Ρετρο τσελεμεντέδες

[Bajar]

Μια που ανανεώθηκε το θέμα ας δώσω κι εγώ τα αγαπημένα μου εγχειρίδια εκείνης της εποχής

Δεν είχαμε Seb αλλά Sitram και κακώς λέω "είχαμε" γιατί αυτή η χύτρα είναι ακόμη σε χρήση από το 1979 που αγοράστηκε. Το βιβλιαράκι της δεν είχε τις ωραίες εικόνες που είχε η Fissler (το οποίο κάπου το έχουμε "φυλαγμένο" (=καταχωνιασμένο) και δεν μπορώ να ανεβάσω φωτό για την ώρα ) αλλά οι συνταγές του ήταν απλές και επεξηγηματικές.






Όσο για την μαγειρική της Σοφίας Σκούρα (εδώ έκδοση του 1974) εξακολουθεί και είναι ο απόλυτος οδηγός μαγειρικής του πατρικού μου τόσο για την μητέρα μου όσο και για μένα που ξεκίνησα να τον διαβάσω στα 5 από περιέργεια, ειδικά τα κεφάλαια γύρω από το στρώσιμο του τραπεζιού, το savoir vivre και τον εξοπλισμό της κουζίνας. Τα περισσότερα τα τηρώ ακόμη. Το καθαυτό βιβλίο άρχισα να το χρησιμοποιώ γύρω στα 8, αρχικά βοηθώντας τη μητέρα μου και αργότερα μόνη μου. Η εικόνα με τα μέρη των ζώων στην αρχή με τρόμαζε αλλά όταν έφυγα για σπουδές κι έπρεπε να ψωνίζω μόνη μου για να μαγειρέψω, ανακάλυψα ότι ήταν σχετικά χρήσιμη, όσο για τις μετατροπές σε δράμια και γραμμάρια ήταν ότι πιο σωτήριο υπήρχε μέσα στο βιβλίο. Στη 2η φωτό με τις συνταγές των κέικ φαίνεται η συμβολή μου από παιδί στην παρασκευή τους αλλά τολμώ να πω ότι πλέον τα κέικ είναι το φόρτε μου (κι ας τα τρώνε κυρίως όλοι οι άλλοι).





Δεν έβαλα το εξώφυλλο της Σκούρα γιατί το βιβλίο έχει πάει στο βιβλιοδετείο 2-3 φορές από την πολλή χρήση. Πάντως είχε πράσινο εξώφυλλο. Αν είχα να πω κάτι αρνητικό είναι ότι οι συνταγές των γλυκών δεν πετύχαιναν πάντα, ειδικά σε ότι είχε να κάνει με κρέμες ζαχαροπλαστικής. Ίσως να φταίει η μετατροπή από δράμια σε γραμμάρια μια που η Σκούρα εκείνη την εποχή ακόμη προτιμούσε τα πρώτα.

 

[elephadas]

Από μαγειρικές αρχαίες διαθέτω κι εγώ μπόλικες. Όταν ήρθα Αμερική δεν ήξερα να βράζω ούτε αυγό, αλλά τη χημικός (έστω μηχανικός) τι μάγειρας, σκέφτηκα, και στα δύο επαγγέλματα βράζουμε, ψήνουμε, ανακατεύουμε, φιλτράρουμε. Κι εφοδιάστηκα με διάφορα βιβλία, κάποια από την μητρικη βιβλιοθήκη κάποια αγόρασα. Πολλά αρχαία. Βαριέμαι να σκανάρω, αλλά από ελληνικές διαθέτω (με χρονολογική σειρά)

Μαρίας Αλεξίου (με συμμετοχή των καλύτερων ειδικών) Μαγειρική Ζαχαροπλαστική Διαιτητική - Καλή συμπεριφορά. Μετρά σε κιλά! Αθήναι 1961

150 συνταγές ΣΕΒ (δεκαετία 70) - τελικά υπήρχε κανείς που να μην το έχει?

Χρύσα Παραδείση Μεγάλη Μαγειρικη Ζαχαροπλαστική, τυπωμένο μετά το 1987 που πέθανε η Χ.Π. διότι λέει "κάθε γνήσιο αντίτυπο έχει την υπογραφή του κληρονόμου της συγγραφέως" αλλά είναι ανατύπωση από δεκαετία του 70, διότι είναι σε πολυτονικό και παλιομοδίτικο στυλ ακόμη και στις φωτογραφίες

Ελληνική κουζίνα Σοφίας Σκούρα (1989 έκδοση, ποιος ξέρει πότε γράφτηκαν).

