Ρετρο εμμονή με διορισμό στο δημόσιο

don dokken είπε:
γιατι μια θεση στο δημοσιο να κοστιζει στο κρατος οσο 3-4 στον ιδιωτικο τομεα?

Γιατί έτσι προπαγανδίζει ο Πρετεντέρης.
 
το δημόσιο δυστυχώς είναι για τους τεμπέληδες (στο 90%), οι οποίοι θέλουν να λένε οτι δουλέυουν ενώ κάθονται και τα παίρνουν (η τα έπαιρναν). Λίγοι είναι αυτοί που πραγματικά δουλέυουν και αξίζουν...αλλά παλία αυτά...τώρα είναι ντροπή να είσαι στο δημόσιο όπως έχει καταντήσει. Τα παραπάνω τα λέω καθότι έχω παραδείγματα από στενά μου πρόσωπα και μου έχουν πει τα εξής (διαβάστε και γελάστε ή κλάψτε!):

- "Έχεις δει τμήμα με 2 προϊσταμένους και 1 υπαλληλο ;...δες εμένα..."

-"Πώπω ρε φίλε κουράζομαι πολύ στη δουλεια" (αυτός θέλει ξύλο...ΠΟΛΥ ξύλο...πώς είναι δυνατόν να κουράζεσαι όταν το μόνο που κάνεις είναι να μεταφέρεις χαρτιά από την μια άκρη του γραφείου σου στην άλλη σε ένα υποκατάστημα του ΤΕΒΕ που δεν έχεις επαφή με το κοινό ?!?!? και αυτό για 3 ώρες και μετά να πηγαίνεις σπίτι σου και να πληρώνεσαι για φουλ ημέρα, ενώ έκείνη την περίοδο που δούλευα σαν σύμβουλος πληροφορικής, σε ιδιωτικό τομέα, να μου έχει γίνει ο κ***ς σαν το δαχτυλίδι του κρόνου και να έχει τύχει να δουλέψω από τετάρτη 9 το πρωί εώς πέμπτη 5 το πρωί, να πάω να κάνω μπάνιο και στην συνέχεια να παραδώσω έργο σε δημόσια υπηρεσία και να κάνω και φουλ το ωράριο του δημοσίου (7-3) ?!?!?)

Δυστυχώς παιδιά η ψευδαίσθηση (γιατί αυτό είναι) ότι θα σπουδάσω και θα μπω στο δημόσιο περιμένοντας να πάρω σύνταξη και κάνοντας τίποτα έχει κανατήσει επικίνδυνη. Έχω περάσει από το στάδιο που αναφέρθηκε στην αρχή ... δηλαδή να σπουδάσεις να πάρεις κρατικό πτυχίο και να μπεις στο δημόσιο...ο λόγος ?!?!?!?... συνειδητά δεν ηθελα να μπώ και ήθελα να κάνω κάτι άλλο, γιατί έχω μια φιλοσοφία (καλώς ή κακώς) που λέει "μην πας με τα κοπάδια"

Θεωρούταν επίτευμα να καταφέρεις να μπεις στο δημόσιο αλλά όπως λέει και ο Βουτσάς σε μια ταινία του που κάνει τον δημόσιο υπάλληλο ενώ μιλάει με την γυναικα του αναφέρει το εξής (δεν θυμάμει τον τίτλο τις δυστυχώς :( :

-μα καλά Κώστα μου..βάλανε άλλον στην θέση που ήταν να πάρεις στην υπηρεσία; τόσα χρόνια το παλεύεις να πάρεις αυτή τη θέση...τι παραπάνω προσόντα έχει ο άλλος που του έδωσαν τη θέση ;

-...ανηψιός υπουργού.....

