Ρετρό Ποδήλατα

[pooky(1)]

Μπράβο στην Krios που ξέθαψε το θέμα!

Το δικό μου ήταν ένα τριτάχυτο cross με αμορτισέρ πίσω και μάσκα με φως που έπαιρνε μπαταρίες. Ταμπούρα εμπρός και πίσω. Έκανα τη λαλακία να το δώσω σε ένα ξάδερφο και το ξεπάτωσε.

Βέβαια οι καιροί κύκλους κάνουν. Γιατί; Από πρόπερσι (τη δεύτερη μέρα του γάμου κιόλας) πήρα ένα ποδήλατο που ονειρευόμουν πάντοτε. Έκανα το λάθος να μη πάρω κάποιο με δισκόφρενα, αλλά και αυτό μια χαρά μου βγήκε. Posserάδικο μέχρι χαζομάρας, σε χρώμα έντονο πορτοκαλί. Το χρώμα επιλέχτηκε επίτηδες να "βαράει στο μάτι" για τα αυτοκίνητα.

Το ποδήλατο σιγά - σιγά κατήργησε το αυτοκίνητο στις διαδρομές εντός του προαστείου. Μένει στο υπόγειο δυο μήνες το χρόνο, Ιανουάριο και Φεβρουάριο, μια και φοβάμαι μην έχω και πάλι κανένα επεισόδιο πνευμονίας και φυλάγομαι. Περιμένω πως και πως σε καμιά 20αριά μέρες να το βγάλω, να το λαδώσω, να το φουσκώσω και να ξεκινήσω βόλτες.

Έχω το προνόμιο να είμαι σε προάστειο που το βουνό είναι 300 μέτρα από το σπίτι μου και οι διαδρομές πάνω στο ποδήλατο είναι φανταστικές. Από Χολαργό που μένω έχω φτάσει μέχρι Ζούμπερι (ολοήμερη εκδρομή με φίλους μια και η γυναίκα μου δεν.... ) και μέχρι Ζωγράφου. Επισκέψεις στο Σταυρό στα κομπιουτεράδικα, αποκλειστικά και πάντα με αυτό.

Η αίσθηση ελευθερίας που παρέχει είναι μοναδική. Πάνω σε ένα ποδήλατο καταλαβαίνεις ότι δεν μεγάλωσες ποτέ. Εκτός ότι είναι ιδανικότατο σαν γυμναστική, οικολογικότατο σαν λύση.

 

[nasos o "kalamatas&qu]

To πρώτο μου ποδήλατο ήταν ένα τρίτροχο με μεταλλικό σκελετό και πλαστικά (κόρνα παπάκι κ έτσι...) με το πεταλ να κινεί τη μπροστινή ρόδα...

Ύστερα μου πήραν το πρώτο νορμάλ ποδήλατο στα 5 μου, που ήταν ένα ΒΜΧ Μascot πράσινου χρώματος. Το κράτησα μέχρι την τετάρτη δημοτικού. Στη συνέχεια ένας καλός θείος μου αγόρασε το BMX Turbo το οποίο μέτραγε πολύ εκείνη την εποχή. Με κάλαντα στη Πρώτη γυμνασίου αγόρασα ένα GT Freestyle με τις ακτίνες "πλεκτές" και όλα τα καλούδια (πατητήρες μπρός-πίσω, διάφανες μανέτες κ.λ.π). Μετά πήρα ένα τύπου mountain το οποίο έχω οδηγώ αρκετά συχνά και σήμερα, IDEAL είναι με χοντρό σκελετό 21 ταχυτήτων.

 

[stakovios]

Είχα φάει κι εγώ κάτι τούμπες άλλο πράγμα. Τελικά, χρόοονια αργότερα πήγαινα με το ποδήλατο στη δουλειά και έχω διανύσει ως και 20 χιλιόμετρα σε μία ημέρα.

