Ρετρό Χριστούγεννα!

demis

RetroActive
Joined
26 Απρ 2009
Μηνύματα
466
Αντιδράσεις
59
picture.php


http://www.youtube.com/watch?v=-pNfGWGOk8w&feature=related

Θυμάστε τα ασημένια δένδρα; Στα 80's ήταν πολύ της μόδας! Επίσης, χριστουγεννιάτικες (ρετρό) κάρτες, πλαστικές κούκλες του Αη-Βασίλη, ντουντούκες...κλπ. Και μια παρέα αγόρια (ε...χμ..) -κόριτσια, χαμένοι κάπου στα βουνά... (πρωτοείδα το κλιπ στο Μουσικόραμα!) Τι άλλο θυμάστε;

http://www.youtube.com/watch?v=Sv1x7-Fm7q4
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Οι δικοί μου έχουν στο πατάρι μεγάλες και βαριές μπάλες για το δέντρο,τις οποίες δεν βγάζουμε ποτέ τα τελευταία 10 χρόνια,γιατί είναι εκτός μόδας!Επίσης η κορυφή είναι λίγο εκτός μόδας,αν και στο σπίτι της γιαγιάς μου μόνο,βάζουμε κορυφή!
 
Θυμάμαι στο στόλισμα του δέντρου πως ήταν φύση αδύνατον να μην σπάσω μια μπάλα από κείνες τις γυάλινες :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολλές φορές τα λαμπάκια,λίγες μέρες μετά την αγορά τους έπαιζαν τη μουσική φάλτσα!
 
Οι πλαστικοι αγιοβασιληδες που φουσκωναν με αερα, ηταν οτι πιο χαρακτηριστικο θυμαμαι απο τα χριστουγεννα παλια.

Οι κορυφές των (πλαστικών) δέντρων, ειχαν 3 ειδων σχεδια : το κλασσικο (5Α :p ) αστερι, το αστέρι με τεραστια κωνικη μύτη (μονο αστέρι δεν θυμιζε αυτο :p ) και.. τα αγγελακια

Επισης νομιζω πως τα (πλαστικα παντα) ελατα ηταν μικρα, σε συγκριση με τωρα που ειναι τεραστια, και τα στολιζαμε με πολλα και διαφορετικα στολιδια, ενω τωρα, το δεντρο πρεπει να εχει.. αποψη και στυλ :p

Τα λαμπακια παλαιου τυπου, ειχαν ενα χαρακτηριστικο.. αγκαθωτο περιβλημα

Οι γιρλάντες ειναι ακομη στην μοδα; (2-3 και διαφορετικα χρωματα παντα..)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγώ πάλι θυμάμαι τα φυσικά δέντρα που παίρνανε όλοι. Τώρα βέβαια είναι όλα πλαστικά. Αλλά δεν είναι κακό λίγη οικολογία δεν βλάπτει.
 
Ποιος νοιάζεται για καινοτομίες; Ακόμα και τώρα τα Χριστούγεννα στο σπίτι με τη γυναίκα μου τα κρατάμε όσο πιο ρετρό γίνεται.

Ακόμα και τώρα θα βάλω γιρλάντες, βαμβάκι για ψεύτικο χιόνι, φουσκωτούς Santa, πολύχρωμα λαμπάκια πυρακτώσεως (και όχι τα απαράδεκτα led με θεόψυχρο φως) αν και όχι κορυφή μια και δεν βάζαμε ποτέ.

Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου γιορτή, τρανή απόδειξη για μένα ότι έχω παραμείνει 12 στα 40 μου. Έξοχα.

(Αληθινό δέντρο δεν πήρα ποτέ μου και ούτε πρόκειται. Είναι σαν να έχεις ένα κουφάρι στο σπίτι σου που πεθαίνει λίγο - λίγο κάθε μέρα. Και δυστυχώς το βλέπω σε σπίτια πολλών "ψαγμένων" που κατά τα άλλα ορκίζονται στην "οικολογία" με τη φτηνή δικαιολογία ότι "έτσι και αλλοιώς αυτά προορίζονται να κοπούν. ΟΥΣΤ ΡΕ.... )
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Χριστουγεννα = οικογενεια ή φιλοι, τζακι, μασα και Christmas NightS στο Saturn (ή Santa's Xmas Caper στον Spectrum)!
 