τώρα τα βλέπουμε και γελάμε (η κλαίμε..ανάλογα :p ) αλλά όλα τα παραπάνω είναι αναμνήσεις και πρόσφατα σχόλια τα οποία ήρθαν ξανά στην μνήμη μου όταν διάβασα το θέμα...όντως..παλιά το να ήσουν δημόσιος ήταν πολύ καλά....δεν είχες να ανυσηχείς για τίποτα...αλλά σε καμία περίπτωση δε μπορώ (εγώ τουλάχιστον) να δεχτώ ότι θα πρέπει ένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα να παίρνει μικρότερες απολαβές από ότι στον δημόσιο (έχει γίνει και αυτό). Ενοείτε ότι δεν αφήνω τον εαυτό μου απέξω καθότι σε μια στιγμή απελπισίας (ευτυχώς πέρασε γρήγορα) ήθελα να μπω και εγώ στο δημόσιο και έπρεπε ενώ έχω φάει χρόνια σπουδάζοντας και παράλληλα ασκώντας το επάγγελμα ώς πληροφορικός, να πάρω πιστοποίηση τύπου ECDL γιατί απλά δεν διάλεξα να πάω στην πανμέγιστη ελληνική παιδεία ενός κρατικού πανεπιστημίου...δεν τα σνομπάρω...απεναντίας τα ελληνικά πανεπιστήμια που ασχολούνται με πληροφορική είναι πολύ δύσκολα και έχουν μεγάλο κύρος καθότι διδάσκουν όντως πράγματα τα οποία πρέπει να γνωρίζει ένας πληροφορικός.

Οπότε αφού έκανα και αυτό το βήμα...απλά σταμάτησαν οι προκυρήξεις στο δημόσιο...να σας πω την αλήθεια ρε παιδιά...ούτε που στενοχωρήθηκα...σέβομαι τους ανθρώπους που πραγματικά δουλέψανε, διαβάσανε και μπήκαν στο δημόσιο και αγαπούν την εργασία τους, με την αξία τους γιατί αυτοί καταφέρανε και κάνανε πραγματικό το "greek dream" (το οποίο είναι retro !! :D ) και όχι μερικούς που απλά μπήκαν γιατί είχαν τον γνωστό....

ζητώ συγνώμη για το ψιλό-έντονο ύφος αλλά πρέπει να λέμε τα πράματα όπως είναι και ας αναφερόμαστε 20 και χρόνια πριν το ποια ήταν η φιλοσοφία της εποχής...πιστεύω ότι όλοι μπορούν (και πρέπει να δούν) την εξέλιξη μιας ρετρό κατάστασης μέχρι σήμερα ώστε να ξέρουμε τι θα πρέπει να θεωρούμε ρετρό 20 χρόνια μετά....

να είστε όλοι καλά...
 
Θα συμπληρώσω, τι ρέτρο; Έχω βαρεθεί να το ακούω και σήμερα. Ακόμα και όταν τα πράγματα φαίνεται να αλλάζουν, οι παλιοί δεν βάζουν μυαλά. Μάλλον οι γονείς μας παραμένουν ακόμα ρέτρο.
 
Διαχρονικό ζήτημα ακόμα και σήμερα.

Απλά θα αναφέρω ότι λόγω εμμονής της οικογένειάς μου για "προσπάθεια" και "να βρούμε κάποιον να σε βοηθήσει" είχα να μιλήσω στον πατέρα μου δεκαετία. Ευτυχώς ήρθε η "κρίση" (δεν το γράφω καθόλου ειρωνικά) και ησύχασα γιατί τα παλιά μυαλά δεν αλλάζουν ότι και να γίνει.

Όσοι με ξέρουν γνωρίζουν ότι υπαλληλική σχέση δεν παίζει για εμένα, ειδικά στο δημόσιο όπου θα γινόμουν μπίλιες από το πρώτο λεπτό με πολλούς από εκεί μέσα. Προτιμώ να προσπαθώ μόνος μου, άλλωστε κάθε δυσκολία στο οικονομικό σκηνικό παράγει πολλές ευκαιρίες, αρκεί να μπορείς να ελιχθείς ανάλογα.
 
Αληθινή ιστορία: Ο παππούς μου (98 ετών σήμερα) τη δεκαετία του 70 διόρισε και τα τρία του αγόρια, 2 στην αστυνομία κι ένα στην πυροσβεστική. Για τα κορίτσια του τίποτα (η μαμά μου, άρα εγώ δεν είμαι δημοσιόπαιδο :p ) . Εννοείται ότι έτρεξε σε βουλευτές κτλ. Πριν 2 χρόνια λοιπόν, ήμουν Ελλάδα παραμονές εκλογών κι έρχεται ο παππούς σφαιράτος σε μένα: Δημητράκη, θα πάμε στον ......... στη συγκέντρωση στα Γιάννινα; Εγώ: Τι λές παππού εγώ για διακοπές ήρθα, άσε να χαλαρώσω λίγο! Ο παππούς αφού μου έριξε κάποια κοσμητικά μήπως... αλλαξοπίστησα και είμαι με τους άλλους, έφυγε τσαντισμένος. Ρωτάω τον πατέρα μου, καλά 100 χρονών τρέχει για τα κόμματα ακόμα; Κι ο μπαμπάς μου ατάραχος: Θέλει να διορίσει τη γιαγιά στη ΣΔΟΕ :D :D:D

