Ρετρό επαγγέλματα που χάθηκαν

[gremlinakos]

Και εννοώ φυσικά τα επαγγέλματα που τουλάχιστον στην δεκαετία 80 με αρχές 90, υπήρχαν και μεσουρανούσαν.

(ούτως ή άλλος υπάρχουν πάρα πολλά χαμένα επαγγέλματα από τις αρχές του 20ου αιώνα.)

-Την πρωτιά την έχει φυσικά ο Βιντεοκλαμπάς. Μπορεί καμιά φορά να αναφέρουμε τον όρο βέβαια, αλλά στην ουσία δεν υπάρχουν βιντεοκλαμπάδες, εφόσον δε υπάρχουν VHS και VHS clubs.

-Ρετρό επάγγελμα επίσης θεωρώ τον κλασσικό ψιλικατζή. Μπορεί και αυτόν τον όρο τον χρησιμοποιούμε ακόμα αλλά τα ψιλικατζίδικα πλέον δεν θυμίζουν τίποτα από τα παλιά εκείνα που ήταν ο παράδεισος των παιδιών. Που έμπαινες μέσα και μοσχοβολούσε τσιχλόφουσκα όλο το μαγαζάκι. Και κρέμονταν από παντού παιχνιδάκια, τυχερά φακελάκια γαριδάκια κτλ κτλ κτλ...

-<<Ο γανωτηηηηςςς>>. Πήγαινε από γειτονιά σε γειτονιά και φώναζε. Ο γανωτής-γανωματής-καλαϊτζής φρόντιζε να <<γανώνει>> τα χάλκινα κουζινικά των νοικοκυριών για να διαιρούνται. Φυσικά μιλάμε για πολύ πιο παλιό επάγγελμα αλλά μέχρι τα 80s οι γανωματήδες ήταν ακόμα αναμεσά μας και στις γειτονιές μας. Οπότε αξίζει να τον αναφέρω. Τον θυμάμαι αμυδρά, έναν γέροντα με παλιό σακάκι να ανηφορίζει στις γειτονιές εκεί στα προσφυγικά του Αγρινίου που μεγάλωσα, και να φωνάζει: Ο γανωτηηηςςς...!!!

-Ο κάπελας. Αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος,αλλά καπηλιά υπήρχαν μέχρι τα τέλη του 80 σωστά?

-Τσαγκάρης. Οκ υπάρχουν ακόμα τσαγκαράδικα ίσως, αλλα κλασσικοί παραδοσιακοί ρετρό γερο-τσαγκάρηδες δεν υπάρχουν.

-Πλασιέ Εγκυκλοπαιδειών. Ή αλλιώς αυτοί που αναγκάστηκαν να αλλάξουν επάγγελμα και βρίζουν το wikipedia χαχαχαχα. Και φυσικά οι εγκυκλοπαίδειες πάντα ήταν ΔΩΡΟ, αλλά για να την πάρεις, πλήρωνες κάτι άλλο μικρούλι, αξίάς 70000 δρχ. Καλα θεικές εποχές.

-Ιδιοκτήτες αμιγκάδικων, ουφάδικων, futurelands και τέτοια. Εδώ τα λόγια είναι περιττά. Στις στοές παρέλασαν τα arcades οι 16bit κονσόλες, οι αμίγκες, εώς ακόμα και τα PCs και τα Playstations. Τελικά έμελλε τα τελευταία να είναι και εκείνα που θα κλείσουν και την αυλαία των στοών. Οι τύποι ύστερα άνοιξαν Internet cafe, που κι αυτά τώρα αρχίζουν και σβήνουν σιγά σιγά.

Θυμάστε τίποτε άλλο να βάλουμε στην λίστα?

 

[alkis21]

Θυρωρός! Έχουν σχεδόν εκλείψει, μόνο σε παλιά κτίρια με πολλά γραφεία στο κέντρο της Αθήνας τους συναντώ πια.

 

[circleag]

πολύ ωραίο θέμα και πολύ νοσταλγικό!

Λοιπόν έχουμε και λέμε..

1. Λούστρος

2. Γαλατάς

3. Μπαρμπέρης ο οποίος ξύριζε με λεπίδα/φαλτσέτα

4. Αλευράς ιδιοκτήτης Μύλου

5. Φαροφύλακας

6. Χωροφύλακας

αυτά για αρχή και θα επανέλθω...

 

[Metalcandyman]

Ωραιο θεμα φιλε gremlinako.Να διορθωσω ομως οτι δεν εχουν χαθει ολα τα επαγγελματα που αναφερονται παραπανω.Επειδη μενετε οι περισοτεροι κυριως στην αθηνα η εχετε μεγαλωσει σε αλλες Πολεις απλα νομιζετε οτι χαθηκαν.Εχω μεγαλωσει και μενω σε χωριο και υπαρχει και μπαρμπερης και γανωτης και τσαγκαρης και γαλατας και αλευρας ιδιοκτητης μυλου αλλα και ψιληκατζης με την κλασικη εννοια.Μεχρι και πεταλωτη ειχαμε.

 

[Rinus Cesar]

Ο εισπράκτορας στα αστικά λεωφορεία !!!

Αρχικώς αντικαταστάθηκε από τα διαφανή πλαστικά κουτιά με τη σχισμή όπου έριχνες μέσα κέρματα [καθώς, επίσης, και κουμπιά] !!! Στη συνέχεια από τα αυτόματα μηχανήματα που "χτυπάνε" τα εισιτήρια τα οποία υφίστανται μέχρι σήμερα ......

Τουλάχιστον ο Φέρμας στην ταινία "Της Κακομοίρας" [ο πατέρας της Λίτσας / Ντίνας Τριάντη], που υποδύεται έναν τύπο που ασκεί αυτό το επάγγελμα, έμεινε για να μας θυμίζει ότι .... "κάααποτε έμπαινες στο λεωφορείο και ... έδινες το αντίτιμο του εισιτηρίου σε άνθρωπο" .....

Όσο για μένα .... δεν θα ξεχάσω τους εισπράκτορες στα λεωφορεία της Θεσσαλονίκης, που τους πρόλαβα ως πρωτοετής φοιτητής !!! Το εισιτήριο έκανε 25 δραχμές, αλλά το πιο δυσεύρετο νόμισμα ήταν το τάληρο !!! Γι' αυτό στα λεωφορεία που εκτελούσαν τα μεγάλα δρομολόγια [π.χ. Επανωμή, Μηχανιώνα] θυμάμαι κάποιες φορές να συμβαίνει η εξής σκηνή : Σηκωνόταν ο εισπράκτωρ από τη θέση του [η οποία ευρίσκετο δίπλα στην πίσω πόρτα του λεωφορείου] και έκανε πέρα - δώθε βόλτες τον διάδρομο ρωτώντας τους εναπομείναντες επιβάτες : "ταληράκια έχει κανείς ??? ταληράκια ???", προκειμένου να "χαλάσει" τα δεκάρικα και τα εικοσάρικα σε "δυσεύρετα" τάληρα !!! Θυμάμαι [νομίζω στο λεωφορείο της Καλαμαριάς] είχα απαντήσει σε έναν : "μπααα, δεν έχω" και αυτός με κοίταξε μού απάντησε κάπως θυμωμένα : "τό 'ξερα ... τι κάθομαι και ρωτάω .... "

 

[Dimitrissss]

Κάποια από τα επαγγέλματα αυτά, δεν αποκλείεται να επανεμφανισθούν (π.χ. τσαγκάρης). Γιατί με την διαγραφόμενη φτώχεια, ξεχάστε τα Prada και τα Testoni της επίπλαστης οικονομικής ευμάρειας του πρόσφατου παρελθόντος.

 

[Rinus Cesar]

- Ο ιδιοκτήτης βιντεοκλάμπ [αφου εξαφανίσθηκαν το βίντεο με τις βιντεοκασέτες ... εξαφανίσθηκε κι αυτό το επάγγελμα] !!! Ένας συμφοιτητής μου τον έλεγε, θυμάμαι, "ο βιντεοκλαμπάς" !!!

 

[gremlinakos]

- Ο ιδιοκτήτης βιντεοκλάμπ [αφου εξαφανίσθηκαν το βίντεο με τις βιντεοκασέτες ... εξαφανίσθηκε κι αυτό το επάγγελμα] !!! Ένας συμφοιτητής μου τον έλεγε, θυμάμαι, "ο βιντεοκλαμπάς" !!!

φιλε Rinus Cesar δεν το είδες. Ενοείται πως αυτό το ανέφερα πρώτο πρώτο γιατί είναι και γαμ.. τα ρετρό επαγγέλματα!

Α επίσης να βάλουμε και τον ηλεκτρονικό οπτικοακουστικών συστημάτων (Τηλεορασάς-Βιντεάς-Ραδιάς). Πλεόν δεν υπάρχουν οι καθοδικοί σωλήνες, τα βίντεο και τα τρανζιστοράκια. Αυτό το επάγγελμα έχει σχεδόν πεθάνει, αν δεν έχει ήδη. Μας έφαγε η ψηφιακή εποχή

 

[Rinus Cesar]

Έχεις δίκιο, διάβασα από τον "ψιλικατζή" και κάτω

 

[Maddog]

O μπακάλης, παιδιά.

Βασικότατο στοιχείο της κάθε γειτονιάς τότε, τον φάγανε λάχανο τα σούπερ μάρκετ. Και όχι, για όποιον έχει δει μπακάλικο το μίνι-μάρκετ ούτε κατά διάνοια δεν είναι το ίδιο...

 

[D@redevil]

Α επίσης να βάλουμε και τον ηλεκτρονικό οπτικοακουστικών συστημάτων (Τηλεορασάς-Βιντεάς-Ραδιάς). Πλεόν δεν υπάρχουν οι καθοδικοί σωλήνες, τα βίντεο και τα τρανζιστοράκια. Αυτό το επάγγελμα έχει σχεδόν πεθάνει, αν δεν έχει ήδη. Μας έφαγε η ψηφιακή εποχή

 


Φίλε gremlinako, όντως πολύ ωραίο θέμα!

 


Να πω ότι εδώ στη Θεσσαλονίκη, μπορείς ακόμα να βρεις τηλεορασά - βιντεά - ραδιά, τέλος πάντων ηλεκτρονικό που να επισκευάζει ηλεκτρικές & ηλεκτρονικές συσκευές. Από εκεί που παίρνω ηλεκτρονικά αναλώσιμα & εργαλεία, υπάρχει μια ολόκληρη στοά με τέτοια μαγαζιά!

 


[edit]

Ο μπακάλης, παιδιά.

Βασικότατο στοιχείο της κάθε γειτονιάς τότε, τον φάγανε λάχανο τα σούπερ μάρκετ. Και όχι, για όποιον έχει δει μπακάλικο το μίνι-μάρκετ ούτε κατά διάνοια δεν είναι το ίδιο...

 


Αυτό δεν είναι ή δεν έγινε τόσο άμεσα αντιληπτό, γιατί σχεδόν όλοι ψωνίζουμε από λαϊκή αγορά πλέον...

 


Σωστό, όμως!

 

[Kambia]

Δεν έχει χαθεί τελείως αλλά πλεον ρολογά δε βρίσκεις εύκολα! Μόλις τους πας ρολόι και δουν γρανάζια σηκώνουν τα χέρια ψηλά!

 

[Dimitrissss]

O μπακάλης, παιδιά.Βασικότατο στοιχείο της κάθε γειτονιάς τότε, τον φάγανε λάχανο τα σούπερ μάρκετ. Και όχι, για όποιον έχει δει μπακάλικο το μίνι-μάρκετ ούτε κατά διάνοια δεν είναι το ίδιο...

Έτσι ακριβώς. Και μάλιστα πρόλαβα μπακάλικα με την πλειοψηφία των προϊόντων χύμα, από τσουβάλια. Σου έβαζε με την σέσουλα στην χάρτινη συσκευασία ζάχαρη, όσπρια, ρύζι κλπ. στην ποσότητα που ήθελες και τα ζύγιζε στις παλιού τύπου ζυγαριές, όχι τις ηλεκτρονικές, μ' εκείνα τα κουρσούμια που έδειχναν το βάρος. (Και που παρεμπιπτόντως μία φορά το μήνα όφειλε ο μπακάλης να τα πάει σε δημόσια υπηρεσία και να πάρει βεβαίωση ότι είναι ακέραια και δεν κλέβει τον πελάτη!) Στα χύμα, να προσθέσω ακόμα ότι πωλούταν και το μαγειρικό λίπος τύπου Φυτίνης, σε λαδόκολλα.

Ψιλοκόλαση η ζωή του μπακάλη, αλλά γλυκιά εικόνα για έναν πιτσιρικά που χάζευε όλη αυτήν την διαδικασία σχεδόν αποσβολωμένος.

 

[RIO]

Πρόσφατα, ανακάλυψα ότι στην περιοχή μου υπάρχει τσαγκάρης! Ποιος τολμάει να πετάξει σήμερα παπούτσι, για μια μικρή ζημιά...

 

[Rinus Cesar]

Πλανόδιος παγωτατζής ... Ξέρετε, με το καροτσάκι του [συνήθως τρίτροχο] και την άσπρη ποδιά να περιφέρεται στις γειτονιές .... Ο τελευταίος που θυμάμαι ήταν στην περιοχή της Ακρόπολης στις αρχές των 80ς ....

Επίσης ο λατερνατζής .... Αυτή τη στιγμή στην Αθήνα ... άντε να υπάρχουν μια-δυο λατέρνες [τις οποίες, όπως έχω παρατηρήσει, τις "σέρνουν" κάτι παππούδες που ... αρνούνται πεισματικά να πιστέψουν ότι "το επάγγελμά τους έχει (σχεδόν) εξαφανισθεί ... Αν, πάντως, χαθεί από προσώπου γης αυτό το "γκλιγκ γκλιγκ" της λατέρνας, προσωπικά θα μού λείψει πολύ ... πάρα πολύ ... :

] ....

 

[Nemo]

...ο λατερνατζης (εχουν μεινει 1-2 στην αθηνα νομιζω ) , ο πλανωδιος φωτογραφος , ο αμαξας (εχει στην παραλια θεσσαλονικης), ο ποδηλατας (οχι αυτος που πουλουσε ,αυτος που αποκλειστικα επιδιορθωνε τα ποδηλατα) , ο ακονιστης μαχαιριων ψαλιδιων , ο μασιστας ...

Υπηρχε στα κρατικα καναλια και σχετικη εκπμπη/ντοκυμανταιρ

"ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΑΝΟΝΤΑΙ

οπως επισης και η εκπομπη


Συνάντησα κι ευτυχισμένους μαστόρους ...

01. Ο καμπανάς |

02. Ξυλογλύπτης: Δημήτρης Χρηστίδης |

03. Ο Τρομάρας |

04. Ο κυρ Γιάννης Τσούμπρης, τεχνίτης νερόμυλων |

05. Ο σιδεράς |

06. Ο καροποιός |

07. Ο σαμαράς |

08. Η λατέρνα |

09. Ο αμαξάς |

10. Τα Βοτσαλωτά της Χίου |

11. Τα ξυστά στο Πυργί της Χίου |

12. Παραδοσιακές στολές - Τσαρούχια |

13. Ο βιβλιοδέτης - τελευταία

Upd Rinus Cesar κλεβεις ....

