Ρετρό δώρα σε επισκέψεις

BETTY BOOP

Official *GOD* of RetRo
Joined
25 Απρ 2010
Μηνύματα
9.239
Αντιδράσεις
5.956
Συνηθισμένα δώρα σε επισκέψεις σε σπίτια, κατά τη δεκαετία 80-90, ήταν γλάστρες με φυτά, ανθοδέσμες, γλυκά από ζαχαροπλαστείο, ποτά. Τέτοια δώρα συνηθίζονται βέβαια και σήμερα...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στις πιο μεγάλες ηλικίες, βουτήματα ! Αυτά τα δύο μπισκότα κολλημένα με μαρμελάδα, και την άκρη τους βουτηγμένη σε σοκολάτα...Μπλιαχ....
 
Δεν ξερω αν συμβαινει και σημερα, αλλα εγω που ημουν παιδι μεσα στις δεκαετιες του '70 και του '80, επαιρνα συχνα δωρο κουκλες που τις αγοραζαν οι επισκεπτες μας απο το ζαχαροπλαστειο.

Μαζι με τα γλυκα που εφερναν για το σπιτι, μου εδιναν κι εμενα το δικο μου ξεχωριστο δωρο που ηταν αγορασμενο απο το ιδιο καταστημα, κατι που φανταζομαι τους βολευε πολυ. Οι κουκλιτσες αυτες δεν ηταν και πρωτης ποιοτητας, δεν ηταν ομως και ασχημες! Τις θυμαμαι κι εγω που τις εβλεπα αραδιασμενες στα ζαχαροπλαστεια, συνηθως ψηλα και σε περιοπτη θεση μεσα σε διαφανη κουτια.

Παντως για μενα που ημουν παιδι, ηταν ενα δωρο που με γεμιζε χαρα.

Αραγε υπαρχουν ακομα ζαχαροπλαστεια που πουλανε και κουκλες;
 
ΦΖΠ1 είπε:
Στις πιο μεγάλες ηλικίες, βουτήματα ! Αυτά τα δύο μπισκότα κολλημένα με μαρμελάδα, και την άκρη τους βουτηγμένη σε σοκολάτα...Μπλιαχ....
Πτι-φουρ λέγονται και μπορώ να πω οτι "τα τσακίζω" όταν τα βρω... :D
 
Το ζαχαροπλαστειο που εχει περασει εδω και 10 χρονια στα χερια μου υπαρχει απο το 1963 οταν και το ανοιξε ο πατερας μου.Ολα αυτα τα δωρα που εναφερει η Bambinella τα πουλουσαν τοτε με το κιλο που λεει ο λογος.Πολλα απο αυτα τα εχω κρατησει για ενθυμια και καποια απο αυτα σας τα παρουσιαζω στης παρακατω φωτογραφιες.Καπου εχω και κουκλες αλλα θελει να ψαξω να της βρω.

IMG_0665.JPG

IMG_0666.JPG

IMG_0667.jpg
 
Το αγαπημενο (μου) και ιδιαιτερα σπανιο δωρο σε επισκεψεις (που μας εκαναν) που σχετιζονταν με κατι εξαιρετικο π.χ. καποια εορταστικη επετειο ηταν τα μεγαλα και οταν λεω μεγαλα, εννοω μεγαλα μεταλικα αυτοκινητα ρεπλικες αληθινων ,με ποιο αγαπημενο μια κιτρινη Πορσε ,και μια λιγο μικροτερη πορτοκαλι μερσεντες .

Δεν ηταν πολλα ~ 4-6 ,αλλα οσο θυμαμαι ωρες ωρες ποσο αθλια/κακομαθημενα φερθηκα σε ορισμενα παιχνιδια μου ,(που τωρα θα μπορουσαν να ειναι σε καποια προθηκη ...)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Metalcandyman, αν μου βρείς και φώτο από το ζαχαροπλαστείο του "ζαχαροπλάστη" στις Σέρρες που ως τις αρχές του 90 είχε στην ίδια βιτρίνα γλυκά και κιθάρες και ενισχυτές προσκυνώ! Ψάχνω απεγνωσμένα και χτυπάω το κεφάλι μου που ποτέ δεν το έβγαλα μια φώτο τότε...
 