Η αλήθεια είναι οτι η εμμονή με το δημόσιο, ήταν το όνειρο κάθε γονιού στην Ελλάδα. Εγώ τέλειωσα μηχανικός αυτοκινήτων και μου έλεγαν οι θείοι να μπώ σε ΚΤΕΟ σώνει και καλά. Όχι οτι θα με χάλαγε, αλλά την έκανα για Γερμανία μετά το στρατό.
 
Καλα βλέπω πως εχουμε υποφέρει σχεδον ολοι απο την επιθυμία των δικών μας! Παρακαλώ ομως λιγο προσοχη στα σχολια για το ποσο οι δημοσιοι υπάλληλοι δουλευαν διοτι αφενος θα υπάρχουν αρκετοι δημοσιοι υπάλληλοι στην παρέα και δεν ειναι ευγενικο να τους βαζουμε ολους στο ιδιο τσουβαλι αφετέρου οι admin θα αναλαβουν δράση! Πάντως ηταν απιθανο οπως λεει και ο dimitris261 το γεγονος πως ολα τα επαγγελματα μπορουσαν να βολευτουν με μια θεσουλα.

 


Πάντως σχεδον ολοι οσοι ειναι μεταξυ 25 και 40 φλερταραν οι ιδιοι ή οι οικογενειες τους καποια στιγμη με το ονειρο του δημοσιου. Πιστευω πως για τους μεγαλυτερους και τους μικροτερους ηταν και θα ειναι καλυτερα και δεν στερηθηκαν ή δεν θα στερηθουν την δυνατοτητα να κυνηγησουν εστω και κατι αλλο. Αυτο ειναι ενα θεμα με το οποιο ενας κοινωνιολογος θα εκανε παρτυ.


 


Εγω θυμαμαι τρελλα σκηνικα οπως ας πουμε μια χρονια που ενας δημος θα επερνε 2 μαραγκους και εκαναν αιτηση 200! Μα αν εισαι μαραγκος ειναι δυνατον να θες πανω απο ολα μια θεση αργομισθου στον δημο? Ή μια γνωστη μου που εφτιαχνε ρουχα μετα μανιας στην Singer της γιαγιας της και οταν της επεσαν απο λαχειο καποια λιγα λεφτα στα χερια της αντι ας πουμε να παει στην Pan Sic, την Ακτο ή εξω να μαθει κατι σχετικο με το ταλεντο της αρχισε τα φροντιστηρια για το δημοσιο. Εν τελει διοριστηκε αλλα καθως 15 χρονια και πλεον απο τοτε ειναι απο αυτους που κινδυνευουν βασανιζεται ακομα απο το ερωτημα ᾽τι θα ειχε γινει αν πηγαινα να μαθω σχεδιο μοδας και πατρον᾽. Διοτι πολλους το δημοσιο τους εβαλε σε μια κατασταση γενικης αδρανειας. Απο την στιγμη που θεωρουταν πως η γνωση ειναι καλη οσο οδηγει στον διορισμο, αν καταφερνες να διοριστεις θεωρουσαν πως εισαι κομματακι εκκεντρικος αν αφιερωνες ουσιαστικο χρονο στο να μαθεις κατι ακομα πχ τα απογευματα ή τα βραδια αντι να απολαμβανεις τα οσα ειχες.


 


Καμποσοι βεβαια δημοσιοι υπαλληλοι εκαναν μεταπτυχιακα και διδακτορικα με τις περιφημες ᾽εκπαιδευτικες αδειες᾽. Εγω δεν ειμαι τωρα απο αυτους που θεωρουν κακο το κρατος να πληρωνει τις σπουδες των εργαζομενων αλλα γιατι ενας δημοσιος υπαλληλος σπουδαζε δωρεαν και πληρωνοταν κιολας ενω ενας ιδιωτικος θα επρεπε να χασει την δουλεια του και να πουλησει το οικοπεδακι στο χωριο αν ηθελε παραπανω σπουδες?



