dpol είπε:
H δική μου συλλογή που γλύτωσε μέσα στα χρόνια:
dpol πραγματικα δεν ξερω τι να πω για να σε ευχαριστησω , με εκανες να κλαψω βλεποντας αυτη τη φωτογραφια , ποτε δεν φανταζομουνα οτι θα μπορουσα να νιωσω ετσι , απλα βλεπωντας ενα παιχνιδι .
Ευχαριστω και ολους τους αλλους που ανεβασαν φωτο απο τα αυτοκινητακια τους , τα εχω ή μαλλον τα ειχα σχεδον ολα , και μενα η μητερα μου τα πεταξε σε καποια εκκαθάριση που εκανε στην αποθηκη γιατι οπως λεει της επιαναν το χωρο και οτι πια εχω μεγαλωσει για να κραταει τα αυτοκινητακια μου , δεν θα το ξεπερασω ποτε και το ξερει και το καταλαβε και αυτη .
Δεν εχω ακομη παιδια αλλα αν ποτε τα φερει η ζωη και αποκτησω καποια στιγμη εχω ορκιστει οτι ποτε δεν προκειται να τους πεταξω ουτε ενα παιχνιδι , μονο και μονο για να μην νιωσουν αυτο που ενιωσα και εγω οταν εμαθα οτι πεταχτηκαν στα σκουπιδια τα αυτοκινητακια μου .
Ολα τα παιδια της γειτονιας και οσα ηξερα ειχαν διαφορα παιχνιδια , πιστολια , αστερακια νιντζα , ασπιδες σπαθια , λουτρινα κουκλακια , playmobil κτλ οπως ολοι θα ειχατε σε διαφορες ηλικιες , εγω απο επιλογη δεν ειχα ποτε κατι αλλο εκτος απο τα αυτοκινητακια , δεν ηθελα τιποτα αλλο για παιχνιδι , δεν μπορω να καταλαβω το λογο , ισως η αγαπη μου γι αυτα να ηταν τοσο δυνατη που κανενα αλλο παιχνιδι δεν μπορουσε να τα αντικαταστησει μεσα στην παιδικη καρδια μου.
Η οικονομικη μας κατασταση ηταν καλη εως πολυ καλη θα την χαρακτηριζα τοτε , πιτσιρικας εγω με επαιρνε ο πατερας μου σχεδον 3 φορες την εβδομαδα και κατεβαιναμε με το αυτοκινητο τοτε στην οδο Αθηνας στο κεντρο οπου πηγαινε να δει ενα φιλο και συνεργατη του για δουλειες , η συμφωνια ηταν μια με τον πατερα μου , θα πηγαινα και εγω μαζι φτανει στο γυρισμο να σταματαγαμε στην Πατησιων στην πλατεια Αμερικης που υπηρχε εκει ενα γωνιακο μαγαζι σαν ψιλικατζιδικο της σημερινης εποχης.Ο πατερας μου διαβαζε ξενο τυπο και το συγκεκριμενο μαγαζι ειχε τοτε εφημεριδες και περιοδικα αλλων χωρων , επισης ομως ειχε και μια βιτρινα στην δεξια μερια του που σε ενα σπαγκο που ηταν πιασμενος απο την μια μερια της τζαμαριας μεχρι την αλλη ειχε τα αυτοκινητακια πιασμενα με μαντλακι.
Καθε φορα κατεβαινα μαζι του και στεκομουν στην βιτρινα και κοιταγα χαζαμενος τα αυτοκινητακια μεχρι να διαλεξει ο πατερας μου τις εφημεριδες και περιοδικα που ηθελε , πηγαινοντας μεσα οταν ηταν να πληρωσει εμπαινα και εγω μαζι του και ελεγα στον ιδιοκτητη πιο απο την σειρα ηθελα , θυμαμαι που εβγαινε απο το τυπου γκισε που ειχε ο τυπος και ξεμανταλακωνε το αυτοκινητακι και μου το εδινε στα χερια , το κραταγα σφικτα στην αγκαλια μου και ετρεχα να μπω στο αυτοκινητο μας για να μην μου το παρει κανεις..Το κραταγα σφικτα μεχρι να μπω στο σπιτι οπου ετρεχα στο δωματιο μου και το ανοιγα ευλαβικα και το εβαζα πανω στο παπλωμα στην αρχη για να μην του λερωσω τις ροδες.Ηταν το καινουργιο μου καμαρι , έπαιρνα ενα μεγαλο κουβα που ειχα ολα τα αυτοκινητακια μου και ετρεχα στο σαλονι να τα βαλω κατω με την σειρα τους και να παιξω.
Δεν ξερω αν θυμάστε οι παλαιότεροι , αλλα παλια καποια απορρυπαντικά πλυντηριου οι μεγαλες τους συσκευασιες ηταν σε κατι τσιγκινα βαρελια που εκλειναν απο πανω με ενα πλατυ καπακι παλι με το ιδιο υλικο ,( τοτε που για να καθαρισει κατι επρεπε να βαλει η μητερα μας 3 δοσεις με το πλαστικο ποτηρι που ειχαν μεσα και ηταν σαν ποτηρι νερου σε μεγεθος ) , ειχα 3 τετοια βαρελακια γεματα αυτοκινητακια , αν δεν τα ειχα ολα σιγουρα μου ελειπαν ελαχιστα.
Ημουν πολυ τακτικος και προσεκτικος με τα αυτοκινητακια μου , ποτε δεν τα τρακαρα μεταξυ τους για να μην φυγει η μπογια τους , και παντα οταν τα εβαζα μεσα στα βαρελια τα τυλιγα με χαρτοπετσετες ενα-ενα για να μην χτυπανε το ενα με το αλλο και μου χαλασουν , οταν επαιζα τα εβγαζα ολα και τα εστηνα σε σειρα στο μεγαλο μας το σαλονι που δεν πηγαινε σχεδον κανεις να κατσει εκει και επαιζα σχεδον ολη την ημερα χωρις να βγαλω αχνα , αφου εμπαιναν οι γονεις μου καθε λιγο για να με τσεκαρουν αν ειμαι καλα ή εχω παθει κατι γιατι ημουν πολυ ησυχος , εννοειται οτι οποιο παιδακι ερχοταν σπιτι για παιχνιδι ( ξαδερφακια κτλ ) τα εκρυβα και δεν τα εβγαζα ποτε για να μην τα δουν γιατι για καποιο περιεργο λογο ολα τα παιδακια επερναν 2 αυτοκινητα και συνεχεια τα κοπαναγαν μεταξυ τους και καλα σαν τρακαρισμα , πραγμα που εμενα με εκανε να ανατριχιαζω και μονο που το φανταζομουνα να το κανει με τα δικα μου αυτοκινητακια.
Δεν θυμαμαι ποσο κλαμα εριξα και ποσο κλαμα εριξε και η μητερα μου βλεποντας με να ψαχνω κλαιγοντας καποια στιγμη μετα απο χρονια την αποθηκη για να βρω τα αυτοκινητακια μου και αρχισα να υποψιαζομαι οτι τα ειχε πεταξει , και μου το ειπε μετα απο λιγο οταν δεν αντεξε αλλο.
Σορρυ παιδια για το σεντονι και σορρυ αν χαλασα το θεμα που βασικα ειναι η παρουσιαση των φωτογραφιων κτλ αλλα δεν αντεξα οταν ειδα την φωτο του dpol , επρεπε να το βγαλω απο μεσα μου.
dpol αν δεν κανω λαθος αυτη η νταλικα το λευκο πανω μερος της στο ρυμουλκο πρεπει πηγαινοντας το λιγο μπροστα να κανει ενα κλικ που απευλευθερωνει την πανω ραμπα και κατεβαινει το πισω μερος της και ακουμπαει η ακρη της στο κοκκινο μεταλικο για να χαμηλωσει και να "φορτωθουν" τα αυτοκινητακια ,τουλαχιστον στην δικια μου ετσι ηταν.Απο τα αγαπημενα μου.
Οποιος εχει αλλες φωτο απο αυτοκινητακια τον παρακαλω να τις ανεβασει.
Ευχαριστω για την φιλοξενία παιδιά.