Ποιο ήταν το αγαπημένο σας γλυκό ζαχαροπλαστείου;

@ntsmrtz Και πολλες αλλες ακομα εκφρασεις αντιγεγραμμενες απο τους Αμερικανους. "Μου ακουγεται, πως ηταν η μερα σου; μου επεσε το σαγονι, δεν μου αξιζει αυτη η δυστυχια, ο,τι να' ναι, αν ησουν στα παπουτσια μου, θελω να σε κανω μια αγκαλια, συμβαινει κατι;"
Αυτα ειναι τα πρωτα που μου ερχονται στο μυαλο τωρα. Υπαρχουν πολλα περισσοτερα που τα ακουω διαρκως και δεν μπορω να καταλαβω τι αναγκη εχουμε εμεις, με τετοια υπεροχη γλωσσα, να μιμουμαστε τον οποιονδηποτε.
Αμ αυτό το ''θα σε πάρω πίσω'' ;
 
Μα και επισημα είμαστε "Αμερικανάκια" περισσότερο από κάθε άλλο Ευρωπαίο.

αυτή η είδηση περνά στα ψιλά. Ενώ στα Αγγλικά τα πάμε καλά όπου το 74% τη μιλά, ξεπερνοντας τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (67%), όσον αφορά τον αριθμό των ατόμων που μιλούν 2 και παραπάνω ξένες γλώσσες, ειμαστε στις τελευταίες θέσεις με μόλις 15% (25% μ. ό) , μόνο κάτω από ΗΒ, Ουγγαρία και Πορτογαλία, που αυτές όμως δεν έχουν θέμα να κατανοήσουν άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες ή στην περίπτωση ΗΒ δεν έχουν ανάγκη καν.
Γιατί τα Αγγλικά δεν τα θεωρώ πλέον ευρωπαϊκη γλώσσα.

Ενώ άτομα που μιλούν 3 ξένες γλώσσες είναι μόλις 4% (10% μ. ό).

Ενώ μια γλώσσα όπως τα Ισπανικα που κατά μέσω όρο τη μαθαίνει το 14% και είναι πιο προσιτή στους Έλληνες, εδώ τη μαθαίνει μόνο το 3%.

Δείχνει πόσο απομονωμένοι είμαστε γλωσσικα και πολιτιστικα από την Ευρώπη, τουλάχιστον ο κόσμος που υποτίθεται μαθαίνει γλώσσες για να μικρύνει το κενό. Και αυτό γιατί τα Ελληνικά λόγω του αλφαβήτου είναι μια ιδιαίτερη γλώσσα που κάνει δύσκολη τη μάθηση άλλων γλωσσών σε σχέση με αυτούς που χρησιμοποιουν το λατινικο ή το κυριλλικο αλφάβητο ή δεν είναι λατινοφωνοι, γερμανόφωνοι, σλαβοφωνοι ή σκανδιναβοι.


Καμία γλώσσα δε μιλά το 43% (46% ο Μ. ό)

 
χμμμ νομίζω ότι είμαστε officially off topic για να τιμήσω και τη συζήτηση που μας έβγαλε εκτός θέματος
 
Δυστυχώς οι αγγλισμοί ήρθαν για να μείνουν και το χειρότερο είναι ότι υπάρχουν ωραιότατες ελληνικές φράσεις και λέξεις αλλά πως θα δείξουμε ότι δεν είμεθα τίπουτις επαρχιώτες; Και απ'ό,τι φαίνεται οι αγγλισμοί/αμερικανισμοί εισέβαλαν και στο φαγητό μας. Ξαφνικά όλοι ανακάλυψαν τις διάφορες κοπές μουSHκαριών, τις τούρτες ρεντ βέλβετ (σίχαμα), τα κάπκέικ (σίχαμα επίσης), τα κουκις με ένα σωρό χαζά για στολίδια, την κίνοα, τη σία/τσία/δενξερωκαντιείναι.

Που είναι εκείνες η τούρτες/πάστες με το παντεσπάνι και την σαντιγί; Τα τρουφάκια που έζεχναν ογδοντίλα; Όλα εκείνα τα γλυκά με βούτυρο και κρέμα και ζάχαρη, χωρίς αλμυρές καραμέλες και αηδιαστικά μπισκότα! Ειλικρινά μόνο τα τρόφιμα/γλυκά μου λείπουν από τις δεκαετίες 1980-1990
 
Τελευταία επεξεργασία:
:sick::sick:
που τον θυμήθηκες αυτόν τον εφιάλτη.. ευτυχώς έχει σπάσει η μόδα του
Λες να σπάει; Μακάρι να πάει στα τσακίδια! Δυστυχώς βλέπω τρώγεται πολύ ακόμα.
Αυτός ο συνδυασμός γλυκού-αλμυρού μου φέρνει αναγούλα. Και τα μαύρα μπισκότα τα ορεο γι'αυτό τα σιχαίνομαι: είναι μεν γλυκά αλλά συχνά νιώθω το αλάτι. Αναγούλιασα πάλι...
 
Τι κλισεδούρες είναι αυτές ρε παίδες! Ρεβανί δεν παίζει;
1704755409663.png
 
Γκανάς είναι ας το πούμε σάλτσα σοκολάτας που χρησιμοποιείται κυρίως για επικάλυψη κέικ, κορμών, παστών και λοιπών αμαρτιών. Φτιάχνεται με κουβερτούρα και κρέμα γάλακτος.
 
Πίσω
Μπλουζα