Στο χωριό μου είχα δει τα εξης
1.Για να σταματήσει η αιμοραγία απο κοψίματα, άνοιγαν ενα τσιγάρο και εβαζαν τον καπνο στην πληγή.
2.Για να ανοίξουν απο μόνα τους, μεγάλα σπυρια με πυον (καλογεροι) έβαζαν επάνω μισή ντομάτα , στην οποια είχαν ρίξει απο πάνω μπόλικη ζάχαρη
3. Όταν πόναγε δόντι, έβαζαν γαρυφαλέλαιο.
4. Όταν κάποιος ήταν κρυωμένος, του έκαναν βεντούζες <<κοφτές>>, δηλαδή, έκαναν της βεντούζες και μετά με ένα ξυράφι, χάραζαν σε 2-3 σημεία την πλάτη (για να φύγει η αρρώστια έλεγαν)
5.Οι <<κλασσικές>> βδέλες, οχι μόνο στα μπαρμπέρικα, αλλα και σε χτυπήματα, οπως πχ. αν χτυπούσαν καποιο δάχτυλο με σφυρί και πρηζοταν, έβαζαν βδελα,για να ρουφήξει το <<σκοτωμένο αίμα>> όπως έλεγαν
6. Εντριβή με πετρέλαιο, για το κρύωμα
Ευτυχώς, όλα αυτά τα γιατροσόφια, δεν τα εφάρμοσαν ποτέ επάνω μου