Διακοπές Χριστουγέννων: ένα απίθανο 15ήμερο!

* Κατ΄αρχάς, από τις αρχές Δεκέμβρη αγοράζαμε μια ντουζίνα κάρτες για τους συγγενείς και φίλους στο εξωτερικό. Ευλαβικά γράφαμε τις ευχές μας, τελετουργικά εποκολλούσαμε τα γραμματόσημα και με χαρά τις ρίχναμε στα κίτρινα ταχυδρομικά κυτία, ένεκα ήθελαν και 15 μέρες να φτάσουν...αυτή η τόσο όμορφη ρετρό συνήθεια αντικαταστάθηκε πλέον από τα SMS...κατόπιν εορτής :(

* Συνήθως, του Αγίου Νικολάου στολίζαμε το καχεκτικό πλαστικό ελατάκι μας με κιτσάτα μπιχλιμπίδια και αραιωμένο βαμβάκι αντί για τη γνωστή "αράχνη", πάντα τραγουδώντας την "Άγια νύχτα" και το "Χιόνια στο καμπαναριό". Κλέβαμε από τη γιαγιά την ασημί μπογιά με την οποία έβαφε τα καπάκια της ξυλόσομπας, για να φτιάξουμε φανταιζί κουκουνάρες- στολίδια!

* Την ημέρα που έκλειναν τα σχολεία, γίνονταν σχολική γιορτή με ποιήματα, τραγούδια και ανταλλαγή δώρων...(πέραση είχανε οι μονές φιγούρες playmobil, ο γκρινιάρης και η μονόπολη.

* Την παραμονή των Χριστουγέννων, ξεχυνόμασταν από νωρίς να γυρίσουμε όλα τα σπίτια για τα κάλαντα.

- Να τα πούμεεε;

- Μας τά παν, μας τά παν... γρύλλιζαν οι bitch-κυράδες πίσω από τα κουρτινάκια...ενώ οι lovely-ones, μας έδιναν ένα δεκαράκι και κανένα κουραμπιέ... ο μεγάλος τζίρος βέβαια γινόταν στα καφενεία!

* Θυμάμαι νοσταλγικά, τη μοσχοβολιά από τα φρεσκοψημένα γλυκά που με μεράκι έφταχνε η μάνα μου, αλλά αλίμονό μας αν απλώναμε χέρι πριν κοινωνήσουμε...τί νόημα θα΄χε τότε η νηστεία;

* Έτσι, ανήμερα Χριστούγεννα μεταλαμβάναμε ξημερώματα στην εκκλησία, και ερχόμενοι στο σπίτι κάναμε αληθινή επιδρομή στα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες!

* Το τραπέζι των Χριστουγέννων ήταν πολύ πλούσιο και για τα μάτια και για το στομάχι των πιτσιρικιών... πραγματικός παράδεισος! Γεμιστή κότα με απ' όλα τα καλούδια σε πρώτο πλάνο! Το θυμιατό σε δεύτερο πλάνο, έπρεπε να περάσει από όλους τους χώρους του νοικοκυριού - ακόμη και απ' το κοτέτσι, τα κουνέλια ή τα περιστέρια (και ποιός δεν είχε τότε στα μέρη μου..)..ικεσία για υγεία και ευημερία το έθιμο αυτό.

* Μία των γιορτινών ημερών, αντιπροσωπείες των σχολείων πήγαιναν στη γιορτή κάποιου όμορου Στρατοπέδου, όπου εκτός από την καλή μάσα και την άφθονη coka-cola, οι τυχεράκηδες μαθητές είχαν πρόσβαση στα τεθωρακισμένα άρματα, στα "ηλεκτρονικά" του ΚΨΜ, και σε σπουδαία δωράκια..(προσωπικά κέρδισα στυλό PARKER 2 σε 1 ,κόκκινο-μπλε, -mega Gadget την εποχή εκείνη.)

* Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, εναποθέταμε στο γιορτινό τραπέζι όλοι τα χρήματά μας, για να αυγατίσουν με το Νέο Έτος- εμείς οι μπόμπιρες βγάζαμε τις εισπράξεις από τα κάλαντα. Αυτό το τραπέζι έπρεπε να μείνει αμάζευτο, ώστε να βρει ο Αι-Βασίλης να φιλευτεί...

