Ρετρό κακές συνήθειες των γονιών και συγγενών που μας εκνεύριζαν

[johnny19818]

Ελάτε βγάλτε τα απωθημένα σας στο παρών θέμα. Τι συνήθιζαν να κάνουν οι γονείς σας και οι συγγενείς σας που σας εκνεύριζαν;

Συνήθως τα απογεύματα της Κυριακής κι εφόσον δεν πηγαίναμε σε χωριό ή κάπου αλλού ο πατέρας μου ήθελε να πλύνει το αυτοκίνητο του. Έλα σου όμως που δεν μπορούσε μόνος του και ήθελε και βοηθό. Έτσι την πλήρωνα εγώ. Μια ώρα στο πλύσιμο την είχαμε φάει. Λάστιχο και βρέξιμο του αυτοκινήτου, κουβάς με τρελή σαπουνάδα (μισό Palmolive σε κάθε πλύσιμο) και σφουγγάρι ή σκούπα και να σου τρίψιμο πρώτα τα τζάμια μετά τους θόλους να φύγουν οι τυχόν λάσπες. Στη μέση της σαπουνάδας άρχιζε πάλι το λάστιχο και το ξέπλυμα. Έπειτα με πανιά το σκούπισμα και ειδικά τα παράθυρα πρώτα. Στο ενδιάμεσο πλύσιμο τα πατάκια και "άπλωμα" για να στεγνώσουν. Τελικό στάδιο, Azax και καθαρισμός τζαμιών. Σκέτη ταλαιπωρία δηλαδή. Άσε δε η γκρίνια και οι παρατηρήσεις. Πρέπει να πω ότι μετά από χρόνια προστέθηκαν άλλο ένα αυτοκίνητο και 2 μηχανάκια για πλύσιμο.

Τσίμπημα τα μάγουλα ή κάτω από το σαγόνι. Τι κακή συνήθεια είναι αυτή δεν την καταλαβαίνω.

Άλλη μια πολύ κακή συνήθεια την οποία δε θα κόψουν ποτέ οι γονείς είναι να τονίζουν μπροστά σε "ξένο" κόσμο τα ελαττώματα σου ή να σχολιάζουν προσωπικές σου στιγμές από τότε που ήσουν τόσος δα.

Ώντας νήπιο ή και μικρότερος πολλές φορές όταν κτυπούσα δεν έφτανε ο πόνος μου τις έτρωγα κι από πάνω.

 

[Rakeesh]

Η απολυτα χειροτερη συνηθεια των γονιων ever ειναι να μαλωνουν η να κατηγορουν ο ενας τον αλλον μπροστα στα παιδια τους

 

[RIO]

Η κλασσική ερώτηση των συγγενών, για το τι νοιώθω περισσότερο ως προς την καταγωγή. Εγώ ήμουν διπλωμάτης και απαντούσα ανάλογα με το που βρισκόμουν...

 

[ΦΖΠ1]

-Το κουτάλι του καφέ του μπαμπά, που προσγειωνόταν χαράματα στο μαρμάρινο νεροχύτη και μας ξύπναγε όλους (προηγούνταν φυσικά και το "γύρω-γύρω" του κουταλιού στο μπρίκι).

-Το "ξέπλυμα" του στόματος μετά το φαγητό με νερό και φουσκώνοντας τα μάγουλα επαναλαμβανόμενα...

- Τρίξιμο δαχτύλων, όπως έχω ξαναγράψει...

- Καθάρισμα δοντιών με το χαρτάκι από το πακέτο τσιγάρων (συγκεκριμένα με κάποιο "αυτάκι" από αυτά που δίπλωναν προς τα μέσα...)

Σας αηδίασα αρκετά, ε; Ας μην πω χειρότερα, όπως "αερισμό" μπροστά στα παιδιά...

 

[johnny19818]

-Το κουτάλι του καφέ του μπαμπά, που προσγειωνόταν χαράματα στο μαρμάρινο νεροχύτη και μας ξύπναγε όλους (προηγούνταν φυσικά και το "γύρω-γύρω" του κουταλιού στο μπρίκι).
-Το "ξέπλυμα" του στόματος μετά το φαγητό με νερό και φουσκώνοντας τα μάγουλα επαναλαμβανόμενα...

