Επιτέλους, ήρθε στο φως το χριστουγεννιάτικο δέντρο της οικογένειας από το μακρυνό 1954. Το όνειρό μου τα τελευταία χρόνια να το βρω και να το ξαναστολίσω θα γίνει πραγματικότητα. Τελευταία φορά που στολίσθηκε ήταν το 1992, οπότε παροπλίσθηκε και θάφτηκε βαθιά στην αποθήκη για να ξαναβγεί τώρα ελέω μετακόμισης (έχει τα ρετροκαλά της....).
Έχει ύψος 110 εκατ., τα δε κάτω κλαδιά έχουν παρακλάδια, ενώ οι άκρες έχουν αληθινά κουκουναράκια. Δυστυχώς με το πέρασμα του χρόνου μερικά έχουν θρυμματισθεί. Η ξύλινη βάση παραπέμπει σε γλάστρα. Είχε ακόμη μερικά από τα βαμβάκια που έβαζε ο πατέρας μου στη βάση και στα κλαδιά για να παραπέμπει σε χιόνι.
Διαπίστωσα ότι χάνει πολύ από τα φύλλα του, ενώ θέλει προσοχή στο άνοιγμα των κλαδιών, μια και το χοντρό σύρμα που είναι ο σκελετός τους έχει σκουριάσει και σπάει στο άνοιξε-κλείσε. Ήδη 3 κλαδιά ήταν στερεωμένα με σπάγκους, ενώ άλλα 3 έσπασαν όταν τα άνοιξα. Φυσικά τα επιδιόρθωσα. Χρονοβόρα η διαδικασία, αλλά άξιζε! Άνοιξα με Dremel και λεπτό τρυπανάκι τρύπες στον ξύλινο κορμό και τα τοποθέτησα εκεί που ήταν. Πλέον δεν θα το ξανακλείσω, αλλά μετά τις γιορτές θα το βάλλω σε μεγάλη κούτα για του χρόνου. Εκτός από το φυσικό δένδρο στο σαλόνι θα στολίζεται και αυτό στο διάδρομο.
Ο στολισμός και ο φωτισμός θα γίνει αποκλειστικά με παιχνίδια/φωτάκια/φάτνη από το διάστημα 1950-1980, οπότε και θα επανέλθω με σχετικές φωτογραφίες!
Προβολή συνημμένου 255035Προβολή συνημμένου 255036Προβολή συνημμένου 255037Προβολή συνημμένου 255038Προβολή συνημμένου 255039Προβολή συνημμένου 255040Προβολή συνημμένου 255041