Bambinella
Extra Galactic RetroEntity!
- Joined
- 18 Mαϊ 2010
- Μηνύματα
- 16.575
- Αντιδράσεις
- 28.385
Οταν λεω συντροφος, εννοω το/τη συζυγο σας η το δεσμο σας.
Προσωπικα δε θα ελεγα πως ο αντρας μου ειναι ρετρο και αυτο ειναι κατι που το ηξερα απο προτου παντρευτουμε.
Οι ταινιες που θελει να βλεπει ειναι εγχρωμες και καινουργιες και γκρινιαζει μαζι μου που βαζω συνεχως ασπρομαυρες. Εχει και το δικιο του βεβαια γιατι τον εχω τρελανει τον ανθρωπο. Ακομα ομως κι οταν βαζω εγχρωμες (μεχρι και δεκαετια του '60 μετα βιας) ειναι παλι πολυ παλιες για τα γουστα του και δυσανασχετει. Εν τω μεταξυ εγω, πονηρα σκεπτομενη, βαζω καποιες φορες να παιζουν ολοκαινουργια εργα τα οποια ως γνωστον ειναι τιγκα στη βια, στο αιμα, στη βωμολοχια και ολα αυτα τα ωραια πραγματα που χαρακτηριζουν την Τεχνη του σινεμα στην εποχη μας. Ετσι μολις αρχιζουν οι επιμαχες σκηνες αρχιζω κι εγω να του λεω "Ειδες που θελεις να βλεπουμε καινουργια;" και την αλλη μερα βαζω ενα ασπρομαυρο του '40 για να' ρθουμε στα ισα μας.
Ο παλιος ελληνικος κινηματογραφος ειναι η μονη εξαιρεση που κανει ο αντρας μου οσον αφορα το ασπρομαυρο. Το κακο ειναι πως θελει να βλεπει αποκλειστικα κωμωδιες (τρελαινεται με το Θα σε κανω βασιλισσα) ενω εγω προτιμω τα δραματα. Δωσε μου ασπρομαυρο του Δαλιανιδη με τη Ζωη Λασκαρη και παρε μου την ψυχη! Τα βρισκουμε ομως βαζοντας ποτε το ενα ειδος και ποτε το αλλο για να μην παραπονιεται κανεις.
Στον αντρα μου εχω μεταδωσει την αγαπη για την αισθητικη του '50. Οχι στο βαθμο παθους που την εχω εγω, αλλα του αρεσουν κι εκεινου καποια αντικειμενα της εποχης και τωρα πια τα αναγνωριζει ευκολα βλεποντας τα. Δε θα ελεγα ομως οτι ειχε ασχοληθει με το θεμα αυτο προτου γνωριστουμε.
Τωρα οσον αφορα το Retromaniax, γνωριζει την υπαρξη του, αλλα δεν το διαβαζει. Με βλεπει πολλες φορες στο λαπτοπ και καταλαβαινει οτι ασχολουμαι με το φορουμ εκεινη την ωρα, αλλα δε διανοειται καν να συμμετασχει ο ιδιος. Του εχω πει οτι ειναι κατι για ανθρωπους που ασχολουνται με το ρετρο κι οτι το αγαπω πολυ. Με αφηνει να κανω το κεφι μου αρκει ομως να μην το παρακανω και νιωσει παραμελημενος. Προσεχω οσο μπορω κι ευτυχως δεν εχουμε προβλημα.
Το σιγουρο ειναι πως η πορεια μου μεσα στο φορουμ ειναι και θα παραμεινει μοναχικη οσον αφορα την παρουσια του αντρα μου εδω.
Δε με πειραζει καθολου ομως γιατι ολα αυτα τα περιμενα μια που τα γνωριζα εξ' αρχης. Το οτι ο ιδιος με στηριζει και δε μου στερει αυτη τη χαρα, μου ειναι ηδη υπεραρκετο.
