Προπαίδεια

[gallos_11]

Το είχα κι εγώ αυτό!

Αν και δεν το χρησιμοποιούσα, δεν είχα πρόβλημα με την προπαίδεια, εκτός από ένα-δυο γινόμενα, όπως το 7x8=56 ή 54..?? Αυτό ήταν το χειρότερό μου!

 

[Juanita]

Θυμάμαι το πρώτο καλοκαίρι που δεν πήγα στη Χίο διακοπές αλλά στο χωριό της μάνας μου... Ο θειός, προκειμένου να δείξει πόσο πιό έξυπνη ήταν η κόρη του από τα πρωτευουσανάκια, μας έβαζε να λέμε την προπαίδεια και ουαί και αλίμονό μας αν κάναμε λάθος... Μόνο πανώ που δεν κρεμούσε από το κοντάρι της εκκλησίας με τα ονόματα των ανεπίδεκτων μαθήσεως ανηψιών του...

Πολλά χρόνια αργότερα, όταν προσπαθούσα να μάθω στο βαφτιστήρι μου την προπαίδεια μου έκανε εντύπωση πόσο εύκολα κόλλαγε στο 3x7 8) και για να το βρει έπρεπε να μετρήσει με τα δάχτυλά του... Εννοείται πως τα χάλια τα δικά μου τα είχα ξεχάσει...

 

[caramel]

μεχρι το 5 το παλευα...απο το 9 μονο το 9*9 ηξερα..Το θεμα ηταν οτι σε εκαναν να νιωθεις ενοχες αν δεν την ηξερες.ποτε δεν την εμαθα παπαγαλια. Την εμαθα εμπειρικα μετα απο πολλα χρονια.

 

[Olorin]

Πρόβλημα με την προπαίδεια ουδέποτε είχα, ίσα-ίσα επειδή είχα μια έφεση στα μαθηματικά τα έλεγα όλα όχι απο αποστήθιση, αλλά υπολογίζοντάς τα εκείνη την ώρα κιόλας...

Το πρόβλημά μου ήταν άλλο... Ήταν ότι ήμουν λιγάκι, πώς να το πω... εξυπνάκιας, όπως θα λέγαμε τότε... :

Κάποια φορά λοιπόν, εξέταζε η δασκάλα όλες τις προπαίδειες μαζεμένες θρανίο-θρανίο και έτυχε να μου πέσει εμένα αυτή του 5... Τι πιο εύκολο... Έλα όμως που ήθελα να το παίξω μάγκας... Έτσι χώνω το πρόσωπό μου στα χέρια μου και αρχίζω να λέω την προπαίδεια με το γνωστό ρυθμό του τραγουδακίου του Κρυφτού... ("πεντε... δέκα-δεκαπέντε... είκοσι-εικοσιπέντε..." κ.λπ.). Εννοείται πως δεν σταμάτησα φυσικά στο 50, αλλά συνέχισα μέχρι το 100 και μάλιστα -ο αθεόφοβος- ολοκλήρωσα την παράσταση με ένα μεγαλοπρεπέστατο "...φτου και βγαίνω! Όποιος είναι αριστερά μου, δεξιά μου ή από πίσω μου, καίγεται!" και έβγαλα τα χέρια μου από το πρόσωπό μου ανοίγοντας τα μάτια και στρέφοντας το κεφάλι δεξιά και αριστερά προσποιούμενος και καλά ότι ψάχνω τους υπόλοιπους... : Αυτό που αντίκρισα φυσικά, ήταν την κυρά-Γιούλα πάνω από το κεφάλι μου (καλά, όχι και τόσο πολύ πάνω από το κεφάλι μου... ακόμα και 6-7 χρονών δεν ήμουν πιο κοντός από τη δασκάλα μου, βλέπετε...) με ένα βλέμα γεμάτο αποδοκιμασία και την τάξη να έχει σκάσει στα γέλια... #)

Παραδόξως, όχι μόνο δεν μου έκανε τίποτα, αλλά δεν με ενόχλησε ούτε μια φορά σε όλη την υπόλοιπη χρονιά κάθε φορά που ήθελε να εξετάσει την προπαίδεια...

 

[zwiroula]

Ταλαιπωρήθηκα πολύ να την μάθω αλλά ήταν πιο ελκυστική σε σχέση με τη διαίρεση.

 

[caprice]

Θυμάμαι ότι διάβαζα την προπαίδεια (ίσως το 6, δεν είμαι σίγουρη) και είχαμε καλεσμένους στο σπίτι μεσοβδόμαδα κιόλας. Έντρομη είχα ταμπουρωθεί στην κρεβατοκάμαρα των δικών μου (μην τυχόν και εμφανιστεί θεία, θείος και λοιποί ενδιαφέροντες τύποι) και προσπαθούσα η καημένη. Κάποια στιγμή λάθρα ανάβω τηλεόραση και πετυχαίνω Ρωμανό Διογένη με το Βασταρδή ήδη τυφλωμένο και τρομάζω. Αντιλαμβάνεστε ότι προτίμησα την προπαίδεια. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, πρέπει να ήμουν Τρίτη Δημοτικού.

