Ποιο συγκρότημα σας μύησε στο Metal?

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας ambu_dare
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Δύσκολο να πω ακριβώς αλλά θα έλεγα μάλλον οι Blind Guardian και οι Manowar. Θυμάμαι μεταξύ δευτέρας και τρίτης γυμνασίου να διαβάζω για πρώτη φορά Tolkien και έψαχνα για κάποιο ανάλογο soundtrack! Λίγο μετά γνώρισα και αγάπησα τη μουσική των Savatage!
 
Απο μικρο με αγγιζε η μελωδικοτητα καποιων τραγουδιων σε σημειο να τα σιγοτραγουδω ολη μερα καταλαβαινοντας αρκετα απο τους στιχους αφου ηδη ημουν στην πεμπτη ταξη αγγλικων στα 12 μου .

Ηχογραφουσα λοιπον κασσετες απο πειρατικους σταθμους του ραδιοφωνου που επαιζαν κλασσικοροκιες 60ς-70ς.Η κεραια του ραδιοκασσετοφωνου ηταν ενα θεμα, γι`αυτο της ειχα ενωσει ενα χαλκοκαλωδιο μεχρι το καγκελο του μπαλκονιου για να γινει ενα ειδος μεγαλης αντεννας αφου ειχα απο εκει θεα ολο το λεκανοπεδιο.Ετσι δεν ειχα πολλα παρασιτα στις ηχογραφησεις.

Δεν με συγκινησαν ποτε οι εμπορικες τεραστιες μπαντες των 60`ς /70`ς οπως Μπητλς , Ζεππελιν , Ρολινγκ Στοουνς διοτι - οπως ανακαλυψα αργοτερα - δεν μου ενεπνεαν τιποτε το ωραιο, αλλα βαρεμαρα . Οταν ακουσα καποια τραγουδια απο early Scorpions - Wishbone Ash - Eloy - Camel - μερικα των Rush , και καποια απο B.O.C. κατεληξα πως με ενδιεφερε το πιο ψαγμενο στη μουσικη , εκεινο που σε ταξιδευει μακρια απο εδω , στα ονειρα.

Οταν λοιπον ακουσα για πρωτη φορα τους μεγιστοτεραστιους ΤΟΤΟ και το αλμπουμ τους Hydra (1978) - το ακουσα το 1981- επαθα κοκομπλοκο που λενε.

Αυτοι ηταν η αφορμη που αργοτερα και ως μεταλλικο μαλλιαρο νιατο στα 16 μου εγγραφην εις τον καφρικον συνδεσμον οπαδων των Iron Maiden - τους Μαιντανους Gate 13 - για οσους θυμουνται.Ειχα αποστηθισει ολους σχεδον τους στιχους τραγουδιων τους , ενω μπλουζακια και ραφτα εως τα 18 μου ηταν μονο Maiden - Accept - DIO .
 
Τεράστια κουβέντα...η μπάντα που με μύησε στο σκληρό ήχο ήταν οι Guns N' Roses όταν ένα ωραίο πρωινό άκουσα στο MTV το "You Could Be Mine".

Mόλις το άκουσα ένιωσα μέσα μου κάτι διαφορετικό,κάτι να αλλάζει και να μου τραβάει το ενδιαφέρον. Δυστυχώς ή ευτυχώς,πλην κάποιων κομματιών το heavy metal δε μου άρεσε ποτέ,σε αντίθεση με το death και το black metal που μέχρι και σήμερα αποτελούνε τα αγαπημένα μου είδη.Αν δεν υπήρχανε τα δύο είδη που προανέφερα,θα άκουγα μόνο italo disco και κάποια παλιά rock τύπου Kansas,Toto,Reo Speedwagon,Boston,Uriah Heep κτλ)

Ήμουνα 15 στα 16 όταν στο τότε site που ήταν της μόδας και κατέβαζες τραγούδια(πράγμα που με βρίσκει αντίθετο μέχρι και σήμερα στην εκτεταμένη χρήση του)όταν άκουσα δύο τραγούδια που έμελλαν να αλλάξουν τη ζωή μου μουσικά.Το ένα ήταν από τους Amon Amarth από το δίσκο "Once Sent From The Golden Hall"(1998) με τίτλο "Victorious March".Το κομμάτι αυτό μου προκάλεσε ρίγος και με συγκίνησε,δίνοντας μου ένα συναίσθημα που δεν το είχα ξανανιώσει.Μέχρι και σήμερα ακούω οκόκληρο αυτόν τον επικό δίσκο και δεν τον έχω βαρεθεί ούτε στο ελάχιστο.

Το άλλο ήταν από τον αγαπημένο μου ήχο ,το US death metal , οι Dying Fetus που μέσα από το "Killing On Adrenaline"(1998)άκουσα το "Absolute Defiance".Εναλασσόμενες αργές και γρήγορες δίκασες,δυναμική και ιδιαιίτερη φωνή και πορωτικά riffs με κόλλησαν στον τοίχο...Από εκεί και πέρα το είδος αυτό έγινε το αγαπημένο μου και αυτό που έχω τα περισσότερα αγορασμένα cd's στη δισκοθήκη μου.