Μετά τον περίδρομο...έβγαζε η μάνα μου το βελούδινο ρετρό πράσινο τραπεζομάντηλο-δίκην τσόχας- και στρώνανε οι μεγάλοι το "εικοσιένα", ενώ εγώ περίμενα τον Αι-Βασίλη βλέποντας ρετρό πρωτοχρονιάτικα Shows με το Χάρρυ Κλυν, το Σκουρολιάκο, τη Βαγενά κτλ.

* Το δώρο του Αι- Βασίλη μου το άφηναν οι γονείς στο μαξιλάρι, και όταν ξυπνούσα από τη μια ήμουν περιχαρής που "διάβασε το γράμμα μου" ο Άγιος, ... από την άλλη ήμουν έξαλλη που αποκοιμήθηκα και δεν τον είχα δει!

* Ανήμερα Πρωτοχρονιά, βάζαμε τα καλά μας και πηγαίναμε να κάνουμε ποδαρικό στους παπούδες. Μας έδιναν μποναμά ένα ρετρό κατοστάρικο με το Δημόκριτο, και υπολογίζαμε πόσα fofico και για πόσες ημέρες βγάζει...

* Θυμάμαι τα Θεοφάνεια να πηγαίνουμε στη ρετρό λίμνη Κορώνεια, όπου τύχαινε, ακόμη και να σπάνε τον πάγο με τα κουπιά της βάρκας του παπά, ώστε να πέσουν για το Σταυρό 10-15 παληκαράδες!

Το απόγευμα των Θεοφανείων άρχιζε η μελαγχολία για το υπέροχο αυτό 15ήμερο που είχε τελειώσει...

Επίλογος:

Συνήθως ο χειμώνας ήταν ΧΕΙΜΩΝΑΣ. Οι περισσότερες εικόνες που έχω είναι με χιόνι μισό γόνατο, με παγωμένα νερά στις "γκιόλες", με το βορριά που τ' αρνάκια παγώνει...
 
[οφ τοπικ] Στολίζω δύο δεντράκια :p (...στο σπίτι.... :xm: γιατί στο καφενείο της μαμάς έχω στολίσει ένα δασάκι από μικρά δέντρα και έχω και από ένα σε κάθε μου γραφείο... )

Το ένα, στο δωμάτιό μου, είναι καρά ρετρό... του '56 από την Αμερική μαζί με όσες μπάλες (εννοείται γυάλινες) έχουν απομείνει από τότε...

Το άλλο έχει πάνω τη Σάρα και τη Μάρα ενώ το κακό συναπάντημα φροντίζει να το στολίζει κάθε χρόνο ακούγοντας Navidad Nuestra και διάφορα χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια, πίνοντας ένα ειδικό γερμανικό κρασί με γαρίφαλα και κανέλες.

Τις Παραμονές που τα παιδάκια αμολιούνται για τα κάλαντα, εκτός από χρήματα τους δίνω και από ένα πουγκάκι με σοκολατάκια και μπαστουνάκια κανέλας ή φράουλας. Δυστυχώς, παρά το γεγονός πως καραδοκώ πίσω από την πόρτα για να τ΄αρπάξω όταν έρθουν να τα πουν στη γειτόνισσα τα τελευταία χρόνια δεν έρχονται πολλά... Μιά χρονιά μάλιστα, είχα βγει στους δρόμους με τα πουγκάκια και σταματούσα

Εεεεε.... Σταμάτα... Μύγδαλ.. εμμ... Σοκολατάκια....
τα πιτσιρίκια για να μου τα πουν. Πλέον προτιμούν τα μαγαζιά και τα ΜΜΜ... [/οφ τοπικ]

Από παλαιότερες χρονιές, τότε που έβγαινα με την Κριό και τα λέγαμε έχω να θυμάμαι κάποια Κυρία που μας περίμενε πως και τί να της τα πούμε δίπλα στο υπέροχο δέντρο της, με το σύζυγό της να παίζει άλλα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και εμείς να συνοδεύουμε με τις εμμμμ... ναι... φωνές μας.
choir.gif


