Πολύ ενδιαφέρον thread...!
Τα MMORGs και το (κάθε) WoW δε με έχουν τραβήξει ούτε ένα εκατοστό του δευτερολέπτου στον κόσμο τους,ωστόσο θα σπεύσω να αποτυπώσω την αντίληψή μου περί του (δήθεν) gaming μιας μορφής που δυστυχώς έχει κάνει αισθητή την παρουσία της στην συγκεκριμένη κατηγορία παιχνιδιών.
Εκεί όπου χάνεται το μέτρο,χάνεται μαζί του και η ομορφιά.
Αυτό για μένα ισχύει γενικά στη ζωή και είναι απαράβατος κανόνας.Πιο συγκεκριμένα και ειδικότερα στο θέμα μας,όταν το gaming από χόμπυ,από καλοπέραση,από ευχάριστη συνήθεια,μετατρέπεται σε καθημερινή "υποχρεωτική",με ωράριο,ενασχόληση,με παντελή έλλειψη δυνατότητας ο παίκτης να κάνει το οτιδήποτε άλλο εκείνη την ώρα,έστω και για 25-30 λεπτά,τότε προφανέστατα κάτι δε πάει καθόλου,μα καθόλου,καλά...
Θεωρώ απίστευτο όλο αυτό το πράγμα που έχει δημιουργηθεί με τα MMORGs.Άνθρωποι,ζευγάρια,να μένουν στο ίδιο σπίτι και να μη μιλάνε μεταξύ τους,παρά μέσα από το παιχνίδι (δεν υπερβάλλω,το έχω δει με τα μάτια μου να συμβαίνει),κάποιοι άλλοι να πληρώνουν τρίτους για να τους ανεβάσουν level τον χαρακτήρα ( ! ),σπαθιά,ξίφη και λοιπά εικονικά καλούδια να πωλούνται έναντι αληθινών χρημάτων,και άλλα πολλά τέτοια.Όχι,δεν είναι αυτή η αντίληψη που έχω για το gaming και αυτού του είδους το gaming δε προάγει τίποτα,κατά τη γνώμη μου,πέραν της μανιώδους ενασχόλησης με ένα και μόνο παιχνίδι.Η οποία ενασχόληση μοιραία μια μέρα θα κάνει τον οποιοδήποτε παίκτη να ξυπνήσει,να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να σκεφτεί πόσο καιρό ξόδεψε στο (κάθε) WoW,υπό ποια μορφή gaming (πολύ βασικό αυτό) και αν τελικά όλη αυτή η κατάσταση του προσέφερε διασκέδαση.
Η δε νοοτροπία "θα παίξω από τις 9 το βράδυ μέχρι τις 5 το πρωί και 8 η ώρα θα είμαι στη δουλειά μου" είναι απλά κάτι που μόνο ένας άνθρωπος που έχει απορροφηθεί -σε επικίνδυνο βαθμό- από το παιχνίδι,μπορεί να καταλάβει.Για όλους τους άλλους,λογικά (λογικότατα...) φαντάζει κάτι σχεδόν τραγικό και σίγουρα αποκαρδιωτικό.Αυτό με λίγα και πολύ απλά λόγια,ΔΕΝ είναι gaming.
Δεν είναι gaming να μη μπορείς να παρατήσεις το παιχνίδι για μισή ώρα,δεν είναι gaming το να πρέπει να είσαι 8 ώρες μαζί με άλλους 40,60 ή κι εγώ δε ξέρω πόσους,για να καταφέρετε κάτι.Δεν είναι gaming να έχεις νυστάζει και να μη μπορείς να κοιμηθείς,επειδή αν φύγεις οι άλλοι θα εκνευριστούν και θα σε διώξουν,δεν είναι gaming να μην έχεις χρόνο να μαγειρέψεις,να πας μια βόλτα,να δεις ένα φίλο σου που σε πήρε τηλέφωνο να βρεθείτε,να χάνεις real life συγκεντρώσεις,ακόμη ακόμη και γιορτές-γενέθλια,ακόμη και να παραμελείς τον/την σύντροφό σου,επειδή θα....κρεμάσεις το guild.Τι λέμε τώρα!