Πραγμα που μας φερνει στο νουμερο 9.


 


9. Αλλο χαρακτηριστικο που ξεκινησε στα 80ς, μεγαλωσε επικυνδινα στα 90ς και γιγαντωθηκε προσφατως ηταν η λυσαλλεα αντιπαραθεση μεταξυ υπαλληλων του δημοσιου και του ιδιωτικου τομεα. Τα προνομια στο δημοσιο ηταν απιστευτα σε σχεση με τον ιδιωτικο τομεα. Εγω δεν ειμαι απο αυτους που θελουν να καταργηθουν διοτι δεν ειναι σωστο να ευχεσαι να ψοφησουν οι κατσικες του γειτονα αλλα θελω να αποκτησουμε ολοι μια κατσικουλα ή εστω προσβαση σε γαλα! Αλλα ας πουμε οταν ημουν εγκυος ειχα παθει σοκ σε σχεση με το τι δικαιουμουν εγω και το τι μια δημοσιος υπάλληλος. Αυτο το αναφερω ως ρετρο διοτι αφορα κυριως οσους εζησαν στα 90ς οπου και τοτε φανηκαν οι πολλες φορες καταφωρες αδικιες και οσοι ηταν γυρω στα 30 με 40 στα 90ς δημοσιοι υπάλληλοι καναν την τυχη τους και μπραβο δηλαδη μαγκια τους. Πραγμα ομως που μας φερνει στο επομενο.



10. Καπου στα 90ς ξεκινησαν διαφορες ομαδες που ειχαν πιθανοτητες να διοριστουν να διαδηλωνουν εναντια σε αλλες που θα ηθελαν να διοριστουν (πχ φοιτητες απο Ελλαδα να διαδηλωνουν για να μην καταργηθει το ΔΟΑΤΑΠ ή για να μην αναγνωριστουν τα πτυχια φοιτητων ιδιωτικων σχολών αντι να θελουν ολοι μαζι καλυτερη παιδεια και ελεγχο στα ιδρυματα, ποσο χαμηλα μπορει να πεσει κανεις?). Επισης ξεκινησαν και στα 90ς να διαδηλωνουν οσοι-θα επρεπε να ειχαν διοριστει-αλλα δεν διοριζοταν. Οι δυσμοιροι γονεις των τελευταιων περναγαν μαυρες ωρες. Αναρωτιεμαι με τοσα ταματα πως δεν εφευρεθηκε και ταμα-γραφειο ή ταμα- με σημα δημοσιου οργανισμου!


 


Ισως θα το εχετε καταλαβει αλλα οφειλω να εξομολογηθω πως μακαρι να ηθελα και εγω να διοριστω και να το ειχα προσπαθησει, θα χα γλιτωσει ενα σωρο προβληματα και θα ημουν και ασφαλης τωρα αλλα τελοςπαντων δεν μου ετυχε να το θελω και ενταξει εκανα αλλα που ηθελα πληρωνοντας βεβαιως και το τιμημα. Αλλα ειπαμε εγω ειμαι απο αυτους τους ᾽τυχερους᾽ που δεν εχουν δικαιωμα να μιλανε. Τωρα ας πουμε που εχω παιδι σκεφτομαι πως σε περιπτωση αναγκης θα εκανα τα παντα οποταν ας μην ειμαστε κακοι.


 


 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Domenica είπε:
Καμποσοι βεβαια δημοσιοι υπαλληλοι εκαναν μεταπτυχιακα και διδακτορικα με τις περιφημες ᾽εκπαιδευτικες αδειες᾽. Εγω δεν ειμαι τωρα απο αυτους που θεωρουν κακο το κρατος να πληρωνει τις σπουδες των εργαζομενων αλλα γιατι ενας δημοσιος υπαλληλος σπουδαζε δωρεαν και πληρωνοταν κιολας ενω ενας ιδιωτικος θα επρεπε να χασει την δουλεια του και να πουλησει το οικοπεδακι στο χωριο αν ηθελε παραπανω σπουδες?
Στο εξωτερικό οι σοβαρές εταιρείες χρηματοδοτούν τις περαιτέρω σπουδές των στελεχών τους.