 

[spyros_s]

κρος ποδήλατο ιταλικό με 5 αναρτήσεις king's boy! Έβγαλα τις πίσω σουστες και έβαλα στην μέση από παπάκι! Σηκώθηκε λίγο και μετά έκανα και πετάγματα...ώσπου έσπασε στην μέση! Μετά το κόλλησε με ηλεκτροκόλληση ο πατέρας και κάπου αναπαύεται στην αποθήκη του πατρικού μου! Ποδηλατοκάγκουρας ήμουν!

 

[stakovios]

Βρήκα μια τρόμπα για φούσκωμα των λάστιχων του ποδηλάτου... Παλιά και σκουριασμένη, θυμόσαστε που τα ποδήλατά μας παθαίνανε...... φούιτ;

 

[Wally]

κρος ποδήλατο ιταλικό με 5 αναρτήσεις king's boy! Έβγαλα τις πίσω σουστες και έβαλα στην μέση από παπάκι! Σηκώθηκε λίγο και μετά έκανα και πετάγματα...ώσπου έσπασε στην μέση! Μετά το κόλλησε με ηλεκτροκόλληση ο πατέρας και κάπου αναπαύεται στην αποθήκη του πατρικού μου! Ποδηλατοκάγκουρας ήμουν!

Ελα συναγωνιστη! Νομιζα πως μονο εγω ειχα King's Boy!

Εχω φαει το internet και δεν εχω βρει ουτε μια αραδα για τη συγκεκριμενη μαρκα!!

Εχεις καμμια photo?

ΒΤW υπαρχει και thread:

Τι ποδηλατο ειχες μικρος?

 

[joe]

Βρήκα μια τρόμπα για φούσκωμα των λάστιχων του ποδηλάτου... Παλιά και σκουριασμένη, θυμόσαστε που τα ποδήλατά μας παθαίνανε...... φούιτ;

χαχαχαχα ειχα ακριβως την ιδια! Σου εβγαινε ο [edit] εκφρασεις [edit] μεχρι να φουσκωσεις

 

[Omenforever]

Τρόμπα είναι αυτή, ή πλάστης;

 

[fonis]

eixa κ εγω ενα ποδηλατο με μακρια σελα κ ταμπουρα στισ ροδες κ αναρτησεις... ποιο ποδηλατο ειναι αυτο ρε παιδια ωστε να ψαξω να το αγορασω μηπωσ εχει ξεμεινει σε κανεναν.. ηταν μπλε θυμαμαι στη δεκαετια καπου στα τελη το 80

περιμενω βοηθεια

 

[Wally]

Αν ειχε και ταχυτητες ηταν cross. Τα πιο συνηθη cross μπλε χρωματος ηταν τα Italvelo και τα King's Boy

 

[Kambia]

Τα 2 δικά μου ρετρό ποδήλατα μάρκας Peugeot. Και τα 2 έχουν 3 ταχύτητες, δυναμό για το φως και το κλασικό μεταλλικό κουδουνάκι. Επιπλέον το κόκκινο έχει κλειδί για το τιμόνι!

 

[BETTY BOOP]

Αρχικά είχα το παιδικό τρίτροχο ποδηλατάκι, μετά προχώρησα σε ποδήλατο με βοηθητικές ρόδες,αργότερα είχα ένα με ροζ σκελετό και μεταλλικό κουδουνάκι καθώς και σχάρα στο πίσω μέρος, είχα και ένα BMX κίτρινο το οποίο κράτησα αρκετά χρόνια και ήταν το αγαπημένο μου μέχρι που άρχισε να τα φτύνει και να χαλάει και να θέλει επισκευές. Επίσης πήρα και ένα μπλε ποδήλατο πάλι BMX που έδινε μια χρονιά η εφημερίδα Έθνος με κουπόνια και 20000 δρχ. Τα ποδήλατα που μου έκαναν εντύπωση ήταν αυτά με το γυριστό/καμπύλο τιμόνι (!) και τα είχαν τα μεγαλύτερα παιδιά. Δεν μου άρεσαν τα ποδήλατα που είχαν καλάθι μπροστά.