- Τρίξιμο δαχτύλων, όπως έχω ξαναγράψει...

- Καθάρισμα δοντιών με το χαρτάκι από το πακέτο τσιγάρων (συγκεκριμένα με κάποιο "αυτάκι" από αυτά που δίπλωναν προς τα μέσα...)

Σας αηδίασα αρκετά, ε; Ας μην πω χειρότερα, όπως "αερισμό" μπροστά στα παιδιά...

Όχι δε μας αηδίασες. Ίσα ίσα έχω σκάσει στα γέλια γιατί κάποια από αυτά σαν να τα βλέπω κι εγώ στο δικό μου. Είσαι περιγραφικότατη με το κουτάλι να ανακατεύει τον καφέ και αυτό με το πακέτο τσιγάρων.

 

[perlastar]

Πράγματι ότι πρέπει το θέμα για να βγάλω τα απωθημένα μου για τους μεγάλους τότε, τους τα έχω μαζεμένα :angry:

Με εκνεύριζε πολύ η ασυνέπεια των δικών μου όταν έπρεπε να πάμε κάπου, π.χ επίσκεψη, γάμο. Βέβαια ξέρω ότι αυτό το ελάττωμα της τελευταίας στιγμής είναι κοινό στους περισσότερους Έλληνες, πάντα όμως με πείραζε. Ετοιμάζονταν πάντα τελευταία στιγμή και εγώ που ήμουν ήδη έτοιμη βημάτιζα πάνω κάτω κι έβγαζα καπνούς για την αργοπορία.

Όταν πηγαίναμε πικ νικ ή στην παραλία, αντί να πάρουν μία μεγάλη τσάντα και να τα χώσουν όλα μέσα, συνήθιζαν να παίρνουν πολλές σακούλες σουπερμάρκετ κι εγώ ντρεπόμουν γι'αυτήν την τσαπατσουλιά τους.

Μιλούσαν πάντα δυνατά με καλεσμένους ή συγγενείς, ενώ εγώ μπορεί να κοιμόμουν ή να διάβαζα τα μαθήματά μου. Κανένας απολύτως σεβασμός.

Κυρίως η μητέρα μου αγχωνόταν υπερβολικά όταν έκανε τραπέζι και μετέδιδε σε όλους μας αυτό το άγχος. Εγώ ήθελα απλά να δω τους καλεσμένους, να παίξω με τα άλλα παιδιά και να περάσω καλά, αλλά ήταν αδύνατον βλέποντας αυτήν να κοπανιέται.

Ο πατέρας μου και κάποιοι άλλοι άντρες συγγενείς, έτρωγαν με ανοιχτό το στόμα και κάνοντας θόρυβο.

Αυτό που αναφέρθηκε ήδη, το να μαλώνουν και να αλληλοκατηγορούνται μπροστά στα παιδιά.

Το ότι όταν ήμουν πολύ μικρή γελούσαν κοροϊδευτικά αν φοβόμουν κάτι.

Μερικοί συγγενείς πάλι, μιλούσαν για αηδιαστικά πράγματα την ώρα του φαγητού.

Κάθονταν με τις ώρες εάν πηγαίναμε κάπου επίσκεψη και δεν σέβονταν το ότι τα παιδιά κουράζονταν από μία ώρα και μετά.

Αν έπαιζα με ξαδέρφια και αυτά κάνανε καμμία ζαβολιά ενώ εγώ δεν έφταιγα, οι γονείς μου δεν με πίστευαν και κατηγορούσαν εμένα.

Όταν πηγαίναμε στην εξοχή είχαν δύο κακές συνήθειες: Να ανεβαίνουν σε κατσάβραχα και να μη σέβονται το ότι ήμουν μικρή και φοβόμουν και να μαζεύουν χόρτα με τις ώρες, ενώ πέθαινα από βαρεμάρα.

Σταματάω εδώ γιατί αν κάτσω και σκεφτώ η λίστα μου θα είναι ατελείωτη.

 

[RIO]

Μιλούσαν πάντα δυνατά με καλεσμένους ή συγγενείς, ενώ εγώ μπορεί να κοιμόμουν ή να διάβαζα τα μαθήματά μου. Κανένας απολύτως σεβασμός.