 

[metal kristi]

λυπαμαι δεν τον εμαθα ποτε........................................................................

 

[Shakti]

Επειδη μου αλλαξαν το χερακι και απο αριστεροχειρα με καναν δεξιοχειρα με το ζορι (τώρα χρησιμοποιώ και τα δυο χερια) επαθα ενα μπλοκάρισμα και στα μαθηματικά είμαι ανεπίδεκτη ακόμα και σε απλές πραξεις! εφιάλτης!

Ωχ, θύμα και εσύ της υστερίας κατά των αριστερόχειρων; Και στην μαμά μου και τον δικό μου το έκαναν αυτό, μα τι απαράδεκτο πράγμα και μεσαιωνικός σαδισμός. :tsktsk:

Μας έπρηζαν τόσα χρόνια με τα μαθηματικά, λες και μάθαμε πέρα απο τα βασικά τίποτα χρήσιμο για την ζωή μας. Πάντα τα μισούσα και πάντα θα μου είναι αχώνευτα. Την προπαίδεια την έμαθα σχεδόν καλά πάντως, αν και κολλάω σε κάποια του 7 και του 9 και τα πινακάκια δεν με βοηθούσαν καθόλου, αντιθέτως με μπέρδευαν τελείως. Πιο πολύ με βοηθούσε το μολυβάκι που ειχε επάνω την προπαίδεια. Κατά τα άλλα μεσολαβεί και θα μεσολαβεί ναρκοπέδιο. :xm:

 

[panp]

Εγώ πάντως για να τη μάθω είχα ένα "ρετρό" παιχνίδι. Επρόκειτο για ένα μικρό "πινακάκι" σε μέγεθος laptop, το οποίο είχε 100 πλαστικά "παραθυράκια" που περιστρέφονταν με το δάχτυλο. Αν θυμάμαι καλά, το πλαίσιο ήταν μπλε. Τα παραθυράκια ήταν άσπρα. Στη μια θέση φαίνινταν ανά σειρά όλοι οι πολλαπλασιασμοί ,σε κάθε παραθυράκι, με κόκκινο χρώμα (π.χ. 1η σειρά πρώτο παραθυράκι :1x1, δευτερο 1x2, πρώτο στη δεύτερη σειρά το "2x1" κ.ο.κ. Διάλεγες μια πράξη, έλεγες το αποτέλεσμα, και στη συνέχεια, περιστρέφοντας αυτό το παραθυράκι, διάβαζες, σε μπλε φόντο, στην άλλη του πλευρά το σωστό αποτέλεσμα.

Για να "κλείσουν" όλα τα αποτελέσματα και να φαίνονται μόνο οι πράξεις, "έγερνες" προς τη μια μεριά τη συσκευή, οπότε όλα τα παραθυράκια δια της βαρύτητας πήγαιναν στη θέση "ερώτηση".

Δεν ξέρω αν σας το περιέγραψα καλά, αλλά, αλήθεια,. το είχε κανείς;

 

[johnny19818]

Δε θυμάμαι να έχω θέμα ιδιαίτερο θέμα με την προπαίδεια. Αυτό που θυμάμαι είναι λίγο στο 7x8 και το 8x9 να δυσκολεύομαι. Βέβαια βοήθησαν και τα μολύβια με τις πράξεις επάνω.

 

[RIO]

Το μόνο πράγμα από τα μισητά μαθηματικά, που είχα μάθει εύκολα.

 

[stayros]

Την εμαθα δια ξυλου....

 

[cloud]

"Παπαγαλία" δεν την έμαθα ποτέ (Και γενικά με το θέμα "παπαγαλία" και γενικά ότι είναι να θυμάμαι "απ' έξω", πάντα είχα και έχω πρόβλημα.. Και γιαυτό είχα θέμα με μαθήματα όπως ιστορία, γεωγραφία, θρησκευτικά, κλπ που είχαν να θυμάσαι συγκεκριμένους αριθμούς, ημερομηνίες, ονόματα, κλπ. )... Όμως το καλό ήταν ότι ήμουν γενικά πάρα πολύ δυνατός στα μαθηματικά, και πάντα έκανα τον υπολογισμό τόσο γρήγορα που ήταν σαν να την ήξερα!

 

[CostasGR]

Όσον αφορά το 9 πάντα θυμόμουν το εξής:

π.χ.