 

[Wally]

Kambia...απιστεφταμπλ!

Του ποτε ειναι?

 

[Kambia]

Το πορτοκαλί πρέπει να είναι του 1976.



[πηγή http://www.peugeotshow.com/]

Το κόκκινο κάπου εκεί κοντά φαντάζομαι. Θα δω τα μοντέλα τους και θα τα ταυτοποιήσω

 

[Wally]

Στο χωριο της MsWally και συγκεκριμενα στον κηπο του μπαρμπα της, ανακαλυψα ενα εγκαταλελειμενο SUSANNA.

Ιδου μια φωτο

Τα Susanna ηταν Ιταλικα σπαστα ποδηλατα - ιδια κοψια απλα αλλαζε το μεγεθος, νομιζω υπηρχαν τρια μεγεθη - που κυκλοφορουσαν στη χωρα μας τελη 70, αρχες του 80. Το πρωτο μου ποδηλατο ηταν ενα πρασινο σπαστο Susanna!

Σκεφτομαι οταν ανεβω για ελιες να του το ζητησω και να το κανω restore.

 

[Aardvark]

Το'χω κρατησει και εγω το κοκκινο bmxακι μου,πρεπει να κατεβω στην αποθηκη για φωτογραφιες.

 

[panp]

Ώς συνδυασμός των παραπάνω φωτογραφιών και κειμένων, το πρώτο μου ήταν ένα "σπαστό" μάρκας "San Remo", με το χαρακτηριστικό "μεντεσέ" και το σιδεράκι σε σχήμα "Γ", ακριβώς όπως το παραπάνω, το οποίο το έκοψα κι εγώ στη μέση από σούζες, και κολλήθηκε στο σιδερά. Είχε ακριβώς το ίδιο πλαίσιο, και δύο "ανοξείδωτα" φτερά, που φυσικά μόνο ανοξείδωτα δεν ήταν...

Ακολούθησε ένα κίτρινι "Cricket" κίτρινο με μαύρη σέλλα, τιμόνι και πλαστικά φτερά, cross, 3 ταχύτητες, πίσω δύο αμορτισέρ, φανάρι με μπαταρία κλπ. όπως έχουν πάλι περιγραφεί παραπάνω. Εννοείται ότι δεν "τράβαγε" με τίποτα λόγω βάρους...ΔΕΝ ήταν King's Boy, αλλά μέχρι εκεί μας έπαιρνε, τι να κάναμε... (Νομίζω 16 χιλιάδες το 81-82).

Ο αδερφός μου είχε από το 1978 ένα αγωνιστικό Peugeot δεκατάχυτο, "model allege", δηλαδή με σκελετό από ελαφρύτερο κράμα μετάλλου (αλουμίνια και τέτοια δεν υπήρχαν τότε), το οποίο είναι και το μόνο που έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα. Το ξαναθυμήθηκα από τις φωτογραφίες της kambias. Βέβαια εγώ το έχω βάψει μια-δυο φορές, του έχω βάλει μεταγενέστερα αυτοκόλλητα Peugeot, αλλά φυσικά είναι γνησιότατο. To Peugeot έκείνο, κατά το "αμερικάνικο" σύστημα, είχε τους δύο μοχλούς των ταχυτήτων πάνω στο τιμόνι, και όχι χαμηλά στον κεκλιμένο σωλήνα του πλαισίου, όπως τα Mercier, θέση που είχε προκύψει από τους ποδηλατικούς αγώνες.

Και πληροφοριακά αναφέρω ότι τα Peugeot έχουν στο πλαίσιό τους αριθμό σειράς, που βρίσκεται ανάγλυφος στο "νύχι" όπου βιδώνεται ο πίσω άξονας, δηλαδή δίπλα στο δεξιό ή το αριστερό - δε θυμάμαι - παξιμάδι του.

Τέλος, αναφέρω μια φρικτή λέξη σχετική με ποδήλατα, που όλοι θέλαμε να ξεχάσουμε : ακτινολόγηση ! Δεν τεντώναμε ποτέ ακτίνες, γι αυτό και τα στεφάνια των ποδηλάτων με τον καιρό στραβώνανε, και οπτικά οι τροχοί "γράφανε", που λέμε. Ήταν όμως κάτι τόσο ακριβό, που σε συνδυασμό και με την κακή χρήση που κάναμε στα ποδήλατα (σούζες, λακούβες κλπ.) απέβαινε εντελώς περιττό έξοδο.

Αλήθεια, θυμάστε τα "τσαντάκια" που κρεμούσαμε στη σέλλα, με τα εργαλεία και το κιτ επισκευής τρυπημένου λάστιχου;

 

[glaros]

Με στεναχωρεί που πέταξα όλα μου τα ποδήλατα από το 85,ήθελα να ασχοληθώ με τα σύγχρονα και πιο φανταχτερά.

 

 


...βελαμος,μπαρουμ,μερσιερ,παχ,σκσ...είναι μερικά από τις φίρμες που μου εχουν μείνει στο μυαλό.

 


Αν χρειάζεται κάποιος ακτινολόγηση εδώ είμαι...και για αναπαλαίωση/συντήρηση.

 

[johnny19818]

Ξεκίνησα με το κλασσικό παιδικό τρίτροχο ποδήλατο με πετάλι στην μπροστινή ρόδα. Κατά το 1986 ο πατέρας μου έφερε ένα πράσινο αγνώστου προελεύσεως ποδήλατο με βοηθητικά πίσω ροδάκια ώσπου έκοψε στη μέση και το 1989 πήραμε ένα καινούριο ΒΜΧ 20 Velamos όπως στη φωτό

Το οποίο γράφει μπροστά πρώτη μούρη ότι είναι κατασκευασμένο στην Τσεχοσλοβακία. Πέρασαν τα χρόνια με αυτό έως ότου πήρα ένα mountain bike imperial το 1995.Και τα δύο δώθηκαν (κλασσικά) στα μικρότερα ξαδέρφια μου :animangry: . Βάζατε κι εσείς χοντρο χαρτόνι ή μεταλλικό συμπιεσμένο κουτάκι (πιο επικίνδυνο) ανάμεσα στις σιαγόνες των φρένων του ΒΜΧ για να κάνουν τα λάστιχα θόρυβο σαν μηχανάκι και καλά? Επίσης όταν το πίσω φρένο είχε φαγωθεί και ήθελε τακάκια, βάζαμε πόδι για να σταματήσει. Πόσα σπορτέξ κάηκαν με τον τρόπο αυτο...

Κάποια εποχή στο χωριό έπαιρνα και ένα Peugeot του παππού μου του 1957 περίπου. Εκεί να δείτε ζόρι. Τεράστιες ρόδες, ψηλό και για ταχύτητες ούτε συζήτηση.

 

[panp]

Με στεναχωρεί που πέταξα όλα μου τα ποδήλατα από το 85,ήθελα να ασχοληθώ με τα σύγχρονα και πιο φανταχτερά. 

 


...βελαμος,μπαρουμ,μερσιερ,παχ,σκσ...είναι μερικά από τις φίρμες που μου εχουν μείνει στο μυαλό.

 


Αν χρειάζεται κάποιος ακτινολόγηση εδώ είμαι...και για αναπαλαίωση/συντήρηση.

...Tο Μπάρουμ δεν είναι φίρμα από τσέχικα λάστιχα;

Όσο για το "ποδήλατο του παππού", στο επόμενο ποστ, είναι σαν να το βλέπω : φρένα χωρίς συρματόσχοινα, με μεταλλικές ντίζες, έτσι; Και σταντ σε σχήμα "Δ" που ήταν βιδωμένο στον πίσω άξονα, και το στήριζε όρθιο, σαν τις μηχανές, έτσι;