Αργότερα, όταν η Κριός μεγάλωσε, τα έλεγα με τον ξάδερφό μου... Αυτός δλδ, γιατί εγώ είχα συνειδητοποιήσει πόσο καλλίφωνη ήμουν και προτιμούσα να παίζω μελόντικα. (για να μαζεύουμε και κανένα φράγκο... όχι μόνο ζαρζαβατικά... )

Συμφωνώ με τον Pooky πως είναι η ομορφότερη περιόδος του χρόνου και μιά ακόμη ευκαιρία να αποδείξουμε πώς παρά το τί γράφει η ταυτότητά μας είμαστε ακόμη παιδιά... #)

@ Κριέεεεεεεεε, έχουμε στόλισμα απόψε!!!
 
Θυμάμαι, κάποια Χριστούγεννα, όταν πια είχα μεγαλώσει..., μαζί με τα στολίδια, κατέβασα απ' το πατάρι και τον παλιό μου αυτοκινητόδρομο (μου τον είχε πάρει ο πατέρας μου στις γιορτές, όταν ήμουν 6 χρονών) και τον "έστρωσα" στο χαλί. Το ένα αυτοκινητάκι είχε "παραδώσει το πνεύμα", το άλλο, όμως, λειτουργούσε ακόμη και άναβαν και τα φώτα του!

our-silver-christmas-tree-7254.jpg


Όσο για το μικρό, μεταλλικό (ξύλινος κορμός με τρυπούλες, όπου έμπαιναν συρμάτινες βέργες και μεταλλική βάση), ασημένιο μας δεντράκι, μαδημένο και ταλαιπωρημένο, περιμένει ακόμη στο κουτί του... δεν το ξυπνάω όμως, κι ας νομίζει ακόμη ότι ζούμε σε άλλη δεκαετία!

Καλές γιορτές!

http://www.youtube.com/watch?v=zSiYlZrszVg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τι να πρωτοθυμηθώ:

Πλαστικά μικρά έλατα που τα στολίζαμε με στολίδια τα οποία έδινε δώρο το skip

Φουσκωτούς αγιοβασίληδες και φουσκωτά ελαφάκια

Ελατούλης (είχε βγει το 98 με τη φωνή του Θάνου Καλλίρη-δέντρο με ματάκια,που τραγουδούσε)

Χριστουγεννιάτικες Ταινίες-Παραμύθια με Donald,Scrooge McDuck,Χιονάτη,Σταχτοπούτα

Σπιτικοί κουραμπιέδες και μελομακάρονα

Κουλούρα και Βασιλόπιτα (που ανυπομονούσα να τύχω το φλουρί)

Κουτιά Playmobil τα οποία άνοιγα πριν μπει ο νέος χρόνος

Κασέτες με χριστουγεννιάτικα τραγούδια

Σοκολατάκια oscar μπαλίτσες με ένα μεγάλο σοκολατένιο Αγιοβασίλη
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
saboter είπε:
Το απόγευμα των Θεοφανείων άρχιζε η μελαγχολία για το υπέροχο αυτό 15ήμερο που είχε τελειώσει...
Η απόλυτη κατάθλιψη-μελαγχολία!
 
saboter είπε:
Το απόγευμα των Θεοφανείων άρχιζε η μελαγχολία για το υπέροχο αυτό 15ήμερο που είχε τελειώσει...
Και πριν τα Θεοφάνια μη σου πω.. :xm:

Ακομη να ξεπερασω το τραυμα με τον παπα του χωριου που εφερνε βολτα τα σπιτια για αγιασμο (να διωξει δηλ τους καλλικατζαρους)

Ημασταν απο τα πρωτα σπιτια του χωριου, και περναγε κατα τις 7 το πρωι.

Η μανα μου ειχε ηδη ξυπνησει, ανοιξει οοοολα τα παραθυρα πορτες να παρει αερα το σπιτι, και καποια στιγμη εβαζε τις φωνες λεγοντας : Ξυπνα.. απεξω ειναι ο Παπας, θα σε βρει να κοιμασαι

Που να σηκωθεις με τετοιο ψωφοκρυο :cry:

Ετρεμα απο το κρυο το καημενο :( καθως πηγαινα να ντυθω και νυσταγμενη περιμενα (κανα τεταρτο, γιατι ειχε πει ψεματα η μαμα) να ερθει ο παπας οπου παντα (μα παντα ομως.) μου δινε μια γερη με τον βασιλικο και το αγιασμα, και γινομουν μουσκεμα.

