"Πολιτικό" κουίζ

[retrofan]

Η πολιτική στην Ελλάδα είναι "δύσκολο" πράγμα.

Είμαστε οξύθυμος λαός

Περάσαμε και τόσα

Ταμπού λοιπόν το θέμα αλλά εμένα μου κινούσε πάντοτε την περιέργεια πώς κατάφερνε ο κινηματογράφος να περνάει την κριτική του για τα τεκταινόμενα.

Πόσες ταινίες λοιπόν θυμάστε από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο που να μιλάνε (καθαρά ή υπαινικτικά) για πολιτικές καταστάσεις; Για πρόσωπα, γεγονότα, ιδεολογικές συγκρούσεις; Έστω και με μία ατάκα ...

Ας βάλω και τρεις περιορισμούς

1. Οι ταινίες να έχουν γυριστεί πριν το 1967

2. Να μην είναι πολεμικές (όχι πως ο πόλεμος δεν είναι πολιτική )

3. Να είναι κωμωδίες (π.χ. όχι "το χώμα βάφτηκε κόκκινο", "η 7η μέρα της δημιουργίας", "οι νέοι θέλουν να ζήσουν" κλπ.)

Εγώ έχω μετρήσει 10. Ελπίζω όμως να με συμπληρώσετε

 

[Bambinella]

H κυρια Δημαρχος

Οι 900 της Μαρινας

Υπαρχει και φιλοτιμο

Θανασακης ο πολιτευομενος

Τζενη - Τζενη

Ζητειται ψευτης

Η κυρα μας η μαμμη

O Hλιας του 16ου

Στουρναρα 288

Φωναζει ο κλεφτης

 

[sunset89]

Θα παρακαλέσω προκαταβολικά όμως το θέμα να περιοριστεί μονο στις ταινίες χωρίς περαιτέρω αναφορές!!! Γιατί καμιά φορά, χρειάζεται μόνο μια μικρή σπίθα για να ανάψει "πυρκαγιά"!

 

[Danailicious]

Moυ'ρχεται και το ''Δεσποινίς Διευθυντής'' με κάτι υπαινιγμούς

 

[retrofan]

sunset89 βάζω κι εγώ τη δική μου παράκληση δίπλα στη δική σου

Γι' αυτό το περιορίζω στις κωμωδίες. Για να ευθυμήσουμε

bambi ούτε μία από τις ταινίες αυτές δεν είχα στον κατάλογό μου #)

Μάλλον γιατί δεν διατύπωσα καλά την ιδέα μου. Σκεφτόμουνα περισσότερο αναφορές ή υπανιγμούς για συγκεκριμένα πολιτικά γεγονότα κι όχι γενική κριτική του πολιτικού - εκλογικού τοπίου (οι περισσότερες απ' αυτές τις ταινίες σατιρίζουν το πελατειακό σύστημα γύρω από τους υποψηφίους βουλευτές ή δημάρχους).

Σ' αυτό βέβαια που έχω στο μυαλό μου κολλάει η "Στουρνάρα 288" που σχολιάζει τα γεγονότα της Κύπρου δια στόματος φοιτητή Πλάτωνα - Ηλιόπουλου (-μου είπε πως δεν θα με πάρει αν πρώτα δεν πάρουμε την Κύπρο κι αν εγώ δεν πάρω τον Πλάτωνα, χαιρέτα μου τον πλάτανο ). Ούτε αυτή την είχα στον κατάλογο #)

Ο Ηλίας του 16ου πού έχει πολιτική αναφορά; Για διαφώτισέ με

 

[Bambinella]

- Να παρουμε μαζι μας και το γκλομπ. Τι, να πεσουμε σε καμια διαδηλωση, σε τιποτα φοιτητες και να μας παρεξηγησουν;

(Ατακα του Χατζηχρηστου προς τον Βεγγο, την ωρα που ο πρωτος ετοιμαζεται για....πολιτσμανακι!)

 

[BETTY BOOP]

''Η κυρά μας η μαμή'' πού έχει πολιτική αναφορά;(????)

 

[RIO]

Ωραίο θέμα! Λοιπόν...

1. Θα σε κάνω Βασίλισσα

2. Η κόμισσα της Φάμπρικας

3. Οι γερμανοί ξανάρχονται

4. Ο γεροντοκόρος

 

[Bambinella]

Και που δεν εχει Betty Boop!

Ο Μακρης λεει στον Δημαρχο οτι μαλλον θα τον ματιασαν για τους δρομους που εφτιαξε, γινονται παραπονα για τα φωτα στους δρομους της Λεστινιτσας, που ο Δημαρχος τα εταξε, αλλα ποτε δεν τα εβαλε και φυσικα στην κοσμικη συγκεντρωση στο σπιτι του Δημαρχου οπου ο Μακρης μιλαει ανοιχτα για την αστυφιλια.

