Να συμπληρώσω -ως ένας ακόμα βέρος Νεοσμυρνιώτης- ότι για κάποιο διάστημα (δεν θυμάμαι πόσα χρόνια...) ο "Άδωνις" είχε κλείσει και ξανάνοιξε πριν από καμιά 15αριά χρόνια όταν πλέον ως μαθητής Λυκείου άρχισα κι εγώ να πίνω τους πρώτους μου φραπέδες στην Πλατεία (γιατί μια είναι η "Πλατεία" με "Π" κεφαλαίο)...
Βέβαια, όπως αναφέρθηκε, στο ισόγειο που ήταν υποτίθεται και ο κύριος χώρος παλιά, έχουν φιλοξενηθεί τα τελευταία χρόνια κατά καιρούς άλλες καφετέριες (νομίζω τώρα πρέπει να είναι Flocafe), και ο Άδωνις έχει περιοριστεί στο χώρο στον 1ο όροφο που απέκτησε αργότερα και φυσικά σε τραπεζάκια στην Πλατεία που αποτελούσε τον κύριο όγκο, όπως και για τις περισσότερες άλλωστε γνωστές καφετέριες της Πλατείας...
Αν και τις πρώτες του δόξες τις πρόλαβα ελάχιστα σαν παιδί, θυμάμαι κλασικά να συχνάζουν εκεί πράγματι "φρικιά" (με τα δεδομένα της εποχής, πάντα), αθλητές (ο Φάνης με κάθε καφέ κατέβαζε και 1-2 πακέτα τσιγάρα... πριν πάει για μια γαβάθα με παγωτό καϊμάκι στο "Γιώργο"... Αν δεν ήταν η Πλατεία, νομίζω σήμερα δεν θα είχαμε αμφιβολία για το ποιος ήταν ο κορυφαίος Έλληνας μπασκετμπολίστας όλων των εποχών...), αλλά και παράγοντες (δεν ήταν λίγοι οι δημοσιογράφοι πού έλεγαν χαριτολογώντας ότι ο Πανιώνιος διοικείται ουσιαστικά στον Άδωνι και οι περισσότερες αποφάσεις σε καφεδοκατανύξεις εκεί παίρνονταν)... Την "χοντρή" δεν την θυμάμαι...
Για να είμαι ειλικρινής, έχω πολλά χρόνια να ανέβω επάνω, αλλά κάποιες φορές έχει τύχει να κάτσω στα τραπεζάκια έξω. Δεν μένω βέβαια πια εκεί, αλλά τουλάχιστον 2-3 φορές το μήνα, το προσκύνημά μου το έκανα στην Πλατεία μέχρι που έφυγα για τη Γηραιά Αλβιόνα...
caprice είπε:
Ο παλιός "Αδωνις", στο ίδιο σημείο, ήταν σημείο αναφοράς της Πλατείας μαζί με άλλα (δεν αναφέρομαι για να μην είμαι οφ τόπικ).
Πολύ κακώς... Αφορμή ψάχνω για να θυμηθώ τα της Πλατείας, ειδικά τώρα που ξενιτεύτηκα... Εντάξει, προφανώς όταν εσύ πήγαινες τους πρώτους σου καφέδες εγώ θα ήμουν ένα από τα παιδάκια που θα έπαιζαν μπάλα και θα σας εκνεύριζαν (αν κρίνω πάντα από το έτος της βάφτισης που αναφέρεις), αλλά τι στο καλό, κάποιες κοινές αναμνήσεις θα υπάρχουν...