Στον περίφημο ελληνικό ιδιωτικό τομέα τους φταίει το ελληνικό δημόσιο όταν στέλνει τους υπαλλήλους για σπουδές. Προτιμά προφανώς να τους έχει ανεκπαίδευτους για να βρίζει ευκολότερα.

Μήπως το παραπάνω ερώτημα λοιπόν πρέπει να τεθεί στον ιδιώτη εργοδότη;

Όπως και άλλα πολλά περί σεβασμού της εργατικής νομοθεσίας (επιδομάτων, υπερωριών, αδειών μητρότητας κλπ);

Domenica είπε:
Αλλο χαρακτηριστικο που ξεκινησε στα 80ς, μεγαλωσε επικυνδινα στα 90ς και γιγαντωθηκε προσφατως ηταν η λυσαλλεα αντιπαραθεση μεταξυ υπαλληλων του δημοσιου και του ιδιωτικου τομεα. Τα προνομια στο δημοσιο ηταν απιστευτα σε σχεση με τον ιδιωτικο τομεα. Εγω δεν ειμαι απο αυτους που θελουν να καταργηθουν διοτι δεν ειναι σωστο να ευχεσαι να ψοφησουν οι κατσικες του γειτονα αλλα θελω να αποκτησουμε ολοι μια κατσικουλα ή εστω προσβαση σε γαλα! Αλλα ας πουμε οταν ημουν εγκυος ειχα παθει σοκ σε σχεση με το τι δικαιουμουν εγω και το τι μια δημοσιος υπάλληλος. Αυτο το αναφερω ως ρετρο διοτι αφορα κυριως οσους εζησαν στα 90ς οπου και τοτε φανηκαν οι πολλες φορες καταφωρες αδικιες και οσοι ηταν γυρω στα 30 με 40 στα 90ς δημοσιοι υπάλληλοι καναν την τυχη τους και μπραβο δηλαδη μαγκια τους.
Κανείς δημόσιος υπάλληλος που δεν ήταν κλέφτης δεν έκανε την τύχη του στο δημόσιο.

Η τήρηση της εργατικής νομοθεσίας (η οποία προβλέπει και τις άδειες μητρότητας) δεν είναι προνόμιο (έχει χαθεί η έννοια των λέξεων εξαιτίας των διαπλεκόμενων δημοσιογράφων της τρόικας).

Αν κάποιος θέλει να αποκτήσει την «κατσικούλα» την οποία νομικά δικαιούται πρέπει να αγωνιστεί. Όπως μπορεί.

Μπορεί κάποιος να μου απαριθμήσει κάποια προνόμια (τα οποία να μην προβλέπονται στην εργατική νομοθεσία) που απολάμβαναν / ουν οι Δ.Υ.;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Alucard, συμφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό με τα λεγόμενα σου! Η πλήρης καταπάτηση της εργατικής νομοθεσίας από το 99% του τρισάθλιου ιδιωτικού τομέα έφτασε να θεωρείται "προνόμιο" του δημοσίου.

Προσωπικά θεωρώ ότι δύο είναι τα σκανδαλώδη "προνόμια" που απολάμβανε ο δημόσιος υπάλληλος χωρίς να τα δικαιούται:

α) προαγωγή χωρίς κρίση αλλά μόνο με χρόνο υπηρεσίας (οι τυπικές κρίσεις όπου όλοι παίρνουν "άριστα 10" δεν μετράνε...)

β) ωράριο-λάστιχο, όχι προς το μακρύτερο όπως στον ιδιωτικό τομέα, αλλά προς το συντομότερο. Σε πολλές υπηρεσίες δεν υπήρχε ουσιαστικό πρόβλημα να αργήσεις κανά μισαωράκι το πρωί ή να την κάνεις -εκ περιτροπής, άφηναν κανά άτομο για έκτακτες ανάγκες- 1-2 ώρες νωρίτερα το μεσημέρι.
 
<Κανείς δημόσιος υπάλληλος που δεν ήταν κλέφτης δεν έκανε την τύχη του στο δημόσιο.

Η τήρηση της εργατικής νομοθεσίας (η οποία προβλέπει και τις άδειες μητρότητας) δεν είναι προνόμιο (έχει χαθεί η έννοια των λέξεων εξαιτίας των διαπλεκόμενων δημοσιογράφων της τρόικας).