Ας πάω κι εγώ μια γενιά πιο πίσω.

Τα πτι-φουρ στην εποχή μου ήταν γενική ονομασία που κάλυπτε αρκετά είδη γλυκακίων αλλά όχι αυτά τα βουτήματα. Συνήθως είχαν γκλάσο, άσπρο, χρωματισό ή και σοκολάτας, όχι απλή επικάλυψη με βούτηγμα σε λυωμένη σοκολάτα, και είχαν μαλακότερο περιεχόμενο (χωρίς όμως σιρόπι). Τα βουτήματα με σοκολάτα και μαρμελάδα δεν είχαν ειδική ονομασία, λέγονταν βουτήματα. Πάντως τα λατρεύω και τα δύο είδη, αν είναι καλοφτιαγμένα, και μια φορά που είχα φτιάξει ο ίδιος βουτήματα με καλά υλικά ήταν το κάτι άλλο... αααααχ. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν το "Μπλιαχ" του φίλτατου ΦΖΠ1 εκτός αν η εμπειρία του είναι με φτηνιάρικα παρασκευάσματα κολλημένα με χρωματισμένο αρωματισμένο σιρόπι γλυκόζης, οπότε συμμερίζομαι απόλυτα την αηδία του.

Υποθέτω ότι τα είδη των δώρων (βιβλία, γλυκά, ποτά κλπ) δεν έχουν αλλάξει αλλά οι λεπτομέρειες είναι διαφορετικές καθώς και το κόστος που έχει αυξηθεί (σε πραγματικές τιμές). Όταν ήμουνα παιδί μια μεγάλη σοκολάτα του δεκάρικου ήταν απόλυτα αποδεκτό δώρο για επίσκεψη σε γιορτή ή γενέθλια παιδιών, ενώ ένα 45άρι δισκάκι (περίπου 30 δραχμές) ήταν κάτι το πλουσιοπάροχο. Δεν φαντάζομαι κάτι αντίστοιχο να είναι δεκτό τώρα πια.

Τούρτες ήταν ένα κλασσικό δώρο εορταστικών επισκέψεων τότε (από το 1965 και μετά που θυμάμαι). Εκείνο που δεν συνηθιζόταν ήταν τούρτα παγωτό. Από τη μια οι καταψύξεις, τυπικά μέσα στο κυρίως ψυγείο και όχι με ανεξάρτητη πόρτα, ήταν πολύ μικρότερες. Από την άλλη επικρατούσε η αντίληψη ότι παγωτά έκανε να τρώγονται μόνο καλοκαίρι πράγμα που άφηνε μεγάλο μέρος του χρόνου εκτός. Βέβαια το 1980 που έφυγα τα πράγματα είχαν αλλάξει αρκετά.

Τα σοκολατάκια Τζοκόντα Παυλίδου ήταν η κορυφή των σοκολατακίων. Δεν ξέρω πότε πρωτοεμφανίστηκαν, πάντως τα θεωρούσαν κάτι το πολύ εκλεκτό. Πρέπει να ήταν από τα πρώτα τυποποιημένα. Γενικά θυμάμαι να πηγαίνουμε σε ζαχαροπλαστείο και να παραγγέλνουμε χύμα σοκολατάκια για δώρο, οπότε μπαίνανε σε ωραίο κουτί, αλλά η εμφάνιση των Τζοκόντα έκανε τα χύμα να θεωρούνται μπασκλασαρία.

Από ποτά για δώρο συνηθιζόταν αρκετά και το βερμούτ, αφού ήταν και δημοφιλές ποτό. Ουίσκι και τέτοια δεν είχαν αρχίσει ακόμη, τουλάχιστον στια μικρομεσαία στρώματα (άλλωστε δείτε και τις σκηνές ουισκοποσίας στις παλιές κωμωδίες, όπου η μεν διεφθαρμένη αριστοκρατία το συνήθιζε αλλά οι παλιότεροι / απλοϊκότεροι όταν πρωτοεπιναν το μισούσαν και το αποκαλούσαν κοριοζούμι). Κλασσικό ήταν και το μπράντυ, Βότρυς ή Μεταξά, που το αποκαλούσαν κονιάκ.
 
Από ποτά σαν αυτά του Βασίλη άλλο τίποτα και οι δικοί μου στο σπίτι τους.Μια φορά είχαν έρθει κάτι οικογενειακοί φίλοι μας από Αθήνα Χριστούγεννα καιρός και κρατούσαν κουραμπιεδάκια Sweety Αλλατίνη. Τα θυμάστε;
 
Αλλο δωρο για παιδια ηταν ενα παιδικο ελαφρο βιβλιο, τετραδια και γομες, μαρκαδορους, μπλοκ ιχνογραφιας, και κανα παιχνιδακι φτηνο, τυπου αυτο που επρεπε να βαλεις 3 μπιλιες στην τρυπουλα τους με το να κουνας περα δωθε το παιχνιδι, παιχνιδι με νερο, οπου επρεπε να βαλεις καλαθι, αφου παταγες με πιεση ενα κουμπι, υπαρχει και θεμα εδω γι αυτο..τι αλλο??

Για μεγαλους, τουρτες, κλασσικα, κανα κρασι, γλυκα παστες η σιροπιαστα, αντε και καμια γλαστρα η συνθεση στην τελικη..
 
Τη δεκαετία του 90,αλλά ακόμη και σήμερα,όταν κάποιος έφτιαχνε/αγόραζε ένα σπίτι και έκανε εγκαίνια,οι καλεσμένοι του έφερναν ένα ασημένιο διακοσμητικό,σε σχήμα ρόδι,για το καλό του σπιτιού.Επίσης στις γιορτές,συνηθισμένα ήταν τα καλάθια-συνθέσεις με ένα ποτό,και αποξηραμένα λουλούδια.Και παραμονές πρωτοχρονιάς,συνήθως παίρναμε από τους στενούς γείτονες της πολυκατοικίας, δώρα βασιλόπιτες ζαχαροπλαστείου σε σχήμα δεντράκι ή αστέρι,τύχαινε να είχαμε και 2-3 βασιλόπιτες μια χρονιά.
 
Tα φυτά μέσα σε γλάστρα τυλιγμένα στην ζελατίνα, νομίζω ότι είναι το πιο χαρακτηριστικό δώρο σε επίσκεψη...
 
Το κλασικό κουτί με σοκολατάκια που γύριζε από σπίτι σε σπίτι μέχρι κάποιος (Άτυχος..) να το ανοίξει και να δει ότι έχουν λήξει εδώ και 3-4 χρόνια... :p

Και δεν κάνω πλάκα! Μου έχει τύχει (Μία θεία που σε όλους τα ίδια έκανε.)..
 
cloud είπε:
Το κλασικό κουτί με σοκολατάκια που γύριζε από σπίτι σε σπίτι μέχρι κάποιος (Άτυχος..) να το ανοίξει και να δει ότι έχουν λήξει εδώ και 3-4 χρόνια... :p Και δεν κάνω πλάκα! Μου έχει τύχει (Μία θεία που σε όλους τα ίδια έκανε.)..
Nαι, αυτό ήταν όντως συνηθισμένο σε αρκετά σπίτια. Όταν βέβαια ερχόταν σε μένα κουτί με σοκολατάκια, δεν άντεχε ούτε μία βδομάδα! Μα δεν καταλαβαίνω αυτούς που δεν ανοίγουν τα γλυκά :eek: Το ίδιο ισχύει και για τα πτι-φουρ και συμφωνώ με τους dino kai elephada ότι ήταν υπέροχα. Άλλο τυπικό πράγμα που έστελναν σε ηλικιωμένους ή αρρώστους, ήταν οι φυσικοί χυμοί, συνήθως Αμίτα. Λίγο off-topic, tο βρίσκω ενδιαφέρον το πως αλλάζουν αυτές οι συνήθειες ανάλογα με την κουλτούρα. Οι Έλληνες και γενικά τα Βαλκάνια το θεωρούν λίγο ντροπή να πάνε με άδεια χέρια επίσκεψη. Άλλοι λαοί όμως δεν έχουν και τόσο πρόβλημα. Επίσης προσωπικά θεωρώ πολύ ωραία αυτά που έχουμε στην κουλτούρα μας να στέλνουμε. Ενώ άλλοι, πολλοί Βορειοευρωπαίοι για παράδειγμα, αν τους πας ένα κουτί πάστες βραδιάτικα, θα ήθελαν να στο φέρουν κατακέφαλα και θα προτιμούσαν χίλιες φορές ένα κασόνι μπύρες.
 
