Ρετρο Φάρμακα και γιατροσόφια

[Λορένα]

Και μιας και ειμαι στην καταλληλη διαθεση, θυμηθηκα να ανοιξω θεμα με τα φαρμακα που κυκλοφορουσαν πριν καιρο, και καποια απο αυτα εχουν αποσυρθει ενω αλλα κυκλοφορουν ακομη.

Θυμηθηκα επισης τις παραδοσιακες θεραπειες.. οπως πχ οι βεντουζες (να παω και στην αφαιμαξη..? )

Σημερα φυσικα εχουμε πιο μοντερνους τροπους πασης θεραπειας..

Αλλά ας ξεκινησουμε απο τα φαρμακα :

Οι ασπιρινες φυσικα.. διαχρονικο φαρμακο

Τις.. καρμαλινες τις ξερεις κανεις? ή τις ελεγε ετσι μονο οι γιαγια μου?

Αλλα δεν θυμαμαι για την ωρα, αλλά πιστευω πως θα ειναι μακρυς ο καταλογος.

Υ.Γ. Μην με αρχισετε με τις (πολλες) ντοματες.. (ειναι ακριβες ακομη). Και μια φτανει να κανει την δουλεια της. ετοιμη ειμαι να πεσω :xm:

 

[Merhilaros]

Έχω την εντύπωση ότ λέγονταν Καλμαλίνες.

Ναι Καλμαλίνη είναι το σωστό μια και το βρήκα με λίγο ψάξιμο.

 

[serano915]

Λοιπόν, θυμάμαι το κλασικό σιρόπι-αντιβίωση για τη γρίπη. Amoxil!!! Είχα την εντύπωση (και ελπίδα) ότι θα είχε καταργηθεί. Έτσι μου είχαν πει δηλαδή... Μέχρι που πριν από λίγο καιρό πονούσε το δόντι μου και ο οδοντίατρος μου (και καλός φίλος) μου είπε να πάρω amoxil του 1g... μόνο που δεν τον διαολόστειλα!!! Ευτυχώς κυκλοφορεί και σε χαπάκι. Δεν ξέρω γιατί αλλά ποτε δεν το χώνεψα το συγκεκριμένο φάρμακο και ας έλεγαν όλοι ότι είχε ωραία γεύση για να αρέσει στα παιδάκια. Μπλιαχ!!!

Ενα γιατροσόφι που θυμαμαι (εκτός από τις βεντούζες που ποτέ δεν "έκατσα" στη μαμά μου για να μου κάνει όσο άρρωστη και να ήμουν) ήταν η βραστή ρίγανη, μια φορά που είχα πάθει γαστρεντεριτιδα. Όσο θυμάμαι την απαίσια γεύση μου'ρχεται... Ξανάμπλιαχ!!!

Α! Και το κλασσικό ρακόμελο που έχουμε εδώ στη Κρήτη για τον πονόλαιμο. (και όχι μόνο!!! )

 

[alkis21]

Ένα κλασσικό γιατροσόφι που πάντα με εξέπληττε (και εξακολουθώ να βρίσκω απίστευτο) ήταν αυτό για τα διαστρέμματα: κρεμμύδι ψιλοκομμένο μαζί με μπόλικο χοντρό αλάτι στον επίδεσμο, και ο αστράγαλος από τούμπανο γινόταν μέσα σε μισή ώρα μια χαρά!

 

[pooky(1)]

Η Amoxil μαζί με την Pentrexyl (κάπως έτσι πρέπει να γράφεται) ήταν η αγαπημένη μου γεύση!!!! Έχω πιεί λίτρα από δαύτη!

Επίσης Φενεργκάν για το πονόλαιμο. Μόνο που δεν σου έφτιαχνε το λαιμό αλλά σε μαστούρωνε για κανά 4ωρο για τα καλά. Θυμάμαι μου το έδιναν πριν πάω σχολείο και ήταν η καλύτερή μου. Ούτε που καταλάβαινα πότε πέρναγε η μέρα!!!!!

 

[krios]

Άπειρο μουρουνέλαιο και κάτι αμπούλες καφετί γυάλινες για να δυναμώσω λέει. Οι αμπούλες πίνονταν γιατί μετά έτρωγα ένα σοκολατάκι μαργαρίτα ή εκείνα τα σοκολατάκια που ήταν σχεδόν στρογγυλά και πάνω είχαν ανάγλυφο ένα λουλούδι. Το μουρουνέλαιο όμως........ Χριστούλη μου τι να πω για τα υπόθετα... Δε θα πω. Θα πω όμως για το αλγκόν τη νοβαλζίνη και τα σερταλιντόν. Είχα πολλούς πονοκεφάλους από μικρή.