Αν κάποιος θέλει να αποκτήσει την «κατσικούλα» την οποία νομικά δικαιούται πρέπει να αγωνιστεί. Όπως μπορεί.>

Μα δεν διαφωνω! Απλως το γεγονος πως η εργατικη νομοθεσια τηρουταν επιλεκτικα ή καθολου στον ιδιωτικο τομεα οδηγησε σε αυτην την αντιπαραθεση και σε ολα τα παραπανω και σαφως πρεπει κανεις να αγωνιζεται. Εγω παρατηρω απλως το φαινομενο το οποιο οντως ισχυε. Επετρεψε μου να διαφωνησω ομως σε σχεση με αυτο που λεω στα 90ς. Η εργασιακη ασφαλεια βοηθα τον ανθρωπο να ᾽κανει την τυχη του᾽. Κτιζει σπιτια, αγοραζει οικοπεδα, στελνει τα παιδια του να σπουδασουν, βελτιωνει την ζωη του γενικως. Αυτο το ξερω απο πολλους συγγενεις μου που χωρις να ειναι κλεφτες ξεκινησαν απο τα φτωχα χωρια και νησια τους και εφτασαν να ζουν με τροπο αδιανοητο για τους γονεις τους (και πολυ φοβαμαι και για τους νεωτερους). Συμφωνοι πολλοι μεγαλυτεροι τα καταφεραν και στον ιδιωτικο τομεα αλλα οπως και να το κανεις ειδικα στα 80ς και στα 90ς η ζωη των δημοσιων υπαλληλων βελτιωθηκε αλματωδως. Πολλοι προστατευτικοι νομοι ομως ισχυαν μονο για δημοσιους υπαλληλους πχ στις παροχες υγειας το δημοσιο ηταν ανυπερβλητο σε σχεση με τα αλλα ταμεια.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Alucard είπε:
Γιατί έτσι προπαγανδίζει ο Πρετεντέρης.
δεν βλεπω ειδησεις στην τιβι αλλα και να βλεπα δε θα ταν στο καναλι του κυριου..

ειλικρινα δεν εχω ιδεα τι ειπε επι τουτου..

αλλα πρεπει να το πει καποιος για να το εμπεδωσουμε?δεν το βλεπουμε?

NO MERCY!
 
Δεν θέλω να τοποθετηθώ στο θέμα, διότι όλα όσα θα έγραφα αν το έκανα θα ήταν σαφώς εκτός λογικής και θεματολογίας GRM. Γράφω μόνο για να εξάρω το πνεύμα και την ικανότητα απόδοσης του γραπτού λόγου της φίλης Domenica, της οποία τα topics πάντα διαβάζω με αυξημένη προσοχή.
 
Alucard είπε:
Μπορεί κάποιος να μου απαριθμήσει κάποια προνόμια (τα οποία να μην προβλέπονται στην εργατική νομοθεσία) που απολάμβαναν / ουν οι Δ.Υ.;
1. Καλύτερη ασφαλιστική κάλυψη

2. Σύνταξη σε παραγωγικές ηλικίες

3. Αδειες μητρότητας ενός έτους και βάλε σε γυναίκες εκπαιδευτικούς πχ

4. Μονιμότητα

5. Συν-υπηρεσία συζύγων στον ίδιο τόπο
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
don dokken είπε:
δεν βλεπω ειδησεις στην τιβι αλλα και να βλεπα δε θα ταν στο καναλι του κυριου..ειλικρινα δεν εχω ιδεα τι ειπε επι τουτου..

αλλα πρεπει να το πει καποιος για να το εμπεδωσουμε?δεν το βλεπουμε?

NO MERCY!

Μπορείς να παραθέσεις σχετικά παραδείγματα από όπου να προκύπτει το ότι ο μισθός του Δ.Υ. είναι 3 με 4 φορές μεγαλύτερος από αυτόν του Ι.Υ;

Τι ακριβώς έχεις δει;
 
Παιδια δεν ειμαι σπιτι και βλεποντας οτι αρχιζει να ξεφευγει λιγο το θεμα...ανησυχω.

Ας μην μετατραπει αυτο το thread σε "ιδιωτικοι vs δημοσιοι". Το αρχικο θεμα ειναι ενδιαφερον, ας μην το ταξιδεψουμε σε λαθος μονοπατια.