7*9=63

Δεκάδες = 7-1 = 6

Μονάδες = 9-6 = 3

3*9=27

Δεκάδες = 3-1 = 2

Μονάδες = 9-2 = 7

κλπ κλπ

 

[perlastar]

Σχετικά εύκολα την έμαθα. Μακάρι να ήταν όλα τα Μαθηματικά σαν την προπαίδεια, να μάθεις το ποιηματάκι και τέλος. Εκεί που έπρεπε να δουλέψει το μυαλό ήταν το πρόβλημα για όσους δεν το είχαν καθόλου με τα Μαθηματικά, όπως εγώ. Με ζόρι μεν, κυρίως στο 7,8,9, αλλά μέχρι το τέλος της Β Δημοτικού την ήξερα όλη. Σε κάποια φάση αγόρασα ένα από αυτά τα σωτήρια μολυβάκια, αλλά όταν είδαν οι γονείς μου ότι το χρησιμοποιούσα σαν εύκολη λύση, μου το εξαφανίσανε. Πιστεύω καλά κάνανε, γιατί όντως με έβλαπτε αυτό. Ήταν χρήσιμη η άτιμη η προπαίδεια, και όντως όσα παιδιά δεν την είχαν μάθει σωστά από την αρχή είχαν πρόβλημα αργότερα που δυσκόλεψαν τα Μαθηματικά. Όσο για μένα, πάντα ένιωθα μία ανακούφιση που την ήξερα καλά, γιατί έτσι αυτοπαρηγοριόμουν για τις άλλες πατάτες που πέταγα στα Μαθηματικά, και ειδικά στην Α Γυμνασίου, που είχαμε εκείνες τις παραστάσεις-αμαξοστοιχίες με πολλές πράξεις, που στο τέλος όμως το αποτέλεσμα ήταν μικρό, συνήθως μηδέν. Ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς εγώ έβρισκα χιλιάδες χιλιάδων, πάντως έκανα σωστά την προπαίδεια

 

[pardalotzatziki]

Το εγραψα στο θεμα για τον ΚΙΤΤ, το βαζω και εδω..

http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?8928-%CF-%C9%F0%F0%FC%F4%E7%F2-%F4%E7%F2-%C1%F3%F6%DC%EB%F4%EF%F5-%28Knight-Rider%29&p=417530&viewfull=1#post417530

 

[galatsiwtis]

Τι ψύχωση οι πεισσότεροι γονείς με την προπαίδεια:what:......λές και μαθαίνοντας την θα άνοιγαν όλοι οι δρόμοι για σένα! Με τα άλλα μαθήματα δεν ασχολιόντουσαν τόσο........ξύλο και τιμώρια σε κάθε λάθος για μένα . Τέλωσπάντων περασμένα-ξεχασμένα.

 

[cloud]

Τι ψύχωση οι πεισσότεροι γονείς με την προπαίδεια:what:......λές και μαθαίνοντας την θα άνοιγαν όλοι οι δρόμοι για σένα! Με τα άλλα μαθήματα δεν ασχολιόντουσαν τόσο........ξύλο και τιμώρια σε κάθε λάθος για μένα . Τέλωσπάντων περασμένα-ξεχασμένα.

Και εγώ αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ.. :xm:

Και αργότερα μου πέρασε πάρα πολλές φορές από το μυαλό με το Καφέ της Χαράς, που ο Πώποτας ρωτούσε τον γιό του τις πρωτεύουσες των νομών.. Και τα 2 τα παρουσίαζαν σαν κάτι το πάρα πολύ σημαντικό (Αν και το 1 ήταν πραγματικό.), και τα 2 καταβάθος ήταν κάτι το σχετικά "άχρηστο". Η τουλάχιστον όχι τόσο σημαντικό όσο το παρουσίαζαν.

 

[galatsiwtis]

Και εγώ αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ.. :xm: Και αργότερα μου πέρασε πάρα πολλές φορές από το μυαλό με το Καφέ της Χαράς, που ο Πώποτας ρωτούσε τον γιό του τις πρωτεύουσες των νομών.. Και τα 2 τα παρουσίαζαν σαν κάτι το πάρα πολύ σημαντικό (Αν και το 1 ήταν πραγματικό.), και τα 2 καταβάθος ήταν κάτι το σχετικά "άχρηστο". Η τουλάχιστον όχι τόσο σημαντικό όσο το παρουσίαζαν.

Έχω φάει εγώ απογεύματα καλοκαιρινά στο μπαλκόνι να γράφω την προπαίδεια μέχρι να την ''μάθω'', ενώ οι φίλοι μου όργωναν τις αλάνες!!!!:sad:

 

[cloud]

Έχω φάει εγώ απογεύματα καλοκαιρινά στο μπαλκόνι να γράφω την προπαίδεια μέχρι να την ''μάθω'', ενώ οι φίλοι μου όργωναν τις αλάνες!!!!:sad:

Ευτυχώς δεν είχα θέμα...