perlastar είπε:
Nαι, αυτό ήταν όντως συνηθισμένο σε αρκετά σπίτια. Όταν βέβαια ερχόταν σε μένα κουτί με σοκολατάκια, δεν άντεχε ούτε μία βδομάδα! Μα δεν καταλαβαίνω αυτούς που δεν ανοίγουν τα γλυκά :eek:
Το φαινόμενο ήταν γενικό, όμως με τα σοκολατάκια το καλύτερο ήταν και αυτό που είπες, αλλά και αυτά ήταν πιο εύκολο να καταλάβεις το ότι δεν είναι τα δικά σου χέρια αυτά που τα πήραν για πρώτη φορά..

Κατά τα άλλα έχω ακούσει ιστορίες μέχρι και για βάζο που πήγε σε ονομαστική γιορτή και μέσα είναι κάρτα γάμου που απευθυνόταν σε κάποιους γνωστούς μεν, άσχετους δε, που είχαν παντρευτεί πριν αρκετά χρόνια..
 
Το εν λόγω ζήτημα της περιφοράς των δώρων το έχει σατυρίσει και ο Δαλιανίδης στο εκλεκτό ρετιρέ. Δεν θυμάμαι σε πιο επεισόδιο. Ένα από αυτά ήταν και οι φωτογραφοθήκες. Γύρω στα μέσα του 90 θυμάμαι επίσης έκαναν θραύση και οι ασημένιες εικόνες αγίων, γενικότερα εικόνες σε υλικά πέραν του ξύλου. Σε οτι αφορά τα δώρακια που προορίζονταν για παιδιά θυμάμαι συγγενείς και γνωστούς να φέρνουν ΙΟΝ αμυγδάλου και πουράκια caprice. Α την κλασική κίτρινη μπουλντόζα με ιμάντες και κόκκινο φτυάρι η οποί σε κατέληγε σύντομα (οι πιο κιμπάρηδες έφερναν το πληρε σετ, την μπουλντόζα πάνω σε ρυμουλκό μαζί και ο τράκτορας)

ΥΓ: Για αυτήν την κίτρινη μπουλτνόζα έχουμε φωτογραφίες στο φόρουμ? Δεν την έχει πάρει κάπου το μάτι μου.
 
Για μικρά παιδιά συνηθισμένα δώρα ήταν βιβλία με παραμύθια ή μπλοκ ζωγραφικής με μαρκαδόρους/ξυλομπογιές.


Πάντως έχει τυχει σε μένα να μου φέρουν κάμποσες φορές δώρο διακοσμητικό κεράκι...αργότερα οι ίδιοι άνθρωποι μου έφεραν για δώρο ένα βιβλίο για τις γάτες (ράτσες, φροντίδα, συνήθειες...).



Εκάνα πως χάρηκα γιατί το βιβλίο το είχα...ακολούθησε η φράση: ''Δεν ξέραμε τι να σου πάρουμε...θέλαμε να σου φέρουμε βιβλίο με τις ιστορίες του Μικρού Νικόλα αλλά προτιμήσαμε τις γάτες!!!''...
 
johnny19818 είπε:
Από ποτά σαν αυτά του Βασίλη άλλο τίποτα και οι δικοί μου στο σπίτι τους.Μια φορά είχαν έρθει κάτι οικογενειακοί φίλοι μας από Αθήνα Χριστούγεννα καιρός και κρατούσαν κουραμπιεδάκια Sweety Αλλατίνη. Τα θυμάστε;
Ωπα! Θα ηθελα να μαθω περισσοτερα για αυτα τα κουραμπιεδακια της Αλλατινη.... :D
 
Πίσω
Μπλουζα