 

[joe]

Ντιμεταπ για το κρυωμα. Αυτο το μωβ σιροπι που σου ερχοταν να το κατεβασεις με το μπουκαλι. Ο αδερφος μου παντως το εκανε και τον τρεχανε για πλυση στομαχου...

 

[snakeyes08]

Ντιμεταπ για το κρυωμα. Αυτο το μωβ σιροπι που σου ερχοταν να το κατεβασεις με το μπουκαλι. Ο αδερφος μου παντως το εκανε και τον τρεχανε για πλυση στομαχου...

Πολύ ωραία γεύση αυτό το σιρόπι, μου ξεβούλωνε τη μύτη για τα καλά- αλλά μου έφερνε υπνηλία (το ίδιο παθαίνω και με τα χάπια Dimetapp)

Τα σιρόπια πάλι που δεν άντεχα με τίποτα ήταν το Rontec και το Mycothiol (ή όπως γράφεται τέλος πάντων...)- απλά αηδιαστικά!

 

[Haros]

To Dimetapp ήταν ένα γλύκισμα - φάρμακο, μου άρεσε πάρα πολύ. Αλλά μετά σου ερχόταν μια ντάγλα.... δεν ξέρω κανένα άτομο που να έπαιρνε dimetapp και να μην το έπιανε υπνηλία μετά.

Επίσης συχνές ήταν και οι βεντούζες... εννοώ αυτές τις βεντούζες φυσικά

 

[Juanita]

[οφ τοπικ] Χιχι ... έχει πολλή πλάκα να διαβάζεις¨: Ρετρό φάρμακα και γιατροσόφια και τελευταίος να έχει απαντήσει ο Haros...

0

:cold: :cold: :cold:

[/οφ τοπικ]

Εγώ είχα πρόβλημα διαρκώς με αυτιά και αμυγδαλές...

Την τελευταία φορά που με πέθανε το αυτί μου ήμουν στην Τετάρτη Δημ. και η δασκάλα με πήγε στην αίθουσα των καθηγητών, έβαλε σ΄ένα μπρίκι λίγο λάδι και το ζέστανε στο γκαζάκι... Μου έκανε κομπρέσες με καυτό λάδι και αν δε μου έχει απονευρωθεί το αυτί σημαίνει πως ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό...

Όσο για τις αμυγδαλές, αν και δεν τις έχω βγάλει δε θυμάμαι να τις αντιμετώπιζα κάπως αλλιώς εκτός από το να τρώω παγωτά... #)

 

[billy]

Η Amoxil μαζί με την Pentrexyl (κάπως έτσι πρέπει να γράφεται) ήταν η αγαπημένη μου γεύση!!!! Έχω πιεί λίτρα από δαύτη!
Επίσης Φενεργκάν για το πονόλαιμο. Μόνο που δεν σου έφτιαχνε το λαιμό αλλά σε μαστούρωνε για κανά 4ωρο για τα καλά. Θυμάμαι μου το έδιναν πριν πάω σχολείο και ήταν η καλύτερή μου. Ούτε που καταλάβαινα πότε πέρναγε η μέρα!!!!!

Xα !! Τα ίδια φάρμακα τελικά παίρναμε όλοι...

Nα προσθέσω το ("βιταμινούχο") Sanostol. Κιτρινοπράσινου χρώματος, πηκτό σαν μέλι σχεδόν, με υπέροχη γεύση !!

Την εποχή εκείνη κυκλοφορούσε σε ένα γυάλινο τριγωνικό μπουκάλι...

 

[Kambia]

Οταν το παιδι ειχε μαγουλαδες επαιρναν μελανι, κυκλωναν το πρήξιμο και στο κεντρο εκαναν εναν σταυρο!!!

 

[Juanita]

Οταν το παιδι ειχε μαγουλαδες επαιρναν μελανι, κυκλωναν το πρήξιμο και στο κεντρο εκαναν εναν σταυρο!!!

Ε;;;; 8) Και έφερνε αποτέλεσμα;;;

 

[Alucard]

Όχι.

Tα δαιμόνια πάντως έφευγαν σίγουρα.

 

[Maddog]

Λοιπόν, θυμάμαι το κλασικό σιρόπι-αντιβίωση για τη γρίπη. Amoxil!!!