Ευχαριστωωωωωωωωω
 
@Domenica Πολύ σωστά. Η εργασιακή ασφάλεια μάλιστα (δεν συνδέεται απαραίτητα με τη μονιμότητα), εκτός αυτών που αναφέρεις, βοηθά τον άνθρωπο να ζει αξιοπρεπώς. Δεν μπορώ να βρω κάτι το αρνητικό σε αυτό. Μόνο στο αντίθετο που έχει καταφέρει σήμερα ο ιδιωτικός τομέας.

@mytinyworld Όσα ανέφερες δεν είναι «προνόμια» αλλά διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας για τους υπαλλήλους με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου (η μονιμότητα μάλιστα προβλέπεται από το σύνταγμα, ενώ τα όρια συνταξιοδότησης προβλέπονταν μέχρι πρόσφατα από τα εκάστοτε ασφαλιστικά ταμεία).

Αν τα ονομάζεις προνόμια επειδή πολλά είναι ευνοϊκότερα από των Ι.Υ. θα πρέπει αντίστοιχα να θεωρηθούν «προνόμια» οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα.

Μπορεί να σταθεί μια τέτοια λογική;
 
Alucard είπε:
Μπορείς να παραθέσεις σχετικά παραδείγματα από όπου να προκύπτει το ότι ο μισθός του Δ.Υ. είναι 3 με 4 φορές μεγαλύτερος από αυτόν του Ι.Υ; Τι ακριβώς έχεις δει;
δεν αναφερομαι σε απολυτα νουμερα,σε μισθους.. αλλα στο ποσο κοστιζει να δημιουργηθει μια θεση στο δημοσιο και ποσο στον ιδιωτικο..υπαρχει διαφορα.
 
Alucard είπε:
Αν τα ονομάζεις προνόμια επειδή πολλά είναι ευνοϊκότερα από των Ι.Υ. θα πρέπει αντίστοιχα να θεωρηθούν «προνόμια» οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα.

Μπορεί να σταθεί μια τέτοια λογική;
Απλά απαρίθμησα προνόμια, όπως ζητήθηκε. Για την έννοια του "προνομίου" αρκεί μια ματιά στην ετυμολογία της λέξης. Σχετικά με αυτό που λες για τους μισθούς, αν για την ίδια εργασία (είδος, ωράριο, συνθήκες, προσόντα) παίρνουν περισσότερα οι Ι.Υ. και αυτό είναι νομοθετικά κατοχυρωμένο, τότε είναι δικό τους προνόμιο. Φυσικά και μπορεί να σταθεί μια τέτοια λογική, εφόσον επιτρέπουμε να μπούμε στην αναζήτησή της. Σκέψου και τα "προνόμια" του Ι.Υ. έναντι του ελεύθερου επαγγελματία, καθώς και το αντίστροφο. Τα πάντα είναι σχετικά, εξαρτάται από ποια οπτική γωνία τα βλέπεις ;)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και στην ταινια "ο ανθρωπος που γυρισε απο την ζεστη" ο Κωνστανταρας θελει για γαμπρο στην κορη του, καποιον με επαγγελμα γιατρου πχ και αντιδρα εντονα οταν αυτη του λεει οτι θελει τον, Βασο ενας υπαλληλο τραπεζας
 
Maddog είπε:
Alucard, συμφωνώ σε πολύ μεγάλο βαθμό με τα λεγόμενα σου! Η πλήρης καταπάτηση της εργατικής νομοθεσίας από το 99% του τρισάθλιου ιδιωτικού τομέα έφτασε να θεωρείται "προνόμιο" του δημοσίου.
Προσωπικά θεωρώ ότι δύο είναι τα σκανδαλώδη "προνόμια" που απολάμβανε ο δημόσιος υπάλληλος χωρίς να τα δικαιούται:

α) προαγωγή χωρίς κρίση αλλά μόνο με χρόνο υπηρεσίας (οι τυπικές κρίσεις όπου όλοι παίρνουν "άριστα 10" δεν μετράνε...)