Μια από τα ίδια. Είμαστε και φωνακλάδες σαν σόι οπότε... :xm:

 

[foutix]

Δαγκώματα μαγουλων και τα πάνω και τα κάτω σε παιδιά μέχρι 3 ετών.

 

[pardalotzatziki]

Τσίμπημα τα μάγουλαΆλλη μια πολύ κακή συνήθεια την οποία δε θα κόψουν ποτέ οι γονείς είναι να τονίζουν μπροστά σε "ξένο" κόσμο τα ελαττώματα σου ή να σχολιάζουν προσωπικές σου στιγμές από τότε που ήσουν τόσος δα.

Τσιμπημα εκει που δεν υπηρχε μαγουλο..σχεδον στο αυτι. Να πονας..

Και για το δευτερο μεσα εισαι...

Η απολυτα χειροτερη συνηθεια των γονιων ever ειναι να μαλωνουν η να κατηγορουν ο ενας τον αλλον μπροστα στα παιδια τους

I hear ya...

 

[jasonk]

Ατελείωτες επισκέψεις σε σόγια που ακόμα και οι ίδιοι δεν άντεχαν αλλά "έτσι έπρεπε"!

 

[jasonk]

Οι γεωτρήσεις που έκαναν διάφοροι θείοι σε αυτιά και μύτες σαν να έψαχναν για πετρέλαιο!!!

 

[ΦΖΠ1]

Ξέχασα και το φιλί, από συγγενείς, ΑΚΡΙΒΩΣ πάνω στο αυτί, γεγονός που στιγμιαία σε κούφαινε !

 

[Rakeesh]

Πολλα που αναφερθηκαν τα ειχα υποστει κι εγω, αλλα δεν μου φαινονταν τοσο κακες συνηθειες αλλα αναγκαια κακα. Τα εβλεπα καπως στωικά, και σημερα ακομα περισσοτερο. Φυσικα και βαριομουν πολυ μονος μου οταν παρατραβουσαν τις επισκεψεις ή όταν έκαναν πράγματα που δεν με ενδιέφεραν, και γκρινιαζα. Μπορει τοτε αυτο να μου φαινοταν "κακη συνηθεια" τοτε, αλλα εντελως διαφορετικη απο τις πραγματικα κακες συνηθειες (φωνες, ρεψιματα κλπ).

Οσο για ενοχλητικα τσιμπηματα και ρουφηγματα, μπορει να με ενοχλουσαν, αλλα τα εβλεπα με μια δοση χιουμορ. Τα θεωρω "συγχωρητεες ενοχλησεις στα πλαισια του κοινωνικα αποδεκτου", οπως ειναι πχ οι σφαλιαρες μεταξυ φιλων ή οι φάρσες.

 

[PT8]

Johnny στις ρετρό συνήθειες, σε αυτά που αναφέρεις βάλε και το πλύσιμο του αμαξιού με πάλμολιβ!

Μέγα φθορά στο χρώμα, εξαιτίας της ύπαρξης αλατιού στα απορρυπαντικά πιάτων.

-Το κουτάλι του καφέ του μπαμπά, που προσγειωνόταν χαράματα στο μαρμάρινο νεροχύτη και μας ξύπναγε όλους (προηγούνταν φυσικά και το "γύρω-γύρω" του κουταλιού στο μπρίκι).
-Το "ξέπλυμα" του στόματος μετά το φαγητό με νερό και φουσκώνοντας τα μάγουλα επαναλαμβανόμενα...

- Τρίξιμο δαχτύλων, όπως έχω ξαναγράψει...

- Καθάρισμα δοντιών με το χαρτάκι από το πακέτο τσιγάρων (συγκεκριμένα με κάποιο "αυτάκι" από αυτά που δίπλωναν προς τα μέσα...)

Σας αηδίασα αρκετά, ε; Ας μην πω χειρότερα, όπως "αερισμό" μπροστά στα παιδιά...

Χαχα! θεά! Το δεύτερο πρέπει να είναι Πελοποννησιακή συνήθεια. Μου είναι οικεία από ξαδέρφια που μένουν στο χωριό και με τρελαίνει να το βλέπω ακόμα και σήμερα.

Προσωπικά το μόνο που με ενοχλούσε ήταν η αδιάκοπη σύγκριση των μαθητικών επιδόσεων λοιπόν φίλων και συγγενών, με τις αναιμικές δικές μου.