Επίσης Φενεργκάν για το πονόλαιμο. Μόνο που δεν σου έφτιαχνε το λαιμό αλλά σε μαστούρωνε για κανά 4ωρο για τα καλά. Θυμάμαι μου το έδιναν πριν πάω σχολείο και ήταν η καλύτερή μου. Ούτε που καταλάβαινα πότε πέρναγε η μέρα!!!!!

Επειδή η Ιατρική ποτέ δεν είπε τέτοια πράγματα και η εμφανής κακή χρήση είναι προφανώς αποτέλεσμα της (διαχρονικής...) ευκολίας με την οποία μπορεί κανείς στην Ελλάδα να προμηθευτεί σχεδόν οποιοδήποτε φάρμακο χωρίς συνταγή γιατρού, οφείλω να σχολιάσω τα παραπάνω. Μπορεί τουλάχιστον να μην επαναλάβετε τα ίδια λάθη στα δικά σας παιδιά.

-Το Amoxil είναι αντιβιοτικό και επομένως δεν έχει καμμία απολύτως επίδραση στην γρίπη. Ούτε των ανθρώπων ούτε των χοίρων.

-Το Phenergan είναι αντιισταμινικό και άρα δεν έχει καμμία απολύτως ένδειξη για τον πονόλαιμο. Και σαν κάθε φάρμακο αυτής της κατηγορίας, προκαλεί υπνηλία. Τουλάχιστον pooky σου λύθηκε έστω και αργά η απορία γιατί δεν σου έφτιαχνε τον λαιμό, αλλά απλά έκανε το σχολείο να περνάει γρήγορα.

 

[Kambia]

Σκονη καφε σε περιπτωση αιμοραγιας απο κοψιμο.

Αλατι για την αποφυγη φουσκαλας σε περιπτωση καψίματος απο φωτια

 

[Nemo]

Τα ποιο συχνα γιατροσοφια στα οποια με υπεβαλλαν ????

ζεστο λουτρο -> διαστρεμμα (τα κανει χειροτερα )

επιδεσμο με ???? κρεμμυδια σε πρησμενα μετα απο καποιο τραυματισμο γονατα

Α ναι ...και Amoxil ... μεχρι σημερα ...

 

[ΧΡΙΣΤΙΝΑ]

Στο χωριό μου είχα δει τα εξης

1.Για να σταματήσει η αιμοραγία απο κοψίματα, άνοιγαν ενα τσιγάρο και εβαζαν τον καπνο στην πληγή.

2.Για να ανοίξουν απο μόνα τους, μεγάλα σπυρια με πυον (καλογεροι) έβαζαν επάνω μισή ντομάτα , στην οποια είχαν ρίξει απο πάνω μπόλικη ζάχαρη

3. Όταν πόναγε δόντι, έβαζαν γαρυφαλέλαιο.

4. Όταν κάποιος ήταν κρυωμένος, του έκαναν βεντούζες <<κοφτές>>, δηλαδή, έκαναν της βεντούζες και μετά με ένα ξυράφι, χάραζαν σε 2-3 σημεία την πλάτη (για να φύγει η αρρώστια έλεγαν)

5.Οι <<κλασσικές>> βδέλες, οχι μόνο στα μπαρμπέρικα, αλλα και σε χτυπήματα, οπως πχ. αν χτυπούσαν καποιο δάχτυλο με σφυρί και πρηζοταν, έβαζαν βδελα,για να ρουφήξει το <<σκοτωμένο αίμα>> όπως έλεγαν

6. Εντριβή με πετρέλαιο, για το κρύωμα

Ευτυχώς, όλα αυτά τα γιατροσόφια, δεν τα εφάρμοσαν ποτέ επάνω μου

 

[joe]

Όχι.
Tα δαιμόνια πάντως έφευγαν σίγουρα.

 

[tsalk]

Στο χωριό μου είχα δει τα εξης1.Για να σταματήσει η αιμοραγία απο κοψίματα, άνοιγαν ενα τσιγάρο και εβαζαν τον καπνο στην πληγή.

Χα χα...μου θύμισες εκείνη την ατάκα του Κωσταντάρα στην ταινία Υπάρχει και φιλότιμο...που έλεγε

Τι λέτε ρε παιδιά, ο καπνός είναι για να τον φουμάρουμε όχι για να τον βάζουμε στις πληγές. Τι δηλαδή θα τον βάζουμε στις πληγές και θα φουμάρουμε το ιώδιο!!!!!!!