Εσας ποσο ρετρο και ποσο....ρετρομανιαξ ειναι ο συντροφος της ζωης σας;
Προσωπικα δε θα ελεγα πως ο αντρας μου ειναι ρετρο και αυτο ειναι κατι που το ηξερα απο προτου παντρευτουμε.
Οι ταινιες που θελει να βλεπει ειναι εγχρωμες και καινουργιες και γκρινιαζει μαζι μου που βαζω συνεχως ασπρομαυρες. Εχει και το δικιο του βεβαια γιατι τον εχω τρελανει τον ανθρωπο. Ακομα ομως κι οταν βαζω εγχρωμες (μεχρι και δεκαετια του '60 μετα βιας) ειναι παλι πολυ παλιες για τα γουστα του και δυσανασχετει. Εν τω μεταξυ εγω, πονηρα σκεπτομενη, βαζω καποιες φορες να παιζουν ολοκαινουργια εργα τα οποια ως γνωστον ειναι τιγκα στη βια, στο αιμα, στη βωμολοχια και ολα αυτα τα ωραια πραγματα που χαρακτηριζουν την Τεχνη του σινεμα στην εποχη μας. Ετσι μολις αρχιζουν οι επιμαχες σκηνες αρχιζω κι εγω να του λεω "Ειδες που θελεις να βλεπουμε καινουργια;" και την αλλη μερα βαζω ενα ασπρομαυρο του '40 για να' ρθουμε στα ισα μας.
Ο παλιος ελληνικος κινηματογραφος ειναι η μονη εξαιρεση που κανει ο αντρας μου οσον αφορα το ασπρομαυρο. Το κακο ειναι πως θελει να βλεπει αποκλειστικα κωμωδιες (τρελαινεται με το Θα σε κανω βασιλισσα) ενω εγω προτιμω τα δραματα. Δωσε μου ασπρομαυρο του Δαλιανιδη με τη Ζωη Λασκαρη και παρε μου την ψυχη! Τα βρισκουμε ομως βαζοντας ποτε το ενα ειδος και ποτε το αλλο για να μην παραπονιεται κανεις.
Στον αντρα μου εχω μεταδωσει την αγαπη για την αισθητικη του '50. Οχι στο βαθμο παθους που την εχω εγω, αλλα του αρεσουν κι εκεινου καποια αντικειμενα της εποχης και τωρα πια τα αναγνωριζει ευκολα βλεποντας τα. Δε θα ελεγα ομως οτι ειχε ασχοληθει με το θεμα αυτο προτου γνωριστουμε.
Τωρα οσον αφορα το Retromaniax, γνωριζει την υπαρξη του, αλλα δεν το διαβαζει. Με βλεπει πολλες φορες στο λαπτοπ και καταλαβαινει οτι ασχολουμαι με το φορουμ εκεινη την ωρα, αλλα δε διανοειται καν να συμμετασχει ο ιδιος. Του εχω πει οτι ειναι κατι για ανθρωπους που ασχολουνται με το ρετρο κι οτι το αγαπω πολυ. Με αφηνει να κανω το κεφι μου αρκει ομως να μην το παρακανω και νιωσει παραμελημενος. Προσεχω οσο μπορω κι ευτυχως δεν εχουμε προβλημα.
Το σιγουρο ειναι πως η πορεια μου μεσα στο φορουμ ειναι και θα παραμεινει μοναχικη οσον αφορα την παρουσια του αντρα μου εδω.
Δε με πειραζει καθολου ομως γιατι ολα αυτα τα περιμενα μια που τα γνωριζα εξ' αρχης. Το οτι ο ιδιος με στηριζει και δε μου στερει αυτη τη χαρα, μου ειναι ηδη υπεραρκετο.
Εσας ποσο ρετρο και ποσο....ρετρομανιαξ ειναι ο συντροφος της ζωης σας;
- και οπως ηταν φυσικο την τσιμπησα!!!! 