 

[Stormwatch]

Το χειρότερο είναι το φιλί από σαλιούσηδες συγγενείς χαχα. Συνήθως ήταν μεγαλύτερης ηλικίας και η χρόνια κατανάλωση σκόρδου τους είχε αφήσει την χαρακτηριστική εσάνς...

 

[johnny19818]

Johnny στις ρετρό συνήθειες, σε αυτά που αναφέρεις βάλε και το πλύσιμο του αμαξιού με πάλμολιβ!
Μέγα φθορά στο χρώμα, εξαιτίας της ύπαρξης αλατιού στα απορρυπαντικά πιάτων.

Μα αν είδες το έγραψα ήδη κουβάς με τρελή σαπουνάδα (μισό Palmolive σε κάθε πλύσιμο).

 

 


Διαβάζοντας τα παραπάνω ποστ βρήκα πολλά κοινά.

Φυσικά πολλά δεν έχουν αλλάξει από τότε. Αυτό που δεν αντέχω όμως πλέον είναι τον πατέρα μου όταν μιλάει στο τηλέφωνο λες και μιλάει σε κουφούς. Το χειρότερο μου όπως καταλαβαίνετε είναι στη γιορτή του τα Χριστούγεννα όπου τον παίρνουν σωρεία τηλεφωνημάτων. Εκεί που τρώμε ωραία και καλά κάτι φωνές!!

 

[PT8]

Χαχαχα, τα ίδια όλα! (κατά το ''τα πάντα όλα'')

 

[BETTY BOOP]

τα...σαλιωμένα φιλιά (έσκαγαν και στο αυτί!) και τα τσιμπίματα στο μάγουλα (σε μένα και στη μύτη, με δείκτη και μεσαιο δάχτυλο!) συγγενών που είχαν να σε δουν πολύ καιρό

να εξιστορούν τις σκανταλιές σου σε κόσμο και να γελάνε οι υπόλοιποι, εδώ χαμογελούσα αμήχανα...τι να πεις!

να μιλάνε συγγενείς και φίλοι για τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών τους, και να σου κάνουν οι γονείς ''παρατήρηση'' να γίνεις σαν τον/την τάδε...

ρέψιμο, μετά από φαγητό, κυρίως μετά από κατανάλωση αναψυκτικού! (για να μην αναφερθώ και στην ...άλλη λειτουργία του σώματος/των εντέρων)...

να καπνίζουν οι μεγάλοι μπροστά στα παιδιά (πάρτε μακριά τους καπνούς σας!, είχα δύο γνωστές που το σπίτι τους ήταν ''θολό τοπίο'' από τα τσιγάρα, κι ας μου είχαν πει όταν ήταν έφηβες ότι δεν θα καπνίσουν, ναι καλά!)

δεν ξέρω αν είναι ''κακή'' συνήθεια αλλά όταν πήγαινες οικογενειακώς σε επίσκεψη σε φιλικό σπίτι όπου υπήρχαν παιδιά, οι μεγάλοι έλεγαν να πας να παίξεις/να μιλήσεις με τα άλλα παιδιά, αν τα παιδιά γνωρίζονταν ήδη γινόταν χαμός, αν δεν γνωρίζονταν ήδη μπορεί κάποιο παιδί να ήταν ντροπαλό και να καθόταν ήσυχα, μετά σου έκαναν ''παρατήρηση'' ότι δεν είσαι κοινωνικός. Αυτό συνέβαινε και σε οικογενειακά/φιλικά τραπέζια ή γάμους/βαπτισεις που βάζουν παιδιά/νεολαία να κάθεται στο ίδιο τραπέζι...

 

[pardalotzatziki]

να μιλάνε συγγενείς και φίλοι για τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών τους, και να σου κάνουν οι γονείς ''παρατήρηση'' να γίνεις σαν τον/την τάδε...

Αρα οι περισσοτεροι γονεις ειναι απο τον ιδιο πλανητη.

 

[BETTY BOOP]

Αρα οι περισσοτεροι γονεις ειναι απο τον ιδιο πλανητη.

εδώ φούσκωναν από υπερηφάνεια οι γονείς του καλού μαθητή/της καλής μαθήτριας...