Και που τις έχω τι τις κάνω? Παλιά που έφτιαχνα γλυκά είχα χρησιμοποιήσει μερικές Παραδείσιες συνταγές αλλά αυτό ήταν όλο. Τα σχετικά λίγα πράματα που μαγειρεύω τα έμαθα από μητρικές συνταγές καθ'υπαγόρευσιν στον μπαμπά-ελέφαντα που μου στέλνονταν σε γράμματα, και στη μεταϊντερνετική εποχή από το ιντερνετ. Αλλά οι μαγειρικές έχουν περίοπτη θέση στο σχετικό ράφι της κουζίνας μου, μαζί με πολλές στα Αγγλικά..

 

[Νικόλαος]

ποιας χρονιας εκδωση ειναι
και εμεις ειχαμε το βιβλιο της χρυσας παραδειση αλλα με αλλο εξωφυλλο σιγουρα
ψαχνω αλλα δεν μπορω να το βρω

Παραθέτω φωτογραφίες του βιβλίου της Χρύσας Παραδείση που διαθέτω.

Από εκδόσεις Ιωνία 1986.



Ανοιχτό καφέ εξώφυλλο με πρόσθετο το χαρακτηριστικό πράσινο.

Και μια πρόσφατη επανέκδοση σε μονοτονικό εκδόσεων Καρακωτσόγλου 2015.



Εξώφυλλο και κάλυμμα το γνωστό πράσινο.

 

[Λεωνιδας σουλης]

ευχαριστω πολυ
πρεπει να ειναι προγενεστερος ο δικος μας αλλα δεν ξερω που ειναι

 

[Sid.Stavros]

Η μητερα μου ειχε τον ασπρομαυρο του Τσελεμεντε με ασπρομαυρες φυσικα φωτογραφιες. Τοτε ηταν το μοναδικο βιβλιο συνταγων και το ''πιασε τον τσελεμεντε" ή το ''κοιτα τον τσελεμεντε για την δοσολογια" ηταν κατι εξαιρετικα συνηθες γιατι δεν κυκλοφορουσαν τοτε αλλα βιβλια. Τον ειχα ετσι για ενθυμιο μεχρι το '90 αλλα δυστυχως με την μετακομιση καπου χαθηκε και ειλικρινα ακομη τον θυμαμαι γιατι ειχε υποσημειωσεις της μητερας μου επανω με μολυβι συν οτι σαν παιδι τοτε τον χαζευα με τις ωρες.

 

[Chris27]

Η μανα μου ειχε τσελεμεντε του Νικου Τσελεμεντε και σχεδον παντα τον συμβουλευονταν.
Θελω να πω, ομως για τρια φαγητα, αχτυπιτα που εφτιανε ο πατερας μου. Μαυρες αγγιναρες λαδορυγανη στο φουρνο, Μπουτι προβατινας στην λαδοκολα (και παπακι στην λαδοκολα) Λαγο στοιφαδο.
Αγγιναρες μαυρες παντα φυτευε γυρω στην μαντρα της αυλης. Συγκομιδη, μια αντε δυομ φορες τον χρονο. Πλυσιμο, γυρισμα αναποδα στο ταψι κανα δυο ωρες να στραγγιξουν. Μετα ορθιες στο ταψι, ραντισμα με μπολικο ελαιολαδο, αλατισμα μια δυο πρεζες ρυγανη, μια μιαμυση ωρα σε μετριο φουρνο. Μετα βαζεις ταψι στην μεση, αν θελεις και λιγο λεμονακι κι αρχιζεις φιλλαρακι φιλαρακι να δαγκωνεις το κατω μερος, πετας το πανω, μεχρι να φτασεις στην καρδια, καθαριζεις με μαχαιρακι τα μαλλια, καταβροχθιζεις καρδια.
Οποιος εφαγε ξαναφαγε καρατσεκαρισμενο.
ΤΙΡ. αφηστε το πανω μερος απο τα φιλλα της αγγιναρας να αρπαξουν λιγο. Σηγουρα θα εχει ψηθει σωστα το υπολοιπο.
WARNING. αν δεν εχετε μεγαλη πειθαρχια χαρακτηρος, δεν θα μπορεσετε να μοιραστειτε το ταψι με αλλον
ΥΓ το αλατακι μπολικο αν τις συνοδευσετε με τιποτα τσιπουρα

 

[Rakeesh]

Ενιοτε εταιρειες τροφιμων εβγαζαν προωθητικα βιβλια συνταγων, οπου πρωταγωνιστουσε το προιον τους. Μερικες φορες αυτα διανεμονταν δωρεαν, ειτε μαζι με το προιον ειτε με διαφημιστικα εντυπα. Προσφατα βρηκα καπου πεταμενα αυτο το συγκεκριμενο απο την ΕΛΑΙΣ, εκδοσης 1996

Στο τελος γραφει τη "Ζεστη Γωνια" που υποθετω ηταν κατι σαν λεσχη φιλιας. Πρωτη φορα διαβαζω κατι τετοιο