Τελος.. αφου περναγε επιτελους το μαρτυριο, ξαναγυρναγα στο κρεβατι. Αυτο το βασανιστηριο, αρχιζα να το σκεφτομαι πριν απο τα χριστουγεννα ακομη και χαιρομαι που πια δεν το περναω. Ακομη να το ξεχασω ομως.. :p

Την επομενη τα Θεοφανια, οπου η λειτουργια γινοταν ενα μεγαλο μερος της, κοντα στο ποταμι (το ξεπαγιασμα συνεχιζοταν ακαθεκτο.. :p ) και την επομενη σχολειο :(

Ε.. καπως επρεπε να πληρωσουμε τοσες μερες διακοπων :p
 
Αν και όχι τόσο retro,το 2002 είχα αγοράσει την έκδοση Γεια+Άντε Γεια της Βανδή και έπαιζε στο repeat το κομμάτι Χριστούγεννα,και μετά τα 2 remixes του κομματιού με τους Goin' Through!

Στο θέμα μας,θυμάμαι που είχαν αγοράσει οι δικοί μου μια κασέτα με αγγλικά και γαλλικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια (τα γνωστά "Έλατο","Μικρός Τυμπανιστής" κλπ αλλά στα αγγλικά και στα γαλλικά).Το Last Christmas από Wham,όσο κι αν φαίνεται παράξενο,το άκουσα το 1998 πρώτη φορά!

Μερικά από τα τραγούδια που θυμάμαι ότι είχε η κασέτα είναι τα παρακάτω:

Απλά δεν νομίζω να ήταν ίδιες οι εκτελέσεις!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
...εχω τοσες πολλες ιστοριες να πω για τα καλαντα..

Αλλωστε πρεπει να ημουν(εγω κ μερικοι αλλοι της παρεας μου)οι μοναδικοι εν ελλαδι που ελεγαν τα καλαντα μεχρι τα 23,χωρις να ειναι γυφτοι(η τσιγγανοι,η αθιγγανοι,η ρομ,η ρομα,η λατσιο καταλαβατε για το πολιτικως ορθον)

Και ο λογος δεν ηταν για τα μανευ αλλα για το χαβαλε και την καφριλα.

Αμα τα διηγηθω ο φιλτατος Paspartoo βλεπω να κανει υπερωριες.. :D :D

Γεια σου ρε Ηρακλεα σε πειραζω!
 
Έλεγα κάλαντα χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς μέχρι την ηλικία των 9 μαζί με την αδερφή μου και άλλα 2 παιδιά (τον επόμενο χρόνο πήγε γυμνάσιο η αδερφή μου+οπότε σταμάτησε,και σταμάτησα+εγώ).Πηγαίναμε κυρίως στους ενοίκους της πολυκατοικίας μας και στις διπλανές πολυκατοικίες,γενικά εκείνη την εποχή έπεφτε πολύ χρήμα και καθε χρονο έπαιρνα πεντοχίλιαρο από οικογένεια που με τα παιδιά τους πηγαίναμε μαζί για κάλαντα (η μαμά μου τους έδινε 2.000 δρχ στο καθένα λόγω φιλίας).Μαζί με την αδερφή μου είχαμε μαζέψει μια χρονιά 70.000 δρχ και από τις 2 φορές συνολικά,και είχαμε πάρει ρούχα,παιχνίδια κλπ!Σε αυτό βοηθούσε και ο μπαμπάς βέβαια που έδινε πεντοχίλιαρο επίσης σε εμένα και στην αδερφή μου!Το χειρότερο φιλοδώρημα που έχω πάρει από κάλαντα είναι 20 δρχ (από τσιγκούνη που είχε ταβέρνα) (μιλάμε για εποχή 1994-95 περίπου)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Όταν έλεγα τα κάλαντα το 500κοσάρικο (ούτε 2 σημερινά ευρώ δηλ.) ήταν σπάνιο, το δε χιλιάρικο το βλέπαμε με το κυάλι... σκέψου!
 
picture.php


Κάποιος του είπε πως έχουμε 2010...




 
Πίσω
Μπλουζα