β) ωράριο-λάστιχο, όχι προς το μακρύτερο όπως στον ιδιωτικό τομέα, αλλά προς το συντομότερο. Σε πολλές υπηρεσίες δεν υπήρχε ουσιαστικό πρόβλημα να αργήσεις κανά μισαωράκι το πρωί ή να την κάνεις -εκ περιτροπής, άφηναν κανά άτομο για έκτακτες ανάγκες- 1-2 ώρες νωρίτερα το μεσημέρι.
Για το α τα πραγματα αλλαξανε αλλα δυστυχως προς το χειροτερο απ'οτι φαινεται. Πλεον οι "προαγωγες" δεν θα ερχονται αυτοματα αλλα θα εξαρτωνται σε μεγαλο βαθμο απο τα ΔΣ των υπηρεσιων, που σημαινει οτι πλεονεκτημα θα εχουν οι κολλητοι τους. Τυπικα μπορει να υπαρχουν κριτηρια οπως εκπληρωση στοχων, αλλα στην πραξη αυτα που θα μετρανε για στοχους απλως δεν σημαινουν τιποτα ουσιαστικα. Αυτοι που δουλευουν περισσοτερο παλι μπορει να μεινουν στο περιθωριο.

Για το β συμφωνω. Το θεμα με το ωραριο ειναι απαραδεκτο. Ομως παλι ειναι πολυ κατα περιπτωση. Υπαρχουν ανθρωποι που καθονται και περα του ωραριου για να βγαλουν τη δουλεια χωρις να πληρωνονται υπερωριες, ενω αλλου να επαιρναν (εχουν κοπει πλεον) πλασματικες υπερωριες και να καθονται 5ωρο.

Το δημοσιο ειναι σαν το στρατο, απο πολλες αποψεις. Μπορει να πνιγεσαι στη δουλεια αλλα να μην σε πιστευει κανενας. Σαν να λεμε οτι σε πηραν αεροπορια οποτε κατα τεκμηριο ξυνεσαι και εισαι συνεχεια σπιτι σου και εσυ να εχεις μπλεξει με ενα τρελο διοικητη και να μαρτυρας. Αλλα αντε να αποδειξεις οτι δεν εισαι ελεφαντας.
 
don dokken είπε:
δεν αναφερομαι σε απολυτα νουμερα,σε μισθους.. αλλα στο ποσο κοστιζει να δημιουργηθει μια θεση στο δημοσιο και ποσο στον ιδιωτικο..υπαρχει διαφορα.
Αν έχεις την καλοσύνη να γίνεις πιο σαφής με παραδείγματα ή μελέτες για να δούμε από που προκύπτει τελικά και το "NO MERCY" για τους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα.

mytinyworld είπε:
Απλά απαρίθμησα προνόμια, όπως ζητήθηκε. Για την έννοια του "προνομίου" αρκεί μια ματιά στην ετυμολογία της λέξης. Σχετικά με αυτό που λες για τους μισθούς, αν για την ίδια εργασία (είδος, ωράριο, συνθήκες, προσόντα) παίρνουν περισσότερα οι Ι.Υ. και αυτό είναι νομοθετικά κατοχυρωμένο, τότε είναι δικό τους προνόμιο. Φυσικά και μπορεί να σταθεί μια τέτοια λογική, εφόσον επιτρέπουμε να μπούμε στην αναζήτησή της. Σκέψου και τα "προνόμια" του Ι.Υ. έναντι του ελεύθερου επαγγελματία, καθώς και το αντίστροφο. Τα πάντα είναι σχετικά, εξαρτάται από ποια οπτική γωνία τα βλέπεις ;)
Το προνόμιο είναι το ειδικό δίκαιο ή κάτι μοναδικό σύμφωνα με τον Τριανταφυλλίδη. Δεν προκύπτει πως ο καλύτερος μισθός του Ι.Υ ή του ελεύθερου επαγγελματία ή το καλύτερο ασφαλιστικό του Δ.Υ. αποτελούν «προνόμια» καθώς δεν είναι μοναδικά.

Π.χ. ένα παράδειγμα που βρήκα είναι το εξής: «Η απονομή χάριτος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αποτελεί προνόμιο».

Γενικά τα προνόμια, αφορούν σε αυτούς που κατέχουν αξιώματα ή τίτλους κι όχι στην εργατική νομοθεσία.

Για τη μονιμότητα έχεις δίκιο. Μακάρι να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να μην είναι απαραίτητη.
 
Πίσω
Μπλουζα