Αυτά τα δύο κομμάτια είναι τα πρώτα και αγαπημένα που λέμε,ενώ ακολούθησαν αμέτρητα άλλα φυσικα...
 
Eγω στην πρωτη Γυμνασιου πηρα σε κασετα το Powerslave των Iron Maiden, και αυτο ηταν η αρχη.
 
Η ιστορία μου ξεκίνησε πριν από 10-12 χρόνια. Μέχρι τότε, άκουγα τα σουξέ της εποχής και δεν ήξερα και πολλά από ροκ. Όλα αυτά μέχρι που σε κάποια τραγούδια που μου είχε δώσει ένας συμμαθητής μου, είχε το Rock You Like A Hurricane και το No One Like You. Ήταν γνωστά κομμάτια (μάλιστα ένα από τα δύο το είχα ακούσει σε μια μεταμεσονύκτια εκπομπή του Μαστοράκη στο Alter αλλά χωρίς να είμαι 100% σίγουρος γιατί δεν θυμάμαι καλά , πρέπει να ήταν το No One Like You). Μετά, σε κάποια παρουσίαση στην τάξη, ένας συμμαθητής μου, παρουσίασε το Smoke On The Water και σκάλωσα. 

Μετέπειτα, έπεσε στα χέρια μου το περιβόητο Scorpions Best του 1999 όπου έφαγα τρελό σκάλωμα σε σημείο που έπαιζε συνέχεια στο αυτοκίνητο και οι γονείς μου είχαν μάθει απ'εξω τα κομμάτια (?) και θυμάμαι ότι το Send Me An Angel ήταν το πρώτο τραγούδι που είχα ακούσει μέχρι τότε και με έκανε να κλάψω από συγκίνηση. Μετά, πέφτει στα χέρια μου και ένα Best Of των Deep Purple με τραγούδια τους από τη δεκαετία του 80 και ήταν το επόμενο CD που έφαγε λιώσιμο αναπαραγωγής στο αυτοκίνητο. 

Από εκεί και έπειτα, ο θείος μου, μου έδωσε ένα σκληρό σκληρό δίσκο με δισκογραφίες συγκροτημάτων (είχε πειρατικό σταθμό τη δεκαετία του 80 και γι'αυτό έχει τόσο υλικό) μεταξύ αυτών και των συγκροτημάτων που ανέφερα πιο πριν και για χρόνια, άκουγα αυτά τα δύο συγκροτήματα μέχρι που για περίπου 2 χρόνια άκουγα αποκλειστικά και μόνο Βασίλη Παπακωνσταντινου μέχρι το 2015 όπου και είχε κυκλοφορήσει το Return To Forever από Scorpions και αποφάσισα να επιστρέψω στις "παλιές δόξες" και από εκεί και έπειτα έχω ακούσει και συνεχίζω να ακούω κλασσικά συγκροτήματα Heavy Metal της δεκαετίας του 70 & 80 και τον τελευταίο καιρό, έχω στραφεί σε Thrashoειδή και βρίζω τον εαυτό μου που είχα περιοριστεί στα δύο συγκροτήματα και δεν είχα ανοιχτεί σε άλλα ακούσματα αλλά, ποτέ δεν είναι αργά.... 
 
Κλασικά IRON MAIDEN και ACCEPT ήταν τα πρώτα ακούσματα. Στη συνέχεια παρέλασαν από το κασετόφωνο μου όλα τα 80s Hair Metal συγκροτήματα (Bon Jovi, Deaf Leppard, Europe, WASP, MOTLEY CRUE) αλλά και μάγιστροι όπως ο DIO!
Βέβαια, την εποχή εκείνη άκουγα παράλληλα DURAN DURAN, A-ha και φουλ ITALO DISCO! Στο σχολείο το έπαιζα βαρύς και ασήκωτος μεταλάς αλλά στο σπίτι και στα πάρτυ έλιωνα με mix tapes του αξέχαστου DJ PALMER (Disco Dorian Gray στην Αργυρούπολη, βλ. Ροζ Γάτος)!

Ακόμα ακούω metal και ITALO DISCO!
 
Takero72 είπε:
Κλασικά IRON MAIDEN και ACCEPT ήταν τα πρώτα ακούσματα. Στη συνέχεια παρέλασαν από το κασετόφωνο μου όλα τα 80s Hair Metal συγκροτήματα (Bon Jovi, Deaf Leppard, Europe, WASP, MOTLEY CRUE) αλλά και μάγιστροι όπως ο DIO!
Βέβαια, την εποχή εκείνη άκουγα παράλληλα DURAN DURAN, A-ha και φουλ ITALO DISCO! Στο σχολείο το έπαιζα βαρύς και ασήκωτος μεταλάς αλλά στο σπίτι και στα πάρτυ έλιωνα με mix tapes του αξέχαστου DJ PALMER (Disco Dorian Gray στην Αργυρούπολη, βλ. Ροζ Γάτος)!

Ακόμα ακούω metal και ITALO DISCO!
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Το αυτό! (χωρίς να αλλάξω ούτε μία λέξη)

Εντιτ: Όχι, θα προσθέσω και τον Alice Cooper, του οποίου το Poison (κασέτα) μου πήρε ένα μήνα να μαζέψω το χαρτζηλίκι για να το αγοράσω.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα