Σε τέτοιο καθόμουνα κι εγώ αλλά ήταν μαύρο επάνω. Το χειρότερο ήταν όταν καθόσουν στην προτελευταία σειρά. Τα τελευταία θρανία πολλών τάξεων είχαν διαφορετικό σχέδιο γιατί είχαν και 2 πλάτες σαν καθίσματος (άλλο αν εμείς καθόμαστε 3 σε κάθε θρανίο οπότε ο μεσαίος δεν είχε πλάτη) και για κάποιο λόγο η επάνω σανίδα προεξείχε από τον κάθετο "τοίχο" που σχημάτιζαν τα δοκαράκια. Έτσι όταν πήγαινες να στηριχτείς λίγο σου έκοβε την πλάτη και ήταν μαρτύριο, αλλά από την άλλη δεν μπορούσες να κάθεσαι καμπουριασμένος όλη την ώρα.
Ααααχ, τα παλιά ωραία χρόνια.