Είμαι της άποψης ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που λαμβάνουν μέρος σε αυτό το...γαϊτανάκι,είναι άνθρωποι που απλά δεν έχουν βρει ακόμη την ομορφιά σε άλλα πράγματα της ζωής,πολύ πιο ουσιώδη.Ή που θα ήθελαν να κάνουν κάτι άλλο,δε μπορούν,οπότε "καίγονται" σε κάτι τέτοιο,προκειμένου το δήθεν κατόρθωμα στο οποίο θα έχουν παίξει ρόλο,να τους προσφέρει ικανοποίηση.Ευτυχώς κάποιοι γνωστοί μου που είχαν ξεκινήσει αυτή τη λυσσαλέα κούρσα (ψευτο)ικανοποίησης τέτοιας μορφής,ξεκολλήσανε και καταλάβανε και οι ίδιοι σε πόσο αστεία ουσιαστικά κατάσταση είχαν περιέλθει.Προσοχή,μιλάω πάντα για αυτό το "υποχρεωτικό" και μακράς διαρκείας gaming,όχι το gaming γενικότερα,το οποίο άλλωστε κι εγώ απολαμβάνω στο μέγιστο.
Αλίμονο αν φτάνουμε να επιβεβαιώνουμε τους γονείς μας,που μας λέγανε κάποτε "έχεις αρρωστήσει πια με το παιχνίδι αυτό,αποχαυνώθηκες!".Τους γονείς,που όντας εκπρόσωποι μιας άλλης,non-video gaming,γενιάς,δεν είχανε καμία επαφή με το αντικείμενο και φυσικά υπερβάλλανε,λέγοντάς το αυτό κάθε τρεις και λίγο και μόλις μας βλέπανε να παίζουμε π.χ. 3-4 ώρες.Αλλά ναι,η λέξη αποχαύνωση είχε και έχει αλήθεια μέσα στα λεγόμενά τους,διότι αν φτάσεις να μη μπορείς να σκεφτείς και να καταλάβεις ότι διάολε,υποχρεώνεσαι να παραμείνεις στον κόσμο ενός παιχνιδιού διότι έτσι πρέπει και εξαιτίας αυτού παραμελείς και αφήνεις στην άκρη κάθε τι,η αποχαύνωση σε περιγράφει 100%.Δυστυχώς ακούγεται άσχημο,αλλά,ακόμη πιο δυστυχώς,είναι χειρότερο από όσο ακούγεται.
Θα κλείσω με ένα παράδειγμα.Όποιος καπνίζει,ξέρει ότι κάνει κακό στην υγεία του.Αν προσπαθεί να πείσει,μέσα από τους άλλους και τις συζητήσεις που κάνει με αυτούς,τον εαυτό του,ότι τάχα δε τρέχει και τίποτα και το ελέγχει και μπορεί να το κόψει ανά πάσα στιγμή και "έλα μωρέ,εδώ τόσα και τόσα κάνουν κακό τη σήμερον ημέρα",είναι απλά ανόητος και φαιδρός.Ακριβώς το ίδιο ισχύει και με τον οποιοδήποτε μανιώδη παίκτη που έχει περιέλθει στην παραπάνω κατάσταση,ασχολούμενος υπό αυτή τη μορφή με το gaming και προσπαθεί να αποδείξει ότι όλα είναι μια χαρά,το ελέγχει,οι άλλοι έχουν κολλήσει αλλά όχι αυτός.Αστειότητες...Τουλάχιστον όμως αυτός είναι και τυχερός την ίδια στιγμή,διότι στην περίπτωσή του απαιτείται απλά ένα disconnect κι ένα τράβηγμα της κουρτίνας του δωματίου του...