια να απέχει έτη φωτός από την πραγματικότητα.
Τι να πω, δεν ξέρω. Δεν λέω να μην δοκιμάζουμε νέες γεύσεις ή κάποιες που μας έχουν έρθει από άλλους πολιτισμούς αλλά τι νόημα έχει να χάνουμε ταυτόχρονα τον δικό μας; (γιατί κατά την ταπεινή μου γνώμη και οι σεράνο και οι μενελίκ και οι νουγκατίνες και οι κορνέδες κομμάτια του αστικού πολιτισμού μας είναι).
Ζητώ συγγνώμη αν βγήκα εκτός θέματος και γκρινιάζω αλλά αν δεν τα πω εδώ μέσα που νοιώθω ότι θα βρω κατανόηση πού θα τα πω;
 
Πολύ φοβάμαι ότι οι "αμερικανιές" έχουν επηρεάσει την κλασική αστική ζαχαροπλαστική μας πολύ βαθύτερα απ' ότι φανταζόμαστε.

O αμερικανισμος εχει επηρεασει εμας τους Ελληνες σχεδον στα παντα. Ζουμε, συμπεριφερομαστε και κυριως μιλαμε οπως αυτοι.
Στο μονο που δεν επηρεαστηκαμε και που θα επρεπε να επηρεαστουμε ειναι η οργανωση που εχουν. Σε αυτο το θεμα παραμενουμε Τουρκογυφτοι.
 
Συμφωνώ απόλυτα με τα περί χημικής γεύσης των σημερινών γλυκών. Ανέκαθεν ήμουν λάτρης της σοκολάτας σε οποιαδήποτε μορφή. Εδώ και πολλά χρόνια δεν αγοράζω γλυκά εκτός από πολύ ειδικές περιπτώσεις. Δεν αντέχω τη γλίτσα που αφήνουν στη γλώσσα και τον φάρυγγα. Καταλαβαίνεις ότι έχεις φάει κάτι απροσδιόριστα λιπαρό και γλιτσώδες το οποίο δεν φεύγει με την κατάποση νερού. Παραμένει 3-4 ώρες στο στόμα! Τι χημικούρα είναι αυτή; Υποθέτω υποκατάστατο βουτύρου. Για να επανέλθω στη συζήτηση, λάτρευα τις πάστες ΣΕΡΑΝΟ και φυσικά την πάστα ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ;
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα