Ρετρό βιντεοκλάμπ

θανος είπε:
Θυμαμαι αντιγραφη ταινιας ειχε 3500 δρχ. Με τον κολλητο μου συνδεαμε τα βιντεο μας και αντιγραφαμε ταινιες συνεχεια.
αν θυμαστε καποιες κασετες ειχαν το συστημα macrovision http://en.wikipedia.org/wiki/Rovi_Corporation για αποτροπη αντιγραφης και οταν προσπαθουσες να τις αντιγραψεις δημιουργουσε αλλοιωμενη εικονα και δεν μπορουσες να αντιγραψεις τιποτα

Θανο εισαι σωστος, πεστο τυχη ομως copy protection πετυχαιναμε συνηθως μονο σε κασσετες απο εξωτερικο, Αμερικη/ Αγγλια, οι ελληνικες ηταν ολες copy free!
 
μου χουνε τυχει ελληνικες που ηταν ετσι ειδικα της εταιριας master video εχω καποιες που δεν γινεται να τις αντιγραψεις προσπαθησα να τις κανω dvd και εμποδιζε το dvd writer να τις αντιγραψει
 
GI JOE είπε:
Δεκαετια του 90 ηταν επισης πολυ καλη και κερδοφορα με ιδιαιτερη αυξηση του τζιρου στα τελη του 99 με 2000 λογο του νεου φορματ DVD, μεχρι περιπου και 2005 οπου ξεκινησε η επαναστση του downloading που σημαινε την αρχη του τελους.
Ακριβως αυτο!! Το 2000 εως 2005/2006 γινοταν ακομα χαμος στα video club ειδικα οταν ερχοταν κατι καινουργιο το φερναν σε πολλες κοπιες και γινοταν πραγματικη "παλη" μεχρι να το βρεις ξενοικιαστο!!!!!

Χαρακτηριστικα θυμαμαι πολυ εντονα την μεταβαση απο κασετα σε dvd οπου τα dvd ειχαν κανει την εμφανηση τους και ολοι αρχιζαν να παιρνουν ομως εγω δεν ειχα ακομα dvd player και νοικιαζα ακομα κασετες και θυμαμαι πως με κοιταζαν ολοι καπως περιεργα!!!!

Τωρα θα συμφωνησω απολυτα με αυτο με τις κοπελιτσες πισω απο τον παγκο που δεν ξερουν τι τους γινεται!! Αλλη χαρη ειχαν τα video club θυμαμαι το εβλεπα σαν ιεροτελεστια να πηγαινω και να κοιταω με τις ωρες τα εξωφυλλα των θριλερ....!!!! (Για ολα φταιει η ανεξελεγκτη χρηση του internet.....) :(
 
argy είπε:
Τωρα θα συμφωνησω απολυτα με αυτο με τις κοπελιτσες πισω απο τον παγκο που δεν ξερουν τι τους γινεται!! Αλλη χαρη ειχαν τα video club θυμαμαι το εβλεπα σαν ιεροτελεστια να πηγαινω και να κοιταω με τις ωρες τα εξωφυλλα των θριλερ....!!!! (Για ολα φταιει η ανεξελεγκτη χρηση του internet.....) :(
Πραγματικά, το ατέλειωτο ψάξιμο ταινιών τρόμου, οι καρτέλες με τις ζωγραφιές-αφίσες και η μυρωδιά του χώρου, είναι αναμνήσεις μοναδικές! Άντε τώρα να ρωτήσεις τον υπάλληλο, για 80ς slasher ή για κάποια cult ταινία. Νιώθεις λες και έκανες κάτι τρομερό :( ...
 
argy είπε:
Ακριβως αυτο!! Το 2000 εως 2005/2006 γινοταν ακομα χαμος στα video club ειδικα οταν ερχοταν κατι καινουργιο το φερναν σε πολλες κοπιες και γινοταν πραγματικη "παλη" μεχρι να το βρεις ξενοικιαστο!!!!!Χαρακτηριστικα θυμαμαι πολυ εντονα την μεταβαση απο κασετα σε dvd οπου τα dvd ειχαν κανει την εμφανηση τους και ολοι αρχιζαν να παιρνουν ομως εγω δεν ειχα ακομα dvd player και νοικιαζα ακομα κασετες και θυμαμαι πως με κοιταζαν ολοι καπως περιεργα!!!!

Τωρα θα συμφωνησω απολυτα με αυτο με τις κοπελιτσες πισω απο τον παγκο που δεν ξερουν τι τους γινεται!! Αλλη χαρη ειχαν τα video club θυμαμαι το εβλεπα σαν ιεροτελεστια να πηγαινω και να κοιταω με τις ωρες τα εξωφυλλα των θριλερ....!!!! (Για ολα φταιει η ανεξελεγκτη χρηση του internet.....) :(



Εγω πρωτοπηρα dvd το 2001 νομιζω, μεχρι τοτε με κασσετα αλλα εκανα και την εξης καφριλα..οπως αναφερες πολυ σωστα, πολλες κοπιες και σχεδον παντα νοικιασμενες και γινοταν μαχη να βρεις ξενοικιαστο τιτλο. Μεχρι νομιζω και 2003 οι εταιριες διανομης κυκλοφορουσαν τις ταινιες και σε κασσετα..οποτε αν δε το εβρισκα σε dvd...το επαιρνα σε vhs!! Εξαλου ηταν και μια εποχη που δεν ειχαμε καλομαθει οπως τωρα ολοι μας με τις 32αρες LCD/PLASMA/LED και τα ηχοσυστηματα κτλ ειχα την 21 CRT μου, το στερεοφονικο βιντεο με τις 6 κεφαλες και την εβγαζα ετσι..

Τωρα για τα εξωφυλλα...ναι...μαζι σου και εγω και ειμαι απιστευτος φαν!!, τα εξωφυλλα των τρομου ηταν απιστευτα!! Μιλαμε βεβαια μονο για των 80ς, που αρκετα ηταν ζωγραφιστα κιολας τυπου iron maiden αν με πιανεις...Το πιο περιεργο που ειχα δει ηταν το εξωφυλλο του Antropophagus tou Joe Damato..μιλαμε για φρικη!!
 
Σας έχει τύχει βίντεο κλάμπ που να νοικιάζει αντιγραμμένα dvd/κασσέτες? Ξέρω ένα τέτοιο στην πόλη μου, που το έχει ένας αρκετά καρμίρης.
 
Ωραίες αναμνήσεις αλλά τι να το κάνεις όταν ακόμα και σε μεγάλες αλυσίδες είχαν μονάχα ένα αντίτυπο για κάθε ταινία κι έπρεπε να περιμένεις σαν κόπανος μέχρι να επιστραφεί από τον προηγούμενο ενοικιαστή η ταινία που ήθελες. Μονάχα στις πιο περιζήτητες DVD ταινίες από μια χρονολογία και μετά άρχισαν να φέρνουν περισσότερα αντίτυπα αλλά και πάλι δεν σωζόταν η κατάσταση. Χίλιες φορές προτιμότερο να τις αγοράζεις τις ταινίες που είναι και πάμφτηνες πλέον λόγω του φτηνού κόστους παραγωγής των dvd.

Tέλως πάντων, ας μην ξεφύγω από την συζύτηση που είναι τα retro video clubs κι όχι τα σημερινά. Στην Ηλιούπολη το μοναδικό, ιστορικό video club που ξέρω ότι έχει επιζήσει μέχρι και σήμερα είναι ο Λόλος. Επί εποχής VHS μιλάμε για τρελή ποικιλία. Αλλά επειδή ήταν μακριά ο Λόλος με τα πόδια από το σπίτι μου με τους γονείς μου πηγαίναμε σ' ένα μικρό video club που ήταν κοντά στην Πλατεία Αεροπορίας (εκεί κοντά υπάρχει ακόμα από τότε κι ίσως από πιο παλιά ένα παραδοσιακό σουβλατζίδικο με την ταμπέλα να έχει απλά ένα ερωτηματικό). Από 'κει θυμάμαι που στα τέλη του '80 με αρχές του '90 διαφημιζόταν και το νέο άλμπουμ του Γιάννη Ζουγανέλη και σε cd. Tότε δεν είχα ξανακούσει για το cd και μου φαινόταν κάτι τελείως διαστημικό. Επειδή ήμουν μικρός όμως δεν θυμάμαι την ονομασία του εν λόγω video club.

Δυστυχώς το video club αυτό κάηκε (παίζει να ήταν κι εμπρησμός από μαφιά) στις αρχές του '90, οπότε αρχίσαμε να νοικιάζουμε κασέτες από ένα άλλο video club που ήταν κοντά στην Πλατεία Αϊνστάϊν του οποίου επίσης δεν θυμάμαι την ονομασία του. Από μια ηλικία και μετά μπορούσα πλέον να πηγαίνω και μόνος μου καθώς είχα μεγαλώσει κι έτσι για πολλά χρόνια είχε γίνει από τα αγαπημένα μου στέκια ως ταινιόφιλος που ήμουν και φυσικά ως λάτρης των κινουμένων σχεδίων. Ως μια φάση οι υπάλληλοι ήταν ευγενέστατοι, εξυπηρετικοί και γνώστες του αντικειμένου. Δυστυχώς πιο μετά προσλάβαν μια γυναίκα μεγάλη σε ηλικία που όχι μόνο δεν είχε ιδέα από ταινίες και προσπαθούσε να το παίξει ειδική (κι ας μην την ρώταγες) αλλά ήταν και τελείως στριμένη λες κι ήθελε να διώξει πελατεία. Κι επειδή είχα εκνευριστεί σε κάποια φάση με την απαράδεχτη, αντι-επαγγελματική συμπεριφορά της θυμάμαι που της είχα κάνει κάτι τηλεφωνικές φάρσες. Σε μια απ' αυτή μάλιστα την ρώτησα αν έχει την ταινία "Η γριά κότα έχει το ζουμί". Ναι, ήμουν αρκετά ευρηματικός στις τηλεφωνικές φάρσες που ήταν από τις αγαπημένες μου ασχολίες με τα ξαδέρφια μου. :p

Όταν στα μέσα με τέλη του '90 άνοιξε ένα Video Blue και στην Ηλιούπολη (και μάλιστα κοντά στο σπίτι μου) σταμάτησα να πηγαίνω στο video club της Πλατείας Αϊνστάιν και την καταβρήκα με το Video Blue και την απίστευτη ποικιλία του μιας κι ήταν σαφώς μεγαλύτερο σε έκταση συγκριτικά με τα μικρά video clubs. Συν τ' ότι μπορούσες να νοικιάζεις και video games για κονσόλες όπως το Playstation 1 και το Gameboy Color. To ωραίο σκηνικό ήταν που γράφτηκα μέλος μαζί με τον κολλητό μου την ίδια μέρα κι έτσι το νούμερο μέλους του ήταν ένα ψηφίο πριν ή μετά το δικό μου. Κι επειδή ήταν αρκετό γνωστό video club πετύχαινα συχνά εκεί διάφορους γνωστούς μου. Πριν μερικά χρόνια όμως λόγω κρίσης των video clubs έκλεισαν και τα περισσότερα καταστήματα Video Blue σε όλη την Ελλάδα συμπεριλαμβάνοντας φυσικά και το κατάστημα της Ηλιούπολης (για κάποιο λόγο το κατάστημα του Οροπού εξακολουθεί να λειτουργεί ακόμα). Έξω από τον κάδο σκουπιδιών είχαν μια τεράστια σακούλα σκουπιδιών με χύμα κασέτες VHS χωρίς τις κασετίνες τους. Στην αρχή έλεγα να μην της παρώ επειδή δεν έχει νόημα να παίρνω κασέτες δίχως κασετίνες. Πιο μετά όμως το βράδυ όταν άλλαξα γνώμη κι είπα να ξαναπάω εκεί για να τις πάρω τις είχαν ήδη πάρει. Γκαντεμιά! :cry: Καλά να πάθω ο βλάκας!

Όσο αφορά την πειρατεία των κασσετών VHS ήταν το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου. Απλά σύνδεες το VHS Player με μια κάμερα κι έκανες την εγγραφή όσο έπαιζε η κασσέτα. Το ίδιο εύκολη διαδικασία δηλαδή με την αντιγραφή μουσικών κασσετών όπου απλά χρειαζόσουν ένα διπλό κασσετόφωνο με δυνατότητα εγγραφής. Οπότε όποιες κασσέτες μου άρεσαν ο πατέρας μου τις έγραφε για να τις έβλεπα ξανά και ξανά σε σημείο να θυμάμαι σχεδόν όλες τις ατάκες των ταινιών. Μετά από μια ηλικία όμως σταμάτησα την φάση αυτή. Από τις τελευταίες ταινίες που θυμάμαι που αντέγραψα ήταν η live action μεταφορά του Double Dragon όταν πρωτοβγήκε στα video clubs. Oύτε καν ήξερα ότι είχε βγει στους κιν/φους, από σπόντα την ανακάλυψα στο video club. Eπίσης δεν ήξερα τότε ότι το fighting Double Dragon (που είχε βγει για Neo Geo και το 'χα πετύχει σε πλοίο) ήταν βασισμένο στην εν λόγω ταινία. Για παιχνίδι βασισμένο σε ταινία που είναι βασισμένη σε παιχνίδι είναι αρκετά καλό.

ertfan είπε:
Ο λόγος που οι Ελληνικές βιντεοταινίες τρόμου φέρουν τέτοιο cult όνομα είναι φυσικά διότι ήταν uncut. Σε όλες τις δυτικές χώρες υπήρχε γενικώς λογοκρισία -εδώ φυσικά εμείς είμαστε πάντα πιο χύμα lol. :D
Eμ, μιλάγε για την ίδια χώρα που δεν έχει απαγορευτεί κανένα video game (αν εξαιρέσεις τον νόμος για την γενική απαγόρευση video games που δεν κράτησε και πολύ), όπου παίχτηκαν anime σειρές όπως το Dragonball και το One Piece uncut κ.ο.κ.

theoritikos είπε:
Σας έχει τύχει βίντεο κλάμπ που να νοικιάζει αντιγραμμένα dvd/κασσέτες?
Από video club που ήταν κοντά στην κεντρική Πλατεία Ηλιούπολης (και τι πρωτότυπο, δεν θυμάμαι τ' όνομά του):



Και διάλεξε και μάρκα κάψε με για την αντιγραφή, έλεος! Φυσικά μετά από καιρό έβαλε κι αυτός λουκέτο.

1ec88e275030165.jpg

52b1a5275030171.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και το κατάστημα του Video Blue στο Περιστέρι, δεν έχει κλείσει, πρόσφατα έκανε και ανακαίνηση. Το DVD του Borat έτσι είναι το αυθεντικό σε όλο τον κόσμο, μοιάζει σαν πειρατικό, έτσι ήθελαν οι παραγωγοί να βγεί για να κάνουν πλάκα κατά κάποιο τρόπο για τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι εταιρείες για τα δικαιώματα κλπ κλπ.

Τα παρακάτω από την WikiPedia http://en.wikipedia.org/wiki/Borat

As a play on the copyright infringement common in the former Soviet Union, the packaging of the Region 1 (United States/Canada), 2 (Europe/Japan/South Africa/Middle East) and 4 (Latin America/Oceania) editions mimics a foreign bootleg DVD. The slipcover is in English but the case itself has all-Cyrillic text (a majority of which is in legitimate Russian, not faux Cyrillic) and is made to look poorly photocopied. The disc itself is made to look like a "Demorez" DVD-R (a parody of Memorex, with the similar slogan "Is life? No. Demorez.") with the word "BOЯAT" appearing to be crudely written in marker and the "R" written backwards.[113] The UMD version is similar to the DVD, even being labelled a "UMD-R" (which do not exist). Even the Fox in-cover advertising is written in broken English that appears poorly printed, indicating that there are "More movie discs available from US&A" and "Also legal to own in Kazakhstan".

Τώρα σχετικά με το νήμα, θυμάμαι κι εγώ με νοσταλγία τα παλιά βίντεο κλαμπ, και ταυτίστηκα με κάποια ποστ που άλλα μέλη περιέγραψαν την "ιεροτελεστία" με την οποία πηγαίναμε τότε να νοικιάσουμε μιά ταινία. Όμως ο κόσμος εξελίσσεται, δεν μπορώ να παρακολουθήσω μιά βιντεοκασσέτα σε μιά 20άρα CRT πλέον, διότι απλά δεν υπάρχει η κινηματογραφική αίσθηση που σου δίνει η τεχνολογία. Ωραία τα ρετρό και οι αναμνήσεις αλλά σήμερα είμαστε μακράν μπροστά στην ποιότητα της εικόνας και του ήχου και ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο και αγοράζω απ' έξω τις ταινίες που με ενδιαφέρουν χωρίς να έχω την ανάγκη να δω τις τρισάθλιες και πολλές φορές πειραγμένες εκδόσεις των εδώ διανομέων. Για συναισθηματικούς λόγους έχω ακόμα κάποιες ταινίες που μου αρέσουν σε VHS όπως και σε Laser Disc, αλλά σε βίντεο κλαμπ έχω να πατήσω περίπου δέκα χρόνια...
 
και εδω στην περιοχη που ειμαι εγω υπαρχει ακομα το videoblue Ομως εχει μετακομισει σε εναν χωρο που ειναι ο μισος απο αυτον που βρισκοταν παλια υπαρχει επισης καποιο βιντεοκλαμπ αλλης αλυσιδας το οποιο επιζει ακομα επειδη κανει το κολπο που δινεις ενα χρηματικο ποσο καθε μηνα και μπορεις να δεις οσες ταινιες θες για τα αντιγραμμενα dvd που ειδα πιο πανω και λετε οτι καποιοι τα νοικιαζαν ειλικρινα οχι μονο δεν θα τα νοικιαζα αλλα θα τα εφερνα και στο κεφαλι του ιδιοκτητη ειπαμε εφοσον πληρωνω θελω την αυθεντικη ποιοτητα του dvd και οχι ταινια αντιγραμμενη σε δισκακι μαρκας μεκαψες να πω οτι και εγω να πατησω πανω απο 1μιση χρονο σε βιντεοκλαμπ με σκοπο να νοικιασω ταινιες ασχολουμαι βεβαια με το χομπυ μου που ειναι η συλλογη βιντεοκασσετων ομως οπως το βλεπω σε λιγοτερο απο 2 χρονια θα εχουν παψει να υφιστανται εντελως τα βιντεοκλαμπ τωρα εγινε ενα θεμα καθως μαζι με την εποε εκλεισαν αρκετα site που εδιναν ταινιες σε online streaming αλλα δεν νομιζω οτι αυτο θα αλλαξει πολλα πραγματα γιατι οπως και να το κανουμε αλλο ειναι να πληρωνεις πλεον ενα dvd 2.50 ευρω την ημερα και να μην ξερεις αν θα το βρεις κιολας και αλλο να το βλεπεις εκεινη την στιγμη κατευθειαν και με υποτιτλους
 
θυμάμαι επισκεπτόμουν συχνά βιντεοκλάμπ για ενοικίαση βιντεοταινιων τότε που είχαμε αποκτήσει τη συσκευη βίντεο. Μου άρεσε να κοιτάζω τους τίτλους των ταινιών, ιδιαίτερα τίτλους κινουμένων σχεδιων. Αυτό όμως που μου άρεσε περισσότερο ήταν όταν παίρναμε την ταινία και τη γράφαμε σε δική μας κενή βιντεοκασσέτα, δανειζόμασταν γι' αυτό το σκοπό συσκευη βίντεο από συγγενικό σπίτι (χρειαζόταν μια συσκευή να παίζει την τανία και μια άλλη να γράφει)...όσο για το προστατευτικό ''δοντάκι'' που είχε στην άκρη της η κασέτα και ήταν βγαλμένο για να αποφεύγεται η αντιγραφή απλά κάλυπτα το κενό με κολλητική ταινία...
 
αλλο ενα επαγγελμα που σε λιγο καιρο θα ειναι σε αυτα που χαθηκαν....
 
Διαφωνώ αγαπητέ, μπορεί τα περισσότερα να έκλεισαν, αλλά υπάρχουν αρκετά που οδεύουν καλώς. Ειδικά σε ένα συγκεκριμένο, κάθε ημέρα βλέπω κόσμο μέσα - φτου να μην το ματιάσω! Βασικά δεν έχουν όλοι μεγάλες ταχύτητες internet (εδώ που μένω μετά βίας και βασάνων πιάνω 4mbps) και επιπλέον δεν μπαίνω καν στον κόπο να κατεβάσω μια ταινία. Προτιμώ να παω να την νοικιάσω από το video club. Θα κάνω την μικρή βόλτα μου και καμιά φορά θα αγοράσω και ένα καυτό σκύλο από το βρώμικο εδώ κοντά.
 
Κλείνουν και τα τελευταία εναπομείναντα video-dvdclub


Έκανα μια βόλτα σήμερα και πέρασα από το videoclub της γειτονιάς μου. Ένα υποκατάστημα μιας μεγάλης αλυσίδας. Το θυμάμαι από τα μέσα της δεκαετίας του 80. Ουρές, ότι ώρα και να πήγαινες εκείνες τις εποχές. Κλειστό λόγο της ημέρας νόμισα αλλά όχι! Μια ανακοίνωση έγραφε:



«Το κατάστημα θα παραμείνει ανοιχτό μέχρι της 20 Δεκεμβρίου 2015. Ευχαριστούμε τους πελάτες μας για την υποστήριξη» Μέσα στο σκοτεινό πλέον κατάστημα διακρίνονταν μια ακαταστασία, ράφια μισοάδεια και μια εικόνα «φρέσκιας εγκατάλειψης».



Τέλος εποχής λοιπόν ή η χαριστική βολή;



Εδώ ένα παλιότερο άρθρο για τα videoclub που έχει πολύ ενδιαφέρον:
http://goo.gl/T5dVbU

 

 

 






 

 


 
Θυμάμαι τo 94 Χαροκόπου και Ευρυδίκης στην Καλλιθέα υπήρχε ένα video club κι η οικογένειά μου κι εγώ νοικιάζαμε από΄κει βιντεοκασέτες.
 
Πίσω
Μπλουζα