 

[retrofan]

Εύγε bambi!


Δεν τον είχα στον κατάλογο τον "Ηλία του 16ου". Αλλά ταιριάζει μια χαρά.

Ήδη μου πρόσθεσες δύο ταινίες :thanx2:

Και η danailicious βρήκε τη μία από τις 10 που είχα σκεφθεί. Το "δεσποινίς διευθυντής" με τον Βογιατζή, κλητήρα στην εταιρεία και αριστερών πεποιθήσεων που διαβάζει την Αυγή, νομίζει πως η Καρέζη σπούδασε στη Μόσχα γιατί "εκεί γίνονται τα θαύματα" και όταν μαθαίνει ότι σπούδασε στο Λονδίνο αναφωνεί ότι "έκλεψε τα σχέδια η intelligence service"

edit @rio βρήκες άλλες 3 (τον γεροντοκόρο δεν τον είχα). Για διευκρίνισε μόνο και τις πολιτικές αναφορές στις ταινίες που ανέφερες. Αν και "η κόμισσα της φάμπρικας" είναι όλη μόνη της μία αναφορά ...

 

[Danailicious]

Το ''Ένας ήρως με παντούφλες'', δεν είναι, έτσι;

 

[spyrosd]

Κάνε με πρωθυπουργό

Στουρνάρα 288.

ο κύριος πτέραρχος

 

[RIO]

Στο "θα σε κάνω βασίλισσα", ο Βογιατζής παραξενεύεται από το μουστάκι του Βέγγου και τον ρωτά με συνομωτικό ύφος " κκε;". Στο "οι γερμανοί ξανάρχονται", η κόντρα μεταξύ Διαννέλου και Δημόπουλου, καθώς και οι αναφορές του Λογοθετίδη, πως ο θεός θα μας τιμωρήσει για την φαγωμάρα μας και θα αναστήσει τον Χίτλερ.

Στην κόμισσα, πάμπολλες οι αναφορές με τους διαλόγους Ρίζου και Τσούκα καθώς και την φράση του Ληναίου " θα σε καθάριζα, αλλά σκέφτομαι τι πορεία έχει να γίνει στην κηδεία σου". Τέλος στον Γεροντοκόρο, ο Κωνσταντάρας παραπονιέται στον Ξενίδη για την στάση της Κοντού:

- όμως αυτή ανένδοτος!

- σαν τον Γεώργιο Παπανδρέου;

- ακριβώς!

Επίσης, στην ίδια ταινία όταν τηλεφωνεί στον γιατρό για να τον πληροφορήσει πως ανέβηκε το νούμερο από θανάτους γνωστών του, ο γιατρός νομίζει πως η αύξηση έχει να κάνει με τους..."αποστάτες"!

 

[Stratulator]

"Ο Αχόρταγος"... Και "Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια"...

 

[retrofan]

@danailicious το "ένας ήρωας με παντούφλες" δεν θα το έβαζα για τους λόγους που εξήγησα και πιο πάνω. Σχολιάζει γενικά τα πολιτικά ήθη με τους πολιτευτές και τους παρατρεχάμενους, τις μίζες και τη διαφθορά. Δεν αναφέρει όμως γεγονότα.

@spyrosd το "κύριος πτέραρχος" κι αυτό στον γενικό σχολιασμό των ηθών (με τον βουλευτή Παπαγιαννόπουλο) θα το έβαζα. Το ίδιο και το "κάνε με πρωθυπουργό". Θυμάσαι κάτι πιο συγκεκριμένο;

@rio μιλ μερσί για τον "γεροντοκόρο". Τον προσθέτω στον κατάλογο

@stratulator "η κόρη μου η σοσιαλίστρια" είναι όντως μια από τις ταινίες που είχα στο μυαλό μου. Ο "αχόρταγος" πάλι όχι. Για θύμισέ μου λίγο ...

Και κάνοντας μια λίστα μέχρι τώρα:

1. "Στουρνάρα 288" (γεγονότα της Κύπρου και Ηλιόπουλος να μαζεύει τα πυρομαχικά - νεράντζια μπροστά στα Προπύλαια. Αμίμητη η παράκληση συναγωνιστή - συμφοιτητή "αμαρτία είναι! ένα γλυκό που θα 'φτιαχνε η μάνα μου! Τουλάχιστον να κρατήσουμε τα φλούδια").

2. "Ο Ηλίας του 16ου" (διαδήλωση και φοιτητές ).