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Rinus Cesar : Σήμερα στις 22:21

 

[Rinus Cesar]

ο λατερνατζης (εχουν μεινει 1-2 στην αθηνα νομιζω ) , ... ο πλανωδιος πωλητης παγωτου .....

Χε χε χε .... την ίδια, σχεδόν, στιγμή γράφαμε τα ίδια, σχεδόν, πράγματα



Upd Rinus Cesar κλεβεις ....

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Rinus Cesar : Σήμερα στις 22:21

 


Μπααα, όχι .... Διότι ο λόγος της "επεξεργασίας" ήταν για να προσθέσω στο κείμενό μου link με τη μελωδία της λατέρνας από τα "Χαμένα Όνειρα"

 

[saboter]

Κάποτε οι "ντήλερ", κυρίες με κατακκόκινα νύχια και κραγιόν, οργάνωναν επιδείξεις τάπερ, άλλων ειδών κουζίνας και νεωτερισμών γενικότερα, σε οικιακές μαζώξεις των νοικοκυρών...σήμερα έχουν ανατικατασταθεί από τις τσούπρες των telemarketing stores.

Κάποτε υπήρχε ο "μωσαϊκτσής", εξειδικευμένος του οικοδομικού επαγγέλματος. Ολόκληρα συνεργεία ασχολούνταν αποκλειστικά με αυτά τα πιτσιλωτά ρετρό πατώματα...τώρα, επειδή ούτε με τα μάρμαρα βγάζουν μεροκάματο, πολλοί το έχουν γυρίσει σε "συνεργείο επίστρωσης ψευδοπατωμάτων", τα γνωστά laminate.

Κάποτε συναντούσες κράχτες έξω από τα καταστήματα -αξέχαστος ο κράχτης των Αφών Δημητριάδη στη Θεσσαλονίκη- οι οποίοι στέκονταν στο πεζοδρόμιο προς άγρα πελατών...σήμερα και με το δίκανο να βγει κανείς, πελάτη δε σταυρώνει.

 

[Domenica]

1. Ο σιδερας με αμονι και σφυρι ειναι ειδος προς εξαφανιση αλλα μερικοι υπάρχουν ακομα.

2. Η μοδιστρα που εραβε ρουχα και οχι μονο μικροδιορθωσεις - μεχρι και τα μεσα των 80ς κυριαρχουσε, καποιες αντεξαν μεχρι και τα 90ς, μετα ολοι ηθελαν φιρμες.

3. Φοβαμαι πως ο κλασσικος φουρναρης που ζυμωνει σε λιγο δεν θα υπαρχει-θα πηγαινουν ολοι στα σουπερ μαρκετ για να αγοραζουν ψωμια με γευση και υφη λαστιχου.

4. Ο κατασκευαστης παιχνιδιων- σπανιο ειδος στην χωρα μας.

5. Ο πλανοδιος σαλεπιτζης, ο πλανοδιος λουκουματζης κτλ.

Μωσαικτζηδες υπαρχουν αλλα απευθυνονται σε πολυ λιγους και ειναι πανακριβοι.

 

[caprice]

Εγώ πάλι θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά τον ψαρά. Περνούσε με τρίκυκλο πρωί πρωί, συγκεκριμένες μέρες, με την κλασική ζυγαριά με την αλυσίδα και το πιατάκι, έβγαινε η μητέρα μου ψώνιζε και οι άλλες νοικοκυρές της γειτονιάς και όλα μια χαρά.

Πολύ παλιά περνούσε και παγοπώλης. Μετά θα πιάσουμε και τον Μπαρμπα Γιάννη με τις στάμνες, οπότε σταματώ εδώ διότι θα αναρωτιέστε πόσο χρονών είμαι τελικά.

Για τις μοδίστρες διαφωνώ λίγο. Υπάρχουν κυρίες που ράβονται ακόμα !!!

Κράχτες γύρω στο 88 - 90 θυμάμαι και εγώ στην Πατησίων κυρίως στα μαγαζιά που πωλούσαν ρούχα