3. "Δεσποινίς διευθυντής" (η ιδεολογική τοποθέτηση του κλητήρα - Βογιατζή και, ανάμεσα σε άλλα, ο διάλογός του με τη Γώγου -καλά να πάθετε! τι θέλει ο εργαζόμενος με την πλουτοκρατία; -άντε βρε προπολεμικέ κομμουνιστή! σήμερα υπάρχει συνύπαρξη -εγώ είμαι κινέζος )

4. "Θα σε κάνω βασίλισσα" (ο Βογιατζής πάλι κομμουνιστής που ενθουσιάζεται με το μουστάκι του Βέγγου -κυρ Αντώνη μου που εγώ σε νόμιζα μαύρο και σε φυλαγόμουνα! ... κι εγώ ... -κι εσύ αριστερός; -από τους πιο λυσσασμένους! -α πα πα λαγό που έβγαλε η μουστάκα! Κάτσε να τελειώσω με τον θείο κι έχω να σου χώσω καρφί Γεράσιμε, να, σα λαμπάδα! )

5. "Οι γερμανοί ξανάρχονται" (στο τρελοκομείο ο Λογοθετίδης μόνο με τον τρελό Τσαγανέα μπορεί να συνεννοηθεί. Σίγουρα του φαίνεται πιο κατανοητός από τον σύνδεσμο Φωτόπουλο )

6. "Η κόμισσα της φάμπρικας" (όλη μία πολιτική σάτιρα, με πολύ προχώ για την εποχή τη δήλωση της χαζής Στασούλας στο τέλος -καλά σου λέει βρε Χρήστο μου, άσε κι εσύ τους κομμουνισμούς -πώς να τους αφήσω βρε Στασούλα; Μια ζωή έφαγα με δαύτους -ε καλά, μην τους αφήνεις, είναι ανάγκη να λες κομμουνιστής; -ε και τι να λέω; -σοσιαλιστής )

7. "Γεροντοκόρος" (ανένδοτος αγώνας και αποστάτες )

8. "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια" (πορείες ειρήνης στον Μαραθώνα, συνδικαλισμός σε έξαρση και ο Ξενίδης βλέπει πρώτη φορά "το κεφάλαιο να περιβάλει με τόση στοργή τον εργαζόμενο")

Από την αρχική μου λίστα βρήκατε τις 5 και μου προσθέσατε 3. Έχω στο μυαλό μου 5 ακόμα αλλά προβλέπω να μου μαθαίνετε πολλά που δεν ξέρω ή δεν σκέφθηκα

 

[Stratulator]

Retrofan, στο τέλος της ταινίας "Ο Αχόρταγος",ο Γκιωνάκης ζηλέυει τον Μπατζανάκη του που πολιτεύεται και μετά απο καβγά με έναν υπουργό σε κέντρο, αποφασίζει να πολιτευτεί και ο ίδιος...

 

[retrofan]

Στον έτερο κατάλογο με τα πολιτικά ήθη λοιπόν

Όπως λέει κι ο Πάντζας στη "Σωφερίνα" "τα γεγονότα! τα γεγονότα!"

 

[Stratulator]

8. "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια" (πορείες ειρήνης στον Μαραθώνα, συνδικαλισμός σε έξαρση και ο Ξενίδης βλέπει πρώτη φορά "το κεφάλαιο να περιβάλει με τόση στοργή τον εργαζόμενο")

 

Η καλύτερη φάση,είναι που η Βουγιουκλάκη σκάει με λιμουζίνα,τον Παπαμιχαήλ τον εχει¨"απορροφήσει" πλήρως το "Κεφάλαιο" και οι Εργάτες χορεύουν Σοσιαλιστικό συρτάκι...

 

[caprice]

"Ξύπνα Βασίλη", ταινία του 1969 βασισμένη στο έργο του Δημήτρη Ψαθά. O Βασιλάκης (δεξιός) είναι συνάδελφος με το Μάνο (αριστερός) σε μια διαρκή κόντρα για τα πολιτικά. Ωραίο και διδακτικό το τέλος (αλλά δεν θα το πω)

Κωνσταντίνου: «Αλλά κουκουές δεν είσαι; Ιερόν και όσιον δεν έχετε εσείς. Καλά σας λένε μίασμα»

Αλεξανδράκης: «Με συγχωρείς, εγώ είμαι σοσιαλιστής»

Κωνσταντίνου: «Άσε όλοι τα ίδια λέτε»

Αλεξανδράκης: «Αυτό το λένε οι ηλίθιοι»

Βαθιά υπόκλιση στον ποιητή Φανφάρα (και το μυαλό μου είναι θολό πο πο πο πο πο πο)

 


Αχ! τώρα είδα το όριο στη χρονολογία Ας είμαι εκτός συναγωνισμού

 

[spyrosd]

Επίσης στο "Στουρνάρα 288" ηταν και ο ένοικος , βουλευτής Καλοχαιρέτας